Temat interpretacji

Uregulowania dot. kaucji mieszkniowej oraz zasady waloryzacji zwracanych kaucji regulują przepisy art. 6 i 36 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 71, poz 733 ze zm.), natomiast reguły waloryzacji uzależnione są od cezury czasowej wpłacania kaucji. Kaucje uiszczone w okresie obowiązywania ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów waloryzowane są według reguł określonych w art. 6 ust. 3 tej ustawy, natomiast kaucje wpłacone w okresie obowiązywania ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych podlegają reżimowi waloryzacji przewidzianemu w art. 36 ust. 2 u.o.p.l., a do kaucji uiszczonych przed dniem 12 listopada 1994 r. ma zastosowanie art. 358 par 3 K.C.

Na podstawie uregulowań przepisu art. 6 ust. 2, oraz art. 36 ust 1 ww. ustawy kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego właściwości przez najęmcę, po potrąceniu należności wynajmujacego z tytułu najmu lokalu.

W myśl przepisów art. 12 i art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54 z 2000 r. poz. 654 ze zm.) kaucja ze względu na swój zwrotny charakter jest świadczeniem nie rzutującym w żaden sposób na obowiązek podatkowy a więc obojętnym podatkowo.Wobec zwrotu kaucji po zakończeniu umów najmu, należy przyjąć iż kaucje są wnoszone tylko "na przechowanie".

W związku z powyższym kwota waloryzacji od zwracanych kaucji w momencie ich wypłaty będzie kosztem dla Spółki.