Czy koszty pozyskania i obsługi kredytu", tj. prowizja bankowa, opłata na Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz odsetki od zaciągniętego kredytu przeznaczo... - Interpretacja - ITPB3/423-465/08/MK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 20.11.2008, sygn. ITPB3/423-465/08/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Czy koszty pozyskania i obsługi kredytu", tj. prowizja bankowa, opłata na Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz odsetki od zaciągniętego kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy stanowią koszty uzyskania przychodu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2008 r. (data wpływu 26 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowizji przygotowawczej, opłaty na Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz odsetek od kredytu przeznaczonego na wypłatę akcjonariuszom dywidendy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2008 r. do tut. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych z tytułu kosztów podróży służbowych prezesa zarządu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka w 2008 roku wypłaciła swojemu udziałowcowi dywidendę natomiast w latach ubiegłych dywidenda nie była wypłacana, a osiągnięty zysk zwiększał wartość kapitału zapasowego. Spółka wypłaciła dywidendę pomniejszając tym samym wartość kapitału zapasowego. Ze względu na znaczną wysokość należnej dywidendy i relatywnie krótki okres na zgromadzenie wymaganych środków, Spółka nie była w stanie zgromadzić wystarczających środków finansowych pochodzących z bieżących wpływów (sprzedaż towarów i usług), dlatego też dla utrzymania płynności finansowej Spółka zaciągnęła kredyt bankowy w celu wypłacenia dywidendy.

W umowie kredytowej spółka zobowiązała się do poniesienia typowych kosztów związanych z zaciągnięciem i obsługą kredytu bankowego. Są to:

  • prowizja przygotowawcza, która przysługuje Bankowi również w przypadku niewykorzystania całości lub części kredytu i nie podlega zwrotowi,
  • opłata na Bankowy Fundusz Gwarancyjny,
  • odsetki od wykorzystanej kwoty kredytu.

Koszty (dalej koszty pozyskania i obsługi kredytu") będą ponoszone w terminach wynikających z ustaleń umownych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty pozyskania i obsługi kredytu", tj. prowizja bankowa, opłata na Bankowy Fundusz Gwarancyjny oraz odsetki od zaciągniętego kredytu przeznaczonego na wypłatę dywidendy stanowią koszty uzyskania przychodu...

Odnosząc się do pytania Wnioskodawca stwierdził, że jego zdaniem poniesione i przyszłe koszty związane z zaciągniętym kredytem na wypłatę dywidendy są kosztem uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym zakresie Spółka podniosła, że jej stanowisko ma swoje odzwierciedlenie w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12.11.2007 r. nr 1401/BP-II/4210-51/07/GZ), który stwierdził, że faktycznie zapłacone odsetki od pożyczki (kredytu) wykorzystanej w całości lub w części na spełnienie wymaganych świadczeń na rzecz akcjonariuszy, tj. wypłatę dywidendy stanowią koszty uzyskania przychodów.

Podobne stanowisko odnośnie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego na wypłatę dywidendy zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13.07.2007 r. - sygn. akt III SA/Wa 382/07). Stanowisko podobne zawarte zostało w postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 15.02.2008 r. nr 1472/ROP1/420-9/08/MF).

Spółka zakłada, iż jeżeli ww. organy uznały odsetki za koszt uzyskania przychodu to pozostałe koszty związane z tym kredytem, tj. prowizja i opłata na BFG również są kosztem uzyskania przychodu.

Wnioskodawca wskazał, że - w jego opinii - w sprzeczności z przytoczonymi powyżej rozstrzygnięciami stoi jednakże interpretacja przepisów prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 08.05.2008 r. nr IP-PB3-423-283/0S-2/GJ. W związku z powyższym Spółka wnioskuje o weryfikację prawidłowości zajmowanego przez nią stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Zatem , aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione warunki:

  • poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu lub
  • poniesiony wydatek musi mieć na celu zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,

    wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów negatywnych określonych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona jest od powiązania poniesionego wydatku z działalnością podatnika czyli musi istnieć bezpośredni lub chociażby tylko potencjalny związek przyczynowy między wydatkiem a uzyskanym przychodem. Oznacza to, że nie każdy wydatek przydatny z punktu widzenia prowadzonej działalności stanowi koszt uzyskania przychodu. Ocena możliwości uzyskania przychodu ze względu na poniesienie danego wydatku winna być dokonywana w oparciu o kryteria obiektywne tzn. dla uznania kosztowego charakteru wydatku konieczne jest stwierdzenie, że w chwili jego dokonywania obiektywnie oceniając sytuację podatnik mógł się spodziewać osiągnięcia przychodu. Kosztem uzyskania przychodów są również wydatki poniesione w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Przedsiębiorca zaciągając kredyt na bieżącą działalność, może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki z tytułu odsetek. O kwalifikacji odsetek do kosztów uzyskania przychodów decydować będzie zgodnie z definicją kosztów, związek kredytu z przychodem lub zabezpieczeniem źródła przychodu. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a oraz pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów nie są wydatki na spłatę pożyczek (kredytów), są natomiast skapitalizowane odsetki od tych pożyczek (kredytów) oraz inne odsetki pod warunkiem ich naliczenia i zapłacenia.

W przypadku zaciągnięcia kredytu w celu wypłacenia dywidendy, przepis art. 16 ust. 1 pkt 11, wnioskując a contrario, nie ma zastosowania. Nie ma możliwości zaliczenia odsetek od kredytu zaciągniętego w celu wypłaty dywidendy do kosztów podatkowych.

Dywidenda jest dochodem z udziału w zyskach osoby prawnej, należnym wspólnikom spółki. Prawo udziałowca do udziału w zysku jest uprawnieniem udziałowych wynika z zaangażowania w spółce z o.o. wkładów wspólników, które to wkłady wydatnie przyczyniają się do osiągania przychodów i zysków z prowadzonej przez spółkę przy wykorzystaniu tych wkładów działalności. W myśl przepisu art. 191 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) wspólnicy mają prawo do czystego zysku spółki, wynikającego z rocznego bilansu, jeżeli zgodnie z postanowieniami umowy spółki czysty zysk nie został wyłączony od podziału. Umowa spółki z o.o. może zastrzec, że o rozporządzeniu czystym zyskiem decyduje uchwała wspólników. W braku innych postanowień umowy zysk przypadający wspólnikom dzieli się w stosunku do posiadanych przez wspólników udziałów.

Powyższe uregulowanie w Kodeksie Spółek Handlowych nie zmienia jednak statusu dywidendy na gruncie prawa podatkowego. Wypłata dywidendy nie jest wydatkiem umożliwiającym powstanie źródła przychodu i nie jest też związana z utrzymaniem bądź zabezpieczeniem źródła przychodów. Tym samym dywidenda nie stanowi kosztu podatkowego w spółce wypłacającej. Pozyskanie środków na wypłatę dywidendy ma bezpośredni związek z czystym zyskiem, podlegającym podziałowi. Oznacza to, że dotyczy tej części osiągniętego dochodu, która pozostanie po opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z tym, również wydatki związane z kredytem zaciągniętym na wypłatę dywidendy w postaci odsetek, prowizji i innych opłat, w tym na Bankowy Fundusz Gwarancyjny, jako związane z kategorią wydatków nie będących kosztami uzyskania przychodów, nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dodatkowo, odnosząc się do powołanych we wniosku rozstrzygnięć organów podatkowych oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy