Temat interpretacji

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń dotyczących otrzymanych odpadów poużytkowych z opon przeznaczonych do utylizacji na podstawie art. 12 ust. 1-5 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uznajeza nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Pismem z dnia 06.09.2006 r. (data wpływu 12.09.2006 r.), uzupełnionym na wezwanie tutejszego organu pismem z dnia 21.09.2006 r. (data wpływu 27.09.2006 r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej wyceny przekazanych nieodpłatnie do utylizacji odpadów poużytkowych z opon - na podstawie art. 12 ust. 1-5 oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka świadczy usługę utylizacji opon, potwierdzając tę operację wystawieniem faktury VAT. Utylizowane opony stanowią paliwo alternatywne wykorzystywane do produkcji klinkieru, w efekcie czego zmniejsza się zużycie miału węglowego.Opony dostarczane są do siedziby Spółki w ramach umowy, zawartej pomiędzy Spółką a Centrum U... S.A., na odzysk odpadów poużytkowych powstałych z opon. Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym:

1. Spółka zobowiązuje się do przyjmowania odpadów poużytkowych powstałych z opon, zgodnie z harmonogramem dostaw, w ściśle określonym miejscu i czasie, oraz do odzysku 100 % opon przyjętych od dostawcy,
2. rozładunek opon dokonywany jest przez Spółkę - na jej koszt i ryzyko,
3. Spółka potwierdza odbiór opon na karcie przekazania odpadu,
4. opony składowane są w miejscu wyznaczonym przez Spółkę, w sposób zgodny z decyzją Wojewody Łódzkiego,
5. dostawca płaci Spółce określoną kwotę wynagrodzenia za 1 tonę masy opon poddawanych utylizacji, powiększoną o podatek VAT.

Zgodnie z przyjętymi w Spółce zasadami Polityki Rachunkowości zapasy magazynowe materiałów, surowców, paliw, wyrobów gotowych ujmowane są w ewidencji ilościowo-wartościowej. Z uwagi na konieczność pełnej ewidencji obrotu oponami (przyjęcie wg kart przekazania odpadu, utylizacja wg kart odpadów i stan ilościowy na składowisku), zaistniał problem wyceny opon przy wykorzystaniu systemu informatycznego, stosującego wyłącznie ewidencję ilościowo-wartościową. System ten wymaga określenia ceny jako wartości dodatniej, większej od "0". Spółka zwraca się z pytaniem czy przyjęcie symbolicznej ceny opon na poziomie 0,01 zł/t będzie prawidłowe na gruncie art. 12 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Zdaniem wnioskodawcy nieodpłatnie otrzymane opony winny zostać wycenione jako świadczenie nieodpłatne, służące działalności gospodarczej - wg cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Jednakże w wyniku analizy rynku wnioskodawca stwierdza brak możliwości ustalenia ceny rynkowej opon poużytkowych jako materiału. Cena rynkowa takiej opony wynosi "0", a wskazując precyzyjnie należałoby ją określić jako wartość ujemną, tj. - 0,30 zł/t.W związku z powyższym określenie ceny na poziomie minimalnym 0,01 zł/t w tej sytuacji będzie w pełni uzasadnione. Spółka będzie więc wykazywała przychód podatkowy jako iloczyn ilości przyjętych opon w tonach i ceny 0,01 zł/t, oraz koszt uzyskania przychodu jako iloczyn zużytych opon w tonach i ceny 0,01 zł/t. Operacje przyjęcia i zużycia opon w cenie 0,01 zł/t spowodują powstanie przychodu i kosztów na tym samym poziomie. Dodatkowo przychód podatkowy kreowany jest poprzez usługę utylizacji opon.
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż zgodnie z art. 12 ust. 1-3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodem podatnika podatku dochodowego od osób prawnych jest:

1. wartość otrzymanych rzeczy lub praw,
2. wartość częściowo odpłatnych rzeczy lub praw,
3. wartość innych nieodpłatnych świadczeń,
4. wartość innych świadczeń, które są częściowo odpłatne.

Ze względu na fakt, iż przepisy ww. ustawy nie definiują pojęcia świadczeń nieodpłatnych, a jedynie wskazują w art. 12 ust. 5 i 6 sposób ich wyceny, należy odwoływać się do orzecznictwa sądowego.
W wyroku z dnia 29.10.1999 r. syg. akt I SA/Gd 1290/98 Naczelny Sąd Administracyjny w Gdańsku orzekł, że przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, czyli niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika. Przy czym przysporzenia takie winny mieć jednocześnie wymiar finansowy.
Natomiast zgodnie z definicją Słownika Języka Polskiego PWN w potocznym znaczeniu "nieodpłatny" oznacza niewymagający opłaty; taki za który się nie płaci, bezpłatny.
Z przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka podpisując umowę z Centrum U... S.A. zobowiązała się do przyjmowania odpadów poużytkowych powstałych z opon, odzysku 100% przyjętych odpadów oraz do ponoszenia (nie określonych kwotowo w umowie) kosztów związanych z m.in. rozładunkiem opon. Ponadto Spółka za wykonanie umownych obowiązków uzyskuje wynagrodzenie obliczane za 1 tonę masy opon poddanych utylizacji, powiększoną o podatek VAT. Odpady poużytkowe z opon (zużyte opony o kodzie 16 01 03), jako odpady inne niż niebezpieczne, wnioskodawca wykorzystuje jako paliwo w procesie produkcyjnym.Umowa, którą Spółka zawarła z Centrum U... S.A. wynika z obowiązku (Centrum U...S.A. uregulowanego w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628 ze zm.). Jak wynika z art. 5 ww. ustawy o odpadach w przypadku podejmowania działań powodujących, lub mogących powodować powstawanie odpadów, należy działania te planować, projektować i prowadzić tak, aby m.in.:

• zapewnić odzysk odpadów, zgodny z zasadami ochrony środowiska (jeżeli nie udało się zapobiec powstaniu tych odpadów),
• zapewnić unieszkodliwianie odpadów, zgodnie z zasadami ochrony środowiska (jeżeli nie udało się zapobiec ich powstaniu lub nie udało się poddać ich odzyskowi).

Jeżeli odpadów nie można poddać odzyskowi lub nie można ich unieszkodliwić w miejscu ich powstawania, wówczas na podstawie art. 9 ust. 2 ww. ustawy o odpadach wytwórca odpadów ma obowiązek przekazania ich do najbliżej położonych miejsc, w których mogą być poddane odzyskowi lub unieszkodliwione.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach nie określa przypadków odpłatnego przekazywania odpadów poużytkowych. Posiadacz odpadów - Centrum U... S.A., realizując obowiązki ustawowe, przekazuje odpady poużytkowe nieodpłatnie.
Przy ustalaniu skutków podatkowych związanych z uzyskiwaniem świadczeń należy jednak badać całokształt związanych z nimi okoliczności. W przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, że nie wystąpiły przesłanki nieodpłatności.
Wnioskodawca otrzymując odpady poużytkowane przeznaczone na paliwo w procesie produkcyjnym, nie uzyskuje świadczenia nieodpłatnego, bowiem musi ponosić wydatki związane z uzyskaniem odpadów w postaci kosztów rozładunku, czy też składowania.
W świetle powyższego, Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 06.09.2006 r. jest nieprawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia.
Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.