Temat interpretacji

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr. 8, poz.60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj: czy w przypadku obniżenia kapitału zakładowego spółki o kwotę X tzn. o taką część jaka została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek oraz odsetek od tych pożyczek, przysługującymi udziałowcowi Spółki, a następnie podwyższenia kapitału zakładowego i wniesienia wkładów pieniężnych na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego, odsetki od kredytu lub pożyczki udzielonej przez udziałowca posiadającego nie mniej niż 25 % udziałów Spółki, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu jeśli wartość zadłużenia wobec tego udziałowca nie przekroczy trzykrotności wartości podwyższonego kapitału zakładowego.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Xella Polska Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie posiada kapitał zakładowy w kwocie Y zł. Wartość kapitału zakładowego pokrytego wierzytelnościami z tytułu pożyczek i kredytów oraz odsetkami od tych wierzytelności wynosi X zł. Udziałowiec Spółki z siedzibą w Monachium posiada 99,91 % udziałów Spółki z siedzibą w Warszawie. Spółka korzysta z pożyczek udzielanych jej przez udziałowca z siedzibą w Monachium. Udziałowcy chcą obniżyć kapitał zakładowy o kwotę X tj. o taką część, która została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek i odsetek od tych pożyczek, a następnie podwyższyć kapitał zakładowy i pokryć go gotówką. W zaistniałej sytuacji pojawiły się wątpliwości, czy obniżenie kapitału zakładowego (pokrytego wierzytelnościami z tytułu pożyczek i kredytów oraz odsetkami od tych wierzytelności), a następnie podwyższenie kapitału przez faktyczne jego wniesienie w gotówce, spowoduje, że odsetki od pożyczki udzielonej przez udziałowca z siedzibą w Monachium do wysokości trzykrotności podwyższonego kapitału zakładowego będą stanowiły koszt uzyskania przychodu.

Zdaniem Spółki odsetki od pożyczki w części nie przekraczającej trzykrotności podwyższonego kapitału zakładowego będą stanowiły koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 16 ust.1 pkt. 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2000 r Nr.54 poz 654 ze zm) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca (akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu udziałowego takiej spółdzielni. Do końca 2004 r w/w ograniczenie, na mocy art.16 ust. 7 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie miało zastosowania do odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez podatników o nieograniczonym obowiązku podatkowym.Od dnia 01.01.2005 r w/w ograniczenie ma zastosowanie zarówno wobec pożyczkobiorców mających siedzibę lub zarząd na terenie RP, jak i do pożyczkobiorców będących nierezydentami. Uchylenie w/w art 16 ust. 7a wynikało z konieczności równego traktowania podmiotów polskich i zagranicznych.

Z treści powołanych powyżej przepisów wynika, że jeżeli wartość omawianego wyżej zadłużenia przekroczy trzykrotność wartości kapitału zakładowego podatnika, odsetki od opisanych wyżej pożyczek i kredytów - w części w jakiej pożyczka (kredyt) przekroczą tę wartość zadłużenia - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Dlatego też, istotne znaczenie w omawianej sytuacji ma ustalenie wartości kapitału zakładowego. Kwestię tę reguluje art.16 ust.7 ustawy, który w sposób szczególny określa wartość kapitału zakładowego podatnika lub funduszu udziałowego w spółdzielni dla potrzeb regulacji zawartej w art.16 ust.1 pkt.60. Zgodnie z nim, wartość o której mowa w art.16 ust.1 pkt.60 kapitału zakładowego określa się na podstawie danych wpisanych do rejestru handlowego, jednakże bez uwzględnienia tej części kapitału, jaka:nie została faktycznie przekazana,została pokryta wierzytelnościami z tytułu pożyczek (kredytów)lub z tytułu odsetek od tych pożyczek(kredytów) przysługującym udziałowcom(akcjonariuszom) wobec spółki lub członkom wobec spółdzielni,została pokryta wartościami niematerialnymi lub prawnymi, od których nie dokonuje się amortyzacji.Zatem, przy ustalaniu kapitału zakładowego dla celów stosowania art.16 ust 1 pkt.60 nie uwzględnia się tej części kapitału, która pokryta została wierzytelnościami z tytułu pożyczek lub kredytów. Uznaje się tylko kapitał faktycznie przekazany spółce, a nie zadeklarowany przez wspólników w uchwale o podwyższeniu kapitału lub zarejestrowany.

Przepisy art.16 ust.1 pkt.60 w związku z art.16 ust.7 ustawy jednoznacznie wskazują, że odsetki od kredytu, pożyczki udzielonej Spółce przez udziałowca posiadającego nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, w części w jakiej zadłużenie nie przekracza trzykrotności wartości kapitału zakładowego stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ustawodawca nie uzależnia stosowania powyższych przepisów od sposobu utworzenia kapitału zakładowego (np. Poprzez obniżenie czy podwyższenie). Podstawowym warunkiem jest natomiast pokrycie kapitału zakładowego, utworzonego zgodnie z odrębnymi przepisami, faktycznie przekazanym wkładem gotówkowym.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa)

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art.14a § 4 w związku z art.236 § 2 pkt.1ustawy - Ordynacja podatkowa).