Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 07.01.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy prawidłowe jest wycenienie należności i zobowiązań rozliczonych za pomocą kompensaty stosując odpowiednio kurs kupna i sprzedaży banku, z którego korzysta spółka z dnia dokonania kompensaty i czy różnice kursowe powstałe na tej operacji będą zaliczane do przychodów i kosztów podatkowych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

- uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, że Spółka jest komandytariuszem Spółki Komandytowej, która jest kancelarią prawną świadczącą pomoc prawną zarówno dla kontrahentów krajowych jak i zagranicznych. Ponieważ niektórzy zagraniczni odbiorcy usług świadczonych przez spółkę komandytową są jednocześnie jej dostawcami Spółka posiada z nimi wzajemne rozliczenia i chciałaby rozliczać je poprzez dokonywanie kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań.

Według Spółki w przedstawionym stanie faktycznym różnice kursowe powstałe w wyniku tej operacji będą zaliczane do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów; przy wycenianiu należności i zobowiązań rozliczonych za pomocą kompensaty stosuje się odpowiednio kurs kupna i sprzedaży, z którego korzysta Spółka z dnia dokonania kompensaty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów , z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.
Koszty poniesione w walucie obcej przelicza się na złote według kursów średnich ogłoszonych przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty poniesione są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursu średniego ogłoszonego przez NBP z dnia zarachowania kosztów.

Natomiast za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia uzyskania przychodu.

Zgodnie z powołanymi przepisami podatnik nabywa prawo do obniżenia lub podwyższenia przychodów lub kosztów uzyskania przychodów o różnice wynikające z różnych kursów walut, ogłaszanych przez NBP i bank, z którego usług korzysta osoba uzyskująca przychód lub ponosząca koszt, w dniu otrzymania należności lub odpowiednio zapłaty zobowiązania. W wyniku potrącenia nie dochodzi do efektywnej zapłaty dokonanej w pieniądzu. Potrącenie, pomimo, iż dotyczy zobowiązań do świadczeń tego samego rodzaju (z reguły pieniężnych), nie prowadzi bowiem do ich realizacji, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej. Dochodzi w ten sposób do zaspokojenia wierzyciela i osiągnięcia tym samym celu zobowiązania.
Przyjęta przy kompensacie forma wykonania świadczenia jest więc czym innym niż spełnienie świadczenia poprzez zapłatę.

Art. 12 ust. 3 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowią, iż różnice kursowe powstają jedynie w przypadku płatności dokonywanych drogą faktycznych transferów pieniężnych za pośrednictwem banku.
Rozliczenie podatkowe obejmuje zatem jedynie różnice kursowe zrealizowane. Choć kompensata jest formą regulowania wzajemnych zobowiązań i należności, to nie można uznać, iż jest ona związana z finansowymi operacjami, skutkującymi - w kasowym ujęciu - utratą lub wzrostem wartości waluty. Dlatego w sytuacji, gdy rozliczenia pomiędzy kontrahentami następują na zasadach kompensaty, nie powstają różnice kursowe, które miałyby wpływ na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Zatem dokonując kompensaty wzajemnych wierzytelności w walucie obcej, nie występuje fakt otrzymania przychodu lub poniesienia kosztu, który mógłby być korygowany (podwyższany lub obniżany zależnie od kierunku zmian kursu) różnicami kursowymi. Następuje tu bowiem potrącenie wzajemnych wierzytelności, a nie ich zapłata. Analogiczne stanowisko prezentuje Ministerstwo Finansów w pismach z dnia 10.04.2000 r. nr PB 4/MS-802-485/55/00 oraz z dnia 19.12.2002 r. nr PB 4/KGK-8214-2292-335/02. Stanowisko takie zostało także potwierdzone w odpowiedzi na interpelację poselską udzielonej przez Ministra Finansów pismem z dnia 16.04.2004r. nr PB4/KGK-060-1445-44/04.

Interpretacja udzielona w niniejszym piśmie nie obejmuje zasad wyceniania na dzień potrącenia zobowiązań i należności w rachunku bilansowym. Zgodnie bowiem z art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa organ podatkowy zobowiązany jest do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych uregulowane zostały w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694), która nie stanowi prawa podatkowego.
Zatem Naczelnik Urzędu nie jest uprawniony do udzielenia interpretacji w tym zakresie.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie.
Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa). Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa).