Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 15.09.2005, sygn. US.PD/415-9/ER/05, Warmińsko-Mazurski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Pismem z dnia 11 lipca 2005 r., Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka, jako płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie uwzględniła przy naliczaniu zaliczek i składek na ubezpieczenie społeczne przychodów z umów zleceń uzyskiwanych przez pracowników u innego płatnika, wskutek czego doszło do nadpłaty w poszczególnych miesiącach 2003 i 2004 r. składek ZUS i niedopłaty zaliczek na podatek. W dniu 5 lipca 2005 r. ZUS powiadomił Spółkę o nadpłacie za 2003 i 2004r. składek ZUS. Do dnia 08.09.2005 r. kwoty nadpłaconych składek nie zostały wypłacone pracownikom.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka ma wątpliwość, czy przekazując pracownikom w miesiącu wrześniu br. kwoty w wysokości nadpłaconych składek ZUS powinna obliczyć, pobrać i przekazać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych łącznie z odsetkami skarbowymi naliczonymi od 2003 i 2004 roku. Spółka uważa, że przekazując w ten sposób kwotę z tytułu niedopłaty zaliczek podatkowych, nie powinna powiększać ich o odsetki skarbowe naliczone od 2003 i 2004 roku, ponieważ środki te pozostawały cały czas w dyspozycji Skarbu Państwa, a podatnik i płatnik nie mieli ich w dyspozycji i nie mogli nimi obracać. W związku z przekazaniem, postawieniem do dyspozycji pracowników kwot nadpłaconych składek ZUS we wrześniu 2005 r., niedopłata zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, przekazana zostanie wraz z deklaracją za miesiąc wrzesień br.

Wg Spółki postawienie tych pieniędzy do dyspozycji podatnika spowoduje dopiero jego zobowiązanie wobec Urzędu Skarbowego.

Ustosunkowując się do wątpliwości przedstawionych przez Spółkę, Naczelnik Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego w Olsztynie, wyjaśnia:

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 ze zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe finansują z własnych środków, w równych częściach pracownicy i płatnicy składek (art. 16 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Jak wynika z wyżej przytoczonych przepisów, składka finansowana przez pracownika pochodzi z wynagrodzenia oraz innych świadczeń wypłacanych pracownikowi z tytułu stosunku pracy, tj. pochodzi ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do postanowień art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135), do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a, d-i i pkt 3 i 11, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art. 6, 7 i 10, w danym roku kalendarzowym nie może być wyższa od kwoty odpowiadającej trzydziestokrotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, (....).

W myśl art. 81 ust. 5 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przy ustalaniu podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wyłączeń wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz nie stosuje się ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, że w razie osiągnięcia kwoty granicznej i zaprzestania opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, o kwotę odpowiadającą tym składkom zwiększa się przychód ubezpieczonego, stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. W konsekwencji zwrócona ubezpieczonemu kwota nadpłaconych składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe stanowi podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Zatem kwota nadpłaconych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe sfinansowana przez pracownika, następnie zwrócona przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem pracodawcy (płatnika składek), stanowi zwrot uprzednio nienależnie pomniejszonego przychodu ze stosunku pracy. Tym samym w miesiącu, w którym kwota zwróconych składek zostanie wypłacona pracownikowi, tj. postawiona do jego dyspozycji - zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - pracodawca dolicza ją do przychodów uzyskanych przez pracownika w tym miesiącu i pobiera zaliczkę na podatek dochodowy z zastosowaniem przepisów art. 32 ww. ustawy, wykazując ją jednocześnie w deklaracji na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy od łącznej kwoty wypłat (PIT-4), bez naliczania dodatkowych odsetek za zwłokę.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekazują zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklaracje według ustalonego wzoru.

Natomiast podatnicy, po zakończeniu roku podatkowego, w którym nastąpił faktycznie zwrot nadpłaconych składek, są zobowiązani wykazać dochód z tego tytułu w rocznym zeznaniu podatkowym, tj. za 2005r.