Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 25.07.2005, sygn. P-I/423/57/BŚ/05, Podlaski Urząd Skarbowy

Temat interpretacji

Wnioskiem z 26.04.2005 r., uzupełnionym pismami z 13.05.2005 r. i z 19.07.2005 r. Spółka z o.o. zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w odniesieniu do następującego stanu faktycznego:

Spółka z o.o. 23 lutego 2005 roku nabyła na podstawie umowy sprzedaży, zawartej w formie aktu notarialnego, nieruchomość zabudowaną, na którą składały się:
1) nieruchomość zabudowana m. in. częścią zakładu produkcyjnego (Budynkiem Produkcyjnym), będąca współwłasnością Pani S i Pana S wspólników Spółki cywilnej (dalej "Nieruchomość nr 1");
2) nieruchomość zabudowana częścią Budynku Produkcyjnego, będąca współwłasnością Pani S i Pana S oraz Pani M i Pana M (dalej "Nieruchomość nr 2");
3) nieruchomość zabudowana częścią budynku mieszkalnego, będąca współwłasnością Pani S i Pana S (dalej "Nieruchomość nr 3").

W związku ze zbyciem powyższych nieruchomości nastąpiło też pomiędzy stronami rozliczenie nakładów poniesionych przez strony na zbywane nieruchomości. Zgodnie z porozumieniem wspólników Spółki Cywilnej Nieruchomość nr 1 i Nieruchomość nr 2 wykorzystywane były w jej działalności gospodarczej i systematycznie zabudowywane Budynkiem Produkcyjnym.

Pierwotnie nakłady na budowę Budynku Produkcyjnego ponieśli małżonkowie Pani S i Pan S. Po przekazaniu Nieruchomości nr 1 do korzystania Spółce Cywilnej nakłady na budynek ponosiła ta spółka. W 1989 r. (lub 1990 r.) Budynek Produkcyjny został oddany do użytku przez Spółkę Cywilną, a następnie był kilkakrotnie modernizowany, w tym również rozbudowywany. Prace te były wykonywane przez:
1) małżonków Panią S i Pana S - od 1987 do przekazania Nieruchomości nr 1 do korzystania Spółce Cywilnej,2) Spółkę Cywilną - od 1988 roku do 1997 roku,
3) Spółkę Akcyjną , która korzystała z Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2 od roku 1997 do roku 2002 na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Spółką Cywilną,4) Spółka z o.o. która korzystała z Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2 od roku 2002 do dnia nabycia nieruchomości, na podstawie umowy dzierżawy ze Spółką Cywilną.

W roku 2002 Spółka z o.o. przejęła od Spółki Akcyjnej prawa i obowiązki dzierżawcy z umowy dzierżawy Nieruchomości nr 1 i Nieruchomości nr 2 zawartej przez Spółkę Akcyjną ze Spółką Cywilną. Przejmując umowę dzierżawy nabyła odpłatnie prawo do rozliczenia nakładów poniesionych na Nieruchomość nr 1 i Nieruchomość nr 2 przez Spółkę Akcyjną.

W dacie zbycia w/w nieruchomości prawo do rozliczenia poniesionych nakładów na Budynek Produkcyjny posiadali:
1) Spółka z o.o. - w stosunku do Pani S i Pana M, z tytułu:
a) nabytego od Spółki Akcyjnej w/w prawa do rozliczenia nakładów,
b) nakładów poniesionych przez Spółkę
2) Pan M - w stosunku do Pani S, w związku z wygaśnięciem prawa do korzystania z Nieruchomości nr 1 w działalności Spółki Cywilnej.

Zgodnie z aneksem z dnia 21 lutego 2005 r. do umowy Spółki cywilnej Pani S winna:
a) wykonać zobowiązanie solidarne Pani S i Pan M z tytułu rozliczenia nakładów ze Spółką z o.o.,
b) zapłacić Panu M, tytułem rozliczenia nakładów poniesionych wspólnie na Nieruchomość nr 1, uzgodnioną w tym aneksie kwotę pieniężną.

Wierzytelność Spółki z tytułu rozliczenia nakładów poniesionych na Budynek Produkcyjny została potrącona z kwoty należnej małżonkom Pani S i Pana S z tytułu w/w umowy sprzedaży zawartej dnia 23 lutego 2005 r. W piśmie z 19.07.2005r. Spółka podkreśla, iż prawo do rozliczenia nakładów poniesionych w okresie dzierżawy Budynku Produkcyjnego na ten budynek, przysługujące Spółce od Pani S, ma charakter roszczenia o zwrot wartości poniesionych nakładów. Taki charakter ma też prawo do rozliczenia nakładów poniesionych przez Spółkę Akcyjną, przysługujące Spółce w stosunku do Pani S. Według Spółki w powyższych wypadkach nie ma miejsca odpłatne zbycie prawa majątkowego, gdyż nie przeniosła ona przysługujących jej praw na jakąkolwiek osobę, a jedynie Pani S spełnia należne jej świadczenie.

Prawo do rozliczenia nakładów nabyte od Spółki Akcyjnej Spółka traktuje jako wydatek podlegający rozliczeniu międzyokresowemu kosztów w czasie zgodnym ze stawkami amortyzacji podatkowej dla środków trwałych, na które Spółka ta poniosła nakłady (10%). Natomiast nakłady poniesione na Budynek Produkcyjny jako inwestycja w obcym środku trwałym podlegają amortyzacji. Stawki amortyzacji podatkowej są równe stawkom amortyzacji podatkowej dla środków trwałych, na które poczyniono nakłady (10%).

W tak przedstawionym stanie faktycznym Spółka wnosi o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w następującym zakresie:- Czy są kosztem uzyskania przychodu niezamortyzowne kwoty:1)nabytego od Spółki Akcyjnej prawa do rozliczenia nakładów,2)nakładów poniesionych przez Spółkę?

Zdaniem Spółki, powyższe kwoty stanowią koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych. Potwierdza to brak wyłączenia w/w wydatków z kręgu kosztów podatkowych w art. 16 ust. 1 ustawy. W szczególności, rozliczenie nakładów należy traktować jako odpłatne zbycie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

W przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych czy też wartości niematerialnych i prawnych kosztem uzyskania przychodu (art.16 ust. 1 pkt 1) są uprzednio poniesione wydatki na ich nabycie, wytworzenie czy też ulepszenie (bez względu na czas ich poniesienia) pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych.

Przepis ten w sprawie objętej wnioskiem nie może jednak mieć zastosowania, ponieważ jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego nie mamy tu do czynienia z odpłatnym zbyciem praw majątkowych (czy też środków trwałych) a jedynie ze zwrotem uprzednio poniesionych nakładów.

Koszty podatkowe w tym przypadku nie wystąpią, bowiem w związku z otrzymaniem zwrotu wydatków Spółka żadnych kosztów nie poniosła. Nie mogą nimi być tym bardziej ani wartość niezamortyzowanych inwestycji w obcych środkach trwałych czy też niezaliczone do kosztów nabyte prawa do nakładów, ponieważ koszty te są właśnie przedmiotem zwrotu.
Ewentualne przychody podatkowe związane z tą transakcją - jakie wystąpią obecnie w Spółce - będą uzależnione od faktu, czy uprzednio wydatki te, były zaliczone do kosztów podatkowych. Nie jest więc w tym przypadku spełniony warunek, że koszty te poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodu.Nie jest również możliwe potraktowanie zwrotu nakładów jako odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy, ponieważ są to czynności, wywołujące zupełnie inne skutki podatkowe i prawne.

W tej sprawie należy zauważyć, iż niezwrócone nakłady w cudzym środku trwałym, który obecnie stanowi własność Spółki - w wyniku jego nabycia - stanowią element ceny nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy z 15.02.1992 r.

Mając powyższe na uwadze organ podatkowy nie podziela stanowiska strony w tym zakresie, stąd też postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie złożenia wniosku.

Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej interpretacja nie jest wiążąca dla Wnioskodawcy, wiąże natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla Wnioskodawcy - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Interpretacja niniejsza wiąże organ podatkowy do czasu zmiany przepisów prawa.

Na postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku, za pośrednictwem Naczelnika Podlaskiego Urzędu Skarbowego w Białymstoku, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 14a § 4 oraz art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

Zażalenie, zgodnie z przepisem art. 222 w związku z art. 239 Ordynacji podatkowej, powinno określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.