Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku, działając na podstawie art.14a §1 i §4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz.60 z późn. zm.) oraz art. 4 ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy-Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 217, poz. 1590) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) w sprawie: różnice kursowe ustalane metodą rachunkową

stwierdza, że stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Spółka wybrała zgodnie z art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustalanie różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości. Sprawozdanie finansowe Spółki jest i będzie badane przez podmiot uprawniony do badania sprawozdań finansowych. Spółka w terminie ustawowym zawiadomiła Naczelnika właściwego urzędu skarbowego o wyborze od dnia 1 stycznia 2007r. metody rachunkowej ustalania różnic kursowych. Wycena jest dokonywana przez Spółkę co miesiąc i na koniec roku.

W ramach bieżącej działalności gospodarczej Spółka zawiera transakcje finansowe takie jak: transakcje dotyczące instrumentów pochodnych, umowy kredytów w związku z którymi powstają różnice kursowe. W toku działalności Spółki pojawiają się też różnice kursowe związane z niezafakturowanymi dostawami (na ostatni dzień okresu rozliczeniowego), nierozliczonymi notami odsetkowymi, kosztami niestanowiącymi koszów uzyskania przychodów oraz pozycjami aktywów/pasywów niestanowiącymi pozycji podatkowych (pozycje neutralne dla rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych).

Wątpliwości Podatnika budzi, czy na podstawie art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wyboru od dnia 1 stycznia 2007r. przez Spółkę ustalania różnic kursowych na podstawie ustawy o rachunkowości, należy w dniu 1 stycznia 2007r. zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów wszystkie naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie ustawy o rachunkowości w bilansie sporządzonym na dzień 31 grudnia 2006r.

Zdaniem Spółki w przypadku dokonania wyboru ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości należało w dniu 1 stycznia 2007r. zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie ustawy o rachunkowości w sprawozdaniu finansowym spółki na dzień 31 grudnia 2006r. Użycie słów naliczone różnice kursowe oznacza, iż chodzi w tym przepisie o wszystkie różnice kursowe ujęte w bilansie sporządzonym na ten dzień, ale nie ujęte w rachunku zysków i strat za okres kończący się w dniu 31 grudnia 2006r. Zdaniem Podatnika przepis art. 9b ust. 5 nie wprowadza ograniczeń w zaliczeniu przez podatnika, który wybrał stosowanie metody rachunkowej ustalania różnic kursowych odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodu różnic kursowych ustalonych na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego.

Na tle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego Naczelnik Pomorskiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9b ust.1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.), podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:

1. art. 15a, albo
2. przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Jak stanowi art. 9b ust. 2 ustawy z dnia 15.02.1992r. podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.

Stosowanie do art. 9b ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992r. w przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.

Jak stanowi art. 9b ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992r. w przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3.

Na podstawie art. 9b ust. 5 ustawy w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.) nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych: składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów - po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski, z zastrzeżeniem pkt 2.

Na podstawie art. 42 ust. 3 ustawy o rachunkowości wynik operacji finansowych stanowi różnicę między przychodami finansowymi, w szczególności z tytułu dywidend (udziałów w zyskach), odsetek, zysków ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki dodatnich różnic kursowych nad ujemnymi, a kosztami finansowymi, w szczególności z tytułu odsetek, strat ze zbycia inwestycji, aktualizacji wartości inwestycji, nadwyżki ujemnych różnic kursowych nad dodatnimi, z wyjątkiem odsetek, prowizji, dodatnich i ujemnych różnic kursowych, o których mowa w art. 28 ust. 4 i ust. 8 pkt 2.

Z punktu widzenia rachunkowości różnice kursowe zasadniczo wpływają na wynik finansowy w rachunku zysków i strat, lecz w określonych przepisami przypadkach podlegają odniesieniu do wartości aktywów lub pasywów wykazanych w bilansie. Z punktu widzenia rachunkowości różnice kursowe wpływają na koszty lub przychody finansowe lub korygują wartość środków trwałych w budowie oraz wartości niematerialnych i prawnych albo zmieniają wielkość kapitału (funduszu) z aktualizacji wyceny, a w uzasadnianych przypadkach są zaliczane do kosztu wytworzenia produktów czy ceny nabycia towarów. Z tych względów mówi się o tzw. wynikowym lub bilansowym sposobie rozliczania powstałych różnic kursowych.

Przepis art. 9 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reguluje ogólną zasadę rozliczania różnic kursowych przy zmianie metody ich ustalania, w momencie przejścia z podatkowej metody ustalania różnic kursowych na metodą rachunkową. W przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych według przepisów bilansowych, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda zobowiązani są zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego.

W ocenie tut. Organu podatkowego zmieniając metodę ustalania różnic kursowych Spółka podatkowo winna wykazać te różnice kursowe z wyceny, które w świetle przepisów ustawy o rachunkowości wpływają na koszty lub przychody finansowe. To oznacza, że różnice kursowe wynikające z wyceny bilansowej odnoszone np. na kapitały nie wpłyną na podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym. Jeśli różnica kursowa w świetle przepisów prawa bilansowego nie jest odnoszona do przychodów (kosztów) finansowych, to tym samym nie może stanowić przychodu podatkowego oraz kosztu uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy przyjąć, że różnice kursowe ujęte w księgach rachunkowych w koszty finansowe lub przychody finansowe, a następnie per saldo wykazane jako wynik operacji finansowych, co do zasady na dzień 01.01.2007r. winny zostać zaliczone odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów. Przy czym zaliczane odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice z wyceny nie mogą obejmować różnic kursowych, ujętych w księgach rachunkowych, wynikających np. z wyceny aktywów i pasywów niestanowiących pozycji podatkowych (neutralnych dla rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych), czy kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodu, w przypadku występowania trwałych różnic pomiędzy przychodami oraz kosztami księgowymi i podatkowymi.

Reasumując w ocenie tut. Organu podatkowego nieprawidłowe jest stanowisko Podatnika, iż na podstawie art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku wyboru ustanawia różnic kursowych na podstawie ustawy o rachunkowości, należało w dniu 1 stycznia 2007r. zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów wszystkie naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie ustawy o rachunkowości.