Temat interpretacji
Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.: Ordynacja podatkowa (tj.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.01.2007 r., znak: 220/2007, w sprawie udzielenia interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze, zm.) stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.
Stan faktyczny:
Jak wynika z wniosku, Spółka zajmuje się hurtowym obrotem lekami i innymi art. farmaceutycznymi. W ramach prowadzonej działalności nawiązała współpracę z firmą M sp. j. z siedzibą w T., mającą trzech wspólników osoby fizyczne.
Spółka M zadłużyła się u Wnioskodawcy. W związku z powyższym podjęto negocjacje w sprawie przejęcia przez P i Pd sp. z o.o. (udziałowcami obydwu spółek są te same osoby) ogółu praw i obowiązków w M sp. j. na podstawie art. 10 § 1- § 3 k.s.h. od dotychczasowych wspólników dłużnika, gdyż była to jedyna droga do odzyskania wierzytelności.
Następnie P sp. z o.o. w dniu 24.10.2006 r. zawarł ugodę z dwoma dotychczasowymi wspólnikami, na mocy której doszło do przejęcia ogółu praw i obowiązków w M sp. j. , a Pd sp. z o.o. zawarł taką ugodę z trzecim wspólnikiem.
Z powyższego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca posiada dług w M sp. j. z siedzibą w T. Aby odzyskać długi Wnioskodawca zawarł umowę z Panem Marcinem S. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą firmy "M." z siedzibą w K. Posłużenie się tą firmą spowodowało to, iż wierzyciele M sp. j. nie wiedząc o tym, że reprezentuje ona Wnioskodawcę, sprzedawali wierzytelności po cenie niższej od nominalnej. Następnie po dokonaniu skupu wierzytelności Msp. j. Pan Marcin S. dokonał w dniu 19.12.2006 r. ich cesji na P sp. z o.o., otrzymując za tę usługę od Wnioskodawcy prowizję w kwocie 23.572,69 zł. Po otrzymaniu owych wierzytelności Wnioskodawca wezwał M sp. j. do zapłaty kwot wierzytelności oraz wyżej opisanej prowizji, których wierzyciel dokonał żądanych wpłat.
Zapytanie i stanowisko podatnika:
W świetle opisanego stanu faktycznego wnioskodawca prosi o zajęcie stanowiska:
- Czy kwota prowizji od umowy wierzytelności, którą to kwotę Wnioskodawca zapłacił Panu Marcinowi S. stanowi jego koszt uzyskania przychodów?
- Czy koszt ten podlega łączeniu z innymi kosztami uzyskania przychodów P sp. z o.o.?
Zdaniem podatnika na obydwa postawione pytania odpowiedź winna być twierdząca.
Ocena prawna stanu faktycznego:
W oparciu o wyżej opisany stan faktyczny Naczelnik tut. Urzędu wyjaśnia, co następuje:
Z treści wniosku z dnia 23.01.2007 r. wynika , że opisane w nim operacje gospodarcze miały na celu zwolnienie Spółki M z długu wobec wierzycieli Spółki poprzez wykupienie tych długów od wierzycieli przez podstawioną osobę. Konsekwencją tych działań było wygaśnięcie. Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze, zm.) przychodami , z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności wartość zwróconych wierzytelności, które uprzednio zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 25 lub 43 zostały odpisane jako nieściągalne lub umorzone i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.
Jeżeli sprzedawane (darowane) wierzytelności stanowiły wcześniej przychód zbywcy (np. jej źródłem jest dostawa towarów dokonywana przez przedsiębiorcę), kwota wypłacona mu przez nabywcę nie stanowi jego przychodu w rozumieniu w/w przepisu. Otrzymane przez zbywcę wierzytelności środki są niczym innym jak zapłata należności uwzględnionej już wcześniej w rachunku podatkowym.
W związku z powyższym zapłata prowizji (wynagrodzenia) Panu Marcinowi S. dokonującemu skupu tych wierzytelności, na podstawie przepisu art. 15 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako nie mająca związku przyczynowo skutkowego z uzyskanymi przychodami, nie stanowi koszu uzyskania przychodów, tym bardziej, jak wynika z wniosku, prowizja ta została zwrócona Wnioskodawcy przez dłużnika.
Przepis powyższy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...).
Zdaniem Naczelnika tut. Urzędu stanowisko Podatnika w tym względzie należy uznać za nieprawidłowe.