Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.06.2005, sygn. IIUS PBI/PM/423-10/05, Drugi Urząd Skarbowy w Katowicach

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach stwierdza, że stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 17.03.2005 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z zakupem płytek CD oraz nagraniem na tych płytkach wersji testowych programów antywirusowych jako nie związanych z reklamą jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.03.2005r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Katowicach wpłynął wniosek podatnika o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej jest sprzedaż licencji na programy antywirusowe.

Spółka, chcąc umożliwić aktualnym, jak również potencjalnym odbiorcom, zapoznanie się

z działaniem ww. programów podejmuje następujące działania. Kupuje płytki CD, na które nagrywane są wersje testowe 30 lub 90 dniowe programów antywirusowych. Płytka CD oprócz wersji testowej programu zawiera również krótką instrukcję użytkowania oraz opis podstawowych parametrów programu. Tak przygotowane wersje testowe wraz z broszurą i ulotką informacyjną pakowane są do pudełek plastikowych i wysyłane do dotychczasowych i potencjalnych kontrahentów Spółki, a także wystawiane są w sposób ogólnie dostępny na stoiskach targowych i w siedzibie Spółki. Jeżeli odbiorca nie zdecyduje się na zakup licencji na korzystanie z programu antywirusowego, wersja testowa po upływie określonego czasu staje się bezużyteczna.

Zdaniem Spółki, płytki CD z wersją testową na programy antywirusowe nie mają charakteru reklamy lecz charakter informacyjnyi w związku z tym koszty z nimi związane powinny w całości stanowić koszty uzyskania przychodów.

Powyższej interpretacji przepisów prawa podatkowego tut. organ podatkowy nie podziela.

W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) :

#9632; art. 15 ust. 1 stanowiący, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu

osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy,

#9632; art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania

przychodów, kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów,

chyba, że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny

sposób.

W związku z brakiem definicji reklamy w przepisach podatkowych, należy przyjąć wykładnię językową tego pojęcia, zgodnie z którą ,,reklamę" rozumieć należy jako ,,rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś" (Słownik języka polskiego, PWN, Warszawa 1996r.).

Zdefiniowanie pojęcia ,,reklamy" stanowiło również przedmiot rozstrzygnięcia NSA. W opinii Sądu wyrażonej w wyroku NSA z dnia 13.02.2003 r. sygn. akt I SA/Ld 929/01 reklama polega głównie na ,,prezentowaniu danego towaru, danej usługi, ewentualnie marki (oznakowania produktu lub producenta), cech jakościowych, użytkowych lub konsumpcyjnych, zalet technicznych, estetycznych lub zdrowotnych, rozwiązań nowoczesnych, modnych czy nawet prowokujących, aby nakłonić jak największą liczbę potencjalnych nabywców do zakupu (do korzystania z usługi)" .

Ze względu na odmienne skutki podatkowe bardzo ważne jest odróżnienie zwykłej informacji handlowej od reklamy.

,,Informacja" według definicji słownikowej oznacza ,,powiadomienie o czymś, zakomunikowanie czegoś".

Z przytoczonych wyżej definicji reklamy i informacji wynikają różnice pomiędzy tymi dwoma formami przekazywania danych.

I tak reklama charakteryzuje się zawarciem w swojej treści elementów wartościujących, zachęcających do kupna. Natomiast informacja handlowa zawiera jedynie wiadomości niezbędne do złożenia oferty, do zawarcia umowy kupna-sprzedaży. Informacja, w przeciwieństwie do reklamy ma charakter obiektywny i pozbawiona jest wszelkich elementów zachęty do kupna.

Mając na względzie powyższe wyjaśnienia, zdaniem tut. organu podatkowego koszt zakupu płytek CD, na których nagrywane są wersje testowe programów antywirusowych stanowią koszty reklamy limitowanej lub nielimitowanej, w zależności od adresata, do którego jest skierowana reklama, gdyż stanowią one formę zachęty do skorzystania z oferty Spółki jaką jest licencja na te programy jak również służą pozyskaniu nowych klientów lub też co najmniej utrzymaniu dotychczasowego poziomu sprzedaży. Ponadto płytki CD umożliwiają potencjalnemu odbiorcy bezpośrednie zapoznanie się oferowanym przez Spółkę produktem, jego naturą i właściwościami.

Zatem koszt płytek CD rozprowadzanych wśród wybranego kręgu odbiorców, przykładowo współpracujących już ze Spółką, stanowią koszty uzyskania przychodów w ramach limitu 0,25% przychodu, określonego w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy podatkowej. Natomiast wydatki związane z płytkami CD rozprowadzanymi w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie i jawnie tj. w trakcie targów lub w siedzibie Spółki - jako wydatki poniesione na reklamę prowadzoną w sposób publiczny, są kosztem uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Postanowienie niniejsze na mocy art. 143 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa wydane zostało z upoważnienia Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Katowicach.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji : Izba Skarbowa w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej - 43-300 Bielsko-Biała ul. Traugutta 2a) w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.

Zażalenie podlega opłacie skarbowej.