Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, z dnia 04.03.2006r. (data wpływu do tut. Urzędu 16.11.2006r.), uzupełnionego pismami z dnia 02.06.2006r., 20.06.2006r. i 14.05.2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

-uznać stanowisko Strony w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.04.2006r. wpłynął do Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wniosek Spółki z dnia 03.04.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i podatku od towarów i usług w związku z nabyciem od firmy niemieckiej samochodu osobowego. W dniu 07.06.2006r. wezwano Podatnika do uzupełnienia wniosku przez złożenie oświadczenia, czy w sprawie będącej przedmiotem zapytania toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub postępowanie przed sądem administracyjnym oraz przedstawienie pełnomocnictwa dla osoby podpisanej pod wnioskiem. Ponadto, wezwano Spółkę o jednoznaczne stwierdzenie, czy nastąpiło przemieszczenie samochodu na terytorium Polski i wskazanie, kto widnieje jako właściciel samochodu w dowodzie rejestracyjnym. Pismo zostało odebrane w dniu 12.06.2006r., natomiast odpowiedź na wezwanie Spółka wysłała pocztą w dniu 20.06.2006r. W związku z tym, iż odpowiedź Spółki została wysłana jeden dzień po terminie, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie w dniu 07.07.2006r. wydał postanowienie, w którym na podstawie art. 169 § 4, w związku a art. 216, art. 14 a § 2 i 5, art. 169 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, pozostawił wniosek Spółki bez rozpatrzenia. Na powyższe postanowienie Spółka wniosła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie. W dniu 18.10.2006r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał postanowienie, którym uchylił zaskarżone postanowienie w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, wskazując że dla sprawy istotne znaczenie ma ustalenie, czy wezwanie w sprawie uzupełnienia wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zostało skutecznie doręczone Stronie. Ponadto, postanowieniem z dnia 19.03.2007r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po uzupełnieniu wniosku Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie o rozstrzygniecie sporu kompetencyjnego, uznał Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie za właściwego do rozpoznania złożonego przez Spółkę wniosku z dnia 03.04.2006r. o udzielnie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego uznał, iż Spółka w terminie udzieliła odpowiedzi na wezwanie z dnia 07.06.2006r. Postanowieniem z dnia 25.04.2007r. Strona została wezwana do złożenia wyjaśnień dotyczących stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Pismem z dnia 14.05.2007r. Spółka uzupełniła przedmiotowy wniosek.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarła w Niemczech umowę kupna samochodu osobowego od firmy niemieckiej. Okoliczność ta została udokumentowana fakturą VAT, w której wykazano niemiecki podatek VAT. Samochód został niezwłocznie zarejestrowany w Niemczech na członka zarządu Spółki, który posiada w tym kraju prawo stałego pobytu. Samochód ten, w związku z charakterem działalności Spółki (działanie w całej Europie, duża liczba podróży służbowych po krajach unijnych), jest używany na obszarze całej Unii Europejskiej. Samochód nie został zarejestrowany w Polsce ze względu na w/w specyfikę działalności Spółki. Taka rejestracja, zdaniem Strony, ze względów praktycznych i zwyczajowych ułatwia podróżowanie po krajach Unii.

Przedmiotowym wnioskiem Spółka zwróciła się o udzielenie odpowiedzi, czy w opisanym stanie faktycznym zasadnie zaliczyła samochód osobowy do środków trwałych i zalicza odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów od wartości wynoszącej do 20.000 euro zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Podatnika, zgodnie z art. 16a ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nabyty samochód stanowi środek trwały podlegający amortyzacji.Samochód ten stanowi bowiem własność Spółki, był kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a przewidywany okres jego używania był dłuższy niż rok. Samochód ten jest wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Zatem zostały spełnione wszystkie elementy zawarte w art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Fakt rejestracji samochodu w Niemczech nie stanowi przeszkody w uznaniu go za środek trwały Spółki.

W ocenie Naczelnika tut. Urzędu przedstawiona przez Spółkę argumentacja jest prawidłowa, pod warunkiem, że spełnione zostały warunki wynikające z art. 16 a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie Naczelnik Urzędu informuje, że w związku z faktem, iż wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego złożony został w dniu 11.03.2006r., podstawą udzielenia interpretacji w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych będą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2006r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W myśl natomiast art. 16 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej wartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Na podstawie art. 16a w/w ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem amortyzacji są środki trwałe stanowiące własność Podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z działalności gospodarczą, jak również oddane do używania na podstawie umów cywilnoprawnych. Przytoczony art. 16 ust. 1 pkt 4 w/w ustawy, wyklucza natomiast zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia samochodu osobowego o wartości powyżej 20 000 euro.

Według art. 71 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 20.06.1997r.- Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz.U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm) dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Pojazd zarejestrowany za granicą dopuszcza się do ruchu, jeżeli odpowiada wymaganym warunkom technicznym i jest zaopatrzony w tablice rejestracyjne z numerem rejestracyjnym składającym się z liter alfabetu łacińskiego i cyfr arabskich, z zastrzeżeniem art. 59 ust. 2 i 3, a kierujący pojazdem ma przy sobie dokument stwierdzający dokonanie rejestracji.

Zgodnie natomiast z § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów (Dz.U. z 2002r. Nr 133, poz. 1123 ze zm.) dowodem własności pojazdu jest w szczególności jeden z następujących dokumentów: 1) umowa sprzedaży, 2) umowa zamiany, 3) umowa darowizny, 4) umowa o dożywocie, 5) faktura VAT, 6) prawomocne orzeczenie sądu rozstrzygające o prawie własności.

Jak wynika z wniosku Strony, posiada ona wystawioną na Spółkę fakturę VAT na zakup przedmiotowego samochodu i wykorzystuje go w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Ponadto, przedstawiony stan faktyczny zakłada, że rejestracji w Niemczech samochodu będącego własnością Spółki dokonano na inny podmiot (członka Zarządu) bez zawierania jakiejkolwiek czynności prawnej pomiędzy Spółką a osobą, która została wpisana w dowodzie rejestracyjnym.

W takim stanie faktycznym, w ocenie Naczelnika tut. Urzędu, Spółka może uznać przedmiotowy samochód za środek trwały i wprowadzić go do swojej ewidencji środków trwałych, a potem zaliczać odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów od wartości wynoszącej do 20.000 euro, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem że będą spełnione wszystkie przesłanki art. 16 a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Mając powyższe ma uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.