Temat interpretacji

Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.: Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 21.06.2007 r. (data wpływu do tut. Urzędu: 21.06.2007 r.) w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

Spółka prowadzi skład celny. Towary wprowadzane do składu celnego ujmowane są w ewidencjach towarowych (oraz księgach handlowych Spółki) z chwilą ich wprowadzenia na skład celny. Wartość towarów w walucie wynika z faktury zakupu wystawionej w walucie od kontrahenta zagranicznego dostawcy towarów. Zawsze jest tak, że od dnia wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego do czasu dostawy towarów do składu celnego Spółki (co potwierdza dokument SAD związany z wejściem towaru na skład celny) mija miesiąc bądź dwa miesiące.

Czy prawidłowo Spółka dokonując importu towaru wycenia wartość dokumentów magazynowych PZ przyjęcie na magazyn celny, a następnie ustala koszt sprzedaży towarów handlowych, przeliczając fakturę zakupu w walucie od kontrahenta zagranicznego wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury, a następnie doliczając do tak ustalonej wartości cło wyliczone na dzień opuszczenia przez towar składu celnego, ustala w ten sposób ostatecznie wartość PZ dokumentu przyjęcia na magazyn handlowy ?

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o rachunkowości koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Z kolei art. 15 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podaje, że za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury albo innego dowodu w przypadku braku faktury. Analizując brzmienie tych przepisów można wywnioskować, że dla celów podatku dochodowego ważna będzie data faktury, a koszt ten trzeba będzie przeliczyć wg kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury (a nie dzień wejścia towaru na skład celny i ujęcia go w księgach rachunkowych). Spółka uważa takie stanowisko za prawidłowe, ma jednak wątpliwości co do stosowania takiego rozwiązania, gdyż czytając zmienione od 1 stycznia 2007 roku przepisy a tu min. art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można wywnioskować, że fakturę w walucie należałoby wycenić po kursie średnim NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień ujęcia w księgach rachunkowych czyli dzień wejścia towaru na skład celny potwierdzonego dokumentem PZ-przyjęcie na magazyn celny, bo wówczas ujmowana jest w księgach faktura w walucie.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytania Podatnika Naczelnik Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) - w brzmieniu nadanym art. 1 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 217, poz. 1589) - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej samej ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Ogólną regułę dla określenia momentu poniesienia kosztu przyjmowanego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych konstytuuje przepis art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym to przepisem za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Jednakże w odniesieniu do kosztów poniesionych w walutach obcych, mają zastosowanie przepisy szczególne zawarte w art. 15 a w.wym. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu podanym powyżej, regulujące kwestie dotyczące powstawania różnic kursowych. Stosownie do przepisu art. 15a ust. 7 ustawy, za koszt poniesiony przez Podatnika uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku), albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a zatem przy przeliczeniu waluty obcej na złote należy przyjmować kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury a nie dzień otrzymania faktury lub ujęcia (zaksięgowania) kosztu. Takie stanowisko zajęło m.in. Ministerstwo Finansów w pismach z dnia 08.03.2007 r. znak: MB8/102/2007 i znak: DD6-8213-92/MD/07/332.

Stosownie do zawartej w przytoczonym wyżej przepisie art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ogólnej zasady związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiąganym przychodem, zapłacone przez Spółkę, w związku z importem przedmiotowych towarów, cło, stanowi koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży tych towarów. W tym zakresie należy zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w wyrażonym w piśmie z dnia 21.06.2007 r.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji niniejszego postanowienia.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.