Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25.02.2005 r., który wpłynął w dniu 01.03.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów dodatku za godziny nadliczbowe ustalonego w wysokości wyższej niż określona w Kodeksie pracy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.03.2005 r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Pismami z dnia 11.03.2005 r. oraz 13.05.2005 r. organ podatkowy wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku. Braki formalne wniosku zostały uzupełnione odpowiednio pismami z dnia 15.03.2005 r. oraz z dnia 16.05.2005 r. (data wpływu do tut. Urzędu odpowiednio 18.03.2005 r. oraz 18.05.2005 r.).
Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.
Stan faktyczny opisany przez wnioskodawcę oraz jego stanowisko w sprawie.
a) stan faktyczny: Podatnik w lutym 2005 r. wprowadził do regulaminu wynagradzania zapis, zgodnie z którym za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, pracownikom przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia za każdą przepracowaną godzinę nadliczbową, bez względu na to, w którym dniu godziny nadliczbowe przypadają. Zapis ten wszedł w życie z dniem 1-go następnego miesiąca, tj. z dniem 01.03.2005 r.
b) pytanie Podatnika: Podatnik wnosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie cyt.: "czy wprowadzenie zapisu do regulaminu wynagradzania, że za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia pracownikowi przysługuje dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia za każdą przepracowaną godzinę nadliczbową, daje podstawę do zaliczenia tego dodatku do kosztów uzyskania przychodów?".
c) stanowisko Podatnika: Podatnik przedstawiając swoje stanowisko w sprawie wskazuje, że przepis art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zmianami) o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wynagrodzenie wypłacane pracownikom należy do kosztów poniesionych przez podatnika w celu osiągnięcia przychodu, zaś przepis art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymienia tego rodzaju kosztów jako nie podlegających zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
Przepis art. 151 tiret 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tekst jednolity: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, ze zmianami) Kodeks pracy ustala dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych w wysokości 50% i 100%, w zależności od tego, kiedy przypada praca w godzinach nadliczbowych. Przepis art. 9 § 2 Kodeksu pracy stanowi, że przepisy regulaminów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy, co zdaniem Podatnika oznacza, że pracodawca może wprowadzić w regulaminie pracy korzystniejsze przepisy niż przewidziane w Kodeksie pracy. W związku z powyższym, zdaniem Podatnika wprowadzenie do regulaminu pracy postanowienia, że za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje dodatek w wysokości 100% daje podstawę do zaliczenia tego dodatku do kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy będzie on wypłacany za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w art. 151 tiret 1 § 1 pkt. 1 Kodeksu pracy.
Ocena prawna stanowiska pytającego:
Stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu dotyczy sytuacji, gdy Podatnik w myśl regulaminu wynagradzania wypłaca pracownikom dodatek za każdą przepracowaną godzinę nadliczbową w wysokości 100 % wynagrodzenia, bez względu na to, w którym dniu pracownicy pracują w godzinach nadliczbowych, a więc nie tylko w dni wskazane w art. 151 tiret 1 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (tekst jednolity: Dz. U. z 1998r. Nr 21, poz. 94, ze zmianami) Kodeks pracy, kiedy to jedynie należy się dodatek w wysokości 100 % wynagrodzenia, ale również w pozostałe dni, gdy na podstawie art. 151 tiret 1 § 1 pkt. 2 ww. ustawy Kodeks pracy należy się dodatek w wysokości 50 % wynagrodzenia. Według art. 9 § 2 Kodeksu pracy "postanowienia układów zbiorowych pracy i porozumień zbiorowych oraz regulaminów i statutów nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych". Oznacza to, że przepisy prawa pracy określające prawa i obowiązki pracownika mają charakter jednostronnie bezwzględnie obowiązujący, a co za tym idzie, układy zbiorowe pracy i porozumienia zbiorowe oraz regulaminy i statuty mogą ustanawiać postanowienia korzystniejsze dla pracowników od przepisów Kodeksu pracy oraz innych ustaw i aktów wykonawczych i w takim wypadku postanowienia takie mają pierwszeństwo. W omawianym wypadku ustanowienie zatem w regulaminie wynagradzania dodatku za godziny nadliczbowe przepracowane w dni wskazane w art. 151 tiret 1 § 1 pkt. 2 Kodeksu pracy w wysokości wyższej niż określona w tym przepisie jest dopuszczalne. Zarówno wynagrodzenie za pracę, jak i dodatek za godziny nadliczbowe są niewątpliwie kosztami poniesionymi w celu uzyskania przychodów i nie wymienionymi w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jako nie podlegającymi zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.
Biorąc pod uwagę to, że wynagrodzenie za pracę może być ustalane swobodnie przez strony stosunku pracy (w wysokości nie niższej jednak niż minimalne miesięczne wynagrodzenie za pracę), należy uznać, że także dodatek za godziny nadliczbowe będący formą ekwiwalentu za pracę wykonywaną w wymiarze większym niż określony w przepisach Kodeksu pracy może być ustalany swobodnie przez strony stosunku pracy (w wysokości nie niższej jednak niż określona w odnośnym przepisie Kodeksu pracy) i podobnie jak wynagrodzenie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w wysokości ustalonej przez strony stosunku pracy.
Wobec powyższego, oceniając przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny na gruncie obowiązujących przepisów, należy stwierdzić, że stanowisko zaprezentowane przez Podatnika jest prawidłowe.