Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 24.02.2004, sygn. US72/ROP3/421-28/AK/04, Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie
Temat interpretacji
W odpowiedzi na pismo z dnia 26.01.2004 r. nr DRP-2-216-222/04/UL Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr. 137, poz. 926 ze zm.) informuje, że:
Zgodnie z art. 15 ust 1 h ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 Nr 54, poz. 654 ze zm.) w bankach kosztem uzyskania przychodów jest także rezerwa na ryzyko ogólne tworzona w roku podatkowym zgodnie z art. 130 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 nr 72, poz. 1208 i nr 153 poz. 1271).
Rezerwa na ryzyko ogólne jest instytucją prawa bankowego. Jej utworzenie, sposób i terminy dokonywania odpisów oraz rozwiązanie w całości regulują przepisy powołanej ustawy.
W myśl art. 130 banki mogą tworzyć w ciężar kosztów rezerwę na ryzyko ogólne, służącą pokryciu ryzyk związanych z prowadzeniem działalności bankowej. Banki tworzą i wykorzystują tę rezerwę na podstawie dokonywanej oceny tego ryzyka, uwzględniającej w szczególności wielkość należności oraz udzielonych zobowiązań pozabilansowych nie objętych rezerwami celowymi, utworzonymi zgodnie z odrębnymi przepisami.
Wysokość corocznego odpisu na rezerwę na ryzyko ogólne wynosi maksymalnie 1,5% ustalonej na koniec poszczególnych kwartałów roku obrotowego średniej kwoty nie spłaconych kredytów i pożyczek pieniężnych, pomniejszonej o kwotę kredytów i pożyczek pieniężnych, na które bank zgodnie z odrębnymi przepisami utworzył rezerwy celowe w wysokości 100% tych kredytów i pożyczek.
Kwota odpisu nie może być jednak wyższa niż kwota odpisu dokonywanego w tymże roku z zysku za rok poprzedni na fundusz ryzyka ogólnego, o którym mowa w art. 127 ust. 2 ustawy Prawo bankowe. Zgodnie z art. 130 ust. 2 powołanej ustawy odpisu dokonuje się w pierwszym miesiącu następującym po każdym kwartale.
Z treści przepisów prawa podatkowego w sposób jednoznaczny wynika, iż jedynym warunkiem od spełnienia którego zależy możliwość zaliczenia rezerwy na ryzyko ogólne do kosztów uzyskania przychodu jest utworzenie rezerwy zgodnie z wymogami zawartymi w powołanym art. 130 Prawa bankowego.
Organ podatkowy podziela stanowisko Spółki w przedmiotowej sprawie i stwierdza, iż:
w sytuacji w której Spółka tworzy rezerwę na ryzyko ogólne z zachowaniem wymogów określonych w ustawie Prawo bankowe, wartość odpisu z tytułu tej rezerwy dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w całości stanowi koszt uzyskania przychodu.