Temat interpretacji

P o s t a n o w i e n i e

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawieart. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w odpowiedzi na wniosek Spółki z dnia 12 marca 2007 r. ( data wpływu do tut. Urzędu 15 marca 2007 r.) - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o stosowaniu przepisów prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskodawca następująco opisuje stan faktyczny: Spółka prowadzi działalność w zakresie wydobycia kamienia wapiennego w kopalniach odkrywkowych oraz mechanicznej przeróbki kamienia wapiennego. Spółka sprzedaje przetworzone produkty i towary w przeważającej części do klientów instytucjonalnych z branży: drogownictwo, budownictwo, szklarstwo, energetyka, rolnictwo, cukrownictwo, hutnictwo. W ramach realizacji działań marketingowych Spółka przygotowuje różnego rodzaju upominki i gadżety do przekazania podmiotom będącym klientami i potencjalnymi klientami Spółki.

Upominki te można podzielić na dwa rodzaje:
1.drobne upominki, gadżety, opatrzone widocznym logo, ewentualnie również adresem, bądź hasłem reklamowym Spółki, zamawiane w dużych ilościach, o stosunkowo niewysokiej cenie jednostkowej, mające charakter powszechnie stosowanych gadżetów reklamowych (m.in. koszulki, wiatrówki, latarki, kubki, długopisy, smycze, notesy, kalendarze, torby papierowe itp.), przekazywane w związku z promowaniem produktów Spółki podczas spotkań handlowych, w trakcie imprez targowych, konferencji. Celem tych upominków jest zwiększenie sprzedaży i rozpoznawalności Spółki i jej produktów.
2.Upominki bez logo Spółki, bądź opatrzone dyskretnym logo, zamawiane w małych ilościach (kilku do kilkudziesięciu sztuk), o stosunkowo wysokiej cenie jednostkowej (kilkadziesiąt złotych), nie mające charakteru powszechnie stosowanych gadżetów reklamowych (m.in. krawaty, apaszki, paski skórzane, portfele itp.), przekazywane konkretnym, ważnym z punktu widzenia Spółki, klientom. Celem przekazania tego rodzaju upominków jest zwrócenie uwagi klienta na szczególne podejście Spółki wobec niego, jego wyróżnienie spośród innych, a tym samym kształtowanie pozytywnego wizerunku Spółki.

Zdaniem Spółki wydatki na upominki i gadżety z pierwszej grupy stanowią wydatki na reklamę Spółki a tym samym stanowią koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości w świetle ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 wraz ze zm.)- zwanej dalej ustawą o pdop. Natomiast wydatki poniesione na przedmioty wymienione w grupie drugiej należy zaliczyć do wydatków na potrzeby reprezentacji, które zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 28 ustawy o pdop nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym Spółka zwraca się z prośbą o interpretację przepisów prawa podatkowego w przedstawionej we wniosku sprawie.

Odnosząc się do przedstawionego przez Spółkę stanowiska Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik może więc odliczyć od przychodów wszelkie koszty ich uzyskania pod warunkiem, że będą one miały związek bezpośredni lub pośredni z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu. Ponadto, aby dany wydatek można było zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów nie może on figurować w taksatywnym wyliczeniu art. 16 ust. 1 ustawy o pdop.

Powołany art. 16 ust. 1 w punkcie 28 stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W katalogu wyłączeń art. 16 nie wymieniono natomiast wydatków związanych z reklamą produktów lub usług. Z tego względu wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w pełnej wysokości pod warunkiem, że spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o pdop.

Ponieważ przepisy podatkowe nie zawierają definicji pojęć reklamy ani reprezentacji należy posłużyć się definicją językową. Słownik języka polskiego pod redakcją profesora Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2006 r.) określa reklamę jako:
- działanie polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych towarów lub usług,
- napis, rysunek, film, plakat itp. służące temu celowi,
- efekt czyjejś celowej działalności dotyczący własnego wizerunku w środowiskach opiniotwórczych (opinia).

Z kolei reprezentacja definiowana jest jako:
okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Zadaniem reklamy jest więc zachęcenie jak największej liczby klientów do nawiązywania lub utrzymania kontaktów gospodarczych i nabywania towarów lub usług, zaś reprezentacja ma stworzyć i utrwalić jak najlepszy wizerunek firmy, ułatwiający zawieranie umów i nawiązywanie kontaktów.

Biorąc pod uwagę przytoczone definicje należy stwierdzić, iż upominki (gadżety) wskazane w punkcie pierwszym wniosku - drobne przedmioty, z umieszczonym na nich logo firmy (niekiedy również z adresem lub hasłem reklamowym), o stosunkowo niewysokiej cenie jednostkowej, przekazywane w związku z promowaniem produktów Spółki - mają charakter reklamowy. Naniesione na te przedmioty nadruki o w/w treści sprawiają, że stają się one nośnikiem reklamy firmy - promują wizerunek, nazwę oraz logo Spółki, co stanowi realizację pojęcia reklamy jako działania polegającego na zachęceniu do zakupu określonych towarów lub usług a także popularyzacji danej firmy poprzez rozpowszechnianie wiedzy o jej istnieniu oraz budowanie pozytywnych skojarzeń.

Natomiast przedmioty wskazane w punkcie drugim upominki bez logo (lub opatrzone dyskretnym logo), zamawiane w małych ilościach, o stosunkowo wysokiej cenie jednostkowej, takie jak np. krawaty, portfele, paski skórzane, wręczane tylko niektórym, ważnym dla Spółki klientom należy traktować jako spełniające funkcję reprezentacyjną. Ich przekazywanie ma bowiem na celu stworzenie, kształtowanie oraz utrwalenie określonego obrazu Spółki w oczach konkretnych odbiorców poprzez wystawność, okazałość i elegancję.

Reasumując: wydatki poniesione na nabycie upominków (gadżetów) wymienionych w punkcie pierwszym jako wydatki reklamowe - stanowią koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Natomiast koszty zakupu upominków wskazanych w punkcie drugim są wydatkami na cele reprezentacji, wobec czego w świetle art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o pdop nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego postanowił jak w sentencji.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.

W dniu złożenia wniosku nie toczyło się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym w zakresie wniosku.

Na niniejsze postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, stosownie do art. 14a § 4 i art. 236 § 2 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia, stosownie do art. 222 w związku z art. 239 powołanej ustawy.