
Temat interpretacji
Dot. uznania, czy sprzedaż towaru dla odbiorcy zagranicznego, stanowi przychód w miesiącu dostarczenia towaru.
Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późniejszymi zmianami) oraz art. 7, art.12 ust. 1 3a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami) - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 12.12.2006 r. (wpływ do tut. Urzędu w dniu 14.12.2006 r.) o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej uznania, czy sprzedaż towaru dla odbiorcy zagranicznego stanowi przychód w miesiącu dostarczenia towaru postanawia uznać że, w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.
Pismem z dnia z dnia 12.12.2006 r. Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej informacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie, dotyczącej uznania, czy sprzedaż towaru dla odbiorcy zagranicznego, stanowi przychód w miesiącu dostarczenia towaru.
Przedstawiając stan faktyczny Spółka podaje, że sprzedaje towar dla odbiorcy zagranicznego i w kontrakcie wskazuje warunki dostawy wg INCOTERMS 2000:
- DDU siedziba nabywcy (sprzedający wypełnia swe obowiązki z chwilą dostarczenia towaru na środku transportu do określonego miejsca przeznaczenia) lub
- DDP siedziba nabywcy (sprzedający wypełnia swe obowiązki z chwilą dostarczenia towaru na środku transportu do określonego miejsca przeznaczenia).
Przy tak określonych warunkach dostawy Spółka jako eksporter wypełnia obowiązki oraz ponosi koszty i ryzyko aż do czasu fizycznego dostarczenia towaru do siedziby nabywcy. Do tego czasu Spółka pozostaje właścicielem towaru. W takich przypadkach opisana powyżej sprzedaż traktowana jest jako zrealizowana w miesiącu fizycznego dostarczenia towaru, czyli przychód oraz koszt własny tej sprzedaży wykazywany jest dla celów rachunkowości i celów podatku dochodowego od osób prawnych w miesiącu dostarczenia towaru.
Dla zobrazowania zagadnienia Spółka podaje przykład: jeżeli nabywcą towaru jest kontrahent z USA, faktura wystawiona jest 28.12.2005 r., warunki dostawy określone DDU siedziba nabywcy, środek transportu statek, to w takim przypadku Spółka przyjmuje do przychodu tę sprzedaż w miesiącu fizycznego dostarczenia towaru czyli w styczniu 2006 r., gdyż czas dostarczenia towaru tym środkiem transportu to min. 30 dni. Przychód oraz koszt wytworzenia takiej sprzedaży dla celów rachunkowych oraz dla celów podatku dochodowego wykazywany jest przez Spółkę w styczniu 2006 r.
Spółka stosując Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej, MSR 18 oraz zapis w Polityce Rachunkowości Spółki do przychodu danego okresu zalicza sprzedaż gdy spełnione są następujące warunki:
- Spółka przekazała nabywcy znaczące ryzyko i korzyści wynikające z praw własności do towarów,
- Spółka przestaje być trwale zaangażowana w zarządzanie sprzedanymi towarami w stopniu w jakim zazwyczaj funkcję taką realizuje się wobec towarów, do których ma się prawo własności, ani też nie sprawuje nad nimi efektywnej kontroli.
Ocena tego, kiedy Spółka przekazała nabywcy znaczące ryzyko i korzyści związane z własnością, wymaga zbadania okoliczności towarzyszących transakcji. W większości przypadków przekazanie ryzyka i korzyści zbiega się z przekazaniem mu tytułu prawnego lub fizycznym przekazaniem dóbr.
Spółka uważa, że wydanie towaru następuje w miesiącu jego fizycznego dostarczenia do wskazanego miejsca i zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydanie rzeczy następuje w momencie jej dostarczenia.
Odnosząc się do powyższego, tut. organ podatkowy stwierdza, co następuje.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych wiąże obowiązek podatkowy z osiągnięciem dochodu, bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty - wynika to z przepisów art. 7 tej ustawy.
Postanowienia wskazanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie określają definicji przychodów. Zawierają jedynie wykaz zdarzeń uznanych za przychody w rozumieniu ustawy. Katalog przychodów dla celów podatkowych określony został w art. 12 ust. 1-3 tej stawy.
Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 3 i 4oraz art. 13 i 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Moment powstania przychodu ze sprzedaży na eksport nie został uregulowany w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w sposób szczególny, zatem przychód z tytułu eksportu powinien zostać określony na zasadach ogólnych określonych w art. 12 ust. 3a tej ustawy. Stosownie do unormowań zawartych w art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d (nie mającym zastosowania w rozpatrywanej sprawie), dzień wystawienia faktury (rachunku) nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:
- wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub
- wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub
- otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia w pozostałych przypadkach.
Zgodnie ze wskazanymi przepisami prawa, datą powstania przychodu należnego (również w przypadku eksportu), będzie dzień wystawienia faktury, nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło wydanie rzeczy. Wobec powyższego za dzień powstania przychodu w zaprezentowanym we wniosku przykładzie uznać należy dzień wystawienia faktury, tj. 28.12.2005 r.
W świetle powyższego uznać należy, że w przedstawionym stanie faktycznym i prawnym, stanowisko Spółki, jest nieprawidłowe.
Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i udzielona została w oparciu o przepisy prawne obowiązujące na dzień złożenia wniosku.
Tut. organ informuje jednocześnie, że ustawą z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), która weszła w życie z dniem 1.01.2007 r., wprowadzono zmiany do ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami). Zmianie uległa między innymi treść powołanego w niniejszej interpretacji art. 12 ust. 3a, zgodnie z którym (w jego obecnym brzmieniu) za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, (jak wnioskuje tut. organ z treści zapytania nie mającym zastosowania w rozpatrywanej sprawie) dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Zgodnie ze wskazanymi zmienionymi przepisami art. 12 ust. 3a datą powstania przychodu należnego (również w przypadku eksportu) będzie dzień wydania rzeczy, nie później niż dzień wystawienia faktury. Wobec powyższego za dzień powstania przychodu w zaprezentowanym we wniosku przykładzie uznać należy dzień wystawienia faktury tj. 28.12.2005 r.
