Temat interpretacji

Zgodnie z przepisem art. 82 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. (j. t. Dz. U. z 2003 r. Nr 58 poz. 515 ze zm.) - Prawo o ruchu drogowym, uprawniony diagnosta dokonuje wpisu do dowodu rejestracyjnego, po stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania technicznego pojazdu i po uiszczeniu przez właściciela pojazdu opłaty ewidencyjnej.
W myśl przepisu art. 80d ust. 2 tejże ustawy, opłata ewidencyjna, o której mowa w art. 82 ust. 2, stanowi przychód środka specjalnego będącego w dyspozycji ministra właściwego do spraw administracji publicznej i jest przeznaczona na finansowanie wydatków związanych z utworzeniem, rozwojem i funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców.
Szczegółowy tryb postępowania przez podmiot pobierający opłatę ewidencyjną za wykonane badanie techniczne pojazdu został określony w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 grudnia 2003 r. w sprawie opłaty ewidencyjnej (Dz. U. Nr 227, poz. 2254), o której mowa w przepisach ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 i 2 cyt. rozporządzenia, opłatę ewidencyjną wnosi się do kasy lub na rachunek bankowy organu lub podmiotu zobowiązanego do jej pobrania, zwanego dalej "pobierającym". Jeżeli opłata jest wnoszona w kasie, pobierający wydaje osobie uprawnionej dowód jej wniesienia, z zastrzeżeniem ust. 5.
Przepis § 4 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 tegoż rozporządzenia stanowi, iż pobierający odnotowuje pobrane opłaty ewidencyjne w prowadzonej w formie elektronicznej ewidencji pobranych opłat ewidencyjnych.
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, w przypadku stacji kontroli pojazdów, zawiera liczbę pobranych opłat i numery rejestracyjne pojazdów poddanych badaniom technicznym, od których pobrano opłatę ewidencyjną.
Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia, pobierający do 10 dnia każdego miesiąca przekazuje na rachunek bankowy środka specjalnego, opłaty ewidencyjne pobrane w miesiącu poprzedzającym.
W myśl § 6 cyt. rozporządzenia pobierający, na podstawie ewidencji pobranych opłat ewidencyjnych, dokonuje, do 10 dnia każdego miesiąca, rozliczenia pobranych i przekazanych na rachunek bankowy środka specjalnego w poprzednim miesiącu opłat ewidencyjnych i przekazuje to rozliczenie dysponentowi środka specjalnego.

Na podstawie stwierdzonego stanu prawnego i faktycznego organ podatkowy zauważa, iż Jednostka w przedmiotowej sprawie występuje w roli inkasenta opłaty ewidencyjnej, ponieważ w świetle obowiązujących przepisów - Prawo o ruchu drogowym - zobowiązana jest wyłącznie do pobrania opłaty w wysokości określonej w odrębnych przepisach i wpłacenia jej we właściwym terminie na rachunek środka specjalnego. Zatem, mimo iż podmiot pobiera przedmiotowe opłaty, w całości przekazuje je następnie obowiązkowo na rzecz innego podmiotu, nie uzyskując w ten sposób żadnego przysporzenia związanego z ich pobieraniem, lecz ponosi dodatkowe wydatki związane z ich przekazaniem.
Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Unormowania określone w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy stanowią, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
W świetle powyższego, pobrane przez Jednostkę opłaty ewidencyjne nie generują przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej, w przeciwieństwie do pozostałej odpłatności za usługę wykonania badania technicznego, a tym samym nie wpływają na jego wysokość w roku podatkowym, w którym zostały pobrane.
Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, aby uznać, iż poniesiony przez podatnika wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu muszą zostać spełnione co najmniej dwa warunki:
- wydatek został poniesiony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
- jego poniesienie spowodowało powstanie przychodu lub mogło mieć wpływ na powstanie, lub zwiększenie przychodów, jak również może przyczynić się do powstania takiego przychodu w ramach prowadzonej działalności.

Przekazanie przez Jednostkę na rachunek środka specjalnego uprzednio pobranej opłaty ewidencyjnej jest świadczeniem pieniężnym na rzecz podmiotu prawa publicznego, czyli państwa. Dokonywana płatność nie pochodzi ze środków uzyskanych z wykonywanej działalności gospodarczej (nie stanowi obciążenia dla podmiotu) kosztem posiadanego majątku, lecz dotyczy wyłącznie pośrednictwa w przekazaniu uprzednio pobranych opłat od właścicieli pojazdów, które nie stanowią przychodów ze świadczonych usług.
W świetle powyższego stanowisko zajęte przez podatnika w zapytaniu z dnia 6 lutego br. w zakresie przychodów osiąganych z działalności gospodarczej z tytułu pobieranych opłat ewidencyjnych jest właściwe, natomiast jest błędne w części dotyczącej uznania za koszty uzyskania przychodów przekazanych opłat, które uprzednio pobrano.