Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
1 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 1 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 19 września 2025 r. (wpływ 19 września 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1.Zainteresowany będący stroną postępowania:
X;
2.Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
Y.
Opis stanu faktycznego
W dniu (…) grudnia 2006 r. Wnioskodawca wraz z żoną działając jako konsumenci w rozumieniu art. 22 (1) K.C. zawarli Umowę o kredyt mieszkaniowy w Banku (…) denominowany do CHF (umowa …).
Kredytobiorcy zwrócili się do banku o udzielenie kredytu na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych (finansowanie kosztów budowy domu jednorodzinnego systemem gospodarczym).
Przedmiotem Umowy był kredyt hipoteczny w łącznej kwocie (…) zł. Po uruchomieniu kwota ta została przeliczona na franki szwajcarskie i wyniosła (…) CHF. Wypłata nastąpiła w złotych polskich w 2 transzach: - w dniu (…) stycznia 2007 r. kwota (…), - w dniu (…) lipca 2007 r. kwota (…). Okres kredytowania wynosił 300 miesięcy, a ostateczny termin spłaty kredytu miał nastąpić (…) lutego 2032 r.
W dniu (…) listopada 2020 r. (po spłaceniu kapitału kredytu) Wnioskodawca wraz z żoną wnieśli pozew do Sądu Okręgowego domagając się ustalenia, że zawarta przez nich umowa ze względu na klauzule abuzywne i wadliwy sposób denominacji jest nieważna oraz wnosząc o zasądzenie kwoty (…) jako różnicy między sumą wypłaconej kwoty kredytu (…) a sumą wpłat dokonanych przez Kredytobiorców (…) (rozliczenie wg teorii salda). Przez kolejne lata Wnioskodawcy spłacali dalej raty kredytu.
W dniu (…) grudnia 2023 r., 3 lata później, w związku ze zmianą stanu prawnego dotyczącego sposobu rozliczania się z bankami (teoria dwóch kondykcji), wniesiono do sądu modyfikację powództwa. Wnioskodawca wraz z żoną domagali się w modyfikacji pozwu ustalenia nieważności całej umowy i zwrotu przez bank kwoty (…) będących sumą kwoty kapitału, czyli (…) oraz nienależnie pobranych rat kredytowych, czyli (…) zł.
W dniu (…) grudnia 2024 r. Bank złożył pozew do Sądu Okręgowego o zapłatę kwoty (…), odpowiadającej kwocie kapitału kredytu, wraz z wnioskiem o zawieszenie postępowania. W dniu (…) sierpnia 2025 r. Bank zaproponował kredytobiorcom zawarcie ugody mającej na celu zakończenie sporu, rozliczenie umowy i zrzeczenie się dalszych roszczeń przez obydwie strony.
W dniu (…) sierpnia 2025 r. Kredytobiorcy podpisali ugodę z Bankiem likwidującą wyliczone przez bank zadłużenie w wysokości (…). W ugodzie występuje również zapis, że bank zobowiązuje się do zapłaty na rzecz Kredytobiorcy (…) zł tytułem „dodatkowej kwoty pieniężnej stanowiącej częściowy zwrot spłaconych przez kredytobiorcę rat kredytowych”.
Ponadto wskazali Państwo, że kwota (…) zł zwrócona przez bank (…), jest częściowym zwrotem nadpłaconych przez Państwa rat kapitałowo-odsetkowych, nienależnie pobranych przez bank.
Pytanie
Czy kwota zwrotu części nadpłaconych rat kredytowych podlega opodatkowaniu?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawców, kwota zwrócona przez bank w wyniku zawarcia ugody dotycząca kredytu frankowego nie jest Państwa dochodem, lecz zwrotem niesłusznie pobranych kwot z tytułu rat kapitałowo-odsetkowych, a tym samym nie wiąże się z koniecznością zapłaty podatku dochodowego.
W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe zarządza się zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych osobie fizycznej wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej.
Kwoty wierzytelności obejmują kapitał kredytu, odsetki i opłaty niezbędne do zawarcia umowy kredytu mieszkaniowego. Dochody, od których zaniechano poboru podatku, nie są wykazywane w zeznaniach rocznych oraz nie podlegają opodatkowaniu i zgłoszeniu do urzędu skarbowego. Finalnie bez względu na sposób określenia w ugodzie wypłacanego świadczenia, w ujęciu ekonomicznym wypłacane świadczenie stanowi zwrot kredytobiorcom świadczeń, które uprzednio wpłacili do banku i nie powoduje faktycznego przyrostu w ich majątku, a jedynie „wyrównanie” wcześniejszego zmniejszenia tego majątku.
Wskazany wyżej kredyt hipoteczny został zaciągnięty w 100% na realizację wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej. Jako osoby fizyczne nie korzystaliście Państwo z zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego zaciągniętego na realizację innej inwestycji mieszkaniowej.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega – co do zasady – każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną. Zgodnie natomiast z definicją dochodu jest nim nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania.
Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei jest definiowany przez ustawodawcę w art. 11 ust. 1 ustawy:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Za przychody należy zatem uznać otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.
Z definicji przychodu można wywieść, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa, jak i zmniejszającym pasywa) – mają definitywny, a nie zwrotny charakter.
O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w sytuacji, gdy podatnik – czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też w wyniku określonego zdarzenia, które powoduje zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów – uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.
Odrębnym źródłem przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 „inne źródła”.
W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie w tym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że katalog przychodów z innych źródeł ma otwarty charakter – nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe, które można przypisać do tego źródła.
Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1646 ze zm.).
Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:
Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytu są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).
Wobec powyższego, skoro kwota dodatkowa, którą Państwo otrzymali od banku w wyniku zawartej ugody, jest częściowym zwrotem nadpłaconych przez Państwa rat kapitałowo-odsetkowych, nienależnie pobranych przez bank to jej otrzymanie nie spowoduje po Państwa stronie dodatkowego przysporzenia majątkowego. W konsekwencji pieniądze te nie będą Państwa przychodem w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ich uzyskanie nie będzie skutkowało po Państwa stronie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Końcowo wskazuję, że ponieważ wypłata przez bank kwoty wynikającej z zawartej ugody nie spowoduje powstania po Państwa stronie przychodu, więc w tym zakresie nie będzie miało zastosowania rozporządzenie Ministra Finansów, o którym mowa we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
Pan X (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r Ordynacji podatkowej.