Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 roz... - Interpretacja - ILPB3/423-118/08-2/EK

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 05.05.2008, sygn. ILPB3/423-118/08-2/EK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2008 r. (data wpływu 05.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 05 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie różnic kursowych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.


Wnioskodawca posiada rachunek bankowy w X Bank, który prowadzony jest w walucie EUR. Transakcje przychodów i rozchodów w księgach rachunkowych Spółka ujmuje po kursie kupna i sprzedaży banku X Bank obowiązującym w dniu transakcji, opublikowanym na stronach internetowych tego banku w Polsce. Na koniec miesiąca Spółka dokonuje rozliczenia zrealizowanych różnic kursowych dla celów podatkowych metodą ostatniego kursu w sposób następujący: saldo na koniec miesiąca ustala się według ostatnich kursów walut z dnia przychodu, np. saldo na ostatni dzień miesiąca w EUR wynosi 7846,37 i kurs z ostatniej transakcji wynosił 2300 EUR x 3,6774, z przedostatniej transakcji 7000 EUR x 3,6897, to spółka do wyceny środków pieniężnych przyjęła:

2300,00 EUR x 3,6774 = 8458,02 PLN

5346,37 EUR x 3,6897 = 19726,50 PLN.


Powstałe różnice kursowe, po zastosowaniu wskazanej metody, Spółka rozlicza jako podatkowe różnice kursowe dodatnie lub ujemne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Wnioskodawca nadmienia również, iż powyższe zapytanie dotyczy następujących lat podatkowych Spółki:

1.05.2004 30.04.2005

1.05.2005 30.04.2006

1.05.2006 31.12.2007.


Zdaniem Wnioskodawcy, stosowany sposób rozliczania różnic kursowych powstałych w związku z przychodami i rozchodami na walutowym rachunku bankowym są kosztami lub przychodami do opodatkowania. Zgodnie z postanowieniem P.D II/423-191/1/07/BW dla roku podatkowego 1.05.2006 31.12.2007 Spółka stosuje przez cały ten okres przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w roku 2006.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Stan prawny przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalania różnic kursowych i ich opodatkowania w roku podatkowym 2004, 2005 i 2006 dot. Spółki nie uległ zmianie.


Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.


W myśl art. 12 ust. 2 ww. ustawy przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich z dnia uzyskania przychodu, ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.

Stosownie natomiast do treści art. 12 ust. 3 tej ustawy, jeżeli przychody związane z działalnością gospodarczą wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu.

Przychody z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych, zgodnie z art. 12 ust. 2a powołanej ustawy ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodu oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

Zatem przychody z tyt. różnic kursowych, uregulowane w powyższym przepisie występują w następujących sytuacjach. Kiedy wartość waluty sprzedanej bankowi przeliczona na złote według kursu kupna banku jest wyższa niż wartość waluty otrzymanej z tytułu transakcji eksportowej według kursu kupna banku z dnia jej otrzymania, albo zakupionej w banku, przeliczonej po ówczesnym kursie sprzedaży, różnica ta zwiększa przychody podatkowe. Jeżeli relacja ww. kursów jest odwrotna, tj. kiedy kurs kupna banku z dnia odsprzedaży waluty jest niższy od kursu kupna z dnia otrzymania waluty z transakcji eksportowej, albo kursu sprzedaży z dnia wcześniejszego zakupu od banku, przychody podatkowe ulegają obniżeniu.

Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zarachowania kosztów.

Stosownie do art. 15 ust. 1a. ww. ustawy, koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę miedzy wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik.

W przypadku spłaty zobowiązań z tytułu transakcji importowych środkami walutowymi zgromadzonymi przez Spółkę na rachunku walutowym, oprócz różnic kursowych z tytułu pokrycia zobowiązań mogą wystąpić koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych, zdefiniowane w art. 15 ust. 1a ww. ustawy. Jeżeli kurs sprzedaży walut na dzień dokonania zapłaty zobowiązania wyrażonego w walucie obcej, własnymi środkami zgromadzonymi na rachunku walutowym, jest wyższy od kursu kupna walut, z dnia otrzymania zapłaty należności np. za wyeksportowane towary, po którym otrzymane środki walutowe zostały wycenione albo kursu sprzedaży walut w przypadku wcześniejszego nabycia środków walutowych od banku, koszty podatkowe ulegają obniżeniu, natomiast przy odwrotnej relacji kursów, gdy kurs sprzedaży walut z dnia zapłaty zobowiązania jest niższy niż kurs kupna walut z dnia wpływu zapłaty albo kursu sprzedaży z dnia wcześniejszego nabycia walut od banku, koszty podatkowe ulegają zwiększeniu.

Art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) stanowi, iż wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie: kupna lub sprzedaży walut stosowanym przez bank, z którego usług korzysta jednostka w przypadku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań.

Z powyższego wynika, że zarówno według przepisów bilansowych jak i podatkowych ustawodawca nie zauważył, że jednostki mają prawo posiadania własnego rachunku walutowego i wszelkie operacje traktuje tak jakbyśmy takiego rachunku nie posiadali, a wobec tego wszystkie otrzymane waluty odsprzedawali bankowi (a więc kurs kupna banku), natomiast wydatkowane waluty, np. na spłatę zobowiązania tak jakbyśmy musieli je najpierw kupić od banku (a więc kurs sprzedaży banku).

Natomiast art. 30 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości stanowi, iż nie rzadziej niż na dzień bilansowy wycenia się wyrażone w walutach obcych składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez NBP, z zastrzeżeniem pkt 2.


Z powyższych przyczyn, tutejszy Organ nie podziela stanowiska Spółki, co do prawidłowości przyjętych do opodatkowania różnic kursowych w roku podatkowym 2004, 2005 i 2006.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu