Czy do Spółki, zważywszy że rozpoczęła ona rozliczanie zgodnie z zasadami właściwymi dla rozliczania ryczałtu od dochodów spółek w 2021 r., zastosowanie znajduje art. 7aa ust 4 pkt 1 ustawy CIT, w brzmieniu nadanym mu począwszy od 1 stycznia 2022 r

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 stycznia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 stycznia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w  zakresie ustalenia czy do Spółki , która rozpoczęła rozliczanie zgodnie z zasadami właściwymi dla rozliczania ryczałtu od dochodów spółek w 2021 r. - zastosowanie znajduje art. 7aa ust 4 pkt  1 ustawy CIT w brzmieniu nadanym mu począwszy od 1 stycznia 2022  r.

Treść  wniosku jest  następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z o.o. (dalej Spółka) jest producentem farb antykorozyjnych i przemysłowych. Spółka po spełnieniu koniecznych warunków z  początkiem xxx r. rozpoczęła w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rozliczanie się na zasadach ryczałtu od dochodów spółek.

Przystępując do systemu ryczałtu od dochodów spółek, Spółka stosownie do art. 7aa ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 poz. 1800; dalej ustawa CIT) na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, sporządziła informację o przychodach podatkowych oraz kosztach uzyskania przychodów wynikających z różnic ich ujmowania dla celów podatkowych i rachunkowych jako przychody i koszty.

Spółka w dniu 30 czerwca 2021 złożyła deklarację podatkową za rok 2020. Następnie w dniu 17 grudnia 2021 r. Spółka złożyła korektę tej deklaracji, załącznikiem do której była informacja CIT-KW- Informacja o przychodach, kosztach, dochodzie z przekształcenia oraz podatku należnym w związku z wyborem opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych.

W pierwotnej deklaracji za 2020 r. wskazane było, iż podatnik dokona zapłaty podatku wynikającego z korekty, o której mowa w art. 7aa ustawy CIT w 3 częściach płatnych odpowiednio 20 grudnia 2021 r., 20 grudnia 2022 r. i 20 grudnia 2023 r.

W korekcie deklaracji skorygowane zostało pole 70 deklaracji CIT-KW dotyczące zmiany terminów płatności podatku zgodnie z art. 7aa ust. 3 ustawy o CIT. W skorygowanej deklaracji podatnik wskazał iż zapłaty podatku dokona do 20 grudnia 2023 r.

Pytanie

Czy do Spółki, zważywszy że rozpoczęła ona rozliczanie zgodnie z zasadami właściwymi dla rozliczania ryczałtu od dochodów spółek w 2021 r., zastosowanie znajduje art. 7aa ust 4 pkt  1 ustawy CIT, w brzmieniu nadanym mu począwszy od 1 stycznia 2022 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Ustawa z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw nie zawiera przepisów przejściowych w zakresie normy art. 7aa ustawy CIT. W konsekwencji, należy przyjąć, że przepis art. 7aa ust. 4 pkt 1 ustawy CIT w brzmieniu nadanym mu począwszy od 1 stycznia 2022 r. będzie miał zastosowanie także do Spółki.

UZASADNIENIE

Ustawą nowelizującą z dnia 28 listopada 2020 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2122) do polskiego systemu prawnego została wprowadzona instytucja tzw. ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych. Zmiany te weszły w życie z dniem 1 stycznia 2021 roku. W założeniu ryczałt od dochodów spółek kapitałowych miał stanowić zachętę do finansowania działalności spółek z wypracowanych zysków, poprzez odsunięcie opodatkowania w czasie. Dość rygorystyczne warunki, które trzeba było spełnić aby móc skorzystać z tej formuły opodatkowania spowodowały, że prawodawca zdecydował się w sposób bardzo istotny ją zreformować już po roku od jej wprowadzenia.

Ustawą nowelizującą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, wiele z przepisów dotyczących rozliczania spółek na zasadzie ryczałtu zostało istotnie zmienionych. Zmiany te miały charakter fundamentalny w tym sensie, że zmieniły się nie tylko same reguły dotyczące opodatkowania spółek, ale także warunki niezbędne do tego aby rozpocząć rozliczanie danego podmiotu według zasad właściwych dla ryczałtu od dochodów spółek.

Dokonując ww. nowelizacji ustawodawca usunął dotychczasowe brzmienie art. 7aa ustawy CIT odnoszącego się do tzw. korekty wstępnej i wprowadził w jego miejsce nowe brzmienie całego przepisu. Sensem tej nowej regulacji jest - jak wskazano w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy - uelastycznienie zasad rozliczania podatku od tzw. korekty wstępnej. W  istocie, zmiany te powodują zwolnienie istotnej części podatników z obowiązku zapłaty tego podatku.

Podstawowym celem art. 7aa ustawy CIT jest spowodowanie ujednolicenia rozliczeń podatkowych i rachunkowych przez podatnika przystępującego do opodatkowania w formie ryczałtu od spółek kapitałowych, gdyż po wyborze ryczałtu od dochodów spółek przychody i  koszty podatnika ustalane dla celów rachunkowych staną się również kategoriami podatkowymi.Efektem korekty wstępnej przychodów i kosztów powinno być wyeliminowanie:

- podwójnego opodatkowania tych samych przychodów,

- możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych przychodów,

- podwójnego odliczenia tych samych kosztów,

- możliwości nieuwzględnienia w rozliczeniu podatkowym określonych kosztów.

W określonych w tym przepisie przypadkach, podatnik obowiązany jest do zapłaty podatku właśnie będącego efektem tejże korekty wstępnej. Zasady zapłaty tego podatku istotnie różnią się w zakresie brzmieniu przepisu obowiązującym do końca 2021 roku oraz w  brzmieniu przywołanego przepisu obowiązującym w 2022 roku.

Zgodnie z regulacją art. 7aa w brzmieniu sprzed nowelizacji ust. 3 przywołanej normy nakazuje podatnikom zapłatę podatku należnego w związku z wyborem opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. Zgodnie z ust 3 przywołanego art. 7aa „Jeżeli po uwzględnieniu przychodów, kosztów lub dochodu, o których mowa w ust. 1 pkt 1, wysokość zobowiązania podatkowego należnego za rok podatkowy wzrośnie o co najmniej 50% w porównaniu do zobowiązania podatkowego, jakie powstałoby, gdyby nie uwzględniono tych przychodów, kosztów lub dochodu, powstałą w ten sposób nadwyżkę zobowiązania podatkowego podatnik może zapłacić w częściach w okresie nie dłuższym niż 3  lata, licząc od końca roku podatkowego poprzedzającego pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych. O sposobie przyjętego rozliczenia podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1."

Znowelizowany art. 7aa nie zawiera odpowiednika przywołanego powyżej ust. 3. Znowelizowany ust. 3 reguluje zupełnie odmienną kwestię - to jest kwestię tego, że przepisów ust. 1 i ust. 2 nie stosuje się do przychodów, o których mowa w art. 12 ustawy CIT.

Stosownie natomiast do art. 7aa ust 4 pkt 1 ustawy CIT (w brzmieniu znowelizowanym ze skutkiem od 1 stycznia 2022) w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1 ustawy CIT, za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek podatnik wykazuje przychody oraz koszty, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, oraz ustala podatek należny od dochodu stanowiącego różnicę między tymi przychodami a tymi kosztami według stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 (a więc według stawki 19%). Jednocześnie, zgodnie z ust. 5 przywołanego przepisu w przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1 - podatnik dokonuje zapłaty podatku należnego z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli podatnik stosował to opodatkowanie krócej niż cztery lata podatkowe. Natomiast w  przypadku stosowania opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w sposób nieprzerwany przez okres dłuższy niż cztery lata podatkowe zobowiązanie podatkowe wygasa w całości.

Na tle powyższych przepisów jasno widać, że ustawodawca zupełnie zmienił koncepcję rozliczania tzw. korekty wstępnej oraz zapłaty wynikającego z niej zobowiązania podatkowego.

W stanie prawnym obowiązującym do końca 2021 r. podatnik obowiązany był (w określonych przypadkach) zapłacić ww. zobowiązanie podatkowe, przy czym mógł je podzielić na części. Istotne było, aby całość zobowiązania została uregulowana w terminie nie dłuższym niż 3 lata od końca roku podatkowego poprzedzającego wejście w system ryczałtu od dochodów spółek. Z kolei w stanie prawnym obowiązującym po nowelizacji, zobowiązanie należne z tytułu tzw. korekty wstępnej płatne jest do końca pierwszego miesiąca po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem spółek, a w przypadku kiedy podatnik stosował to opodatkowanie 4 lata lub dłużej w sposób nieprzerwany - zobowiązanie podatkowe z tego tytułu wygasa w całości.

Należy przy tym podkreślić, że także po nowelizacji analogiczną zasadę do stosowanej uprzednio w odniesieniu do podatku od korekty wstępnej, ustawodawca zdecydował się zachować w odniesieniu do zobowiązania powstałego w wyniku przekształcenia (art. 7aa ust.5 pkt 2 ustawy CIT w brzmieniu znowelizowanym). Wskazuje to jasno na zamiar ustawodawcy obejmujący rozróżnienie dwu sytuacji: (i) rozpoczęcia stosowania przepisów o  ryczałcie od dochodów oraz (ii) dokonanie przekształcenia spółki.

Brak przepisów intertemporalnych.

Ustawa nowelizująca nie zawiera przepisów przejściowych w odniesieniu do przywołanego art. 7aa ustawy. W szczególności nie zawiera normy, która nakazywałaby podatnikowi stosowanie zasad dotychczasowych przez określony czas (np. do końca pierwszego 4-letniego okresu stosowania tych zasad) lub uzależniałaby stosowanie tych przepisów od momentu, w którym podatnik rozpoczął stosowanie zasad właściwych dla ryczałtu od dochodów spółek.

W tym miejscu należy odwołać się do zasady racjonalnego ustawodawcy i wskazać, że gdyby prawodawca chciał zachować dotychczasowe zasady rozliczania korekty w odniesieniu do podatników, którzy rozpoczęli opodatkowanie ryczałtem od przychodów spółek na zasadach wskazanych w 2021, to powinien był to wyraźnie wskazać w ustawie. Co więcej, istotna zmiana w zakresie opodatkowania korekty wstępnej (de facto oznaczająca możliwość uniknięcia opodatkowania z tego tytułu) - przy jednoczesnym zachowaniu (dość zbliżonej do dotychczas obowiązującej) zasady opodatkowania przekształcenia spółki wskazuje na pewne intencjonalne działanie prawodawcy. Zamierzeniem ustawodawcy jest więc, aby znowelizowane zasady opodatkowania korekty wstępnej obowiązywały podatników niezależnie od tego, w którym momencie rozpoczęli oni stosowanie opodatkowanie w  ramach ryczałtu od dochodów spółek.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że „w sytuacji, gdy ustawa zmieniająca nie zawiera odmiennych unormowań intertemporalnych, kwestia międzyczasowa jest rozstrzygnięta na korzyść bezpośredniego stosowania ustawy nowej, zarówno do stosunków nowo powstałych, jak i tych, które trwając w momencie wejścia w  życie nowelizacji nawiązały się wcześniej (por. wyroki TK: z dnia 10 maja 2004 r., SK 39/93 i z dnia 8 grudnia 2009 r., SK 34/08 oraz S. Wronkowska, M. Zieliński, Komentarz do zasad techniki prawodawczej, Warszawa 1997, s. 49-53).”

W tym miejscu należy jeszcze zwrócić uwagę na podnoszone w orzecznictwie rozróżnienie pomiędzy retroaktywnością i retrospektywnością stosowania przepisów prawa podatkowego. Zgodnie z tezami podnoszonymi w uzasadnieniach wyroków NSA „Nawiązując do wyłożonych w tym wyroku podstaw rozróżnienia między retroaktywnym (zakazanym) a  retrospektywnym (dozwolonym) działaniem nowego prawa należy przypomnieć, że w  orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego przyjmuje się, iż retrospektywność dotyczy stosunków zaistniałych wcześniej i nadal trwających (wyroki z: 31 stycznia 1996 r., K 9/95, 31 marca 1998 r., K 24/97 i 20 stycznia 2009 r„ P 40/07). Wówczas nowe prawo stosuje się bezpośrednio do trwających stosunków prawnych. (...) O tym, że przepisy mają charakter retrospektywny, a nie retroaktywny, możemy mówić wówczas, gdy nowe przepisy stosuje się do sytuacji prawnych zastanych w chwili wejścia w życie nowelizacji i nie wywołują one skutków dla stosunków i sytuacji prawnych w zakresie, w jakim istniały one przed ich wejściem w życie (wyroki z: 10 lipca 2008 r., K 33/06, 18 października 2006 r., P 27/05 i 20 stycznia 2009 r., P 40/07). Regulacja intertemporalna (zwana retrospektywnością), polegająca na nakazie zastosowania nowego prawa do stosunków prawnych, które wprawdzie zostały nawiązane pod rządami dawnych przepisów, ale wówczas nie zostały jeszcze zrealizowane wszystkie istotne elementy tych stosunków, nie jest objęta wynikającym z art. 2 Konstytucji RP zakazem wstecznego działania prawa (por. wyrok z 31 marca 1998 r., K 24/97). Jak się podkreśla, przyjęcie innego stanowiska oznaczałoby nadmierne ograniczenie swobody władzy ustawodawczej w kształtowaniu i zmianach treści prawa oraz dostosowywaniu go do zmian społecznych (zob. Proces prawotwórczy w świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2015, s. 54; na ten temat zob. także E. Łętowska, K. Osajda (red.), Prawo intertemporalne w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego i Sądu Najwyższego, Warszawa 2008, s. 29).” [Tak między innymi NSA w  wyroku II FSK 1937/17 z 2019-06-11 czy wyroku . II FSK 2552/17 z 12 lipca 2019 r. oba powyższe wyroki zapadły na tle dopuszczalność odliczenia dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej z zysku wypracowanego przed wprowadzeniem przepisu art. 24a CIT. W obu tych orzeczeniach skład orzekający uznał, że moment wypracowania zysku nie ma znaczenia dla możliwości odliczenia dywidendy, która na moment wejścia w  życie nowelizacji nie była jeszcze wypłacona].

Podobnie wskazał NSA w wyroku sygn. akt II FSK 3149/18 z 17 marca 2021 r., gdzie analizując kwestię niepodzielonych zysków spółek kapitałowych przekształconych w spółki osobowe NSA wskazał, że „Wbrew przekonaniu Sądu I instancji i strony skarżącej, aprobata przedstawionej przez organ interpretacyjny wykładni powołanych przepisów nie oznacza naruszenia zakazu lex retro non agit. Zasada ta oznacza zakaz stanowienia norm prawnych, które nakazywałyby stosować nowo ustanowione normy prawne do zdarzeń, które miały miejsce przed wejściem w życie nowo ustanowionych norm prawnych i z którymi prawo nie wiązało dotąd skutków prawnych normami tymi przewidzianych. Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach dotyczących niepodzielonych zysków spółek kapitałowych przekształconych w spółki osobowe: z 6 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 1197/16; z  6  czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 2162/16; z 12 czerwca 2018 r., sygn. akt II FSK 2815/16, z 17 maja 2019 r.,sygn. akt II FSK 1596/17 i z 22 października 2020 r., sygn. akt II FSK 1859/18, wyjaśnił, że należy odróżniać retroakcję właściwą od pozornej (retrospektywności). W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego przyjmuje się, że retrospektywność dotyczy stosunków zaistniałych wcześniej i nadal trwających (wyroki z: 31 stycznia 1996 r., sygn aktK 9/95, 31 marca 1998 r., K 24/97 i 20 stycznia 2009 r., P 40/07). Wówczas nowe prawo stosuje się bezpośrednio do trwających stosunków prawnych”. Jednocześnie Sąd podkreślił, że z  perspektywy podatkowej nie jest istotny moment przekazania środków na kapitał inny niż zapasowy, ale istotny jest moment przekształcenia Spółki, co następuje po wejściu w życie przepisów znowelizowanych.

Powyżej przywołane orzeczenia mają istotne znaczenie dla analizy sytuacji prawnopodatkowej podmiotów, które opodatkowanie podatkiem ryczałtowym rozpoczęły przed 1 stycznia 2022 roku. Brak w nowelizacji przepisu przejściowego, wyłączającego w  odniesieniu do tych podmiotów stosowania art. 7aa ust 5 pkt 1 ustawy CIT, powoduje, że norma ta (w brzmieniu znowelizowanym od 1 stycznia 2022) znajduje do takich podatników zastosowanie.

Spółka pragnie jednocześnie wskazać, że w dniu 23 grudnia 2021 roku Ministerstwo Finansów (dalej MF) opublikowało Objaśnienia podatkowe z 23 grudnia 2021 r. dot. stosowania przepisów ustawy CIT w zakresie nowych zasad opodatkowania, tj. ryczałtu od dochodów spółek zatytułowany „Przewodnik do Ryczałtu od dochodów spółek” (dalej: Przewodnik).

Ministerstwo wskazało w Przewodniku, że stanowi on ogólne wyjaśnienie przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowanie tych przepisów (objaśnienia podatkowe). Jednocześnie MF podkreślił, że stosowne od art. 14n §4 pkt 1 Ordynacji podatkowej, zastosowanie się przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym do objaśnień podatkowych powoduje objęcie go ochroną przewidzianą w art. 14k - 14m tej ustawy.

MF wskazało, że Przewodnik odnosi się zarówno do przepisów ustawy CIT w brzmieniu nadanym nowelizacją ustawy, która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2021 jak i do przepisów ustawy CIT w brzmieniu nadanym nowelizacją wchodzącą w życie z początkiem 2022 roku.

W Przewodniku MF wskazało, iż „Prawidłowym podejściem interpretacyjnym do ww. przepisów ustawy o CIT jest zastosowanie zintegrowanej wykładni językowej, systemowej i  celowościowej. Z poglądów doktryny i większości orzecznictwa wynika, że dyrektywa wykładni językowej odgrywa szczególnie ważną rolę w procesie wykładni prawa podatkowego przede wszystkim dlatego, iż prawo podatkowe nakłada obowiązki zabezpieczone sankcjami i dlatego jego wykładnia nie może wykraczać poza istotę interpretowanych przepisów. Dla ustalenia zakresu oraz sposobu stosowania interpretowanych przepisów prawa, w tym prawa podatkowego, dopuszcza się stosowanie dyrektywy wykładni językowej wspólnie z dyrektywą wykładni systemowej i celowościowej. W stosowaniu właściwej wykładni przepisów o ryczałcie istotne jest, w przypadku wątpliwości natury językowej, że reinwestycje pozostają nieopodatkowane. Natomiast przekazanie do konsumpcji, wypłata, czy inna dystrybucja majątku - niezależnie od tego, w jakiej formie jest dokonana - podlega opodatkowaniu.”

Jednocześnie w zakresie podatku od korekty wstępnej MF w Przewodniku wskazał na sposób obliczenia przychodów i kosztów z tejże korekty wstępnej oraz wskazał, że „W przypadku ustalenia przychodów i kosztów z tytułu korekty wstępnej, podatnik dokonuje zapłaty podatku należnego od tego dochodu z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Jeżeli jednak podatnik stosował to opodatkowanie cztery lata podatkowe lub dłużej, w sposób nieprzerwany, zobowiązanie podatkowe z tego tytułu wygasa w całości”. Ministerstwo Finansów dokonując takiej konstatacji nie rozróżniło sytuacji podatników, którzy rozpoczęli stosowanie przepisów o ryczałcie od początku 2021 od sytuacji tych podatników, którzy stosowanie analizowanych przepisów rozpoczęli od początku 2022 roku.

Również w podrozdziale Przewodnika „Zapłata zobowiązania wynikającego z wstępnej korekty i dochodu z przekształcenia” Ministerstwo wskazało „W przypadku podatnika (spółki będącej podatnikiem CIT), który nie powstał z przekształcenia, obowiązek zapłaty podatku od dochodu z tytułu korekty wstępnej powstaje z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jeżeli podatnik taki stosował to opodatkowanie krócej niż cztery lata podatkowe. Kwotę dochodu z tytułu korekty wstępnej wykazuje się w zeznaniu CIT-8 za rok podatkowy poprzedzający pierwszy rok opodatkowania ryczałtem. Do dochodu z tytułu korekty wstępnej stosuje się stawkę podatku określoną w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, tj. 19%.

Jeżeli jednak podatnik stosował ryczałt w sposób nieprzerwany przez okres dłuższy niż cztery lata podatkowe, zobowiązanie podatkowe z tytułu dochodu od korekty wstępnej wygasa w  całości.” Również i w tym miejscu MF nie dokonało rozróżnienia co do podatników w  zależności od tego kiedy rozpoczęli oni stosowanie regulacji dotyczących ryczałtu od dochodów spółek. Co więcej, przypis do tytułu tego podrozdziału wyraźnie wskazuje, że ma on zastosowanie zarówno do podatników, którzy ryczałt stosują od 1 stycznia 2022, jak i do tych podatników, którzy ryczałt stosują od 1 stycznia 2022 roku.

Co więcej, na stronie internetowej Ministerstwa Finansów, na której ogłoszono konsultacje w zakresie Poradnika, wprost wskazano iż „Polski Ład wprowadził w Estońskim CIT szereg zmian, które czynią ten system jeszcze bardziej dostępnym i atrakcyjnym. Projekt objaśnień dotyczy interpretacji przepisów, które od 1 stycznia 2022 r. będą obowiązywać zarówno tych podatników, którzy już teraz korzystają z Estońskiego CIT jak i tych, którzy dopiero rozważają jego wybór.” Wprawdzie powyższe sformułowanie nie ma charakteru wiążącej normy prawnej, niemniej jednak wskazuje ono na pewną intencję prawodawcy i stanowić swego rodzaju wskazówkę w jaki sposób należy dokonywać wykładni autentycznej analizowanego przepisu.

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że zważywszy na brak przepisów przejściowych, odmiennie regulujących poruszoną we wniosku kwestię, także w odniesieniu do niej zastosowanie znajdzie art. 7aa ust. 5 pkt 1 ustawy CIT w związku z art. 7aa ust 4 pkt 1 ustawy CIT, a w konsekwencji będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku wynikającego z  tzw. korekty wstępnej z końcem pierwszego miesiąca następującego po ostatnim roku opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Natomiast w przypadku, gdy Spółka będzie stosowała to opodatkowanie (tj. ryczałtem od dochodów spółek) w sposób nieprzerwany przez okres dłuższy niż cztery lata podatkowe - zobowiązanie podatkowe wygaśnie w całości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w  stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Ten nowy sposób opodatkowania będący odejściem od dotychczasowych zasad podatkowych, ze względu na swoją specyfikę i odrębność został uregulowany w nowym rozdziale 6b ustawy o  podatku dochodowym od osób prawnych zatytułowanym „Ryczałt od dochodów spółek kapitałowych” (dodano artykuły od 28c do 28t), a także w przepisach ogólnych ale związanych z rozliczeniami dokonywanymi w ryczałcie.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa CIT”),

Zgodnie z art. 7aa ust. 1 ustawy CIT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,