Temat interpretacji
Dot. ustalenia czy przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
30 marca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia czy przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca (dalej: „Zakład Ubezpieczeń”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa maltańskiego. Wnioskodawca posiada siedzibę na terytorium Malty i tam podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi działalność ubezpieczeniową jako zakład ubezpieczeń na podstawie maltańskich przepisów regulujących działalność ubezpieczeniową.
Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, która prowadzi działalność w kilkudziesięciu krajach świata (dalej: „Grupa”). Do Grupy należą także dwa podmioty mające siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegające tu nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej jako: „Polskie Spółki”).
Jedna z Polskich Spółek prowadzi działalność leasingową: zajmuje się leasingiem pojazdów samochodowych, wynajmem i dzierżawą pojazdów, sprzedażą samochodów (detaliczną), natomiast druga Polska Spółka prowadzi działalność bankową zajmuje się udzielaniem kredytów, pożyczek oraz ofert ratalnych. Obok swoich podstawowych działalności, Polskie Spółki zajmują się także pośrednictwem w sprzedaży ubezpieczeń na podstawie umów zawartych z różnymi towarzystwami ubezpieczeniowymi.
Polskie Spółki współpracują z różnymi sieciami dealerów samochodowych (dalej: „Dealerzy”). Dealerzy w ramach swojej działalności polegającej na sprzedaży samochodów świadczą także usługi pośrednictwa w sprzedaży produktów finansowych (produkty leasingowe, kredytowe) związanych ściśle ze sprzedawanymi samochodami.
Wobec tego, w ramach współpracy Polskich Spółek z Dealerami, Dealerzy pośredniczą w sprzedaży produktów finansowych oferowanych przez Polskie Spółki oraz polis ubezpieczeniowych, w sprzedaży których pośredniczą Polskie Spółki.
Wnioskodawca oraz Polskie Spółki planują współpracę, w ramach której produkty ubezpieczeniowe Wnioskodawcy będą oferowane na terytorium Polski. Polskie Spółki będą pośredniczyć w sprzedaży polis ubezpieczeniowych.
Planowana współpraca obejmować będzie również działalność Dealerów, którzy odpowiedzialni będą za sprzedaż produktów ubezpieczeniowych Wnioskodawcy bezpośrednio do klientów.
Dealerzy będą podpisywać umowy z klientami na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez Wnioskodawcę. Ponieważ Dealerzy działają jako multiagenci, współpraca z Wnioskodawcą będzie przebiegała podobnie jak współpraca z innymi ubezpieczycielami. Polskie Spółki zajmą się wykonywaniem innych powierzonych czynności określonych przez Wnioskodawcę, niezbędnych do prawidłowej obsługi klienta lub wynikających z istotnych potrzeb Wnioskodawcy.
W ramach planowanej współpracy, Dealerzy oraz Polskie Spółki będą świadczyć usługi pośrednictwa sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy.
Umowa ubezpieczeniowa będzie zawierana pomiędzy Wnioskodawcą, a klientem.
W ramach planowanej współpracy Polskie Spółki będą zbierać składki ubezpieczeniowe od klientów Wnioskodawcy, a następnie przekazywać je Wnioskodawcy.
Obok bezpośredniej współpracy ze Spółką Finansową oraz pośredniej kooperacji z Dealerami, Wnioskodawca zawrze umowę o świadczenie usług administracyjnych z podmiotem trzecim, który wesprze Wnioskodawcę w zakresie dystrybucji usług ubezpieczeniowych w Polsce (dalej: „Administrator”).
Wnioskodawca nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu art. 7 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzona w La Valetta z dnia 7 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256 ze zm.) (dalej: „UPO”).
Pytanie
Czy w sytuacji gdy Wnioskodawca nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce, czy prawidłowym jest stanowisko Wnioskodawcy, że przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, w sytuacji gdy Wnioskodawca nie posiada tu zagranicznego zakładu.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1800 ze zm. dalej: updop), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Artykuł 3 ust. 3 updop wymienia przykładowe dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów; w szczególności, w pkt 5 wymieniono dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
Stosownie do art. 3 ust. 5 updop, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Powyższa reguła jest dodatkowo odczytywana zgodnie z właściwymi umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 UPO zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Biorąc pod uwagę powyższe postanowienie, działalność Wnioskodawcy nie będzie opodatkowania w Polsce o ile nie będzie on prowadził tu działalności gospodarczej poprzez zakład w rozumieniu UPO. Na potrzeby tego wniosku, przyjmujemy, że Wnioskodawca nie będzie posiadał w Polsce zakładu w rozumieniu UPO. Tym samym, całość dochody Wnioskodawcy powinna być opodatkowania w kraju jego rezydencji podatkowej, tj. na Malcie.
Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 7 UPO Postanowienia tego artykułu (art. 7) nie naruszają postanowień prawa Umawiającego się Państwa w zakresie opodatkowania zysków z działalności ubezpieczeniowej.
W Polsce nie obowiązują przepisy odnoszące się w szczególny sposób do opodatkowania działalności ubezpieczeniowej. Polska nie wykonuje bowiem prawa przewidzianego w art. 7.7 UPO i nie opodatkowuje zysków z działalności ubezpieczeniowej zagranicznych przedsiębiorców (nieposiadających w Polsce zakładu).
W związku z powyższym, zyski z działalności ubezpieczeniowej Wnioskodawcy, osiągane z tytułu polis ubezpieczeniowych sprzedawanych polskim kontrahentom, będą opodatkowane na Malcie i nie będą opodatkowane w Polsce, czyli kraju rezydencji Wnioskodawcy, zakładając, że Wnioskodawca nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie należy zauważyć, że stosowanie do zadanego pytania (wyznaczającego zakres wniosku), przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie kwestia ustalenia, czy przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce, natomiast nie jest kwestią interpretacji ocena czy Wnioskodawca posiada w Polsce zakład w rozumieniu art. 7 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzona w La Valetta z dnia 7 stycznia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256 ze zm.). Wskazanie w tym zakresie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego niepodlegający ocenie w niniejszej interpretacji.
Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm. dalej „ustawa o CIT”):
podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
2)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
3)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane zezbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
4)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółkiniebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytoriumRzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.
W myśl art. 3 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.
Przepis art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że:
podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Stosownie do art. 7 ust. 1 Umowy z dnia 7 stycznia 1994r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256, ze zm. dalej: ,,UPO”):
zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.
Zgodnie z art. 7 ust. 7 UPO:
postanowienia tego artykułu nie naruszają postanowień prawa Umawiającego się Państwa w zakresie opodatkowania zysków z działalności ubezpieczeniowej.
Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce.
Podkreślić należy, że katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „świadczeń o podobnym charakterze”. Sformułowanie to uprawnia do twierdzenia, że za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane (nazwane). Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane świadczenie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jego nazwa. Treść ww. przepisu jednoznacznie bowiem wskazuje, że oprócz usług wymienionych w tym przepisie ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym także inne usługi niewymienione w tym przepisie o charakterze podobnym do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń.
Odnosząc się zatem do Państwa wątpliwości wskazać, należy że świadczenie usług ubezpieczeniowych ma charakter zbliżony do gwarancji, gdyż zakład ubezpieczeń zgodnie art. 805 § 1 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. 2020 r. poz. 1740), zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
Usługa ubezpieczenia uregulowana została w cyt. powyżej art. 805 § 1 Kodeksu cywilnego.
W oparciu o tę definicję można niewątpliwie wskazać, że usługa ubezpieczenia ma charakter podobny do gwarancji. Według wydania internetowego Słownika Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/) pojęcie „gwarancja” oznacza:
1) „poręczenie, że coś nastąpi albo że jest prawdziwe”,
2) „zobowiązanie producenta do bezpłatnej naprawy lub wymiany wyrobu na inny, w razie gdyby w określonym czasie ujawniły się w nim jakieś wady”,
3) „odpowiedzialność osoby trzeciej za zobowiązania dłużnika wobec wierzyciela”.
Istotą zawarcia umowy ubezpieczenia jest zagwarantowanie ubezpieczanemu przez ubezpieczyciela określonych świadczeń (działań) na wypadek wystąpienia określonych zdarzeń. Jakkolwiek niewątpliwie istnieją pewne różnice pomiędzy usługą ubezpieczenia a świadczeniem gwarancji, jednak różnice te nie są na tyle istotne, aby nie można nazwać obu usług świadczeniami o podobnym charakterze.
Ponadto wskazać należy, że w przypadku ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel (jako osoba trzecia) przejmuje na siebie zobowiązanie ubezpieczonego do naprawienia szkody i wypłaty odszkodowania wynikającego z polisy. Z kolei zgodnie z definicją językową „gwarancja” oznacza odpowiedzialność osoby trzeciej za zobowiązania dłużnika wobec wierzyciela (Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 1997, t. I, s. 670). Jednym z rodzajów gwarancji jest gwarancja ubezpieczeniowa, a zawieranie umów gwarancji ubezpieczeniowych i umów ubezpieczenia należy do jednej kategorii czynności ubezpieczeniowych, jednakże są to odmienne pojęcia (por. art. 4 ust. 7 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej). Gwarancja ubezpieczeniowa jest jedną z czynności ubezpieczeniowych - stanowi pisemne zobowiązanie gwaranta do wypłaty na rzecz beneficjenta (podmiotu, na rzecz którego została wystawiona gwarancja) określonej sumy pieniężnej, na jego żądanie i oświadczenie, w sytuacji, w której dłużnik (wnioskodawca gwarancji) nie realizuje swoich zobowiązań (określonych w gwarancji) wobec beneficjenta. Czynności ubezpieczeniowe można podzielić na związane z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia skutków zdarzeń losowych, co wyczerpuje pojęcie sensu stricte czynności ubezpieczeniowych oraz pozostałe czynności wykonywane przez ubezpieczyciela.
W związku z powyższym, skoro udzielanie gwarancji należy do czynności ubezpieczeniowych, to należy uznać, że świadczenia te mają podobny charakter (mimo iż pojęcie usług ubezpieczeniowych jest pojęciem znacznie szerszym od gwarancji).
Istotą świadczenia zarówno ubezpieczyciela (w przypadku umów ubezpieczenia), jak i gwaranta (w przypadku umów gwarancji) jest obowiązek spełnienia określonego świadczenia (przez gwaranta lub firmę ubezpieczeniową), w związku z zaistnieniem wskazanego w umowie zdarzenia.
Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wskazane we wniosku usługi ubezpieczeniowe są usługami podobnymi do usług gwarancji, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski. Jednakże w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany powyżej art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Z cytowanego powyżej art. 7 Umowy z dnia 7 stycznia 1994r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wynika, że w państwie źródła opodatkowaniu podlegają wyłącznie zyski przedsiębiorstwa powstałe w związku z działalnością wykonywaną poprzez zakład.
W niniejszej sprawie dochody, które uzyskują Państwo od polskich ubezpieczonych, stanowić będą zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 UPO.
Zatem, zyski z działalności ubezpieczeniowej Wnioskodawcy, osiągane z tytułu polis ubezpieczeniowych sprzedawanych polskim kontrahentom nie będą opodatkowane w Polsce, bowiem stanowią zyski przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 7 UPO oraz Wnioskodawca nie posiada zakładu zagranicznego w Polsce.
Tym samym Państwa stanowisko, że przychody/dochody z tytułu usług ubezpieczeniowych (składek ubezpieczeniowych) otrzymywane przez Wnioskodawcę od polskich ubezpieczonych przekazywanych przez pośredników nie będą podlegały opodatkowaniu w Polsce jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).