Temat interpretacji
Czy w przypadku: - nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub - otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta informacji, że nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji), Bank (Biuro Maklerskie) nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany, choćby Bank (Biuro Maklerskie) nie pobrał podatku stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT?
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego dotyczących Ordynacji podatkowej jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
1 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 marca 2022 r., który dotyczy Ordynacji podatkowej w zakresie ustalenia czy w opisanej we wniosku sytuacji nie ponoszą Państwo odpowiedzialności za niepobranie podatku, o którym mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz.U. z 2021 r. poz. 2439 ze zm.), polskim rezydentem podatkowym.
Bank prowadzi działalność maklerską w formie biura maklerskiego - X Biuro Maklerskie, jednostki organizacyjnie wyodrębnionej od pozostałej działalności banku zgodnie z wymogami określonymi w art. 111 ust. 5 ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328 z późn. zm., dalej: „Biuro Maklerskie”).
W ramach wykonywanej działalności bankowej Wnioskodawca (Biuro Maklerskie) prowadzi rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze. Za pośrednictwem tych rachunków prowadzonych przez Bank (Biuro Maklerskie) realizowana jest wypłata należności z tytułu:
1)odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (tzw. zagranicznych rezydentów podatkowych podlegających w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), oraz
2)przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g ustawy o CIT (w szczególności dywidend), uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych,
przez podmioty wypłacające (dalej: „emitenci") na rzecz podmiotów uprawnionych do ww. należności (dalej: „podatnicy").
Podatnicy są klientami Banku (Biura Maklerskiego), tj. podatników i Bank (Biuro Maklerskie) łączy stosunek prawny, na podstawie którego Bank (Biuro Maklerskie) prowadzi dla klientów rachunek papierów wartościowych lub rachunek zbiorczy.
W przypadkach, w których wypłata przedmiotowych należności realizowana jest za pośrednictwem Banku (Biura Maklerskiego), Bank pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT.
Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Bank powziął wątpliwości co do zastosowania przepisów wprowadzonych na mocy ustawy z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.) w zakresie obowiązków Banku (Biura Maklerskiego) jako płatnika, w stanie prawnym od 1 stycznia 2022 r.
Pytanie
Czy w przypadku:
- nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub
- otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta informacji, że nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji),
Bank (Biuro Maklerskie) nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany, choćby Bank (Biuro Maklerskie) nie pobrał podatku stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT?
W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku:
- nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT,lub
- otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta informacji, że nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji),
Bank (Biuro Maklerskie) - na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji w zw. z art. 26 ust. 1, 2c, 2ca i 2e ustawy o CIT - nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany, choćby Bank (Biuro Maklerskie) nie pobrał podatku stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.
Uzasadnienie
Obowiązki podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych/rachunki zbiorcze oraz nowe obowiązki nałożone na emitentów
Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 (w tym odsetek) oraz art. 22 ust. 1 (w tym dywidend), są obowiązane jako płatnicy pobierać (z zastrzeżeniem art. 26 ust. 2, 2b, 2d i 2e ustawy o CIT), w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT płatnika z podatnikiem.
Stosownie natomiast do brzmienia art. 26 ust. 2c zd. 1 ustawy o CIT, w przypadku wypłat należności z tytułu:
1)odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
2)przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych
obowiązek, o którym mowa w art. 26 ust. 1 (tj. obowiązek poboru tzw. podatku u źródła/ WHT), stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.
Jak stanowi art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, w przypadku, o którym mowa w art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, podmioty dokonujące wypłaty (emitenci) są obowiązane do przekazania, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, podmiotom prowadzącym te rachunki (Bankowi/Biuru Maklerskiemu) informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (tj. że łączna kwota należności wypłacanych przed emitenta z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podatnika przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u emitenta łącznie kwotę 2 000 000 zł). Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją.
Na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, w przypadku, o którym mowa art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze (czyli odpowiedzialność ponosi emitent).
Niezłożenie powyższej informacji przez emitenta lub jej fałszywość, może stanowić także czyn zabroniony (przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe) na podstawie art. 56c ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy (Dz.U. z 2021 r. poz. 408 ze zm.).
Art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT wskazuje natomiast, że w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 2e, dokonuje podmiot prowadzący rachunki. Podmiot ten nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2a ustawy o CIT (tj. płatności dokonywanych na rzecz podatników będących osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona).
W końcu, zgodnie z brzmieniem art. 26 ust. 2e i 2eb ustawy o CIT, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 (w tym odsetek) oraz art. 22 ust. 1 (w tym dywidend) ustawy o CIT na rzecz podmiotu powiązanego (z wyłączeniem pomiotów z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, podlegających w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności (czyli emitenta) łącznie kwotę 2 mln zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g (dotyczącym przypadku posiadania opinii o stosowaniu preferencji), w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 mln zł:
1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. la-le ustawy o CIT;
2)ale bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Szczegółowe uzasadnienie stanowiska
Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub w przypadku otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta informacji, że nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji), co de facto oznacza nieotrzymanie informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, Bank (Biuro Maklerskie) nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany, choćby Bank (Biuro Maklerskie) nie pobrał podatku stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.
Zgodnie z art. 8 Ordynacji, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Stosownie do art. 30 § 1 Ordynacji, płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.
Niemniej, wedle art. 30 § 5 Przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika. Odpowiedzialność podatnika można orzec w decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego.
Równocześnie, zgodnie z art. 30 § 5b Ordynacji, w przypadkach, o których mowa w art. 41 ust. 4d i 10 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2c ustawy o CIT, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. 41 ust. 4da ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.
Zważając na powyższe wskazać należy, że płatnik co do zasady odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Niemniej, zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem Ordynacji, na zasadzie wyjątku, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, m.in. jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT.
W związku z zastosowaną w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT koniunkcją („o występowaniu pomiędzy nimi [emitentem - dopisek Wnioskodawcy] a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e"), emitent jest zobowiązany przekazać informację wyłącznie wtedy, gdy obydwie te przesłanki zostaną jednocześnie spełnione.
W konsekwencji, niespełnienie którejkolwiek z przesłanek (tj. np. brak przekroczenia limitu albo niewystępowanie powiązań) wskazuje na brak konieczności przekazania informacji z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT przez emitenta, a tym samym na niewystępowanie powiązań lub nieprzekroczenie kwoty 2 mln zł, zgodnie z wiedzą emitenta.
Równocześnie przedmiotowe wyłączenie odpowiedzialności płatnika (tj. Banku/Biura Maklerskiego) określone w art. 30 § 5b Ordynacji nie obejmuje żadnych referencji do przepisów wskazujących na obowiązki płatnika określone w ustawie o CIT.
Tym samym, skoro zgodnie z przepisami Ordynacji, odpowiedzialność płatnika zostaje co do zasady wyłączona w przypadku niewypełnienia obowiązku przekazania do płatnika Informacji (art. 30 § 5b Ordynacji), to należy stwierdzić, iż pełną odpowiedzialność w tym zakresie ponosi wyłącznie emitent.
W konsekwencji, nieotrzymanie informacji przez płatnika lub otrzymanie fałszywej informacji o braku powiązań lub braku przekroczenia kwoty będzie się wiązało z wyłączeniem odpowiedzialności płatnika - Banku (Biura Maklerskiego) za podatek niepobrany.
Powyższe rozumowanie jest, zdaniem Wnioskodawcy, logiczne i uzasadnione oraz zgodne z intencją ustawodawcy. Uwzględnianie przez płatnika informacji od emitenta stanowi ustalanie przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których to ustalaniu mowa w art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT. Dlatego ustawodawca obwarował oświadczenie emitenta z art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT takim rygorem (odpowiedzialność karna skarbowa, odpowiedzialność za niepobrany podatek), aby płatnik (Bank/Biuro Maklerskie) mógł opierać się na tej informacji (która zawiera fakty, których sam Bank nie jest w stanie ustalić). Czyli jeśli emitent (wbrew obowiązkowi prawnemu) nie złoży oświadczenia lub złoży je fałszywe, to Bank (Biuro Maklerskie) - na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji w zw. z art. 26 ust. 1, 2c, 2ca i 2e ustawy o CIT - nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej : ustawa CIT)
Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
W myśl art. 26 ust. 2c ww. ustawy,
W przypadku wypłat należności z tytułu:
1) odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
2) przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych
- obowiązek, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.
Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu.
Jak stanowi art. 26 ust. 2d ustawy CIT,
Płatnicy, o których mowa w ust. 2c, pobierają zryczałtowany podatek dochodowy w dniu przekazania należności do dyspozycji posiadacza rachunku papierów wartościowych lub posiadacza rachunku zbiorczego. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przepisy ust. 1c-1l stosuje się odpowiednio.
przypadku wypłat należności z tytułu:
Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT,
Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:
1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;
2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
W myśl natomiast art. 26 ust. 2ca ww. ustawy,
W przypadku, o którym mowa w ust. 2c, podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w ust. 2e, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty. Podmioty przekazujące tę informację są obowiązane do jej aktualizacji przed dokonaniem wypłaty w przypadku wystąpienia zmiany okoliczności objętych informacją.
Zgodnie zaś z art. 26 ust. 2ed ustawy o CIT,
W przypadku, o którym mowa w ust. 2c, ustalenia przekroczenia kwoty oraz występowania powiązań, o których mowa w ust. 2e, dokonuje podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze. Podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze nie uwzględnia kwot należności, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 26 ust. 2a.
Aktualnie obowiązujące przepisy nakładają na podmioty dokonujące wypłaty za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych, jak również na podmioty prowadzące ww. rachunki nowe obowiązki.
Istotne zmiany w powyższym obszarze wprowadziły dodane ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U z 2021 r. poz. 2105, dalej: „ustawa nowelizująca”) cytowane wyżej przepisy art. 26 ust. 2cb oraz ust. 2ed ustawy CIT, zgodnie z którymi w szczególności:
- podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych (tj. np. emitenci papierów wartościowych), są obowiązane do przekazania podmiotom prowadzącym te rachunki informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu przepisów o cenach transferowych oraz przekroczeniu kwoty 2 mln PLN, co najmniej 7 dni przed dokonaniem wypłaty;
- ustalenia przekroczenia ww. kwoty oraz występowania ww. powiązań, dokonuje podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że
Wnioskodawca jest spółką akcyjną, bankiem krajowym, prowadzącym działalność bankową w rozumieniu ustawy Prawo bankowe, polskim rezydentem podatkowym.
Bank prowadzi działalność maklerską w formie biura maklerskiego - X Biuro Maklerskie, jednostki organizacyjnie wyodrębnionej od pozostałej działalności banku. W ramach wykonywanej działalności bankowej Wnioskodawca (Biuro Maklerskie) prowadzi rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze. Za pośrednictwem tych rachunków prowadzonych przez Bank (Biuro Maklerskie) realizowana jest wypłata należności z tytułu:
1)odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT (tzw. zagranicznych rezydentów podatkowych podlegających w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu), oraz
2)przychodów wymienionych w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, b, e oraz g ustawy o CIT (w szczególności dywidend), uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych lub na rachunkach zbiorczych,
przez podmioty wypłacające na rzecz podmiotów uprawnionych do ww. należności. Podatnicy są klientami Banku (Biura Maklerskiego), tj. podatników i Bank (Biuro Maklerskie) łączy stosunek prawny, na podstawie którego Bank (Biuro Maklerskie) prowadzi dla klientów rachunek papierów wartościowych lub rachunek zbiorczy.
W przypadkach, w których wypłata przedmiotowych należności realizowana jest za pośrednictwem Banku (Biura Maklerskiego), Bank pełni funkcję płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego, zgodnie z art. 26 ust. 2c w zw. z ust. 1 ustawy o CIT.
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia ustalenia czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., w przypadku:
- nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, lub
- otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta informacji, że nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji),
Bank (Biuro Maklerskie) nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany, choćby Bank (Biuro Maklerskie) nie pobrał podatku stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.
Kwestie obowiązków płatnika reguluje ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa).
Zgodnie z art. 8 ww. ustawy,
płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
W myśl art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej,
Płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.
Zgodnie natomiast z dodanym ustawą nowelizującą przepisem art. 30 § 5b Ordynacji podatkowej,
W przypadkach, o których mowa w art. 41 ust. 4d i 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. 41 ust. 4da ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 26 ust. 2ca ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.
Przy czym jak stanowi art. 30 § 5a ww. ustawy,
Odpowiedzialność płatnika nie może być wyłączona ani ograniczona na podstawie § 5, jeżeli:
1) płatnik i podatnik byli podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;
2) płatnik lub podatnik był podmiotem kontrolowanym lub kontrolującym w odniesieniu do kontroli uregulowanej w art. 30f ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 24a ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych;
3) płatnik lub podatnik był podmiotem z rezydencją podatkową, miejscem rejestracji, siedzibą lub mającym zarząd w kraju lub na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku dochodowego od osób prawnych;
4) płatnik lub podatnik był podmiotem z rezydencją podatkową, miejscem rejestracji, siedzibą lub mającym zarząd w kraju lub na terytorium, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła ratyfikowanej umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo Unia Europejska nie ratyfikowała umowy międzynarodowej - stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych;
5) płatnik lub podatnik był zarządzany lub kontrolowany, bezpośrednio lub pośrednio, lub był w relacjach umownych lub faktycznych, w tym jako założyciel, fundator lub beneficjent fundacji lub trustu lub innego podmiotu lub tytułu o charakterze powierniczym;
6) niewykonanie przez płatnika obowiązku nastąpiło w odniesieniu do podmiotu, dla którego na podstawie publicznie dostępnych informacji nie jest możliwe ustalenie udziałowca, akcjonariusza lub podmiotu o zbliżonych uprawnieniach, który posiada co najmniej 10% udziałów w kapitale lub co najmniej 10% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub co najmniej 10% praw do uczestnictwa w zyskach;
7) płatnik jest spółką nieruchomościową w rozumieniu art. 5a pkt 49 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 4a pkt 35 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przepis art. 30 § 5b Ordynacji podatkowej wyraźnie wskazuje, że jeżeli podatek nie został pobrany z uwagi na niewykonanie obowiązków określonych w art. art. 26 ust. 2ca ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. nieprzekazanie przez podmioty dokonujące wypłat należności za pośrednictwem rachunków papierów wartościowych albo rachunków zbiorczych informacji o występowaniu pomiędzy nimi a podatnikiem powiązań w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 oraz przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 26 ust. 2e ustawy CIT lub z uwagi na niezgodność informacji przekazanej na podstawie tych przepisów z rzeczywistością, odpowiedzialność za podatek niepobrany ponosi podmiot, który dokonał wypłaty za pośrednictwem podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze.
W sytuacji bowiem braku wiedzy przez płatnika o występowaniu między podatnikiem dokonującym wypłat a podmiotem na rzecz którego wypłacane są należności - powiązań oraz braku informacji o tym, że łączna kwota należności wypłacanych na rzecz tego podmiotu powiązanego przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 mln PLN na rzecz tego podmiotu - płatnik albo nie pobierze podatku albo pobierze go w niewłaściwej (zaniżonej) kwocie, stosując nadal warunki wynikające z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz uwzględniając zwolnienia lub stawki wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Zatem w przypadku niewypełnienia przez podatnika dokonującego wypłaty należności obowiązków określonych przepisami art. 26 ust. 2ca ustawy CIT, umożliwiających pobranie przez płatnika podatku we właściwej kwocie, odpowiedzialność za podatek niepobrany ciąży/ciążyć będzie na emitencie („podmiocie, który dokonał wypłaty za pośrednictwem”) i zależeć będzie od szeroko rozumianego niewykonania obowiązku przekazania informacji (przesłanka nieprzekazania i przesłanka niezgodności przekazanej informacji z rzeczywistością). To oznacza, że chociaż formalna i realna rola płatnika ciąży na podmiocie prowadzącym kwalifikowany rachunek (Banku), to w tej sytuacji ciężar odpowiedzialności za niepobranie podatku spoczywa na innym podmiocie (emitencie). Przy czym odpowiedzialność płatnika nie może zostać wyłączona w sytuacjach wskazanych w art. 30 § 5a Ordynacji podatkowej.
Reasumując, w opisanej we wniosku sytuacji w przypadku:
- nieotrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta, co najmniej na 7 dni przed dokonaniem wypłaty, informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT lub
- otrzymania przez Bank (Biuro Maklerskie) od emitenta informacji, że nie są spełnione warunki z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT (niezależnie od prawdziwości lub fałszywości tej informacji),
- Bank (Biuro Maklerskie) - na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji nie ponosi odpowiedzialności za podatek niepobrany, choćby Bank (Biuro Maklerskie) nie pobrał podatku stosownie do art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, o ile nie wystąpi przesłanka wskazana w art. 30 § 5a Ordynacji podatkowej.
Stanowisko Wnioskodawcy z powyższym zastrzeżeniem należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Stosownie do zadanego pytania wyznaczającego granice interpretacji indywidualnej przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena Państwa stanowiska w zakresie ustalenia czy w przypadku nieotrzymania informacji, o której mowa w art. 26 ust. 2ca ustawy o CIT, odpowiedzialność Banku za podatek niepobrany zostaje wyłączona na podstawie art. 30 § 5b Ordynacji, z zastrzeżeniem art. 30 § 5a Ordynacji.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).