Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym prace prowadzone przez Wnioskodawcę w całości spełniają definicje działalności badawczo-rozwojowej i uprawniają Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi podatkowej o której mowa w art. 18d ust. 1 ustawy o C1T.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o C1T, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o CIT, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 poz. 1669), badania naukowe zdefiniowane w art. 4a pkt 27 ustawy o CIT jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. 2018 r. poz. 1668, dalej: Prawo o SWiN).

W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe to:

1. badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z kolei z art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe mają oznaczać prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT, oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W brzmieniu przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r., zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Intepretując definicję działalności badawczo-rozwojową określoną w wyżej przedstawionych przepisach należy posiłkować się objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, które w pkt 3.2.1 przedstawiają interpretację definicji działalności badawczo- rozwojowej określoną w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Powołując się na wyżej wymienione objaśnienia podatnik powinien przede wszystkim przeanalizować czy prowadzone przez niego prace stanowią działalność twórczą, obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe, które są podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W przedmiotowych objaśnieniach z dnia 15 lipca 2019 r. Ministerstwo Finansów wskazuje, iż działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, działalność taka posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia i która w minimalnym zakresie odróżnia się od działań wcześniej prowadzonych przez podatnika, wystarczający jest przejaw twórczości na skalę przedsiębiorstwa. Poprzez działalność systematyczną powinniśmy rozumieć zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa Finansów prace prowadzone w sposób metodyczny, zaplanowany, uporządkowany. Z kolei zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań jak wskazuje Ministerstwo Finansów w przedmiotach objaśnieniach zwiększenie zasobów wiedzy odnosi się do prowadzenia badań naukowych natomiast wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań dotyczy prac rozwojowych, co wskazuje, iż podatnik musi się jedynie czegoś nowego nauczyć, aby prowadzone przez niego prace zakwalifikować do prac rozwojowych.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzone przez niego prace projektowe opisane w pkt 1-4 stanu faktycznego niniejszego wniosku stanowią działalność badawczo-rozwojową. Prowadzone przez Wnioskodawcę prace stanowią działalność twórczą bowiem za każdym razem wykazują nowy wytwór intelektu, który posiada cechy nowości, oryginalności. Wykonywane prace opierają się na wykorzystaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowanie produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów jakimi jest tworzona dokumentacja jak również prace mające na celu wprowadzenie zaproponowanych przez Wnioskodawcę oryginalnych za każdym razem nowych rozwiązań w stan faktyczny. Wykonywane przez Wnioskodawcę prace w zakresie projektowania nigdy nie mają charakteru rutynowych bądź okresowych zmian, które mają na celu utrzymanie istniejących produktów bowiem za każdym razem prace w zakresie projektowania wykonywane są na indywidualne zlecenie klienta. Prowadzone prace realizowane są w sposób metodyczny zgodnie z systemem oraz procedurami wewnętrznymi Wnioskodawcy, wykonywane prace posiadają dokumentację. Ponadto wykonywane prace zwiększają zasoby wiedzy u Wnioskodawcy bowiem za każdym razem wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności własne bądź nabywane z rynku w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych lub zmienionych, ulepszonych produktów, procesów. Wnioskodawca uczy się, wyciąga wnioski z wykonywanych prac zwiększając w ten sposób wewnętrze zasoby wiedzy.

Działalność badawczo-rozwojową stanowi również prace nad stworzeniem nowego systemu (wg. metodologii BIM) - nowy proces. Prowadzone prace wykazują przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, prowadzone prace obejmują badania naukowe aplikacyjne bowiem Wnioskodawca w celu opracowania nowego procesu zdobywa i tworzy nową wiedzę i umiejętności nie wy stępujące dotychczas w jego działalności. Prowadzone prace nad stworzeniem nowego procesu prowadzone są w sposób systematyczny bowiem są zaplanowane i uporządkowane i prowadzone w sposób metodyczny, Wnioskodawca w celu stworzenia nowego procesu zwiększa swoje zasoby wiedzy bowiem dotychczas prace i rozwiązania zastosowane w projekcie nie były nigdy wcześniej stosowane w działalności Wnioskodawcy.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy koszty osobowe pracowników opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku którzy całość swego czasu pracy przeznaczają na realizację działalności badawczo-rozwojowej, opisanej w stanie faktycznym wniosku stanowią w całości koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT i mogą zostać w całości odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 uPIT za przychody ze stosunku służbowego stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W ramach prowadzonej działalność badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym niemniejszego wniosku Wnioskodawca zatrudnia na podstawie umowy o pracę pracowników. Wnioskodawca zatrudnia pracowników którzy cały swój czas pracy przeznaczają na wykonywanie działań badawczo-rozwojowych i z których obowiązków służbowych wynika, iż realizują oni prace opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku. W takim przypadku całe wynagrodzenia takich pracowników należy zaliczyć do ulgi B+R.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku, gdy pracownik cały swój czas pracy przeznacza na wykonywanie obowiązków badawczo-rozwojowych nie jest wymagane prowadzenie odrębnej ewidencji czasu pracy przeznaczonej na realizację działalności badawczo-rozwojowej.

O słuszności przyjętego stanowiska Wnioskodawcy świadczy również stanowisko Ministerstwa Finansów wyrażone w objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX w pkt 5.5. Ewidencja kosztów pracowniczych w projektach badawczo-rozwojowych związana z wytworzeniem kwalifikowanego IP.

W sytuacji gdy z zakresu obowiązków pracownika wynika, że 100% jego czasu pracy związana jest z realizacją prac badawczo-rozwojowych (), wówczas nie ma potrzeby prowadzenia ewidencji czasu pracy pracownika. Powyższe adekwatnie można odnieść do kosztów kwalifikowanych Ulgi B+R.

Wskazać przy tym należy iż celem wprowadzenia ulgi B+R było zachęcenie przedsiębiorców do wdrażania innowacyjnych rozwiązań w celu podniesienia konkurencyjności gospodarki.

W uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz. U. z 2015 r., poz. 1767. Projekt - Sejm RP VII kadencji nr druku 3286) wskazano, że zaproponowano, aby koszty działalność badawczo-rozwojowej były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w wysokości większej, niż koszty faktycznie poniesione. W zamyśle ustawodawcy miało to stanowić rodzaj swoistej premii podatkowej za podejmowanie działalności badawczo-rozwojowej. W istocie ulga B+R miała dotyczyć w całości kosztów kwalifikowanych związanych z przychodami pracowników, którzy zajmują się działalnością B+R.

W wyniku licznych sporów podatników z organami podatkowymi zmiana przepisu art. 18d uCIT od 1 stycznia 2018 r. była w istocie doprecyzowująca i miała na celu objąć odliczeniem ulgi B+R poza pracownikami, którzy całość swego czasu pracy przeznaczają na działalność badawczo-rozwojową również pracowników częściowo zaangażowanych w prowadzone działania badawczo-rozwojowe.

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy wobec pojawiających się wątpliwości w zakresie kosztów kwalifikowanych dokonano ich doprecyzowania poprzez objęcie obowiązkiem wyodrębnienia części wynagrodzenia na działalność badawczo-rozwojową przez tych pracowników, którzy w ogólnym czasie pracy wykonują obowiązki inne niż prace związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Mając na uwadze powyższe przyjąć należy, iż w przypadku pracowników, którzy w całości przewidzianego swego czasu pracy wykonują obowiązki związane z działalnością badawczo-rozwojową całe ich wynagrodzenie w tym wynagrodzenie za urlop, wynagrodzenie za czas choroby lub inne, usprawiedliwionej nieobecności podlegają wliczeniu do kosztów kwalifikowanych ulgi B+R, bowiem wskazani pracownicy wykonują tylko i wyłącznie działalność badawczo-rozwojową do której też celu zostali zatrudnieni.

W ustawach o podatku dochodowym od osób prawnych i o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określono pojęcia "czas pracy czy ogólny czas pracy" dlatego należy odnieść się do kodeksu pracy.

Czas pracy zdefiniowany został w przepisach art. 128 § 1 k. p. i określa, że czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę do wykonywania pracy.

Stosownie do art. 80 k.p. wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.

Pracownikowi należy się na podstawie art. 92 k.p. wynagrodzenie za czas choroby, wypadku w drodze do pracy, poddania się niezbędnym badaniom lekarskim.

Pracownikowi na mocy art. 171 § 1 k.p. przysługuje w przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny.

Zgodnie z art. 172 k.p. za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie jakie by otrzymał gdyby w tym czasie pracował.

Wynagrodzenie przysługuje również pracownikowi w czasie urlopu choć w tym czasie nie wykonuje on pracy.

Zarówno czas urlopu jak i czas zwolnienia chorobowego nie są bezpośrednim czasem wykonywania pracy, ale są czasem zatrudnienia pracownika, za który to czas przysługują pracownikowi należności wynikające z zatrudnienia, a na pracodawcy ciążą obowiązki związane czy to z wypłatą wynagrodzenia czy odprowadzenia składek z tytułu zatrudnienia.

Wyżej wymienione stanowisko zostało potwierdzone w następujących wyrokach:

• Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 lutego 2019 r. o sygn. akt I SA/Sz 835/18
  Zdaniem Sądu w niniejszym stanie faktycznym pracownicy B+R zajmują się wyłącznie działalnością B+R. Tym samym ich czas pracy poświęcony jest wyłącznie tej działalności. Za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby czy innej usprawiedliwionej nieobecności pracownik (np. obowiązkowych badań lekarskich) uzyskuje stosowne wynagrodzenie wypłacane mu przez pracodawcę oraz sfinansowane przez płatnika składek z tytułu tych należności, określonych w ustawie o SUS, które jako przychód pracownika stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOP. Nie ma więc podstaw do wyłączenia przychodów pracownika B+R otrzymanych, gdy nie świadczy on pracy z powodu urlopu, choroby lub innej usprawiedliwionej nieobecności. Brzmienie art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOP wprowadzone od 1 stycznia 2018 r. miało ułatwić ustalenie proporcji w sytuacji gdy dany pracownik zajmuje się działalnością B+R oraz inną działalnością, na to właśnie wskazuje treść w takiej części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Warto przytoczyć też przykładowo stanowisko organu interpretacyjnego zawarte w interpretacji z dnia 8 marca 2018 r. nr () dotyczącej kosztu kwalifikowane na podstawie art. 26e ust. 2 pkt 1 PDOF (którego brzmienie jest tożsame z art. 18d ust. 2 pkt 1 PDOP), gdzie organ podzielił m.in. stanowisko podatnika w zakresie uznania za koszt kwalifikowany przychodów pracownika wykonującego działalność B+R, do których zaliczono sporne w mniejszej sprawie przychody.

• Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2019 r. o sygn. akt III SA/Wa 2665/18
  Nie ma więc podstaw prawnych do wyłączenia przychodów pracownika B+R otrzymanych, gdy nie świadczy on pracy z powodu urlopu, choroby lub innej, usprawiedliwionej nieobecności. Jeszcze raz podkreślenia wymaga, że powoływana przez Organ Interpretacyjny zmiana przepisu art. 18d ust. 2 pkt 1 u p.d.o.p wprowadzona od 1 stycznia 2018 r. miała w istocie ułatwić ustalenie proporcji, ale w sytuacji, gdy dany pracownik zajmuje się działalnością B+R oraz inną działalnością, na co właśnie wskazuje fragment treści przedmiotowego przepisu, a mianowicie ( ) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Inaczej mówiąc w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizacją działalności B+R. W przypadku jednak, gdy pracownik wykonuje w całości prace związane z działalnością badawczo-rozwojową, to wszystkie przychody podatnika związane z taką pracą oraz sfinansowanie przez płatnika składek z tytułu stosunku pracy w tym należność z tytułu urlopu lub choroby, określonych w ustawie o SUS stanowią koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p..

• Wyrok WSA w Opolu z dnia 7 sierpnia 2019 r. o sygn. akt III SA/OI 441/19
  Sąd w całości podziela stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie (I SA/Sz 835/18), że celem wprowadzenia ulgi B+R było zachęcenie przedsiębiorców do wdrażania innowacyjnych rozwiązań w celu podniesienia konkurencyjności gospodarki. W uzasadnieniu projektu ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem innowacyjności (Dz. U. z 2015 r. poz. 1767: projekt-Sejm RP VII kadencji nr druku 3286) wskazano, że zaproponowano, aby koszty działalności badawczo-rozwojowej były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w wysokości większej niż koszty faktycznie poniesione. W zamyśle ustawodawcy miało to stanowić rodzaj swoistej premii podatkowej za podejmowanie działalności badawczo-rozwojowej. (...) Zarówno czas urlopu jak i czas zwolnienia chorobowego nie są bezpośrednim czasem wykonywania pracy, ale są czasem zatrudnienia pracownika, za który to czas przysługują pracownikowi należności wynikające z zatrudnienia, a na pracodawcy ciążą obowiązki związane czy to z wypłatą wynagrodzenia czy odprowadzenia składek z tytułu zatrudnienia. (...) Sąd podziela tezę orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie sygn. I SA/Sz 835/18, iż nie ma podstaw do wyłączenia przychodów pracownika B+R otrzymanych, gdy nie świadczy on pracy z powodu urlopu, choroby lub innej usprawiedliwionej nieobecności.

• Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 listopada 2019 r. o sygn. akt: I SA/Rz 609/19
  Tak więc mówiąc w kontekście w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT o kosztach kwalifikowanych, w odniesieniu do wydatków pracowniczych, należy mieć na względzie wszystkie wydatki poniesione w tym zakresie na badania badawczo-rozwojowe, w tym także te, obejmujące koszty wynagrodzeń i ubezpieczeń pracowników wypłacane za czas przebywania na urlopie czy też czas ich niezdolności do pracy i czas sprawowania opieki nad dzieckiem. Jeżeli pracownik poświęca cały swój czas pracy na działalność badawczo-rozwojową, to wówczas wydatki związane z czasem jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy winny być uwzględnione w pełnej wysokości, albo w określonej proporcji, gdy pracownik poświęca na badania jedynie część swojego czasu, w odniesieniu do całego czasu pracy. Przy wyliczeniu tej proporcji należy brać pod uwagę faktyczny wymiar realizowania obowiązków z zakresu działalności badawczo-rozwojowej, a do ogólnego czasu pracy zaliczyć należy czas jego usprawiedliwionej absencji.

Dodatkowo należy wskazać, iż Ministerstwo Finansów w odpowiedzi na zapytanie poselskie nr 9404 z dnia 19 lipca 2019 r. zgodziło się, że ulga B+R obejmuje otrzymany przez pracownika ekwiwalent za niewykorzystany urlop.

Z postanowień art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (do którego to przepisu odwołuje się art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT) wynika, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Zatem otrzymany przez pracownika ekwiwalent za niewykorzystany urlop stanowi należność z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 tej ustawy o PIT.

Oznacza to, że ekwiwalent za niewykorzystany urlop, czyli za okres, w którym ten pracownik wykonywał/realizował na rzecz podatnika prace badawczo-rozwojowe może zostać uznany za koszt kwalifikowany możliwy do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, na zasadach określonych w art. 18d ustawy o CIT.

Wskazać w tym miejscu należy, iż powszechnie akceptowana w orzecznictwie i w piśmiennictwie jest zasada pierwszeństwa wykładni językowej i subsydiarności wykładni systemowej i funkcjonalnej, choć niewątpliwie o poprawności interpretacji świadczy zgodny wynik zastosowania wszystkich trzech wykładni - językowej, systemowej i funkcjonalnej. Należy zwrócić uwagę, iż istnieje potrzeba sięgnięcia po argumenty celowościowe wtedy, gdy zastosowanie metody językowej nie spełnia osiągnąć właściwej wykładni przepisu, z czym mamy styczność w niniejszej sprawie, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy [por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 1 marca 2007 r., III CZP 94/06,OSNC 2007, nr 7- 8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z 8 maja 1998 r., I CKN 664/97. OSNC 1999, Nr 1. poz 7].

Powyższe adekwatnie należy odnieść do wynagrodzenia należnego pracownikowi za czas urlopu oraz choroby, gdzie ustawodawca w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT wskazuje, iż do należności ze stosunku służbowego zalicza ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż koszty osobowe pracowników którzy całość swego czasu pracy przeznaczają na realizację działalności badawczo-rozwojowej opisanej w stanie faktycznym niniejszego wniosku stanowią w całości koszty kwalifikowane o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT i mogą zostać w całości odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT.

Ad. 3

W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca zleca usługi w ramach umów o dzieło jak również zlecenia osobom fizycznym które w całości objętej poszczególną umową usługi dotyczą prac badawczo-rozwojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy jest ona uprawniona do kwalifikacji w ramach Ulgi B+R kosztów usług wykonywanych na podstawie umów zlecenia i umów o dzieło w całości objętej tą umową usługi w zakresie realizacji wykonywanych prac badawczo-rozwojowych na rzecz osób fizycznych o czym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 a uCIT w zw. z 13 pkt 8 lit. a uPIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia, czy:

1. działalność Spółki stanowi działalność badawczo-rozwojową (Pytanie nr 1)
   • w części dotyczącej prac opisanych w pkt 1-4 w zakresie prac projektowych jest nieprawidłowe;
     
   • w części dotyczącej prac nad stworzeniem nowego systemu wg. metodologii BIM jest prawidłowe
2. koszty osobowe pracowników wskazanych w opisie stanu faktycznego stanowią w całości koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 uCIT i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT, w części dotyczącej (Pytanie nr 2):
   • wynagrodzeń za czas nieobecności pracowników w pracy, w odniesieniu do pracowników wykonujących prace nad stworzeniem nowego systemu wg. metodologii BIM oraz składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych jest nieprawidłowe;
   • w pozostałej części wynagrodzeń pracowników, w odniesieniu do pracowników wykonujących prace nad stworzeniem nowego systemu wg. metodologii BIM oraz składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych jest prawidłowe.

Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2017 roku. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że () chciał jedynie potwierdzić swoje stanowisko, iż wykonywane przez niego prace od początku obowiązywania ulgi B+R czyli od 1 stycznia 2016 r. stanowią działalność badawczo-rozwojową zgodnie z art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT (). W związku z powyższym przedmiotem interpretacji indywidualnej będą przepisy dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej w brzmieniu obowiązującym od 2017 r., a więc od momentu prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, dalej: ustawa o pdop), zgodnie z którym działalność badawczo-rozwojowa oznacza twórczą działalność obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Dalej w art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o pdop, w brzmieniu przepisów obowiązujących do 31 września 2018 r., zdefiniowano dodatkowo wspomniane w pkt 26 tego samego artykułu, badania naukowe oraz prace rozwojowe.

W myśl art. 4a pkt 27 ustawy o pdop w brzmieniu obowiązującym do 31 września 2018 r., badania naukowe oznaczały:

1. badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,
3. badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii genetycznych.

W tym okresie w myśl art. 4a pkt 28 ww. ustawy, prace rozwojowe oznaczały z kolei nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

1. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,
2. opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

Natomiast zgodnie z nowelizacją art. 4a pkt 27 oraz 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie z dniem 1 października 2018 r. w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1669), badania naukowe definiowane w art. 4a pkt 27 ustawy o pdop jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 poz. 1668. dalej: Prawo o SWiN).

W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 4a pkt 27 ustawy o pdop, badania naukowe to:

1. badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.

Z kolei w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o pdop znowelizowanego razem z art. 4a pkt 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy opdop oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi.

Natomiast art. 18d ust. 1 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2018 r., wskazuje że podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2017 r., za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnianych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 ustawy o pdop, obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
   1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (art. 18d ust. 5 ustawy o pdop, obowiązujący do 31 grudnia 2017 r.)

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 ustawy o pdop, obowiązujący od 1 stycznia 2018 r.).

Zgodnie z art. 18d ust. 6 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., prawo do odliczenia nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.

W myśl art. 18d ust. 6 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., podatnikowi, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia.

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r. do 29 kwietnia 2018 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej - 50% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników:
   1. 50% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1,
   2. 30% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-4 i ust. 3.

Jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 30 kwietnia 2018 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r., odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 ustawy o pdop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne, co do zasady, w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Jednocześnie, na podstawie art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W myśl art. 15 ust. 4g ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Z kolei w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., art. 15 ust. 4g updop wskazuje, że należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, z zastrzeżeniem ust. 4ga, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Zgodnie z art. 15 ust. 4h updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r. składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 4h updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem, że składki zostaną opłacone:

1. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów;
2. z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.

W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.

W przedmiotowej sprawie należy mieć na względzie także postanowienia zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz pkt 51 ww. przepisu.

Stosownie bowiem do art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby podatnika:

1. w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
2. w jazdach lokalnych w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2018 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o pdop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

W myśl art. 9 ust. 1b ustawy o pdop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W świetle powołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o pdop,
3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop,
4. koszty kwalifikowane, w myśl art. 18d ust. 4 ustawy o pdop, ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia:
   • z jednostką naukową w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, (w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r.),
   • z podmiotem, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w rozumieniu ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki, (w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2018 r.)
5. jeżeli podatnik w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, w myśl art. 18d ust. 6 ustawy o pdop:
   • prawo do odliczenia podatnikowi nie przysługuje, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r.,
   • prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.,
   • prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r.,
6. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
9. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (w brzmieniu art. 18d ust. 5 ustawy o pdop obowiązującym od 1 stycznia 2018 r.), oraz koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie (w brzmieniu ww. przepisu do 31 grudnia 2017 r.).

Ad. 1)

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazane w art. 4a pkt 26-28 ustawy o pdop).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że: Wnioskodawca jest firmą projektującą obiekty budowlane oferującą dla klientów pełen zakres usług projektowych w skład których wchodzą:

1. koncepcje architektoniczne i studia wykonalności,
2. wykonanie projektu budowlanego (do uzyskania pozwolenia na budowę),
3. projekty wykonawcze i warsztatowe,
4. nadzory i ekspertyzy budowlane.

W zakresie prac projektowych opisanych w pkt 2-4 wykonywanych przez pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę oraz prac projektowych opisanych w pkt 1 wykonywanych przez osoby fizyczne Wnioskodawca wskazuje, że: produktem Wnioskodawcy jest za każdym razem stworzona dokumentacja, która zawiera twórczy pomysł, koncepcje Wnioskodawcy przedstawiający szczegółową metodę jak zbudować obiekt zgodnie z potrzebą klienta oraz związane ze stworzoną dokumentacją prace mające na celu wprowadzenie indywidualnie zaproponowanych rozwiązań do potrzeb klienta oraz możliwych warunków rzeczywistych związanych z budową obiektu.

Wskazać należy, iż każdy projekt wykonywany jest na indywidualne zlecenie klienta ().

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, wskazać należy, że ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 uCIT, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 updop wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Systematyczność odnieść należy do pewnego zorganizowania procesu prac badawczo-rozwojowych, uniknięcie jego losowego i przypadkowego charakteru. Poszczególne elementy prac badawczych lub rozwojowych powinny wskazywać na pewną logiczną ciągłość, ukierunkowaną na osiągnięcie określonego celu. Zwieńczeniem tych prac powinno być zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe, jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, iż taka działalność obejmuje dwie rodzaje aktywności, tj.:

• badania naukowe (zdefiniowane w art. 4a pkt 27 ustawy o pdop) oraz

• prace rozwojowe (o których mowa w art. 4 pkt 28 ustawy o pdop).

W tym miejscu wskazać należy, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii, czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematycznie prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.).

Prace rozwojowe mogą obejmować nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podkreślić, w tym miejscu należy, że przepisy o działalności badawczo-naukowej należy interpretować ściśle. Zatem, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26 ustawy o pdop, co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Należy zwrócić uwagę na podkreślone wyłączenie zawarte w art. 4a pkt 28 ustawy o pdop, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W stanie faktycznym Wnioskodawca wskazuje, że: () W zakresie usług projektowania, produktem Wnioskodawcy jest za każdym razem stworzona dokumentacja, która zawiera twórczy pomysł, koncepcje Wnioskodawcy (.).

() Wykonanie projektu budowlanego do uzyskania pozwolenia na budowę oraz pomoc klientowi w spełnieniu wymagań prawnych wymaga od Wnioskodawcy zawsze indywidualnego nowego twórczego charakteru nawet w odniesieniu do pomocy klientowi w spełnieniu wymagań prawnych, bowiem każda sytuacja związana z wykonaniem projektu budowlanego jest inna, niepowtarzalna i nie ma charakteru odtwórczego ().

() Prace nigdy nie mają charakteru odtwórczego bowiem wykonywane są zawsze na indywidualne zlecenie klienta i wymagają od pracowników Wnioskodawcy indywidualnego, oryginalnego charakter. Wykonywane prace zwiększają zasoby wiedzy wnioskodawcy w zakresie tworzenia nowych rozwiązań oferowanych za każdym razem na rzecz klientów (.).

W rozpatrywanej sprawie, należy wyraźnie podkreślić, że choć:

• Wnioskodawca zatrudnia na umowę o pracę projektantów i konstruktorów, którzy cały swój czas pracy przeznaczają na tworzenie dokumentacji projektowej, oraz czynności niezbędne w związku z tworzeniem projektów budowlanych, a także

• w odniesieniu do etapu koncepcji architektonicznych i studiów wykonalności Wnioskodawca korzysta z usług wykonywanych przez osoby fizyczne posiadające odpowiednie uprawnienia na podstawie zawieranych umów zlecenia oraz umów o dzieło,

to nie oznacza, że wszystkie prace/zadania realizowane przez ww. zespoły stanowią prace rozwojowe.

Zaakcentować bowiem należy, że zgodnie z cytowaną powyżej definicją prac rozwojowych zawartą w art. 4a pkt 26-28 updop można wyróżnić przesłankę pozytywną uznania działalności za prace rozwojowe, czyli nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania, produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, w szczególności opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych.

Zatem, należy potwierdzić, że skoro prace podejmowane przez Wnioskodawcę:

• są realizowane w sposób systematyczny,

• nie mają charakteru prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany,

• w wyniku których powstają nowatorskie rozwiązania i wykonawcze w obszarach działalności Spółki,

• związane z dostosowaniem projektów do indywidualnych potrzeb klientów Spółki, które to projekty wykonywane są na indywidualne zlecenie klienta,

niewątpliwie zawierają duży element innowacyjności, jednakże nie spełniają definicji działalności badawczo-rozwojowej, która jest zawarta w przepisach art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślić należy, że termin innowacyjność nie został bezpośrednio zdefiniowany w ww. ustawie. Tym samym zgodnie z definicją zamieszczoną w Słowniku PWN (http:/sjp.pwn.pl/slownik/) innowacyjność oznacza, wprowadzenie czegoś nowego; też: rzecz nowo wprowadzoną. Zatem wskazać należy, że innowacja jest to każda zmiana, która coś ulepsza, daje nową jakość lub pozwala stworzyć nowy produkt, usługę bądź nową jakość. Może to być zmiana radykalna, dająca zupełnie nowy produkt, ale również cząstkowa, prowadzona do udoskonalenia produktu.

Zjawisko innowacyjności jest nierozłącznie związane z każdą prowadzoną działalnością gospodarczą. Gospodarka konkurencyjna wymaga od prowadzonej działalności gospodarczej wprowadzania nowości, czy też przeprowadzania zmian w zakresie oferowanych dóbr i usług, biorąc pod uwagę dostosowanie tej działalności specjalnie do potrzeb i wymagań klientów (co znajduje zastosowanie w rozpatrywanej sprawie).

Jednakże nie wszystkie podejmowane przez podatnika prace, choć mogą być nakierowane na wprowadzenie nowych, innowacyjnych zastosowań, stanowią prace badawczo-rozwojowe. Przesłanką eliminującą te prace z działalności B+R jest bowiem niespełnienie warunków zawartych w definicji prac badawczo-rozwojowych.

Zatem, prace opisane w pkt 1-4 w zakresie prac projektowych realizowane przez Wnioskodawcę
nie spełniają definicji działalności badawczo-rozwojowej.

Powyższe oznacza, że w ww. zakresie Wnioskodawca nie będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w treści art. 18d ustawy o pdop.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, w części odnoszącej się do działalności Spółki opisanej w pkt 1-4, tj. w zakresie usług projektowych, nadzorczych i ekspertyz budowalnych należy uznać za nieprawidłowe.

Jednakże, mając na uwadze opis stanu faktycznego, z którego wynika, że integralną częścią działalności Wnioskodawcy (wg. metodologii BIM) są także prace nad stworzeniem nowego systemu, tj. prace te:

• stanowią prace nad stworzeniem nowego procesu,

• za każdym razem wykazują nowy wytwór intelektu,

• w ramach których powstanie innowacyjność procesowa,

• stanowią system nowy proces, który tworzony jest w Spółce od samego początku i tworzy zupełną nowość,

• nie mają charakteru okresowych i rutynowych zmian,

• obejmują swoim zakresem prace testowe, walidacyjne mające na celu sprawdzenie poprawności stworzonego systemu,

• obejmują pilotaż/wersję testową/wersje przedprodukcyjną,

należy stwierdzić, że prace te spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, określonej w treści art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uprawniającej do skorzystania z ulgi B+R.

Powyższe oznacza, że w ww. zakresie Wnioskodawca będzie uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w treści art. 18d ustawy o pdop, przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do skorzystania z tej ulgi.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1, w części dotyczącej prac nad stworzeniem nowego systemu, wg. metodologii BIM, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2)

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy, wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową należy przeprowadzić analizę nakierowaną na określenie kosztów działalności badawczo-rozwojowej (poprzez zidentyfikowanie kosztów spełniających definicję kosztów kwalifikowanych o jakich mowa w art. 18d ustawy o pdop).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca () zatrudnia pracowników na umowę o pracę, którzy wykonują czynności w zakresie projektowania opisane w pkt 1-4 wniosku oraz cześć pracowników pracuje nad stworzeniem nowego procesu wg. metodologii BIM.

Wnioskodawca związku z zatrudnieniem pracowników opisanych powyżej ponosi następujące koszty bezpośrednio związane z ich zatrudnieniem w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej:

• wynagrodzenie zasadnicze,

• premie, bonusy i nagrody,

• koszty delegacji służbowych w tym diet i innych należności za czas podróży służbowej,

• wynagrodzenie chorobowe i inne wynagrodzenie wypłacane na podstawie szczególnych przepisów prawa pracy,

• ekwiwalent za niewykorzystany urlop.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca ponosi również koszty związane z opłacaniem składek na ubezpieczenie społeczne, których podstawą wymiaru są przychody podatkowe pracowników tj. składkę rentowa, wypadkową, emerytalną ().

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że () Prace projektowe przedstawione w pytaniu 1 pkt 2-4 oraz w ramach nowego systemu zawarte we wniosku dotyczą prac badawczo-rozwojowych prowadzonych wyłączenie przez Wnioskodawcę i zatrudnionych przez Wnioskodawcę pracowników ().

W związku z powyższym, że jak wskazano w odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 1, działalność Spółki w części dotyczącej prac opisanych w pkt 1-4 w zakresie usług projektowych, nadzorczych i ekspertyz nie spełnia definicji działalności badawczo-rozwojowej, tym samym rozpatrywanie czy koszty osobowe pracowników, którzy wykonują ww. prace stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ww. ustawy stało się bezprzedmiotowe.

Jednakże wskazać należy, że działalność Spółki w części dotyczącej prac prowadzonych nad stworzeniem nowego systemu, wg. metodologii BIM spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, tym samym koszty osobowe pracowników, którzy wykonują ww. prace, co do zasady, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ww. ustawy, przy spełnieniu pozostałych warunków uprawniających do skorzystania z tej ulgi.

Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przedstawione powyżej przepisy, stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.

Ponadto, ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r., odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

W przypadku, gdy pracownik nie wykonuje czynności w ramach prac B+R, będąc na zwolnieniu lekarskim, czy na urlopie, sprawując opiekę nad dzieckiem, czy dyżur pod telefonem, itp., a w ramach należności ze stosunku pracy otrzymywał m.in.: wynagrodzenie za czas urlopu oraz inne usprawiedliwione nieobecności, itp. - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności B+R.

Powyższe wynika z faktu, że choć ww. wynagrodzenia stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., dalej: updof), to jeśli będą obejmowały okres, w którym pracownicy nie wykonywali faktycznie czynności związanych z realizacją działalności badawczo-rozwojowej, będąc np.: na urlopie, zwolnieniu lekarskim, itp. nie mogą podlegać odliczeniu, jako koszt kwalifikowany w ramach ulgi, o której mowa w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 18d ust. 1 ustawy o pdop. Nieobecność pracownika oznacza, że nie wykonywał on wówczas faktycznie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że () prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

W tym miejscu, zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody, premie, koszty delegacji służbowych i diet, ekwiwalent za niewykorzystany urlop zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 updof, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot w szczególności oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Reasumując, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Odliczeniu w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, w myśl art. 18d ust. 1 w zw. z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy pdop, w rozpatrywanej sprawie, nie będą podlegać wypłacone:

• wynagrodzenie za czas urlopu, za czas opieki nad dzieckiem, dyżur pod telefonem, itd.

• wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, w części finansowanej przez Wnioskodawcę, tj. za pierwsze 33 lub 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym.

Choć ww. składniki wynagrodzenia stanowią należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, to z uwagi na fakt, że otrzymujący te wynagrodzenia pracownicy przebywając na urlopie lub zwolnieniu lekarskim, nie wykonywali/nie realizowali/nie realizują na rzecz Spółki w tym okresie prac badawczo-rozwojowych, nie mogą zostać uznane za koszt kwalifikowany możliwy do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową, na zasadach określonych w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że koszty osobowe pracowników wskazane we wniosku, którzy faktycznie wykonują/będą wykonywać prace opisane prace nad stworzeniem nowego systemu wg. metodologii BIM stanowią w całości koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ww. ustawy, przy uwzględnieniu art. 16 ust. 1 pkt 30 i art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o pdop.

Powyższe odnosi się także do sfinansowanych przez płatnika składek z tyt. tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych odnoszących się do tej części kosztów osobowych (wskazanych we wniosku) pracowników, którzy faktycznie wykonują/będą wykonywać opisane prace nad stworzeniem nowego systemu wg. metodologii BIM.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast, gdy wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy pracach nad stworzeniem nowego systemu wg. metodologii BIM obejmują czas nieobecności pracowników w pracy to nie będą one mogły stanowić kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o pdop i nie będą mogły zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 ww. ustawy.

Powyższe odnosi się także do sfinansowanych przez płatnika składek z tyt. tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych odnoszących się do tej części kosztów osobowych (wskazanych we wniosku) ww. pracowników.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w tej części należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3)

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że: () Prace projektowe przedstawione w pytaniu 1 pkt 1 wykonywane są przez osoby fizyczne na podstawie umowy zlecenia/umowy o dzieło ().

Biorąc pod uwagę fakt, że jak wskazano w odpowiedzi na pytanie oznaczone w e wniosku nr 1, działalność Spółki w zakresie prac projektowych w części dotyczącej prac opisanych w pkt 1-4 nie stanowi działalności badawczo-rozwojowej, zatem odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3, w zakresie ustalenia: Czy koszty ponoszone na rzecz osób fizycznych świadczących usługi badawczo-rozwojowe opisane w stanie faktycznym niniejszego wniosku na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło stanowią w całości umowy przeznaczonej na realizację działań mających charakter badawczo-rozwojowy koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust 2 pkt 2 uCIT i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania zgodnie z art. 18d ust. 1 uCIT? , staje się bezprzedmiotowa.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w . za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej