a.stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

b.wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

c.praw autorskich,

a.pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

b.przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w roku podatkowym 2021 już bezpośrednio po miesiącu następującym po miesiącu złożenia zeznania za rok podatkowy 2021, czyli w roku kalendarzowym 2022?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3?

Państwa stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w roku podatkowym 2021 już bezpośrednio po miesiącu następującym po miesiącu złożenia zeznania za rok podatkowy 2021, czyli w roku kalendarzowym 2022.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT w zw. z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2021 r., poz. 478, dalej: „Prawo o SWiN”). Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Natomiast, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z kolei, zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. stanowi, że za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych („ustawa o PIT”), oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Wreszcie zgodnie z art. 18d ust. 8 i 9 ustawy o CIT, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT. Przepisu art. 18d ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da ustawy o CIT.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej: „ustawa Zmieniająca”) wprowadzono do ustawy o CIT art. 18db, zgodnie z którym podatnicy posiadający nierozliczoną w roku poprzednim ulgę B+R będą mogli odliczyć od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych (dalej: „zaliczki na PIT”) pobierany od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, w odniesieniu do prowadzonej Działalności B+R Spółka korzysta i będzie korzystać w przyszłości z ulgi B+R, odliczając koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ustawy o CIT.

W tym kontekście może się zdarzyć, że w roku podatkowym 2021 r. koszty poniesione na Działalność B+R przewyższą limit kosztów kwalifikowanych, podlegających odliczeniu na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, w związku z tym Spółka nie dokona pełnego rozliczenia ulgi B+R za rok podatkowy 2021. Nieodliczona kwota pozostanie do rozliczenia w latach późniejszych zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, w tym na rok podatkowy 2022.

Jednocześnie, w celu realizacji Działalności B+R Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać Specjalistów B+R, którzy poświęcają co najmniej 50% ogólnego czasu pracy bezpośrednio na realizację Działalności B+R w danym miesiącu. Spółka planuje zatrudniać Specjalistów B+R również w roku podatkowym 2022 i latach późniejszych.

W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do dokonania odliczenia iloczynu nieodliczonej kwoty wynikającej z Ulgi B+R i stawki podatku obowiązującej Spółkę w roku podatkowym 2022 (tj. trwającym od 1 sierpnia 2022 r. do 31 lipca 2023 r.) i w latach kolejnych od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych pobierany od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

Mając na uwadze treść przepisu art. 67 ust. 1 ustawy Zmieniającej w brzmieniu: „Przepisy art. 26e ust. 3d-3f i 7-9, art. 26ga, art. 26gb, art. 26ha-26hd i art. 30ca ust. 9a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, art. 18d ust. 3d-3fi 7-9, art. 18ea-18efi art. 24d ust. 9a ustawy zmienianej w art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, i art. 11 ust. 1-4 oraz art. 21 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 9, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, mają zastosowanie do wydatków poniesionych po dniu 31 grudnia 2021 r.”,

należy zauważyć, że ustawodawca celowo wyłączył z wyliczenia zastosowanie daty granicznej 31 grudnia 2021 r. do art. 18db, tj. Ulgi na Innowacyjnych Pracowników. W związku z tym, zdaniem Spółki, termin ten nie dotyczy Ulgi na Innowacyjnych Pracowników. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, przepis ten a contrario pozwala na rozliczenie w ramach Ulgi na Innowacyjnych Pracowników od wpłaconych już zaliczek na PIT wydatków poniesionych i rozliczonych w uldze B+R za okres sprzed dnia 31 grudnia 2021 r.

Z kolei, mając na uwadze treść przepisu art. 67 ust. 2 ustawy Zmieniającej, w brzmieniu: „Pomniejszenie, o którym mowa w art. 26eb ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 18db ustawy zmienianej w art. 2, stosuje się po raz pierwszy w 2023 r”, podatnik posiadający rok podatkowy tożsamy z rokiem kalendarzowym, jest uprawniony do rozpoczęcia stosowania pomniejszenia zaliczek na PIT na podstawie art. 18db wraz z początkiem 2023 roku.

Niemniej, zgodnie z art. 67 ust. 3 ustawy Zmieniającej w brzmieniu: „W przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych, których rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy i rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2022 r, a zakończy się po dniu 31 grudnia 2021 r, pomniejszenie, o którym mowa w art. 18db ustawy zmienianej w art. 2, stosuje się po raz pierwszy w roku podatkowym rozpoczynającym się bezpośrednio po tym roku.”, przepis z art. 67 ust. 2 ustawy Zmieniającej zgodnie z zasadą lex specialis derogat legi generali nie stosuje się do podatników, których rok podatkowy nie jest tożsamy z kalendarzowym. W konsekwencji, takich podatników nie dotyczy ograniczenie stosowania Ulgi na Innowacyjnych Pracowników od 2023 r. Mogą oni bowiem stosować tę ulgę już w roku podatkowym zakończonym w trakcie kalendarzowego roku 2022.

Tym samym, z uwagi na powyższe oraz z uwagi na fakt, że przyjęty w Spółce rok podatkowy 2021 nie jest tożsamy z rokiem kalendarzowym i trwa od 1 sierpnia 2021 r. do 31 lipca 2022 r., czyli rozpocznie się przed dniem 1 stycznia 2022 roku, a zakończy się po 31 grudnia 2021 roku, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do dokonywania pomniejszenia, o którym mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył roczne zeznanie podatkowe za rok podatkowy 2021, tj. najwcześniej od 1 września 2022 r. (w przypadku zeznania złożonego w sierpniu 2022 r.), a najpóźniej od dnia 1 listopada 2022 roku (w przypadku zeznania złożonego w październiku 2022 r.), w trakcie obowiązywania roku podatkowego 2022, trwającego od 1 sierpnia 2022 r. do 31 lipca 2023 r.

Mając na względzie powyższe, opierając się bezpośrednio na wyżej wymienionych przepisach, w ocenie Wnioskodawcy, wyłączenie art. 18db z katalogu artykułów wymienionych w art. 67 ust. 1, co do których została zastosowana początkowa data graniczna wskazująca dokładnie moment rozpoczęcia kwalifikacji wydatków kwalifikowanych do zwolnienia z CIT, pozwala na rozliczenie w zaliczkach na PIT wydatków poniesionych w latach poprzednich. Z kolei mając na względzie treść art. 67 ust. 2 i 3, w rozumieniu Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT, od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym Spółka złożyła roczne zeznanie podatkowe za rok 2021.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w roku podatkowym 2021 już bezpośrednio po miesiącu następującym po miesiącu złożenia zeznania za rok podatkowy 2021.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 2.

Termin „ogólny czas pracy” nie został zdefiniowany ani w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ani ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb prawidłowego zakwalifikowania Specjalistów B+R do Ulgi na Innowacyjnych pracowników zgodnie z art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, należy odwołać się do art. 128 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1320 ze zm.). W myśl przywołanego artykułu, czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Jak wynika z powyższego przepisu, czasem pracy jest czas, w jakim pracownik wykonuje zadania zlecone przez pracodawcę. Oznacza to, że nie może być czasem pracy czas, w którym pracownik jest poza dyspozycją pracodawcy. W związku z tym, urlop lub inna usprawiedliwiona nieobecność nie mogą być zaliczane do czasu, w którym pracownik jest do dyspozycji pracodawcy, ponieważ w tym czasie, pracownik nie pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, powinien być rozumiany jako przepis uprawniający Spółkę do zakwalifikowania danego Specjalisty B+R do Ulgi na Innowacyjnych Pracowników i na tej podstawie potrącenia zaliczek na PIT w danym miesiącu zgodnie z art. 18db ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca zauważa, że zaproponowane podejście jest zgodne ze stanowiskiem wielokrotnie potwierdzonym w wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach indywidualnych na gruncie przepisów dot. ulgi B+R również odnoszących się do „ogólnego czasu pracy”, por. m.in.:

-interpretacja z dnia 29 marzec 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.59.2019.1.JS,

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, tj. Spółki, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 3.

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka zatrudnia i będzie zatrudniać Specjalistów B+R realizujących Działalność B+R. W kontekście pracowników, których czas pracy przeznaczony na bezpośrednią realizację Działalności B+R będzie wynosił więcej niż 50% ogólnego czasu pracy, Spółka zamierza skorzystać z przysługującego jej uprawnienia do pomniejszania zaliczek na PIT zgodnie z art. 18db ustawy o CIT.

Zgodnie z treścią art. 18db ust. 1, „Podatnik (...), może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym”.

Ponadto, ustawodawca wskazał w treści art. 18db ust. 1 wzór, niezbędny do kalkulacji odliczenia: “(...) iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym”.

Należy zauważyć, że w przepisach dot. tej ulgi nie została wprost wskazana korelacja pomiędzy czasem pracy poświęconym na Działalność B+R, a wysokością potrąceń od odprowadzonych kwot zaliczek na PIT. Kwotę odliczenia stanowi iloczyn aktywa podatkowego oraz stawki podatku - katalog zmiennych we wzorze na korzystanie z Ulgi na Innowacyjnych Pracowników narzuconym przez ustawodawcę jest zamknięty.

W ocenie Wnioskodawcy, oznacza to, że ustawodawca przewidział możliwość dokonania odliczenia niewykorzystanego aktywa, które podatnik uzyskał, dzięki skorzystaniu z Ulgi B+R, celem szybszego rozliczenia Ulgi B+R. Jedyne dodatkowe ograniczenie znajduje się w kolejnym przepisie.

Zgodnie z przywołanym już art. 18db ust. 3 ustawy o CIT, zdaniem Wnioskodawcy, kryterium czasu pracy przeznaczonego na działalność B+R należy rozumieć tylko w kontekście kwalifikowalności poszczególnych pracowników do Ulgi na Innowacyjnych Pracowników. Oznacza to, że kryterium 50% czasu odnosi się do uwzględnienia danego pracownika w uldze. Nie jest to zaś dyrektywa wskazująca, że od wielkości tego zaangażowania zależy wysokość potrącanej zaliczki PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, gdyby ustawodawca przewidział dodatkowe warunki dla odliczenia, w tym jego wysokości w danym miesiącu (np. proporcjonalnie do czasu poświęconego na Działalność B+R, tak jak to ma miejsce w uldze B+R zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), to wprost wskazane by one były w przepisie.

Tego typu ograniczeń nie zawiera również art. 18db ust. 4 ustawy o CIT.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w obowiązujących przepisach brak jest korelacji pomiędzy przeznaczonym czasem pracy na działalność B+R a wielkością kwot zaliczek na PIT przekazywanych na rachunek urzędu skarbowego. Nie odnosi się do tego wskazany w treści art. 18db ust. 1 sposób kalkulacji odliczenia. Ponadto, nie odnosi się do tego przepis warunkujący możliwość skorzystania z ulgi, który nakazuje odnieść się do czasu pracy przeznaczonego na Działalność B+R wynoszącego co najmniej 50% ogólnego czasu pracy tylko jako kryterium kwalifikujące do stosowania pomniejszenia, o którym mowa w art. 18db ust. 1 ustawy o CIT. Tym samym, w ocenie Spółki, uprawnienie do pomniejszenia kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego, może być stosowane w całości do przekazanych kwot, niezależnie od przeznaczonego czasu pracy na Działalność B+R, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3 ustawy o CIT.

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „updop”)

W myśl art. 18d ust. 8 updop,

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop,

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na innowacyjnych pracowników”.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych art. 18db, który w ust. 1 stanowi, że

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop,

W myśl art. 18db ust. 5 updop,

Biorąc pod uwagę powyższe, prawo do odliczenia przysługuje, począwszy od następnego miesiąca po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie podatkowe, w którym rozliczył dochody z działalności gospodarczej, do końca roku podatkowego.

Zatem, zdaniem tut. Organu, z uwagi na fakt, że Państwa rok podatkowy nie jest tożsamy z rokiem kalendarzowym i trwa od 1 sierpnia 2021 r. do 31 lipca 2022 r., (tj. rozpoczął się przed 1 stycznia 2022 r., a zakończy się po dniu 31 grudnia 2021 r ), będą Państwo uprawnieni do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18db ust. 1 updop, od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym złożyliście Państwo zeznanie podatkowe za rok 2021.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z powołanym wyżej art. 18db ust. 3 updop,

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej: „updof”),

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Biorąc pod uwagę powyższe, Państwa stanowisko zgodnie z którym, Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3

Odnosząc się do zadanego we wniosku pytania nr 3, Państwa stanowisko zgodnie z którym, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będziecie Państwo uprawnieni do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3, należy uznać za prawidłowe.

Zdaniem tut. Organu kryterium 50% czasu pracy wskazane w art. 18db ust. 3 odnosi się wyłącznie do uwzględnienia danego pracownika w uldze. Czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej nie wpływa na wysokość potrącanej zaliczki w podatku dochodowym.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

-Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Spółkę w roku podatkowym 2021 już bezpośrednio po miesiącu następującym po miesiącu złożenia zeznania za rok podatkowy 2021, czyli w roku kalendarzowym 2022, jest prawidłowe;

-Spółka przez ogólny czas pracy dla potrzeb określenia Kosztów Zatrudnienia na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT rozumiałaby czas pracy, w jakim pracownik pozostaje do dyspozycji pracodawcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa pracy, jest prawidłowe;

-Spółka, stosownie do treści art. 18db ustawy o CIT, będzie uprawniona do pomniejszania w całości kwoty podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 ustawy o CIT, niezależnie od ilości czasu pracy przeznaczanego na Działalność B+R przez danego pracownika w danym miesiącu, z zachowaniem warunków określonych w treści art. 18db ust. 3, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

·Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

·Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).