Ustalenie, czy Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać oraz wpłacić jako płatnik, zryczałtowany podatek dochodowy od wynagrodzenia należnego kontrahentowi, z tytułu nabytych zdjęć, wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych, a kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy będzie wartość zapłaconego za podatnika podatku

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 grudnia 2021 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 grudnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy:

−Wnioskodawca będzie zobowiązany pobrać oraz wpłacić jako płatnik, zryczałtowany podatek dochodowy od wynagrodzenia należnego kontrahentowi, z tytułu nabytych (...), wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych,

−kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy będzie wartość zapłaconego za podatnika podatku.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 marca 2022 r. (wpływ 10 marca 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca”) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. (...).

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca zamierza nabyć od kontrahenta (...) do wydawanych przez siebie książek. Spółka w związku zakupem uzyska od kontrahenta z Hiszpanii certyfikat rezydencji oraz oświadczenie potwierdzające, że jest on rzeczywistym właścicielem otrzymanego wynagrodzenia, w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

(...). Obsługa po stronie podmiotu posiadającego prawa do (...) odbywać się będzie poprzez pracownika firmy (…), który jest wyznaczony do kontaktu z klientami z Polski.

Na ww. stronie internetowej kontrahenta w przypadku dokonania zamówienia konieczne jest określenie (...). Od tych parametrów uzależniona jest cena (...). (...). Wnioskodawca nie podpisze z kontrahentem żadnej umowy, a warunki korzystania z(...) będą określone bezpośrednio na fakturze wystawionej przez kontrahenta z Hiszpanii dokumentującej nabycie (...).

Numer konta wskazany na fakturze będzie numerem konta hiszpańskiego kontrahenta, a nie poszczególnych artystów, którzy(...). (...) Wnioskodawca będzie otrzymywać do wykorzystania bezpośrednio po ich zamówieniu bez konieczności wcześniejszej zapłaty. Zapłata dokonywana będzie przeważnie już po użyciu (...), kiedy faktura uzyska wymagane akcepty w systemie obiegu faktur.

Wnioskodawca będzie miał prawo do wykorzystywania przedmiotowych (...) wyłącznie do własnych publikacji oraz nie będzie posiadał prawa do dalszej ich sprzedaży bądź udzielania sublicencji.

Wnioskodawca wykorzystuje(...).

W myśl art. 12 pkt 3 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisana w Madrycie dnia 15 listopada 1979 r. (Dz.U. 1982.17.127 ze zm. dalej: „UPO z Hiszpanią”), niezależnie od postanowień ustępu 2 należności licencyjne z tytułu prawa autorskiego i podobne płatności związane z tworzeniem lub reprodukcję dzieła literackiego, muzycznego lub artystycznego (nie włączając należności związanych z filmami dla kin i filmami lub taśmami przeznaczonymi do wykorzystania w telewizji), powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

Zgodnie ze „Słownikiem terminologicznym sztuk pięknych” reprodukcja jako „odtworzenie obrazu, tekstu, odbitki fotograficznej itp. przez powielenie lub sposobem drukarskim. Zależnie od techniki reprodukowania wyróżnia się reprodukcje cynkograficzne, offsetowe, światłodrukowe, jednobarwne, wielobarwne itp.; odtworzony rysunek, obraz, fotografia”.

Wnioskodawca uważa, że sposób wykorzystania (...), w szczególności ostateczny rezultat w postaci (...)

Wnioskodawca zaznacza również, że kontrahent z Hiszpanii nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani siedziby. Ponadto hiszpański kontrahent nie posiada na terytorium Polski zakładu w rozumieniu art. 12 ust. 5 UPO.

W uzupełnieniu wniosku zawartym w piśmie z 10 marca 2022 r. Wnioskodawca wskazał również, że publikacje książkowe zawierające nabyte od Kontrahenta zagranicznego (...) będą przedmiotem sprzedaży i w związku z tym Wnioskodawca będzie czerpał z tego tytułu korzyści finansowe. Ponadto, w związku z nabyciem (...) wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych dojdzie do przeniesienia prawa do wykorzystania (...) wyłącznie do własnych publikacji. Wnioskodawca wskazał również, że wartość poniesionego wydatku w postaci zapłaconego za kontrahenta podatku nie zostanie Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona.

Pytania

1.Czy Wnioskodawca, w związku z zaistniałym zdarzeniem przyszłym przedstawionym we wniosku, będzie zobowiązany pobrać oraz wpłacić jako płatnik, zryczałtowany podatek dochodowy od wynagrodzenia należnego kontrahentowi, z tytułu nabytych(...), wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych?

2.W przypadku uznania, że stanowisko na pytanie 1 jest nieprawidłowe, czy w związku z poniesieniem przez Wnioskodawcę ciężaru ekonomicznego podatku dochodowego (poprzez ubruttowienie wynagrodzenia należnego kontrahentowi np. wynagrodzenie - 10.000,00 zł x 100%)/90% - stawka podatku w myśl z UPO wynosi 10%), kosztem uzyskania przychodu będzie wartość zapłaconego za podatnika podatku?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca nie ma obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia należnego kontrahentowi z tytułu nabycia (...) na portalu, który jest bazą (...), wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych.

Jak wynika z art. 3 ust. 2 ustawy z dni 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2020 poz. 1406 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust 2, 2b, 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Ponadto art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) ustala się w wysokości 20% przychodów.

Z kolei w art. 21 ust. 2 ustawy o CIT czytamy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca uprawniony będzie do zastosowania postanowień UPO z Hiszpanią, w szczególności art. 12, w której zdefiniowano należności licencyjne.

W myśl ust. 4 art. 12 UPO, należności licencyjne oznaczają wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami dla radia lub telewizji, do patentu, znaku towarowego, rysunku, modelu, planu, tajemnicy lub technologii produkcyjnej albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, albo za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Ponadto art. 12 ust. 3 UPO stanowi, że należności licencyjne z tytułu prawa autorskiego i podobne płatności związane z tworzeniem lub reprodukcją dzieła literackiego, muzycznego lub artystycznego (nie włączając należności związanych z limitami dla kin i filmami lub taśmami przeznaczonymi do wykorzystania w telewizji), powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, będą podlegały opodatkowaniu tylko w tym drugim Państwie.

W zakresie interpretacji pojęcia należności licencyjnych szczególną rolę odgrywa jednak Komentarz do Modelowej Konwencji OECD. Na Modelowej Konwencji wzorowane są wszystkie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Choć nie jest on źródłem prawa, ma moc szczególną, nadając kierunek interpretacji poszczególnym umowom o unikaniu podwójnego opodatkowania. Polskie organy podatkowe z uwagi na to, że Polska jest członkiem OECD mają również obowiązek stosować się do powyższego Komentarza, tak by zapewnić międzynarodową jednolitość interpretacji.

Według powyższego Komentarza do transakcji dotyczących wytworów cyfrowych, takich jak obrazy, dźwięki lub teksty, należy stosować odpowiednio konstrukcje przewidziane dla programów komputerowych. Zgodnie z punktem 14.2 Komentarza, wykorzystywanie programów komputerowych wyłącznie dla własnych potrzeb, w tym powielanie w celu zapewnienia możliwości korzystania z programu, nie stanowi należności licencyjnej. W Komentarzu zwrócono również uwagę na licencje polegające na elektronicznym zdalnym nagrywaniu utworów. Dla ich rozliczenia przyjęto zasady podobne jak dla programów komputerowych. W punkcie 17.3 wskazano, ze elektroniczne zdalne nagrywanie wytworów cyfrowych (obrazy, dźwięki lub tekst) dla własnego użytkowania lub na czerpanie korzyści jest wyłącznie zakupem danych, a nie nabyciem licencji.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że skoro UPO z Hiszpanią wprost wskazuje, że należności licencyjne opodatkowane są tylko w Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby beneficjenta świadczenia, a także prawa do korzystania(...), które nie będą podlegały dalszej odsprzedaży ani udzielania sublicencji, wykorzystywanych do własnych potrzeb, to Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru i zapłaty podatku dochodowego.

Ad.2

W przypadku uznania, iż stanowisko Wnioskodawcy do pytania 1 jest nieprawidłowe, to poniesienie przez Wnioskodawcę ciężaru ekonomicznego podatku dochodowego za podatnika, bez możliwości jego zwrotu od tego podatnika, pozwoli na zakwalifikowanie wartości zapłaconego przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia należnego kontrahentowi do kosztu uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

−został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

−jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

−pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

−poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

−został właściwie udokumentowany,

−nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Przesłanką zakwalifikowania wydatku do kosztu uzyskania przychodu jest związek przyczynowy z osiągnięciem, zachowaniem lub zabezpieczeniem przychodu.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

W związku z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, nie budzi wątpliwości, że poniesienie ciężaru ekonomicznego w postaci zapłaty za podatnika podatku, wynika z realizacji dopełnienia obowiązków spoczywających na Wnioskodawcy jako płatniku, a wystąpienie samej okoliczności dla której ten wydatek się pojawia ma bezpośredni wpływ na sprzedaż realizowaną przez Wnioskodawcę. Tym samym, zarówno podatek jak i wynagrodzenie należne Wnioskodawcy służą realizacji sprzedaży Wnioskodawcy.

Wnioskodawca traktować będzie kwotę ubruttowionego podatku u źródła jako dodatkowy koszt transakcji, który służy jej realizacji i który nie podlega zwrotowi przez kontrahenta (nierezydenta) w jakiejkolwiek formie.

Powyższe wynika z charakteru transakcji z przyjętego sposobu dojścia do skutku samej transakcji, tj. poprzez zapłatę całości wynagrodzenia kontrahenta.

Ponadto, Wnioskodawca podkreśla, że nie wystąpią negatywne przesłanki zakwalifikowania wydatku do kosztu uzyskania przychodu określone w art 16, w szczególności w art. 16 ust. 1 pkt 15 CIT. Przywołana regulacja dotyczy podatku uiszczanego przez podmiot działający w charakterze podatnika, a nie płatnika.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych obejmujących analogiczne przypadki, np. 0111-KDIB2-3.4010.59.2019.1.LG z 18 kwietnia 2019 r. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za zasadne.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zakres podmiotowy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest ściśle związany z instytucją ograniczonego i nieograniczonego obowiązku podatkowego. Powstanie obowiązku podatkowego wyznacza bądź siedziba lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (zasada rezydencji), bądź też osiąganie dochodów na tym terytorium (zasada źródła). Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego wynika z zasady źródła, która wiąże się z opodatkowaniem dochodu powstałego na terytorium państwa polskiego bez względu na miejsce (kraj), w którym podatnik ma swoją siedzibę lub zarząd, co oznacza opodatkowanie dochodu uzyskanego w Polsce.

I tak, zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

W myśl art. 3 ust. 3 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 3 ust. 5 ustawy o CIT:

Stosowanie do art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:

Przepis art. 21 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że:

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 1997  r.,  Nr  78,  poz. 463 ze zm.), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie można pogodzić z umową.

Zasady ustalania podatku, wynikające z art. 21 ustawy o CIT, będą miały zatem zastosowanie w przypadku braku takich umów, albo wtedy, gdy umowa w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, której Polska jest stroną, zawarta z krajem, na którego terytorium podatnik ma siedzibę, nie stanowi inaczej niż polska ustawa.

Z danych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. (...). Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza nabyć od Kontrahenta z (...) do wydawanych przez siebie książek. W związku z zakupem Spółka uzyska od Kontrahenta certyfikat rezydencji oraz oświadczenie potwierdzające, że jest on rzeczywistym właścicielem otrzymanego wynagrodzenia. (...). Wnioskodawca nie podpisze z Kontrahentem umowy, a warunki korzystania z zakupywanych (...) będą określone bezpośrednio na fakturze wystawionej przez ww. podmiot. Wnioskodawca będzie miał prawo do wykorzystania przedmiotowych (...0 wyłącznie do własnych publikacji oraz nie będzie posiadał prawa do dalszej ich sprzedaży bądź udzielania sublicencji. (...)

Z danych zawartych w opisie sprawy wynika również, że Kontrahent z Hiszpanii nie posiada na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ani siedziby oraz nie posiada na terytorium Polski zakładu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał również, że publikacje książkowe zawierające nabyte od Kontrahenta zagranicznego (...)będą przedmiotem sprzedaży i w związku z tym Wnioskodawca będzie czerpał z tego tytułu korzyści finansowe. Ponadto, w związku z nabyciem (...) wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych dojdzie do przeniesienia prawa do wykorzystania (...) do własnych publikacji. Wnioskodawca wskazał również, że wartość poniesionego wydatku w postaci zapłaconego za kontrahenta podatku nie zostanie Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi ustalenie, czy będzie On zobowiązany pobrać oraz wpłacić jako płatnik, zryczałtowany podatek dochodowy od wynagrodzenia należnego Kontrahentowi, z tytułu nabytych (...), wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych.

Przedmiotem wątpliwości jest również ustalenie, czy w sytuacji gdy będzie On zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanego wynagrodzenia, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość zapłaconego za podatnika podatku.

W rozpatrywanej sprawie należy więc odnieść się do przepisów umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie 15 listopada 1979 r. (Dz.U. z 1982 r. Nr  17, poz. 127, dalej: „umowa polsko-hiszpańska”).

I tak, w myśl art. 12 ust. 1-3 umowy polsko-hiszpańskiej:

Zgodnie z art. 12 ust. 4 ww. umowy:

Przy czym, jak wynika z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej kontrahent hiszpański nie posiada zakładu w Polsce (w rozumieniu ww. umowy) – nie znajdzie zatem zastosowania  w przedmiotowej sprawie art. 12 ust. 5 tej umowy, zgodnie z którym:

Interpretując przepisy zawarte w umowie polsko-hiszpańskiej należy zwrócić uwagę na tekst Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku, stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienia Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Według Komentarza do transakcji dotyczących wytworów cyfrowych, takich jak obrazy, dźwięki lub teksty, należy stosować odpowiednio konstrukcje przewidziane dla programów komputerowych. Zgodnie z punktem 14.2 Komentarza wykorzystywanie programów komputerowych wyłącznie dla własnych potrzeb, w tym powielanie w celu zapewnienia możliwości korzystania z programu, nie stanowi należności licencyjnej. W Komentarzu zwrócono również uwagę na licencje polegające na elektronicznym zdalnym nagrywaniu utworów. Dla ich rozliczenia przyjęto zasady podobne jak dla programów komputerowych. W punkcie 17.3 Komentarza wskazano, że elektroniczne zdalne nagrywanie wytworów cyfrowych (obrazy, dźwięki lub tekst) dla własnego użytkowania lub na czerpanie korzyści jest wyłącznie zakupem danych, a nie nabyciem licencji. Odmiennie należy traktować wyłącznie prawo do użytkowania praw autorskich zawartych w produkcie cyfrowym, które konieczne jest dla używania wytworów cyfrowych. W tym przypadku nabywca wytworów cyfrowych musi posiadać odpowiednie prawo do praw autorskich, aby móc wykorzystać utwór dla potrzeb prowadzonej działalności (np. wytworzenia wyrobu gotowego) oraz wprowadzenia danego wytworu cyfrowego do obrotu oraz jego upublicznienia.

Innymi słowy Komentarz odnosi się do transakcji określanych jako licencje na miejsce/przedsiębiorstwo/sieć (network licenses), które nie powinny być traktowane jako należności licencyjne, a jako zyski przedsiębiorstwa. Kluczowe znaczenie ma prawidłowe ustalenie przedmiotu, za który płatność jest dokonywana. Jeżeli płatność nie dotyczy prawa autorskiego, to znaczy jest ograniczone do prawa, jakie jest niezbędne dla skopiowania obrazu i obsługi przez klienta w ramach wyłącznie jego zasobów, to takie użytkowanie nie powinno być traktowane jako wchodzące w zakres definicji należności licencyjnych. Jeżeli zatem w ramach transakcji Spółka nabywa prawo do elektronicznego skopiowania produktu cyfrowego (np. obrazu fotograficznego) dla własnego użytku/korzyści, bez prawa do odsprzedania, to płatności z tego tytułu dokonywane są w zamian za nabycie danych przekazywanych w formie sygnału cyfrowego, wobec czego nie są one traktowane jako należności licencyjne, a jako zyski przedsiębiorstwa (z komentarza B. Brzezińskiego Model Konwencji OECD Komentarz, wyd. OPP Wiedza i Praktyka, Warszawa 2010 r.).

Z kolei, zgodnie z punktem 17.4 Komentarza do art. 12 Modelowej Konwencji, transakcje, w których podstawowym świadczeniem za zapłatą jest przyznanie prawa do użytkowania prawa autorskiego do wytworu cyfrowego, który jest elektronicznie zdalnie nagrywany w tym celu, prowadzą do powstania należności licencyjnych. Ma to na przykład miejsce wtedy, gdy wydawca płaci za prawo odtworzenia obrazu objętego prawem autorskim, który on zdalnie nagrywa w celu umieszczenia go na okładce wydanej przez siebie książki. W takiej transakcji podstawowym świadczeniem za dokonanie płatności jest nabycie prawa do użytkowania praw autorskich zawartych w produkcie cyfrowym, to znaczy prawa do odtworzenia i powielenia obrazu, a nie tylko nabycie treści wytworu cyfrowego.

Tym samym, Komentarz do Modelowej Konwencji OECD za przykład prawa wykraczającego poza korzystanie z utworu charakterystyczne dla użytkownika końcowego podaje nabycie prawa do (...) przez wydawnictwo, które płaci za odtworzenie obrazu poprzez umieszczenie go na okładce wydawanej przez siebie książki. (...)

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy wskazać, że Multimedia (w szczególności ...) zakupione na zagranicznych portalach/stronach mogą podlegać obowiązkowi naliczenia i poboru podatku u źródła według aktualnie obowiązujących stawek (20%), należy jednak brać pod uwagę fakt, że tak naprawdę naliczenie lub nie podatku u źródła w przypadku multimediów zależy przede wszystkim od tego, jakie dokładnie prawa uzyskuje polska firma oraz w jaki sposób zamierza zakupione materiały wykorzystać.

Wobec powyższego, jeżeli zakupione zostało np. samo ..., czyli produkt, który będzie wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem użytkownika końcowego (... będzie użytkowane wyłącznie na własne potrzeby bez prawa do odsprzedaży oraz przekazania do używania podmiotom trzecim praw do korzystania z zakupionego zasobu), podatek u źródła nie jest naliczany ani pobierany. Zdaniem tut. organu podatkowego nie są wówczas spełnione przesłanki uznania należności za taki zakup za podlegającą opodatkowaniu podatkiem u źródła. Wynika to z faktu, że przy nabyciu produktu cyfrowego jako treści na własny użytek nie dochodzi do powstania należności licencyjnych.

Jeśli jednak produkt cyfrowy został nabyty jako prawo do przetwarzania go na cele realizacji projektów komercyjnych (np. prawo do odtwarzania i powielania danego utworu), z czego czerpane są korzyści finansowe, powstaje co do zasady obowiązek naliczenia podatku u źródła. Podmiot, który nabywa licencję, musi co do zasady pobrać podatek u źródła zgodnie z obowiązującymi stawkami.

Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT:

Należy mieć także na uwadze postanowienia art. 26 ust. 2e ustawy o CIT, który stanowi, że:

Odnosząc powyższe do danych zawartych w opisie sprawy wskazać należy, że jeśli produkt cyfrowy został nabyty jako prawo do przetwarzania go na cele realizacji projektów komercyjnych (np. prawo do odtwarzania i powielania danego utworu), z czego czerpane są korzyści finansowe, powstaje obowiązek naliczenia podatku u źródła. Podmiot, który nabywa ww. prawo, musi pobrać co do zasady podatek u źródła zgodnie z obowiązującymi stawkami. Należy zauważyć, że w przypadku istnienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a krajem rezydencji podatkowej zagranicznego kontrahenta możliwe jest również skorzystanie z preferencyjnej stawki podatku, przy czym na płatniku ciąży wówczas obowiązek posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej kontrahenta. Płatnik powinien również dopełnić innych obowiązków formalnych wynikających z przepisów prawa podatkowego, w tym obowiązków informacyjnych.

Z danych zawartych w opisie sprawy wynika, że nabyte od kontrahenta zagranicznego (...). Zatem, nabyte produkty cyfrowe zostaną w dalszej kolejności przetwarzane na cele realizacji projektów komercyjnych, bowiem publikacje książkowe, zawierające nabyte od Kontrahenta zagranicznego (...).

Dodatkowo należy zauważyć, że w sprawie nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 3 umowy polsko-hiszpańskiej, ponieważ z opisu sprawy nie wynika, że należności za nabycie (...) związane są z tworzeniem lub reprodukcją dzieła literackiego, muzycznego lub artystycznego. 

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Wnioskodawca z tytułu nabycia na portalach/stronach z bazą (...) prawa do używania (...) dla celów komercyjnych i odsprzedaży publikacji zawierających użyte materiały będzie miał obowiązek pobrać podatek u źródła w związku z dokonywaniem ww. płatności na rzecz nierezydenta.

Podkreślić jednak należy, że w przypadku posiadania przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji kontrahenta hiszpańskiego, przy spełnieniu warunku dochowania należytej staranności wynikającego z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, Wnioskodawca będzie zobowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego w wysokości określonej w art. 12 ust. 2 umowy polsko-hiszpańskiej, tj. 10% kwoty wypłaconych należności brutto.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 dotyczące ustalenia, czy będzie On zobowiązany jako płatnik do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od wynagrodzenia należnego Kontrahentowi z tytułu nabytych (...) wykorzystywanych przy wydawaniu publikacji książkowych - jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconego podatku u źródła wskazać należy na przepisy regulujące możliwości zaliczenia do kosztów określonych wydatków.

I tak, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

W związku z powyższym, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

−poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany,

−jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

−nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie, czy może On zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość zapłaconego za podatnika podatku u źródła w związku z poniesieniem przez Wnioskodawcę ciężaru ekonomicznego  ww. podatku dochodowego.

Odnosząc cytowane powyżej przepisy prawa do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzić należy, że jeżeli ubruttowienie wynika z klauzuli zawartej w umowie pomiędzy płatnikiem, a kontrahentem, kwota ubruttowienia podlega zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w przypadku, gdy koszt został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Natomiast, brak klauzuli umownej o ubruttowieniu wynikającej z umowy łączącej strony nie wyklucza możliwości zaliczenia kwoty podatku u źródła (tj. kwoty ubruttowienia) do kosztów uzyskania przychodów, niemniej jednak w takich przypadkach konieczne jest wykazanie spełnienia przesłanek wynikających z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Należy zauważyć, że art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wyraźnie wskazuje, że wydatki muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Oznacza to, że płatnik jest zobowiązany wykazać, że dokonane przez niego ubruttowienie służyło uzyskaniu przychodów, zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Mając na uwadze powyższe należy podkreślić, że zaliczanie do kosztów kwoty podatku u źródła w przypadku, gdy w umowie nie jest zawarta klauzula ubruttowienia nie powinno następować automatycznie, lecz powinno mieć ono uzasadnienie w świetle ogólnych przesłanek zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jak wynika z wniosku, poniesienie ciężaru ekonomicznego w postaci zapłaty za podatnika podatku, wynika z realizacji dopełnienia obowiązków spoczywających na Wnioskodawcy jako płatniku, a wystąpienie samej okoliczności dla której ten wydatek się pojawia ma bezpośredni wpływ na sprzedaż realizowaną przez Wnioskodawcę. Ponadto, wartość poniesionego wydatku w postaci zapłaconego za kontrahenta podatku nie zostanie Wnioskodawcy w jakikolwiek sposób zwrócona. Tym samym, poniesiony wydatek ma związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością i uzyskiwanymi przychodami.

Powyższe uzasadnia zatem możliwość zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów podatku u źródła wynikającego z ubruttowienia wypłacanych należności również w przypadku, gdy obowiązek ubruttowienia należności nie wynika z postanowień umownych.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przedstawionym opisie sprawy nie znajduje zastosowania żaden z przepisów art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, a w szczególności art. 16 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, który stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych przepisach. Zakres tego przepisu dotyczy tylko tego podatku dochodowego, który jest uiszczany przez podatnika, a nie jak to ma miejsce w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym - przez płatnika.

W świetle powyższego, należy wskazać, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatek w postaci zapłaconego podatku u źródła spełniający przesłanki z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, w sytuacji gdy kwota, która potrącona jest z majątku Spółki nie zostaje jej w żaden sposób zwrócona.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 dotyczące ustalenia, czy kosztem uzyskania przychodu Wnioskodawcy będzie wartość zapłaconego za podatnika podatku - jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).