Czy certyfikat posiadający datę wystawienia i potwierdzający rezydencję podatkową kontrahenta zagranicznego na dzień wystawienia, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od dnia wystawienia certyfikatu na podstawie art. 26 ust. 1i ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 września 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 30 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy certyfikat posiadający datę wystawienia i potwierdzający rezydencję podatkową kontrahenta zagranicznego na dzień wystawienia, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od dnia wystawienia certyfikatu na podstawie art. 26 ust. 1i ustawy o CIT.

Opis stanu faktycznego

(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zajmującą się dystrybucją artykułów dziecięcych w kraju i za granicą. Spółka ma nieograniczony obowiązek podatkowy, co oznacza, że podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca dokonuje płatności podlegających podatkowi u źródła (dalej: płatności) za zakup usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT (dalej: usługi niematerialne), od zagranicznych kontrahentów (dalej także: kontrahenci).

Spółka wypłacając należności z ww. tytułów na rzecz zagranicznych kontrahentów występuje w charakterze płatnika zobowiązanego, co do zasady, do potrącenia i uiszczenia podatku u źródła (zgodnie z przepisami ustawy o CIT oraz odpowiednią umową o unikaniu podwójnego opodatkowania).

W związku z zakupem usługi niematerialnej, Wnioskodawca otrzymał certyfikat rezydencji wydany przez czeski organ podatkowy. Dokument poświadcza, że na dzień 30 listopada 2021 r. kontrahent Spółki jest rezydentem podatkowym w Czechach w rozumieniu art. 4 Konwencji pomiędzy Republiką Czeską a Rzecząpospolitą Polską sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 13 września 2011r. (dalej: UPO Polska-Czechy). Przekazany Spółce certyfikat został wydany tego samego dnia tj. 30 listopada 2021r. (załącznik nr 1). Spółka podkreśla, że zamierza co roku uzyskiwać aktualny analogiczny certyfikat rezydencji podatkowej od kontrahenta.

Zarówno ustawa o CIT, jak i UPO Polska-Czechy nie zawierają wzoru certyfikatu rezydencji podatkowej. Tym samym czeski organ podatkowy swobodnie i we własnym zakresie może ustalać formę i treść wydawanych przez siebie certyfikatów rezydencji podatkowej.

Pytanie

Czy certyfikat posiadający datę wystawienia i potwierdzający rezydencję podatkową kontrahenta zagranicznego na dzień wystawienia, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od dnia wystawienia certyfikatu na podstawie art. 26 ust. 1i ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

W opinii Wnioskodawcy, certyfikat, który posiada datę wystawienia i potwierdza rezydencję podatkową kontrahenta na dzień wystawienia dokumentu, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od daty wystawienia na podstawie art. 26 ust.1i ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów. Na mocy art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Także zgodnie z art. 22a ustawy o CIT, przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stosownie do art. 26 ust. 1 zd. 1-2 ustawy o CIT, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2,2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak wskazuje Wnioskodawca definicja certyfikatu rezydencji podatkowej została przez ustawodawcę wprowadzona przepisem art. 4a pkt 12 ustawy o CIT. Zgodnie z dyspozycją przepisu, certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Certyfikat rezydencji podatkowej powinien zatem:

a) zawierać datę wydania certyfikatu lub datę, na jaką potwierdzana jest rezydencja podatkowa,

b) zaświadczać o miejscu siedziby dla celów podatkowych podmiotu w danym państwie,

c) być wydany przez właściwy organ administracji podatkowej w danym państwie.

Idąc dalej, stosownie do brzmienia art. 26 ust. 1i ustawy o CIT, jeżeli miejsce siedziby podatnika dla celów podatkowych zostało udokumentowane certyfikatem rezydencji niezawierającym okresu jego ważności, płatnik przy poborze podatku uwzględnia ten certyfikat przez okres kolejnych dwunastu miesięcy od dnia jego wydania.

Tym samym, w opinii Spółki, jeżeli certyfikat rezydencji podatkowej został wydany na dzień 30 listopada 2021 r. i zawiera wskazaną przez odpowiedni organ podatkowy jedynie datę jego wystawienia, wówczas certyfikat ten powinien być uwzględniany do wypłat na rzecz zagranicznego podatnika, którego rezydencja podatkowa została potwierdzona ww. certyfikatem, dokonywanych przez okres 12 miesięcy od dnia jego wydania.

Skoro zatem we wskazanym stanie faktycznym, certyfikat rezydencji podatkowej kontrahenta został wydany na dzień 30 listopada 2021 r. Spółka będzie mogła stosować go przez okres 12 miesięcy od tego dnia tj. do dnia 30 listopada 2022r.

Mając na uwadze powyższe Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 4a pkt 12 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800, dalej: „updop”), ilekroć w ustawie jest mowa o

Jak wynika z powołanych przepisów ustawy updop, certyfikat rezydencji jest dokumentem wydawanym przez właściwą administrację podatkową, potwierdzającym określony stan faktyczny – miejsce rezydencji podatnika dla celów podatkowych, którym w przypadku podatników podatku dochodowego od osób prawnych jest miejsce siedziby. Wydając takie zaświadczenie właściwy organ potwierdza, że – na moment wydania tego dokumentu bądź na moment w nim określony – stan faktyczny wskazany w jego treści jest zgodny ze stanem faktycznym, wynikającym z ewidencji, rejestrów prowadzonych przez ten organ bądź z innych danych znajdujących się w jego posiadaniu. Certyfikat może zatem dotyczyć wyłącznie zaistniałych, tj. teraźniejszych lub przeszłych stanów faktycznych, nigdy przyszłych okoliczności faktycznych.

Jednocześnie, certyfikat rezydencji stanowi dokument, w oparciu o który możliwe jest ustalenie czy od należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 updop, dokonywanych na rzecz danego podatnika, powinien zostać pobrany przez płatnika podatek, a jeśli tak, jaka stawka podatku (tj. wynikająca z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy postanowień stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania), powinna zostać zastosowana.

Zauważyć należy również, że nie ma ujednoliconej formy certyfikatów rezydencji. Nie rozstrzyga o tym także definicja certyfikatu rezydencji określona w art. 4a pkt 12 updop. Każde państwo stosuje własny wzór takiego zaświadczenia i ma własne wymogi formalne związane z jego wydaniem. Z punktu widzenia właściwej kwalifikacji dokumentu przedłożonego przez podatnika płatnikowi, który ma stanowić podstawę uwzględnienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, istotne będą zatem pewne istotne składniki tego dokumentu.

Uwzględniając treść powołanego art. 4a pkt 12 oraz wynikające z art. 26 updop uwarunkowania, certyfikat rezydencji to dokument:

   - wystawiony przez właściwe dla podatnika organy administracji podatkowej,

   - wskazujący dane identyfikujące podatnika, w tym jego nazwę i siedzibę, datę wystawienia oraz ewentualnie okres ważności dokumentu,

   - zawierający stwierdzenie, że podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w państwie jego siedziby.

Należy przy tym podkreślić, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika na dzień wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz

w art. 22 ust. 1 tej ustawy w momencie dokonywania tej wypłaty. W większości przypadków nie ma możliwości uzyskania takiego dokumentu w dniu wypłaty tych należności. Natomiast, jeżeli w certyfikacie wskazano okres jego ważności, dla płatnika istotne jest, czy w dacie wypłaty świadczenia okres ten nie upłynął.

Certyfikat rezydencji musi potwierdzać fakt rezydencji podatkowej w dacie uzyskania dochodu. Kwestie związane z datą obowiązywania certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu ważności zostały uregulowane w art. 26 ust. 1i-1l updop.

I tak, zgodnie z art. 26 ust. 1i updop,

Przepis ust. 1i stosuje się odpowiednio - art. 26 ust. 1j updop.

Z kolei art. 26 ust. 1k updop stanowi, że

Zgodnie z art.26 ust. 1l updop

O certyfikacie rezydencji stanowi także art. 26 ust. 1n updop, zgodnie z którym:

Certyfikatu rezydencji nie może zastąpić inny dowód (np. dokument potwierdzający prowadzenie przez określony podmiot działalności gospodarczej na terytorium danego kraju, a nawet informacja o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej, czy też decyzja podatkowa). Zatem, warunkiem zastosowania stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobrania podatku zgodnie z taką umową jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zatem, prawidłowa realizacja obowiązków przez płatnika wymaga uzyskania przez niego certyfikatu rezydencji aktualnego na moment dokonywania wypłat na rzecz podatnika.

Warunek udokumentowania miejsca siedziby podatnika za pomocą certyfikatu rezydencji nie przesądza jednak o tym, że Wnioskodawca, jako płatnik, w dniu dokonania wypłaty jest zobowiązany posiadać aktualny certyfikat rezydencji. Płatnik może, w dniu dokonania wypłaty, zastosować stawkę podatku wynikającą z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub zastosować zwolnienie zgodnie z taką umową. Udokumentowanie rezydencji podatkowej może nastąpić zarówno przed, jak i po dokonaniu płatności. Jednakże w razie uzyskania certyfikatu po dokonaniu płatności, taki certyfikat powinien potwierdzać rezydencję podatkową za okres, w którym została dokonana płatność. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymaga od płatnika posiadania certyfikatu rezydencji potwierdzającego siedzibę podatnika w momencie dokonywania wypłaty należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Wobec powyższego Państwa stanowisko, dotyczące kwestii ustalenia czy certyfikat posiadający datę wystawienia i potwierdzający rezydencję podatkową kontrahenta zagranicznego na dzień wystawienia, będzie ważny przez kolejnych 12 miesięcy od dnia wystawienia certyfikatu na podstawie art. 26 ust. 1i ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe, o ile oczywiście certyfikat ten nie określa innej daty (okresu) jego ważności.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ podatkowy pragnie również zaznaczyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny (weryfikacji) załączonych do wniosku dokumentów źródłowych. W konsekwencji załączony do wniosku certyfikat rezydencji nie może być przedmiotem analizy, a niniejszą interpretację indywidualną oparto wyłącznie o informacje wynikające z opisu sprawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ..... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).