- Czy Wnioskodawca wypłacając należności za najem samochodów ciężarowych spółce duńskiej przekraczające kwotę 2.000.000 zł jest uprawniony do stosowan... - Interpretacja - 0111-KDIB1-2.4010.651.2022.1.EJ

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 7 grudnia 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.651.2022.1.EJ

Temat interpretacji

- Czy Wnioskodawca wypłacając należności za najem samochodów ciężarowych spółce duńskiej przekraczające kwotę 2.000.000 zł jest uprawniony do stosowania preferencyjnych zasad opodatkowania wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. może pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, - Czy płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych powinny być uwzględniane dla potrzeb kalkulacji limitu 2.000.000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktyczngo w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2022 r. za pośrednictwem operatora Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek z 13 września 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

-    czy Wnioskodawca wypłacając należności za najem samochodów ciężarowych spółce duńskiej przekraczające kwotę 2.000.000 zł jest uprawniony do stosowania preferencyjnych zasad opodatkowania wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. może pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,

-    czy płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych powinny być uwzględniane dla potrzeb kalkulacji limitu 2.000.000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca A spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również: „spółka polska”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z siedzibą w Polsce, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jedynym udziałowcem spółki posiadającym 100 udziałów o łącznej wysokości 5.000,00 zł jest B z siedzibą w Danii (dalej: „spółka duńska”), która jest duńskim rezydentem podatkowym i podlega w Danii nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka duńska jest podmiotem powiązanym w stosunku do spółki polskiej w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka polska prowadzi głównie działalność polegającą na transporcie drogowym towarów. Do realizacji usług spółka polska wykorzystuje samochody ciężarowe, które wynajmuje od spółki duńskiej na podstawie umów najmu. Z kolei spółka duńska najmowane samochody ciężarowe otrzymała w ramach zawartych umów leasingu.

Należności za najem samochodów ciężarowych wypłacane spółce duńskiej przez spółkę polską w 2022 r. przekroczyły kwotę 2.000.000 zł. Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane należności są kwalifikowane do przychodów „za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego”, o których w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka polska posiada aktualny certyfikat rezydencji spółki duńskiej. Spółka polska dochowa należytej staranności przy weryfikacji możliwości pobrania podatku u źródła w wysokości wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Pomiędzy Polską a Danią istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych.

Pytania

1.  Czy Wnioskodawca wypłacając należności za najem samochodów ciężarowych spółce duńskiej przekraczające kwotę 2.000.000 zł jest uprawniony do stosowania preferencyjnych zasad opodatkowania wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. może pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.  Czy płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych powinny być uwzględniane dla potrzeb kalkulacji limitu 2.000.000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

Państwa zdaniem, wypłacając należności za najem samochodów ciężarowych spółce duńskiej przekraczające kwotę 2.000.000 zł Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania preferencyjnych zasad opodatkowania wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. może pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad 2

Państwa zdaniem, płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych nie powinny być uwzględniane dla potrzeb kalkulacji limitu 2.000.000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800, ze zm. zwana dalej: „ustawa o pdop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o pdop, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Rolskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Stosownie do art. 3 ust. 5 ww. ustawy, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5 uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o pdop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest rzeczpospolita polska.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzonej w Warszawie dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz. U. z 2003 r. nr 4, poz. 368) należności licencyjne, powstające w umawiającym się państwie i wypłacane osobie uprawnionej mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim państwie. Jednakże należności mogą być również opodatkowane w umawiającym się państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego państwa, ale jeżeli odbiorca jest właścicielem należności licencyjnych, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty należności licencyjnych brutto.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ww. umowy, określenie „należności licencyjne” użyte w tym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za korzystanie z doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Stosownie do powyższych przepisów samochody ciężarowe należy zaliczyć do urządzeń przemysłowych, o których mowa w art. 12 przywołanej wyżej umowy polsko-duńskiej oraz art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop.

Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o pdop, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umowo unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 2e ustawy o pdop, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2.000.000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2.000.000 zł:

1)  z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)  bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 26 ust. 2ea ustawy o pdop, przez podmioty powiązane, o których mowa w ust. 2e, rozumie się podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 26 ust. 9 ustawy o pdop, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umowo unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatnikowi płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Na podstawie wskazanego przepisu zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. u. z 2018 r. poz. 2545, ze zm. zwane dalej: „Rozporządzeniem”).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia, wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy w przypadku wypłat należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego.

Co istotne, wyłączenie to jest trwałe - nie jest ograniczone żadnym terminem.

Z § 4 pkt 1 Rozporządzenia wynika, że moc obowiązująca § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia nie została ograniczona czasowo, tj. przepis ten będzie miał zastosowanie tak długo jak nie zostanie zmieniona treść § 4 pkt 1 rozporządzenia lub rozporządzenie nie zostanie uchylone w całości.

Zgodnie z § 2 pkt 2 Rozporządzenia, w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-9, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

W umowie zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podstawa do wymiany informacji zawarta została w art. 25.

W związku z powyższym, stosowanie mechanizmu pay and refund (określonego w art. 26 ust. 2e ustawy o pdop) zostało bezterminowo wyłączone w odniesieniu do płatności dokonywanych z tytułu należności za użytkowanie samochodów ciężarowych.

Ponadto stosownie do § 5 rozporządzenia przepisy § 2 - 4 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Należy uznać, że ogólne warunki do zastosowania 5% stawki podatku wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zostały spełnione, gdyż spółka polska posiada aktualny certyfikat rezydencji spółki duńskiej oraz spółka polska dochowa należytej staranności przy weryfikacji możliwości pobrania podatku u źródła w wysokości wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Tym samym, spółka polska nie ma obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund w odniesieniu do płatności dokonywanych na rzecz spółki duńskiej dotyczących należności z tytułu użytkowania samochodów ciężarowych w przypadku przekroczenia kwoty 2.000.000 zł tytułem opłat za najem tych samochodów. Jednocześnie spełnione są warunki umożliwiające pobieranie zryczałtowanego podatku dochodowy w wysokości 5%.

Podsumowując, uwzględniając powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacając należności za najem samochodów ciężarowych spółce duńskiej przekraczające kwotę 2.000.000 zł Wnioskodawca jest uprawniony do stosowania preferencyjnych zasad opodatkowania wynikających z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, tj. może pobierać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 5%, bez obowiązku stosowania mechanizmu pay and refund wynikającego z art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2022 r. znak: 0111-KDIB1-2.4010.176.2022.2.BD, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził: „W związku z powyższym, stosowanie mechanizmu pay and refund zostało bezterminowo wyłączone w odniesieniu do płatności dokonywanych z tytułu należności za użytkowanie urządzenia przemysłowego.

Tym samym, spółka w PL nie ma obowiązku stosowania ww. mechanizmu w odniesieniu do płatności dokonywanych na rzecz w DE dotyczących należności z tytułu użytkowania urządzenia przemysłowego w przypadku przekroczenia kwoty 2 000 000 zł tytułem opłat za najem urządzeń przemysłowych.”

Dodatkowo, mając na względzie przywołane powyżej regulacje prawne w zakresie ustawy o pdop oraz Rozporządzenia, zdaniem Wnioskodawcy, spółka polska nie powinna uwzględniać dla potrzeb kalkulacji limitu 2.000.000 zł wartości należności wypłacanych na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, przy obliczaniu limitu 2.000.000 zł wskazanego w art. 26 ust. 2e ustawy o CIT uwzględnia się wyłącznie płatności obowiązkowo objęte mechanizmem pay and refund. Najem samochodów ciężarowych został spod tego mechanizmu trwale wyłączony rozporządzeniem, zatem brak jest podstaw uwzględniania tych płatności w ww. limicie.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, płatności dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz spółki duńskiej za najem samochodów ciężarowych nie powinny być uwzględniane dla potrzeb kalkulacji limitu 2 000 000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 i 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Takie stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 12 sierpnia 2022 r. znak: 0111-KDWB.4010.26.2022.2.KP, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał: „Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy wskazać, że łączny limit w kwocie 2 000 000 zł powinni państwo obliczać bez uwzględnienia płatności dla podmiotów powiązanych za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego. W tej sytuacji, jeśli kwoty pozostałych wypłat (innych niż należności użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego) nie przekraczają kwoty 2 000 000 zł, mechanizm pay&refund, nie będzie miał zastosowania w stosunku do żadnej z tych płatności.

Zgodnie bowiem z ww. przepisami, przy kalkulacji podatku powinni państwo uwzględnić wypłaty należności określone w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, z wyłączeniem pozycji określonych w § 2 ust. 1 pkt 7-9 rozporządzenia wyłączającego. Przyjęcie rozumowania przeciwnego - a zatem takiego, zgodnie z którym opodatkowanie opisywanych w niniejszym wniosku płatności byłoby włączone dla obliczenia limitu 2 000 000 zł - prowadziłoby w rezultacie do objęcia dodatkowymi obostrzeniami wynikającymi  z art. 26 ustawy o CIT płatności, które zostały z zakresu tego przepisu wyłączone mocą rozporządzenia wyłączającego. Obostrzenia dotyczą bowiem nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł, która nie powstałaby, gdyby nie płatności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego. Właściwe określenie łącznej kwoty należności, które mogą być ujęte w limicie 2 000 000 zł, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, jest kwestią kluczową dla prawidłowego zastosowania przepisu art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Rozporządzenie wyłączające wyklucza niektóre kategorie wypłat, w tym wypłaty należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, których dotyczy niniejszy wniosek, z zakresu zastosowania art. 26 ust. 2e ustawy o CIT. Ustawodawca zrezygnował zatem z zastosowania art. 26 ust. 2e ww. ustawy w stosunku do tego rodzaju płatności w sposób bezterminowy. Wliczenie tych płatności do limitu doprowadziłoby do obciążenia podatkiem (a precyzyjnie, do obciążenia mechanizmem pay&refund nadwyżki ponad 2 000 000 zł). Takie stanowisko byłoby sprzeczne z regulacjami rozporządzenia wyłączającego.

W konsekwencji, nie powinni państwo uwzględniać dla potrzeb kalkulacji limitu 2 000 000 zł wartości należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego w związku z obowiązującym rozporządzeniem wyłączającym.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych  należy stwierdzić, iż zostały one wydane w indywidualnych sprawach podmiotów, które o ich wydanie wystąpiły, zatem nie są one wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-    w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.