Temat interpretacji

W zakresie w zakresie ustalenia, czy koszty zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło lub umowa zlecenia) osób, których wszystkie prace w ramach danej umowy cywilnoprawnej polegają na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych w ramach konkretnego projektu, do którego zostały zatrudnione mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane i rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.), oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2020 r. (data wpływu 13 luty 2020 r.), uzupełnionym 30 marca 2020 r. i 6 kwietnia 2020 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło lub umowa zlecenia) osób, których wszystkie prace w ramach danej umowy cywilnoprawnej polegają na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych w ramach konkretnego projektu, do którego zostały zatrudnione mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane i rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy koszty zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło lub umowa zlecenia) osób, których wszystkie prace w ramach danej umowy cywilnoprawnej polegają na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych w ramach konkretnego projektu, do którego zostały zatrudnione mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane i rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego tez pismem z 18 marca 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.61.2020.1.MBD wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 6 kwietnia 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedsiębiorstwo wykonuje na podstawie wcześniej zawartych umów prace w dziedzinie energetyki w zakresie:

• przywrócenia pierwotnych właściwości elementu za pomocą indywidualnej technologii,
• nowego zastosowania urządzeń i wykorzystania zapasu początkowego działania,
• poprawy bezpieczeństwa eksploatacji,
• zapewnienia ciągu działań pozwalających na elastyczne uruchomienie bloku energetycznego,
• zwiększenia bezpieczeństwa użytkowania,
• poprawy efektywności energetycznej,
• wprowadzenie monitoringu pracy, co pozwala rozpoznać z wyprzedzeniem awarię i podjąć działanie nie dopuszczając do awarii.

Jest to nowo powstała metoda, dla każdego zlecenia opracowywana indywidualnie, która powoduje uelastycznienie pracy bloków energetycznych i poprawę wytrzymałości urządzeń energetycznych eksploatowanych powyżej trwałości projektowej lub w nowych warunkach. Aby wykonać wyżej wymienione prace należy przeprowadzić badania w jednostce badawczo - naukowej zgodnie z regulacją w art. 18d ust. 2 pkt 3.

Tytułem uzupełnienia, pismem z 2 kwietnia 2020 r., Wnioskodawca wskazał, że:

1. Prowadzi prace badawczo rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o pdop.
2. Koszty kwalifikowane są ewidencjonowane na odrębnych kontach w ewidencji rachunkowej.
3. Posiada status centrum badawczo-rozwojowego w rozumieniu przepisów ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej od 2008 r.
4. Nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej ani nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust 1 pkt 34 lub 34a ustawy o pdop.
5. Koszty kwalifikowane wskazane we wniosku nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w żadnej formie.
6. Koszty zatrudnienia, o których mowa we wniosku stanowią przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o pdop (z ostrożności wskazujemy, że spełniony jest też art. 12 ust. 1 ustawy o pdof). Chodzi o koszty wynagrodzeń z umów o pracę i umów cywilnoprawnych oraz składki na ubezpieczenie społeczne płacone przez Wnioskodawcę na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych w części odpowiadającej części wynagrodzenia związanego z prowadzeniem prac badawczo-rozwojowych.

Ponadto, z ostrożności Wnioskodawca wyjaśnia, że jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność w branży energetycznej, wykonując m.in. zaawansowane technologicznie prace inżynierskie mające charakter działalności badawczo-rozwojowej, badań naukowych lub prac rozwojowych w rozumieniu art. 4a pkt 26-28 ustawy o pdop, w związku z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wyodrębnienie prac o takim charakterze następuje na podstawie klasyfikacji przedstawianej w corocznym sprawozdaniu z działalności badawczo-rozwojowej, którą Wnioskodawca składa jako przedsiębiorca posiadający status centrum badawczo-rozwojowego i akceptowanej przez Ministra właściwego do spraw gospodarki. Wnioskodawca przedstawia w tymże sprawozdaniu m.in. kategorie prac, które mają charakter badawczo-rozwojowy, sprawozdanie z prac wykonanych w poprzednim roku kalendarzowym oraz opis nowych prac badawczo-rozwojowych, które zostały przez niego zainicjowane, a które będą prowadzone w roku bieżącym lub w latach kolejnych. Nowe kierunki prowadzenia prac badawczo-rozwojowych są wskazywane przez zarząd lub przez dyrektora i mają formę strategii B+R przyjmowanej na okresy 2-3 letnie a prezentowanej w materiałach informacyjnych spółki oraz są obwieszczane pracownikom Wnioskodawcy na spotkaniach rocznych.

Prace zaklasyfikowane jako badawczo-rozwojowe mają nadany taki status w zbiorczej ewidencji wszystkich projektów prowadzonych przez Wnioskodawcę i są oznaczone numerem, do którego przyporządkowywane są koszty związane z prowadzeniem danego projektu. Koszty kwalifikowane są ewidencjonowane na odrębnych kontach w ewidencji rachunkowej. Jako przedsiębiorca posiadający status centrum badawczo-rozwojowego, Wnioskodawca wyodrębnia w sprawozdaniu finansowym zarówno informację o przychodach z tytułu sprzedaży wytworzonych przez siebie usług badawczo-rozwojowych klasyfikowanych do usług w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych, jak i koszty tej działalności, co jest - zgodnie z przepisami ustawy o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej - przedmiotem weryfikacji w toku badania sprawozdania finansowego a wnioski z badania są zawarte każdorazowo w opinii z badania.

Prace prowadzone przez Wnioskodawcę i klasyfikowane przez niego jako badawczo-rozwojowe mają charakter twórczy i nastawione są na wytworzenie nowych rozwiązań dla problemów technicznych występujących lub mogących wystąpić na urządzeniach energetycznych. W tym celu Wnioskodawca opracowuje uniwersalne rozwiązania uwzględniające wiedzę na temat konstrukcji urządzeń energetycznych, znanych mu zdarzeń awaryjnych, ich stanu technicznego i historii eksploatacji, które następnie jest podstawą komercjalizacji i po dostosowaniu go do problemu technicznego, który wystąpił faktycznie na konkretnych urządzeniu jest sprzedawane jego użytkownikowi. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe od ponad 25 lat w sposób systematyczny i stały bazując przede wszystkim na własnych rozwiązaniach, know-how i wieloletnim doświadczeniu w wykonywaniu diagnostyki i ekspertyz stanu technicznego. Celem prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania posiadanej wiedzy i doświadczenia do tworzenia nowych zastosowań, zorientowanych przede wszystkim na zastosowanie w praktyce. W wyniku prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje także autorskie oprogramowanie inżynierskie, które jest jedynym tego typu rozwiązaniem dla urządzeń energetycznych w skali kraju. Prace wykonywane przez podwykonawców nie mają charakteru twórczego i nie są klasyfikowanie jako nabycie rozwiązań o charakterze badawczo-rozwojowym, są to np. prace mechaniczne, przygotowawcze związane z rozstawieniem rusztowań, montażowe itp.

Wnioskodawca zatrudnia pracowników określając ich zakres obowiązków przede wszystkim w kontekście merytorycznych zadań, jakie zamierza pracownikowi powierzać. Umowy o pracę nie wskazują celu zatrudnienia pracownika, ani nie zakładają z góry czy pracownik będzie uczestniczył w pracach badawczo-rozwojowych prowadzonych przez Spółkę. Pracownicy otrzymują wynagrodzenie podstawowe, a w razie pełnienia dodatkowych funkcji także dodatek funkcyjny. Udział pracownika w pracach badawczo-rozwojowych zależy od jego kompetencji i zaangażowania, które są podstawowymi kryteriami doboru pracowników do zespołu w danym projekcie. Doboru osób do pracy w projekcie dokonuje kierownik jednostki organizacyjnej (zespołu) odpowiednio do rodzaju i zakres prac, które mają być wykonane. W strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy wyodrębniony jest pion badawczo-rozwojowy, którego pracownicy są w największym stopniu angażowani do prac badawczo-rozwojowych, ale także nie poświęcają na takie prace 100% swojego czasu pracy. Wnioskodawca prowadzi miesięczną ewidencję, w której wykazany jest czas poświęcony przez pracowników na realizację poszczególnych projektów, które zostały im powierzone.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 2 kwietnia 2020 r.):

Czy koszty zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło lub umowa zlecenia) osób, których wszystkie prace w ramach danej umowy cywilnoprawnej polegają na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych w ramach konkretnego projektu, do którego zostały zatrudnione mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane i rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej? (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, na potrzeby wybranych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia lub umowy o dzieło) z osobami fizycznymi nie będącymi jego pracownikami. Przedmiotem takiej umowy jest wykonanie określonych prac o charakterze badawczo-rozwojowym w danym projekcie w określonym czasie. Wykonawcami umów są pracownicy naukowi uczelni technicznych, którzy wykonują działalność rozwojową na rzecz Wnioskodawcy poza swoim normalnym zatrudnieniem. Wykonawca określa przed zawarciem umowy stawkę godzinową za wykonanie prac oraz przewidywaną liczbę godzin, jaką poświęci na ich wykonanie. Po wykonaniu prac i przekazaniu dzieła lub innego wyniku wykonywanych przez siebie prac wykonawca składa rachunek, którego kalkulacja jest oparta o stawkę jednostkową za godzinę pracy ustaloną w umowie.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro umowa cywilnoprawna jest zawarta wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności rozwojowej to całe wynagrodzenie wypłacane w ramach takiej umowy wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne z tytułu tych należności może być uznane za koszt kwalifikowany dające podstawę do zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z art. 18 d ust. 2 pkt 1a ustawy o pdop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm., dalej: updop), podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Natomiast, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop, podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Stosownie do treści art. 18d ust. 7 updop, kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1. w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2. w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3. w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 8 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Zgodnie z art. 18e updop, podatnicy korzystający z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, oraz podatnicy, którym przysługuje kwota określona w art. 18da, są obowiązani wykazać w zeznaniu poniesione koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu lub stanowiące podstawę do wyliczenia przysługującej podatnikowi kwoty.

W myśl art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

• podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,
• koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 updop (w przypadku podatników posiadających status centrum badawczo-rozwojowego również kosztów określonych w art. 18d ust. 3a updop),
• ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
• jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
• w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
• podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
• kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,
• koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przechodząc na grunt analizowanej sprawy stwierdzić należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updop), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Zgodnie z brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1a updop, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1a updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 13 ust. 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm., dalej: updof), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu przeznaczonego na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1a updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego.

Zatem, w przypadku gdy współpracownik w ramach świadczonych usług wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia za wykonanie usługi oraz składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Tym samym, odliczeniu nie będą podlegały kwoty za wykonanie usługi oraz składek, w zakresie działalności innej niż działalność badawczo-rozwojowa.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że () prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Z wniosku wynika, że na potrzeby wybranych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca zawiera umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia lub umowy o dzieło) z osobami fizycznymi nie będącymi jego pracownikami. Przedmiotem takiej umowy jest wykonanie określonych prac o charakterze badawczo-rozwojowym w danym projekcie w określonym czasie. Umowa cywilnoprawna jest zawarta wyłącznie na potrzeby prowadzenia działalności rozwojowej.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy i przedstawiony opis stanu faktycznego, zgodzić się należy ze stanowiskiem Spółki, zgodnie z którym koszty zatrudnienia na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa o dzieło lub umowa zlecenia) osób, których wszystkie prace w ramach danej umowy cywilnoprawnej polegają na prowadzeniu prac badawczo-rozwojowych w ramach konkretnego projektu, do którego zostały zatrudnione mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane i rozliczone w ramach ulgi badawczo-rozwojowej.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1 i 2 zostały/zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej