Pytania

Przy założeniu, że działalność Spółki przedstawiona w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 Ustawy CIT: „działalność badawczo-rozwojowa - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”:

1. Czy Spółka, w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia

    podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową poniesionego przez Spółkę wydatku na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika wraz z odnoszącymi się

    do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS innymi świadczeniami w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności

    badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko zainteresowanej Spółki w zakresie pytania nr 1.

Spółka będąca osobą prawną w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową poniesionego przez Spółkę wydatku na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS i innymi świadczeniami, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu.

Stanowisko Zainteresowanej spółki w zakresie pytania nr 2.

Spółka uprawniona jest do uwzględniania wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu zakupów Składników budek i lamp akustycznych do kosztów kwalifikowanych wymienionych w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zainteresowana Spółka uważa, że wydatki ponoszone na nabycie Składników budek i lamp akustycznych powinny być uznane za koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Stanowisko zainteresowanej Spółki w zakresie pytania nr 3.

Spółka w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

Własne stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie oceny prawnej stanu faktycznego.

Tytułem wstępu należy zaznaczyć, że Spółka prowadzona jest w formie spółki komandytowej, kwalifikowanej do kategorii spółek osobowych.

Dochody tego rodzaju spółek opodatkowuje się podatkiem CIT.

Dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych regulacja została zawarta w art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, zgodnie z którym podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 Ustawy CIT, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z ulgi na działalność badawczo-rozwojową można skorzystać zatem wyłącznie wówczas, gdy prowadzona jest działalność o tym charakterze. Powyższe oznacza, że jeżeli działalność Spółki spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej i zachowane zostaną warunki, o których mowa w art. 18d Ustawy CIT Spółka będzie uprawniona do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, uregulowaną w tych przepisach. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, zainteresowana Spółka prosi tut. Organ o przyjęcie założenia, że działalność prowadzona przez Spółkę w zakresie projektowania i budowy budek i lamp akustycznych stanowi działalność badawczo-rozwojową (jest to przedmiotem odrębnego wniosku), co uprawnia Spółkę do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową.

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się należności i składki na ubezpieczenia społeczne opłacane z tytułu stosunku pracy, umowy zlecenia lub umowy o dzieło w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika, zleceniobiorcy lub wykonawcy dzieła.

Zgodnie z powyższym, jeżeli dany pracownik wykonuje czynności w ramach działalności, która nie stanowi działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez jego pracodawcę, wówczas wynagrodzenie wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez pracodawcę składkami ZUS, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację tej działalności pozostaje w ogólnym czasie pracy tego pracownika w danym miesiącu, nie stanowi kosztu kwalifikowanego.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, z powyższego wynika, że uwzględnieniu w kosztach kwalifikowanych, a następnie rozliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową podlegają wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu wypłaty wynagrodzeń osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło wraz z odnoszącymi się do nich składkami ZUS sfinansowanymi przez Spółkę, ale wyłącznie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez daną osobę na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika, zleceniobiorcy lub wykonawcy umowy o dzieło, w danym miesiącu.

Spółka nie jest jednak uprawniona do uznania za koszty kwalifikowane tej części wynagrodzenia danego Pracownika wraz z odnoszącymi się do niej składkami ZUS sfinansowanymi przez Spółkę, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności spoza działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Pracownicy Spółki wykonują również prace serwisowe i naprawcze, zgodnie z udzielonymi gwarancjami, którym nie można przypisać charakteru działalności badawczo-rozwojowej.

Stanowisko zgodne z powyższym zostało wyrażone m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 1 marca 2019 r., znak 0111-KDIB1-3.4010.630.2018.2.BM. W interpretacji tej organ wyjaśniając, która część wydatków ponoszonych z tytułu zatrudniania pracownika może być zaliczana do kosztów kwalifikowanych, podkreślał: „Za pracownika zatrudnionego w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej należy uznać pracownika, w zakresie obowiązków którego pozostaje czynne uczestnictwo w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. Jednakże, istotne jest również, aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych. Nie wystarczy zatem, że umowa o pracę bądź inny dokument potwierdza, że w zakresie kompetencji danego pracownika znajduje się wykonywanie czynności stanowiących realizację działalności badawczo-rozwojowej, pracownik ten musi też faktycznie uczestniczyć w tych pracach. Tylko wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości. Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej (...).”

Spółka ponosi i ponosić będzie koszty składek ZUS od ww. składników wynagrodzenia stosownie do przepisów Ustawy SUS.

Wszystkie wymienione składniki wynagrodzeń stanowią należności Pracowników z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 lub w art. 13 pkt 8 lit. a Ustawy PIT.

Dyrektor KIS w swoich interpretacjach podatkowych odnosił się do poszczególnych składników wynagrodzeń wskazując, kiedy poniesione z ich tytułu wydatki stanowią koszty kwalifikowane. W interpretacji z 2 lipca 2020 r., Znak 0114-KDIP2-1.4010.133.2020.2.JS wyraził następujące stanowisko: „mając na uwadze treść art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., stwierdzić należy, że Wnioskodawca za koszt kwalifikowany może uznać wyłącznie wydatki poniesione na niżej wymienione wynagrodzenie pracownika oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o SUS, tj.:

-wynagrodzenie podstawowe,

-wynagrodzenie za nadgodziny,

-ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, przyznawany na podstawie art. 171 § 1 Kodeksu pracy w przypadku niewykorzystania przez pracownika przysługującego urlopu w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy,

-premie przyznawane na podstawie wewnętrznych regulaminów Spółki, oraz

-wynagrodzenie z tytułu diet i delegacji,

- w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (tj. w części dotyczącej zadań faktycznie realizowanych przez pracowników w ramach prac B+R), zgodnie z dyspozycją wskazaną w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. i mogą podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej w ramach przysługującego Spółce limitu (przy uwzględnieniu postanowień art. 16 ust. 1 pkt 30 u.p.d.o.p. oraz pkt 51 u.p.d.o.p.).”

W interpretacji z 10 września 2020 r., Znak 0111-KDIB1-3.4010.321.2020.1.PC, Dyrektor KIS za prawidłowe uznał następujące stanowisko podatnika: „takie składniki wynagrodzenia, jak wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za nadgodziny, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, diety i inne należności za czas podróży służbowej, kwota wypłacana w ramach ekwiwalentu za samochód (tzw. ryczałtu samochodowego) do wysokości, w jakiej stanowi dla spółki koszt uzyskania przychodu, dodatki za pracę zmianową, za Internet i za pracę w porze nocnej, dodatek za dyżur (kiedy zadania z zakresu działalności B+R są faktycznie wykonywane), premie i nagrody (w tym premia za rekomendację czy za patent), składki na polisy ubezpieczeniowe, dodatek relokacyjny i dodatek na edukację dzieci, koszty abonamentu za świadczenia prywatnej opieki medycznej, koszty kuponów żywnościowych oraz koszty składek od tych należności - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu - mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, możliwe do odliczenia w ramach Ulgi B+R.”

W interpretacji z 17 lipca 2020 r., Znak 0111-KDIB1-3.4010.306.2020.1.BM, Dyrektor KIS odniósł się również do ryczałtu za pranie odzieży specjalistycznej, uznając za prawidłowe następujące stanowisko podatnika: „finansowane przez Spółkę należności na rzecz pracowników, a w szczególności:

a.premie (uznaniowe, motywacyjne, specjalne),

b.ryczałt za pranie odzieży specjalistycznej oraz ryczałt samochodowy,

c.wydatki związane z prywatnymi ubezpieczeniami zdrowotnymi oraz karnetami sportowymi,

- oraz odpowiadające im składki na ubezpieczenie społeczne, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.”

Podsumowując, zdaniem zainteresowanej Spółki, uwzględnieniu w kosztach kwalifikowanych, a następnie rozliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową podlegają wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu wypłaty wynagrodzeń osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło wraz z odnoszącymi się do nich składkami ZUS sfinansowanymi przez Spółkę, ale wyłącznie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez daną osobę na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika, zleceniobiorcy lub wykonawcy umowy o dzieło, w danym miesiącu.

Ad 2.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, Spółka będąca podatnikiem CIT jest uprawniona do zaliczenia jako koszty kwalifikowane wydatków wymienionych w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową. Innymi słowy, zainteresowana Spółka uważa, że wydatki ponoszone na nabycie Składników budek i oświetlenia akustycznego powinny być uznane za koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wspomniane Składniki Spółka wykorzystuje dla stworzenia budek i lamp akustycznych, część z nich ulega przekształceniu, zmodyfikowaniu i nowatorskiemu dostosowaniu. W szczególności, nabywane przez Spółkę w tym celu stelaż (…) zyskuje zupełnie nowe przeznaczenie oraz funkcję.

Zgodnie z ustawą CIT, art. 18d ust. 2 pkt 2, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Pojęcia „materiały” oraz „surowce” nie zostały zdefiniowane w przepisach Ustawy CIT.

W związku z tym, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Natomiast w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, w ocenie zainteresowanej Spółki, należy odwołać się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: „Ustawa o rachunkowości”).

W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 Ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Zgodnie z doktryną, „materiały” to: składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp. (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj i Wencel Agnieszka (w:) Ustawa o rachunkowości. Komentarz, wyd. V. Wolters Kluwer Polska, 2018, komentarz do art. 3 Ustawy o rachunkowości).

Materiałami są nabyte lub - wyjątkowo - wytworzone przez jednostkę rzeczowe składniki majątku, przeznaczone do zużycia na własne potrzeby, np. materiały potrzebne do wytworzenia produktów, materiały biurowe, paliwa i smary, części zapasowe do środków trwałych, odzież robocza i ochronna, zwierzęta przeznaczone do uboju, nośniki energii, odpady powstałe w toku produkcji lub likwidacji środków trwałych, opakowania, (tak Waldemar Gos (w:) Ustawa o rachunkowości. Komentarz, red. Teresa Kiziukiewicz, wyd. VII. Wolters Kluwer, 2016).

Przepis art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, wskazuje, że dla uznania za koszty kwalifikowane kosztów nabycia materiałów i surowców powinny one być bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Ustawodawca nie objaśnia, jak należy rozumieć ów bezpośredni związek nabywanych materiałów i surowców z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, pozostawiając tym samym swobodę podatnikom w zakresie możliwości udowodnienia takiego związku. Zasadne wydaje się przyjęcie, że materiały i surowce nabyte i wykorzystane na potrzeby prowadzonej działalności innowacyjnej są bezpośrednio z tą działalnością związane.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, składniki budek i lamp akustycznych stanowią materiały lub surowce, o których mowa art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT. W ocenie zainteresowanej Spółki, konstrukcja tych przepisów pozwala na uwzględnienie w kosztach kwalifikowanych kosztów wszelkich materiałów i surowców niezbędnych i służących do wytworzenia budek i lamp akustycznych, nawet jeżeli są one później sprzedawane zamawiającemu klientowi. Skoro bez Składników niemożliwe byłoby zrealizowanie projektu w postaci stworzenia budki lub lampy akustycznej, a w szczególności w kształcie satysfakcjonującym klienta, to należy uznać, że między nimi a prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową zachodzi bezpośredni związek.

Stanowisko zainteresowanej Spółki znajduje potwierdzenie w wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych. Tytułem przykładu przywołać należy interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 lutego 2020 r., Znak 0112-KDIL2-2.4011.154.2019.1.IM. Wnioskodawca wskazał, że jest komplementariuszem spółki realizującej usługi w branży medycznej, zajmującej się głównie projektowaniem i budową mobilnych pracowni diagnostyki obrazowej o zindywidualizowanym charakterze, wykonywanymi na zamówienie klientów. Spółka w ramach swojej działalności zajmuje się m.in. budową przenośnych pracowni rezonansu magnetycznego, magazynowaniem rezonansów magnetycznych oraz ich utylizacją. Wnioskodawca wyjaśnił, że w jego ocenie spółka ta prowadzi prace badawczo-rozwojowe w zakresie tworzenia nowych produktów, a także wprowadzania dużych zmian w tych już istniejących. Wśród prowadzonych projektów znalazło się wykonanie specjalistycznego kontenera do badań rezonansem magnetycznym.

Organ potwierdził możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. następujących, przykładowych kategorii kosztów poniesionych w związku z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, uznając je za poniesione na nabycie materiałów i surowców:

- koszt samochodu bazowego,

- koszt aparatu RTG,

- różnego rodzaju oprzyrządowanie oraz części łączne,

- izolacja podwozia,

- izolacja termiczna,

- mata izolacyjna,

- instalacja RTG,

- blacha zabezpieczająca podwozie,

- osłona radiologiczna,

- usługi dekarskie,

- drobne detale, złączki, wtyczki, zaślepki,

- rekuperator,

- komputer + oprogramowanie,

- łóżko składane, detale do instalacji wodnej,

- niezbędne narzędzia,

- paliwo do testów,

- materiały eksploatacyjne,

- klimatyzacja,

- system ogrzewania.

W wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji z 3 lipca 2019 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.259.2019.1.MR organ zgodził się z wnioskodawcą, że do kosztów kwalifikowanych w rodzaju wskazanym w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, można zaliczyć, a następnie rozliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej koszty nabycia i wytworzenia materiałów i surowców zużytych na wytworzenie prototypu linii produkcyjnej. Bez znaczenia dla dopuszczalności odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pozostaje również późniejsza sprzedaż linii produkcyjnej, której koszty wytworzenia zostały odliczone w ramach tej ulgi.

Podobnie w interpretacji indywidualnej z 16 maja 2017 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.97.2017.1.APO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z wnioskodawcą, że koszty ponoszone w ramach tej kategorii obejmują i mogą w przyszłości obejmować materiały i surowce wykorzystywane w celu przygotowywania prototypów maszyn górniczych lub projektów pilotażowych, a także przeprowadzania demonstracji lub testowania nowych lub ulepszonych produktów w warunkach odzwierciedlających rzeczywiste funkcjonowanie. Przykładowymi materiałami i surowcami, które nabywane były w celu realizacji prowadzonych prac, były różnego rodzaju stopy metali, silniki, ramy, blachy, przewody, zawory czy pompy.

Ad 3.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, Spółka będąca osobą prawną w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do rozliczania w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością).

Zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać przesłanki, które muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiły koszty kwalifikowane. Wymagane jest zatem, aby odpisy te:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- nie dotyczyły środków trwałych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

- środek trwały/wartość niematerialna i prawna, której dotyczy odpis, wykorzystywana jest w prowadzonej działalności rozwojowej.

Kosztem kwalifikowanym może być, tym samym, tylko taki odpis amortyzacyjny, który spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 15 ust. 1 Ustawy CIT.

Specyfika odpisów amortyzacyjnych powoduje obowiązek uwzględniania także postanowień art. 15 ust. 6 Ustawy CIT.

W myśl tej regulacji kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 16a-16m Ustawy CIT, z uwzględnieniem art. 16 Ustawy CIT.

Biorąc pod uwagę powyższe, odpisy amortyzacyjne kwalifikujące się do odliczenia w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową powinny dotyczyć tych aktywów, które spełniają definicję środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. Dodatkowo, aktywa te nie mogą zostać wymienione w negatywnym katalogu środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych, które nie podlegają amortyzacji zgodnie z art. 16c Ustawy CIT.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, pracownicy Spółki zaangażowani w jej działalność badawczo-rozwojową wykorzystują w swojej pracy środki trwałe.

Zdaniem zainteresowanej Spółki, w części, w jakiej są one wykorzystywane do prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej, stanowią one koszty kwalifikowane i podlegają rozliczeniu przez Spółkę w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową (z wyłączeniem odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych w postaci samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością). Jak wspomniano bowiem w opisie stanu faktycznego, Spółka obok działalności badawczo-rozwojowej prowadzi również działalność w zakresie serwisu i napraw gwarancyjnych. Dlatego odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią, zdaniem zainteresowanej Spółki, koszty kwalifikowane w zależności od stopnia wykorzystania danego składnika majątku do działalności badawczo-rozwojowej: w całości, gdy wykorzystywany jest wyłącznie dla potrzeb działalności badawczo-rozwojowej albo proporcjonalnie do stopnia wykorzystania dla potrzeb tej działalności, gdy obok niej wykorzystywany jest do działalności spoza zakresu badawczo-rozwojowego (serwis i naprawa).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie ustalenia, czy Spółka, w oparciu o:

- art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na

  działalność badawczo-rozwojową poniesionego przez Spółkę wydatku na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi

  przez Spółkę składkami ZUS innymi świadczeniami w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki

  pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu – jest prawidłowe,

- art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, uprawniona jest, do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach tzw. ulgi

  na działalność badawczo-rozwojową wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu nabywania Składników budek i lamp akustycznych – jest nieprawidłowe,

- art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na

  działalność badawczo-rozwojową odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane

  w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością) – jest

  prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie z treścią zadanych pytań, nie była kwestia oceny, czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność stanowi działałność badawczo-rozwojową w swietle art. 4a pkt 26-28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: „updop”, „ustawy CIT”). Powyższe przyjęto jako element stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy CIT:

W myśl art. 18d ust. 2 pkt 1, 1a i 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się:

1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz

    sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej

    czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz

      sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej

      czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy

      zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2. nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

W myśl art. 18d ust. 3 updop:

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym (art. 18d ust. 5 updop).

Z kolei, zgodnie z treścią art. 18d ust. 6 updop:

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 updop:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia (art. 18d ust. 8 updop).

Zgodnie z art. 18e updop:

Z art. 9 ust. 1b updop, wynika ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 1 updop:

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

1. podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,

2. koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

3. koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

4. ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop,

5. podatnik, który w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, odliczał jedynie koszty kwalifikowane, które

    nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia (stan prawny obowiązujący do 29 czerwca 2018 r.),

6. podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są

    przez podatnika uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów (stan prawny obowiązujący od 30 czerwca 2018 r.),

7. w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

8. podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

9. kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

10. koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiekolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 1.

Odnosząc się do części pytania oznaczonego nr 1 w zakresie kosztów pracowniczych, stwierdzić należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 updop, odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm., dalej: „updof”):

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 updop.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/ wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że:

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof:

Z przestawionego opisu sprawy wynika również, że projekty B+R są realizowane przez Pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę bądź umowę zlecenie.

W tym miejscu jeszcze raz wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo- rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób, z którymi zawarta została umowa zlecenie, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

W tym miejscu wskazać należy, że przepis umożliwiający zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków na wynagrodzenia dla osób pracujących na podstawie umowy zlecenia, tj. art. 18d ust. 2 pkt 1a updop, został wprowadzony do ustawy od 1 stycznia 2018 r., zatem wydatki z ww. tytułu poniesione przez Spółkę przed tą datą nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych.

Z analizy uzasadnienia własnego stanowiska w sprawie wynika, że zdaniem Wnioskodawcy kwoty wynagrodzeń przypadające za okres nieobecności Pracownika w pracy nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych, podobnie jak premie w części obejmującej należności za dni wolne i zwolnienia, a także diety i inne należności za czas podróży służbowej niezwiązanej z prowadzoną przez Spółkę działalnością badawczo-rozwojową. Podobnie, kosztów kwalifikowanych nie będą stanowić sfinansowane przez Spółkę składki ZUS z tytułu tych należności.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop, odnosi się do czasu faktycznie poświęconego. Zatem, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas urlopu wypoczynkowego/macierzyńskiego/ojcowskiego, wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy, wynagrodzenia za dni wolne na opiekę nad dzieckiem oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy - zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom/osobom zatrudnionym na podstawie umowy zlecenia/o dzieło zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka, w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową poniesionego przez Spółkę wydatku na wypłatę wynagrodzenia dla danego Pracownika wraz z odnoszącymi się do niego sfinansowanymi przez Spółkę składkami ZUS innymi świadczeniami w takiej części, w jakiej czas przeznaczony przez tego Pracownika na realizację działalności badawczo-rozwojowej Spółki pozostaje w ogólnym czasie pracy tego Pracownika w danym miesiącu (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy przedstawionym w pytaniu nr 2 jest kwestia zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatków na nabycie materiałów i surowców.

Art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Należy zwrócić uwagę, że w art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach updop, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2021 r., poz. 217 ze zm., dalej: „uor”). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 uor, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam. Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj. Walińska Anna. Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy stwierdzić należy, że konstrukcja art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich materiałów, surowców i wyposażenia, które są kosztami uzyskania przychodów i wykorzystywane są bezpośrednio w działalności badawczo-rozwojowej. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W rozpatrywanej sprawie, materiały do wytworzenia budki i lampy nie są kosztami kwalifikowanymi, bowiem nie służą prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej lecz wytworzeniu przedmiotów będących efektem prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka, w oparciu o art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczenia od podstawy obliczenia podatku w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową wydatków ponoszonych przez Spółkę z tytułu nabywania Składników budek i lamp akustycznych (pytanie oznacozne nr 2) należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3.

Odnosząc się do kosztów amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ponownie wskazać należy, że zgodnie z art. 18d ust. 3 updop,

W myśl art. 15 ust. 6 updop:

Odnosząc się do treści pytania w pierwszej kolejności wskazać należy, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d updop.

Istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 updop, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka w oparciu o art. 18d ust. 3 Ustawy CIT, uprawniona jest do uwzględniania w kosztach kwalifikowanych, a następnie do odliczania od podstawy obliczenia podatku w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki w części, w jakiej są one wykorzystywane w prowadzonej przez Spółkę działalności badawczo-rozwojowej (z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością) (pytanie oznacozne nr 3) należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).