ustalenie, czy: - Wnioskodawca może wydatki poniesione na utrzymanie magazynu wysyłkowego zaliczyć w całości lub w części do kosztów uzyskania przycho... - Interpretacja - 0114-KDIP2-1.4010.76.2022.1.KS

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 11 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.76.2022.1.KS

Temat interpretacji

ustalenie, czy: - Wnioskodawca może wydatki poniesione na utrzymanie magazynu wysyłkowego zaliczyć w całości lub w części do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz - czy w związku z korzystaniem z magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie Wnioskodawca ma prawo (obowiązek) przychody z tytułu sprzedaży ww. wyrobów produkowanych w nowym zakładzie zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 sierpnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 sierpnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

·    Wnioskodawca może wydatki poniesione na utrzymanie magazynu wysyłkowego zaliczyć w całości lub w części do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz

·    czy w związku z korzystaniem z magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie Wnioskodawca ma prawo (obowiązek) przychody z tytułu sprzedaży ww. wyrobów produkowanych w nowym zakładzie zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Treść wniosku jest następująca :

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i na ogólnych zasadach podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów.

Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu dla nowej inwestycji, na podstawie której będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym jest mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W oparciu o tę decyzję Wnioskodawca buduje nowy zakład produkcyjny (dalej nowy zakład). W nowo wybudowanym zakładzie Wnioskodawca będzie produkować wyroby, które poprzez wskazane kody PKWiU będą objęte ww. decyzją o wsparciu. Nieruchomości, na których budowany jest nowy zakład i będzie prowadzona produkcja wyrobów, zostały wymienione w ww. decyzji o wsparciu. Wnioskodawca poniósł nakłady upoważniające go do korzystania z ww. zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą również w innym zakładzie nie objętym ww. decyzją o wsparciu, na nieruchomości nie objętej ww. decyzją o wsparciu (dalej dotychczasowy zakład).

Z uwagi na to, że wyroby z nowego zakładu i z dotychczasowego zakładu jednocześnie dostarczane są lub wydawane odbiorcom, w związku z tym, w celu właściwej organizacji logistyki Wnioskodawca rozważa możliwość takiej organizacji wysyłki (wydań) wyrobów, aby były one przewożone do magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie (poza obszarem nowego zakładu). Wyroby te będą przyjmowane na ten magazyn wysyłkowy, a tam wraz z wyrobami i towarami handlowymi z dotychczasowego zakładu będą segregowane według właściwej kolejności i na określone trasy (lub do wydania). Tak przygotowane wyroby z nowego zakładu oraz wyroby i towary z dotychczasowego zakładu będą oczekiwały na załadowanie na środki transportowe własne lub obce celem dostarczenia do odbiorców.

Dodatkowo ten magazyn wysyłkowy jest również częściowo wykorzystywany do realizacji procedur celnych związanych z eksportem wyrobów poza UE (znajduje się w nim „tzw. miejsce uznane”). Procedurze celnej w ramach tego miejsca uznanego podlegają zarówno wyroby z nowego zakładu, jak i wyroby lub towary z dotychczasowego zakładu.

W związku z utrzymywaniem i obsługą magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie Wnioskodawca będzie ponosił wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów.

Pytanie

1.  Czy biorąc pod uwagę opisane powyżej zdarzenie przyszłe Wnioskodawca może wydatki poniesione na utrzymanie magazynu wysyłkowego opisanego w zdarzeniu przyszłym zaliczyć w całości lub w części do kosztów uzyskania przychodu dotyczących dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.  Czy biorąc pod uwagę opisane powyżej zdarzenie przyszłe w związku z korzystaniem z magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie Wnioskodawca ma prawo (obowiązek) przychody z tytułu sprzedaży ww. wyrobów produkowanych w nowym zakładzie zaliczyć do przychodu dotyczącego dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 lub 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca uzyskując dochody ze źródła podlegającego opodatkowaniu i zwolnionego z opodatkowania albo z jednego źródła, z którego część dochodu podlega a część nie podlega opodatkowaniu, ma obowiązek przyporządkować koszty uzyskania przychodu do tego źródła (części dochodu), którego one dotyczą, a gdy nie jest to możliwe ma obowiązek przypisać te koszty w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. W związku z tym Wnioskodawca koszty związane z działalnością pomocniczą ponoszone w dotychczasowym zakładzie dotyczące wyrobów „objętych zwolnieniem” z podatku dochodowego od osób prawnych i wyrobów „nie objętych tym zwolnieniem”, obowiązany jest przyporządkować do kosztów związanych z ww. zwolnieniem i nie związanych z tym zwolnieniem, a jeżeli nie będzie to możliwe, to przyporządkować je zgodnie z art. 15 ust. 2 lub 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 2.

Wnioskodawca jest zdania, że przychody z tytułu sprzedaży wyrobów wyprodukowanych w nowym zakładzie, a następnie przewiezionych do magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie celem poddania czasowemu magazynowaniu, w tym segregowaniu według właściwej kolejności i na określone trasy (wydania), należy uwzględnić przy wyliczeniu dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem zachowania wymogów określonych w art. 17 ust. 4-6d tej ustawy.

Powyższe stanowisko wynika z faktu, że Wnioskodawca:

1)posiada ww. decyzje o wsparciu;

2)poniósł koszty kwalifikowane upoważniające go do korzystania z ww. zwolnienia z podatku dochodowego;

3)będzie produkował i sprzedawał wyroby wskazane poprzez kody PKWiU w ww. decyzji o wsparciu;

4)produkcja wyrobów będzie odbywała się na nieruchomości wymienionej w ww. decyzji o wsparciu.

Fakt, że w związku ze sprzedażą ww. wyrobów Wnioskodawca dokonuje dodatkowych czynności pomocniczych, np. ich dowozu do nabywcy, uprzednich czynności przygotowania do wysyłki czy czynności związanych z odprawą celną nie powoduje, że zmienia się charakter tego wyrobu z punktu widzenia ww. zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Bez dokonania tych czynności względem wyrobu wyprodukowanego na terenie objętym ww. decyzją o wsparciu Wnioskodawca nie uzyskałby jakiegokolwiek dochodu zwolnionego.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów i organów podatkowych:

1)  wyrok z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. akt II FSK 1438/15, w którym NSA stwierdził, że: „Wykonywanie transportu i montażu związane z zamontowaniem tych konstrukcji stalowych (...), które obiektywnie muszą być wykonywane poza terenem strefy są czynnościami pomocniczymi. Pomiędzy tymi czynnościami a działalnością podstawową istnieje ścisły i nierozerwalny, funkcjonalny związek a zatem stanowią one integralną część działalności strefowej spółki”;

2)  interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 września 2017 r. nr IBPBI/2/423-347/14-1/AK, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko podatnika zgodnie z którym czynności transportu i montażu konstrukcji stalowych wykonywane poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej powinny być uwzględniane przy kalkulacji dochodu zwolnionego od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w szczególności z uwagi na fakt, że stanowią konieczne uzupełnienie działalności produkcyjnej prowadzonej na terenie SSE oraz spełniają przesłanki do uznania ich za działalność pomocniczą;

3)  wyrok z dnia 15 grudnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1139/10, w którym NSA potwierdził, że: „Zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 podlegać będą nie tylko przychody i związane z nim koszty uzyskania przychodów będące bezpośrednio wynikiem działalności na terenie strefy ekonomicznej, ale także przychody i koszty ich uzyskania z każdej inne działalności pomocniczej niezbędnej do jej prowadzenia”;

4)  interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 kwietnia 2012 r., nr IBPBI/2/423-59/12/MO, w której organ ten potwierdził, że: „Spółka może uwzględnić przy kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych całość przychodów uzyskiwanych z tytułu realizacji kontraktu, w tym z tytułu czynności transportu i montażu konstrukcji stalowych wyprodukowanych na terenie SSE, które świadczy poza jej terenem”;

5)  interpretacja indywidualna z dnia 1 kwietnia 2019 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.32.2019.1.MS, dotycząca zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych dochodu z tytułu sprzedaży towarów wraz z transportem i ich montażem poza obszarem, gdzie odbywa się ich produkcja;

6)  interpretacja indywidualna z dnia 5 stycznia 2021 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.388.2020.2.KS, dotycząca zaliczenia do dochodów zwolnionych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychodów obejmujących też czynności towarzyszące takie jak transport, montaż czy szkolenie;

7)  interpretacja indywidualna nr 0111-KDIB1-3.4010.654.2021.1.IM z dnia 7 lutego 2022 r.;

8)  a także interpretacja indywidualna nr 0111-KDIBI-3.4010.137.2022.1.MBD z dnia 31 maja 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r., poz. 1752 ze zm., dalej: „ustawa o WNI”), został wprowadzony mechanizm wsparcia dla przedsiębiorców w postaci zwolnienia z podatku dochodowego z tytułu nowej inwestycji.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy:

wsparcie na realizację nowej inwestycji, zwane dalej „wsparciem”, jest udzielane w formie zwolnienia od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm. dalej: „updop”):

Wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, z działalności gospodarczej osiągnięte z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1752), i uzyskane na terenie określonym w tej decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami

Na podstawie art. 17 ust. 4 updop:

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zwolnienie podatkowe, o który mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a, przysługuje podatnikowi pod warunkiem zachowania wymogów określonych w art. 17 ust. 5-6d tj.:

5. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, lub uchylenia decyzji o wsparciu, o której mowa w ust. 1 pkt 34a, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku na zasadach określonych w ust. 6.

6. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z cofniętego zezwolenia albo z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, o którym mowa w art. 25, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego - w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

1) podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w cofniętym zezwoleniu albo w uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, wyłącznie w ramach jednego zezwolenia albo wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub

2) kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w zezwoleniu lub w tej uchylonej decyzji o wsparciu - jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34 albo 34a, w ramach więcej niż jednego zezwolenia lub w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.

6a. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem specjalnej strefy ekonomicznej określonym w zezwoleniu lub terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie strefy lub na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu.

6aa. Przepis ust. 6a stosuje się odpowiednio do ustalania wielkości zwolnienia od podatku dochodowego w przypadku, gdy na terenie określonym w zezwoleniu lub w decyzji o wsparciu jest prowadzona działalność gospodarcza określona w tym zezwoleniu lub działalność gospodarcza, w ramach której jest realizowana nowa inwestycja, oraz inna działalność tego podatnika.

6b. Przy ustalaniu wielkości zwolnienia od podatku dochodowego, przysługującego przedsiębiorcy prowadzącemu działalność na podstawie zezwolenia lub na podstawie decyzji o wsparciu za pośrednictwem jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 6a, przepisy rozdziału 1a oddziału 2 stosuje się odpowiednio do transakcji między tą jednostką organizacyjną a pozostałą częścią przedsiębiorstwa podatnika.

6c. Przepisów ust. 1 pkt 34 i 34a nie stosuje się, jeżeli:

1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie zezwolenia na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub z działalności gospodarczej osiągniętych z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy, dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych lub dokonaniem czynności innej niż zawarcie umowy, której efektem jest podejmowanie w sposób sztuczny czynności faktycznych dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub

2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub

3) podatnik korzystający ze zwolnień podatkowych, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tymi zwolnieniami, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

6d. Podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania pierwszej z czynności, o których mowa w ust. 6c. W takim przypadku ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio, ze skutkiem od tego dnia.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy o WNI:

przez nową inwestycję należy rozumieć:

a)  inwestycję w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne związane z założeniem nowego zakładu, zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianą dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu lub

b)  nabycie aktywów należących do zakładu, który został zamknięty lub zostałby zamknięty, gdyby zakup nie nastąpił, przy czym aktywa nabywane są przez przedsiębiorcę niezwiązanego ze sprzedawcą i wyklucza się samo nabycie akcji lub udziałów przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o WNI,:

Przepisy o podatku dochodowym od osób prawnych albo przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się również do dochodów z praw własności intelektualnej osiąganych przez przedsiębiorców realizujących nową inwestycję na podstawie decyzji o wsparciu.

Natomiast, zgodnie z art. 4 tej ustawy o WNI:

zwolnienie od podatku dochodowego, na zasadach określonych odpowiednio w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi pomoc regionalną, przy czym wielkość tej pomocy publicznej nie może przekroczyć jej maksymalnej dopuszczalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 3.

Należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o WNI:

wsparcie udzielane jest przedsiębiorcy realizującemu nową inwestycję, w drodze decyzji, zwanej dalej „decyzją o wsparciu”.

Przedmiotem decyzji o wsparciu – w myśl art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o WNI – jest nowa inwestycja podatnika, realizowana w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, która nie została wyłączona stosownymi regulacjami, wydanymi na podstawie ust. 3 pkt 1 tego przepisu.

Treść decyzji o wsparciu została wskazana w art. 15 ustawy o WNI, i określa okres obowiązywania decyzji, przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki, które przedsiębiorca jest obowiązany spełnić, wymienione w punktach od 1 do 6.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej na terenie określonym w Decyzji o wsparciu i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a updop, wynikające z decyzji o wsparciu, nie ma charakteru podmiotowego. Nie obejmuje ono zatem wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą lecz jedynie te dochody, które prowadzone są na terenie określonym w Decyzji i dodatkowo wyłącznie te dochody, których zakres został określony w tej decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop:

przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop:

dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

- przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku,

- kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o CIT:

podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Odrębnymi przepisami, do których odsyła przytoczony wyżej art. 9 ust. 1 updop, są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2021 r., poz. 217 ze zm.).

W związku z powyższym, konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością zwolnioną prowadzoną w strefie oraz działalnością opodatkowaną prowadzoną poza terenem strefy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 updop:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wyjątkowo w odniesieniu do kosztów, co do których podatnik nie jest w stanie dokonać takiego podziału, bo są to koszty wspólne, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a updop, można zastosować zasadę proporcjonalnego ich rozliczenia.

Możliwość alokacji kosztów została uregulowana w art. 15 ust. 2-2a updop, zgodnie z którym:

2. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

2a. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Przepis art. 15 ust. 2 i 2a updop, pozwala na podział kosztów podatkowych ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz kosztów związanych z przychodami z innych źródeł, gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających do poszczególnych źródeł, przy czym podział ten następuje w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Z powyższego wynika, że w sytuacji braku możliwości przypisania danych kosztów do poszczególnych źródeł przychodów, aby ustalić jaka część kosztów powinna obniżać dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, podatnik powinien zastosować proporcję przychodów z tych źródeł do ogólnej sumy osiągniętych w danym roku przychodów.

Należy zauważyć, że powołany powyżej art. 15 ust. 2 w zw. z art. 15 ust. 2a upodp, znajduje zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy w danym okresie funkcjonują różne źródła dochodów, tj. opodatkowane i nieopodatkowane/zwolnione i nie ma możliwości ustalenia kosztów uzyskania przychodów przypadających na poszczególne źródła. Powyższa metoda może być stosowana przy wykorzystaniu porównywalnych danych w okresie istnienia dwóch różnych źródeł przychodów, w związku którymi ponoszone są koszty podlegające proporcjonalnemu rozliczeniu. Z całej ogólnej sumy przychodów i kosztów podatkowych podatnik musi wyodrębnić te, które mają wpływ na dochód podlegający opodatkowaniu i wyeliminować te, które nie mają tego wpływu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że uzyskali Państwo decyzję o wsparciu dla nowej inwestycji, na podstawie której będą korzystać ze zwolnienia, o którym jest mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W oparci o tę decyzję budują Państwo nowy zakład produkcyjny (nowy zakład), w którym będą produkować wyroby, które poprzez wskazane kody PKWiU będą objęte ww. decyzją o wsparciu. Nieruchomości, na których budowany jest nowy zakład i będzie prowadzona produkcja wyrobów, zostały wymienione w ww. decyzji o wsparciu. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą również w innym zakładzie nie objętym ww. decyzją o wsparciu, na nieruchomości nie objętej ww. decyzją o wsparciu (dotychczasowy zakład).

Z uwagi na to, że wyroby z nowego zakładu i z dotychczasowego zakładu jednocześnie dostarczane są lub wydawane odbiorcom, w celu właściwej organizacji logistyki rozważają Państwo możliwość takiej organizacji wysyłki (wydań) wyrobów, aby były one przewożone do magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie (poza obszarem nowego zakładu). Wyroby z nowego zakładu będą przyjmowane na ten magazyn, a tam wraz z wyrobami i towarami handlowymi z dotychczasowego zakładu będą segregowane według właściwej kolejności i na określone trasy (lub do wydania). Tak przygotowane wyroby (z nowego zakładu oraz wyroby i towary z dotychczasowego zakładu) będą oczekiwały na załadowanie na środki transportowe własne lub obce celem dostarczenia do odbiorców.

Dodatkowo ten magazyn wysyłkowy jest również częściowo wykorzystywany do realizacji procedur celnych związanych z eksportem wyrobów poza UE (znajduje się w nim „tzw. miejsce uznane”). Procedurze celnej w ramach tego miejsca uznanego podlegają zarówno wyroby z nowego zakładu, jak i wyroby lub towary z dotychczasowego zakładu. W związku z utrzymywaniem i obsługą magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie będą Państwo ponosili wydatki stanowiące koszty uzyskania przychodów.

Odnosząc zatem powołane wyżej przepisy na grunt analizowanej sprawy należy stwierdzić, że składowanie w magazynie wysyłkowym (w dotychczasowym zakładzie zlokalizowanym poza terenem realizacji nowej inwestycji) wyrobów gotowych wyprodukowanych przez Spółkę na terenie określonym w decyzji o wsparciu będących wynikiem działalności zwolnionej od podatku dochodowego, nie pozbawia tych wyrobów przymiotu produktu powstałego w ramach nowej inwestycji. Korzystanie z powierzchni magazynowych zlokalizowanych poza terenem nowego zakładu nie stanowi częściowego „przeniesienia” działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu poza teren nowej inwestycji.

Biorąc pod uwagę to, że magazyn wysyłkowy, oprócz wyrobów wytwarzanych w ramach dotychczasowej działalności będzie służył także (jako działalność pomocnicza strefowej) do przechowywania wyrobów określonych w decyzji o wsparciu i wyprodukowanych na terenie określonym w tej decyzji należy zgodzić się z Państwem, że koszty utrzymania tego magazynu będą stanowić koszty uzyskania przychodu zarówno związane z Państwa działalnością zwolnioną z opodatkowania, jak i działalnością niepodlegającą zwolnieniu. Koszty te zobowiązani są Państwo przyporządkować odpowiednio do działalności zwolnionej z opodatkowania i działalności niepodlegającej zwolnieniu. W przypadki, kiedy nie będzie to możliwe, należy przyporządkować je zgodnie z art. 15 ust. 2 lub 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stanowisko Państwa w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Analizując opis zdarzenia przyszłego pod kątem kwalifikacji przychodów do odpowiedniego źródła przychodu należy zwrócić uwagę na wykładnię art. 17 ust. 1 pkt 34a i art. 17 ust. 4 updop. Norma wynikająca z art. 17 ust. 1 pkt 34a i art. 17 ust. 4 updop, stanowi formę ulgi podatkowej, która jest wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tym samym, powinna być interpretowana w sposób precyzyjny i ścisły. Niedopuszczalne jest stosowanie wykładni rozszerzającej. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że ulgą może zostać objęty wyłącznie dochód uzyskany z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach inwestycji objętej decyzją o wsparciu.

Uwzględniając powyższe, dokonując oceny Państwa stanowiska, należy odnieść się do przedstawionego we wniosku opisu, zgodnie z którym w oparciu o nową inwestycję produkowane są wyroby objęte decyzją o wsparciu. Wyroby te do czasu załadunku w celu dostarczenia ich obiorcy lub do czasu ich wydania odbiorcom są przechowywane w magazynie wysyłkowym i poddawane procedurze segregacji.

Jak wskazano powyżej, składowanie gotowych wyrobów wyprodukowanych przez Państwa na terenie określonym w decyzji o wsparciu będących wynikiem działalności zwolnionej od podatku dochodowego w magazynie wysyłkowym (w dotychczasowym zakładzie zlokalizowanym poza terenem realizacji nowej inwestycji) nie pozbawia tych wyrobów przymiotu produktu powstałego w ramach nowej inwestycji. Korzystanie z powierzchni magazynowych zlokalizowanych poza terenem nowego zakładu nie stanowi częściowego „przeniesienia” działalności gospodarczej objętej decyzją o wsparciu poza teren nowej inwestycji.

Wykorzystywania magazynu wysyłkowego usytuowanego poza terenem realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu w celu segregacji według właściwej kolejności i na określone trasy w celu załadunku lub do wydania wyrobów wyprodukowanych zgodnie z zakresem objętym decyzją o wsparciu oraz na terenie nowej inwestycji, pozostaje bez wpływu na możliwość oraz na zakres korzystania przez Państwa ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT.

Tym samym, stanowisko Państwa, zgodnie z którym przychody z tytułu sprzedaży wyrobów wyprodukowanych w nowym zakładzie, a następnie przewiezionych do magazynu wysyłkowego w dotychczasowym zakładzie celem poddania czasowemu magazynowaniu, w tym segregowaniu według właściwej kolejności i na określone trasy (wydania), należy uwzględnić przy wyliczeniu dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pod warunkiem zachowania wymogów określonych w art. 17 ust. 4-6d tej ustawy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

·   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·   w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·    w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).