W zakresie ustalenia:1. czy usługi świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie, czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła, 2. czy usługi świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie, czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 kwietnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 kwietnia 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1.czy usługi świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie, czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła,

2.czy usługi świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie, czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła.

Treść  wniosku jest  następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka z o.o. sp. k., zwana w dalszej części wniosku „Spółką” zajmuje się produkcją samochodów (tj. pojazdy z przeznaczeniem do użytku przez straż pożarną, policję czy też wojsko, które służą do celów związanych z działalnością niniejszych organów).

Spółka posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie zgodnie z obowiązującymi na dzień sporządzenia niniejszego wniosku przepisami prawa - podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka prowadzi swoją działalność zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jak również poza jej granicami. Zlecenia poszczególnych usług są pozyskiwane głównie przez udział Spółki w krajowych jak i międzynarodowych przetargach i konkursach.

W celu pozyskania nowych klientów, a co za tym idzie zwiększenia jej dochodów, Spółka ma zamiar zawierać umowy agencyjne z agentami świadczącymi usługi na całym świecie.

W konsekwencji, Spółka chce zawrzeć umowy agencyjnie z podmiotami zagranicznymi, które w swoim zakresie będą obejmowały świadczenie usług, tj.:

-promowanie produktów Spółki na określonym terytorium;

-prowadzenie współpracy ze Spółką polegającej na przekazywaniu jej otrzymanych od potencjalnych klientów na danym terytorium zapytań cenowych;

-uczestnictwo w spotkaniach w imieniu Spółki;

-informowanie klientów o warunkach sprzedaży, przedstawiane ofert Spółki;

-negocjowanie warunków umów z potencjalnymi klientami Spółki;

-odpowiadanie na pytania potencjalnych klientów oraz dotychczasowych klientów Spółki;

-kompleksowa obsługa postępowań przetargowych/konkursów na określonym terytorium, w tym przekazywanie Spółce informacji dotyczących postępowań przetargowych i udzielanie wyjaśnień w ramach obowiązującej na danym terytorium procedur przetargowych;

-asystowanie w trakcie procedur przetargowych, w tym przygotowywanie stosownych dokumentów, tłumaczeń, składanie ofert, zawieranie umów z klientami końcowymi (w przypadku, gdy Agent uzyska stosowne upoważnienie od Spółki);

-asystowanie w trakcie wykonywania umów przetargowych zgodnie z żądaniem Spółki (w szczególności podczas odprawy celnej na danym terytorium, kontaktów z klientami, transport produktów do miejsca docelowego na Terytorium, wszelkie inne formalności związane z importem produktów na danym terytorium i ich dostawą do danego klienta);

-wyjaśnianie wszelkich wątpliwości wynikających z przetargów/ofert złożonych klientowi przez Spółkę;

-wspieranie przedsiębiorstwa w rozstrzyganiu wszelkich ewentualnych roszczeń jakościowych i ilościowych;

-wspieranie w procesie rozpatrywania przez Spółkę reklamacji;

-inne czynności zmierzające do zrealizowania ww. celów, które mają na celu ich optymalizację bądź zabezpieczenie.

Spółka zawiera umowy z określonymi agentami przy założeniu, że dany agent będzie świadczył ww. usługi na terytorium jednego państwa lub na terytorium kilku państw, w zależności od treści danej umowy.

Za wykonane usługi agent będzie otrzymywał wynagrodzenie prowizyjne lub ustalone kwotowo, które będzie należne z chwilą, gdy Spółka wykona zawartą w ramach danego pośrednictwa - umowę dostawy. Wysokość prowizji lub kwoty należnej danemu agentowi będzie każdorazowo indywidualnie ustalana do każdego zlecenia/umowy. Prowizja lub kwota wynagrodzenia będzie wypłacana na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT.

Wyżej wymienione usługi mają docelowo być świadczone zarówno w krajach, które mają z Rzeczpospolitą Polską zawarte umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz z krajami, które nie mają zawartych ww. umów.

Podsumowując rola agentów ma sprowadzać się w szczególności do identyfikacji odbiorców zainteresowanych nabyciem Produktów, poprzez przedstawienie oferty współpracy, prowadzenie negocjacji, utrzymywanie kontaktów z klientami. Agent będzie zobowiązany również do monitorowania i koordynowania procesów zamówień, w tym utrzymywania kontaktów z klientami.

W związku z powyższym, Wnioskodawca chce uzyskać odpowiedź na pytania wymienione poniżej.

Pytania

1.Czy usługi opisane w zdarzeniu przyszłym wniosku, świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie, czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła?

2.Czy usługi opisane w zdarzeniu przyszłym wniosku, świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie, czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane w zdarzeniu przyszłym wniosku, świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1)z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2)z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3)z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

W niniejszej sprawie należy przyjrzeć się w szczególności brzmieniu pkt 2a ww. przepisu, który w swej treści wymienia następujące usługi podlegające podatkowi u źródła: świadczenia doradcze, księgowe, badania rynku, usługi prawne, usługi reklamowe, zarządzanie i kontrola, przetwarzanie danych, usługi rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze.

Zdaniem Spółki uzyskiwane przez agentów wynagrodzenie świadczone na rzecz Spółki nie mieści się w katalogu przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym nie będzie podlegało opodatkowaniu na terytorium RP zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych (podatek u źródła).W katalogu zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT brak jest usług świadczonych na podstawie umów agencyjnych. Znajdują się tam usługi doradcze, usługi księgowe, usług badania rynku, czyli pozyskiwanie określonych informacji, które to informacje przydatne są w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Wprawdzie mówi się również o świadczeniach o podobnych charakterze, ale celem usług pośrednictwa handlowego oraz usług agencyjnych nie jest pomoc w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Usługi agencyjne polegają na poszukiwaniu klientów, doprowadzeniu do zawarcia kontraktu oraz jego realizacji. Ich celem jest dążenie do zwiększenia wolumenu/wartości sprzedaży lub uzyskanie możliwości sprzedaży określonych produktów na określonym rynku.

Zdaniem Spółki nie ma znaczenia tutaj czy agent będzie działał na terytorium kraju, z którym Rzeczpospolita Polska ma podpisaną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania czy tej umowy nie ma. Usługi agencyjne nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CT, w związku z tym zbędne jest rozpatrywanie pod kątem posiadania takiej umowy.

Spółka znajduje potwierdzenie wyżej wymienionego stanowiska w dotychczasowo wydanych interpretacjach indywidualnych i orzeczeniach sądów.

Przykładowo można wskazać tutaj wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. akt III SA/Wa 2603/19, zgodnie z którego tezą: „Świadczenia wymienione art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. można podzielić na dwie grupy. Pierwszą stanowią świadczenia wyraźnie nazwane, drugą tworzą świadczenia mające podobny charakter do świadczeń nazwanych. W tej drugiej grupie mieszczą się świadczenia posiadające cechy charakterystyczne dla świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p., ale posiadające również elementy charakterystyczne dla świadczeń innych od skonkretyzowanych w tym przepisie. Dla uznania, że świadczenie niewymienione wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a u.p.d.o.p. jest objęte jego zakresem, decydujące jest, aby elementy charakterystyczne dla świadczeń wprost wymienionych w tym przepisie przeważały nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń w nim niewymienionych.”

Wyżej przywołane orzeczenie w ocenie Spółki stanowi obecnie ogólnie akceptowane stanowisko, które zostało przywoływane wielokrotnie w uzasadnieniu oceny innych tożsamych przedmiotowo wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, przykładowo: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 września 2020 r., sygn. akt. I SA/Gd 432/20.

W zakresie dokonania indywidualnego badania danych usług pod kątem ich uwzględnienia w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT, stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 27 maja 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-251Z15/MS, gdzie podkreślono, że „wprawdzie katalog usług wskazanych w omawianej regulacji jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie » (...) oraz świadczeń o podobnym charakterze«, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych”.

Jak słusznie wspomina Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w piśmie z 11 grudnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.402.2020.2.AP, oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Istotne w omawianym stanie faktycznym jest to, że usługi pośrednictwa charakteryzują się odmiennym celem od usług doradczych, czy też usług badania rynku. Zasadniczym bowiem celem usług pośrednictwa jest doprowadzenie do zawarcia umowy i jej realizacji (tutaj sprzedaży danych towarów). Podstawowym celem usług doradczych, czy też badania rynku jest natomiast pozyskanie przez zlecającego określonych informacji, które będą mogły mieć zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem.

Ad.2.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi opisane w zdarzeniu przyszłym wniosku, świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła.

Uzasadnienie:

Uzasadnienie stanowiska Spółki jest tożsame z uzasadnieniem opisanym wyżej w ad 1.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1800 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”),

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o CIT,

Jak stanowi art. 3 ust. 5 ustawy o CIT,

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce są zobowiązane do wykazania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski zarówno siedziby, jak i faktycznego zarządu podatnika.

Natomiast co do oceny, czy przychody zagranicznych osób prawnych powstały na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, Organ zauważa, że – w świetle ww. przepisu – decydujące znaczenie ma miejsce osiągania dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi, wykonywania czynności lub miejsca dokonania wypłaty. Zatem bez znaczenia pozostaje fakt świadczenia usług poza terytorium Polski, gdyż tak jak wskazano, zasadnicze znaczenie ma miejsce położenia źródła. W tym przypadku zagraniczne podmioty będą uzyskiwać dochody od Spółki, będącej polskim rezydentem podatkowym. W konsekwencji należy przyjąć, że źródło dochodów będzie położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż jego źródłem jest Spółka, będąca polskim rezydentem podatkowym. Powyższe rozważania na temat miejsca świadczenia usług i ich wpływu na powstanie podatku u źródła są dygresją do głównej kwestii przedstawionej Organowi do rozstrzygnięcia sformułowanej w zadanym we wniosku pytaniu. Poprzez zadane pytania Wnioskodawca chce uzyskać wiedzę, czy powinien pobierać i odprowadzać jako płatnik zryczałtowany podatek dochodowy (tzw. podatku u źródła) od wynagrodzenia wypłacanego Agentom za świadczone przez nich usługi opisane we wniosku.

Przechodząc do oceny stanowiska Spółki w tym zakresie należy wskazać, że zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT:

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT,

Powyższe regulacje prawne wskazują na fakt, że w przypadku podmiotu, który nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu a uzyskuje przychody na tym terytorium, w kwestii sposobu opodatkowania, pierwszeństwo mają postanowienia właściwej umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu. Przy czym należy podkreślić, że zastosowanie stawki podatku wynikającej z takiej umowy lub niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

W art. 21 ustawy o CIT, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy o CIT,

Zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy o CIT,

Jednocześnie szczegółowe reguły składnia tego rodzaju oświadczenia określają przepisy art. 26 ust. 7b-7j ustawy o CIT.

Podkreślić należy, że jak wynika z art. 26 ust. 9 ustawy o CIT:

Wątpliwości Wnioskodawcy objęte pytaniami oznaczonymi we wniosku nr 1 i 2 dotyczą ustalenia, czy usługi świadczone przez agentów działających na terenie kraju, z którym Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę lub nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, mieszczą się w katalogu świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a co za tym idzie czy Spółka przy wypłacie wynagrodzenia agentom jest zobowiązana do poboru podatku u źródła.

Istota przedłożonego Organowi do rozstrzygnięcia zagadnienia sprowadza się zatem do ustalenia, czy usługi opisane we wniosku objęte są zakresem art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

W tym miejscu należy zauważyć, że procesowi wykładni należy poddać każdy przepis prawny (tekst prawny) w celu zrozumienia go (ustalenia jego treści), niezależnie od stopnia jego rozumienia prima facie (tak Maciej Zieliński w: Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa 2008, str. 320). Nie jest więc tak, że dokonanie wykładni jest zbędne wówczas, gdy przepis jest jasny (clara non sunt interpretanda), bowiem należy opowiedzieć się za twierdzeniem, że samo tylko ustalenie tego faktu (jednoznaczności przepisu) następuje w procesie interpretacyjnym. Chodzi wszak nie o to, aby rozumieć tekst czy przepis, ale o to, aby zrozumieć go zgodnie z treścią nadaną mu przez prawodawcę (op. cit., str. 61). Wykładnia prawa dokonywana jest wedle utrwalonych reguł.

W doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego teksu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Według Naczelnego Sądu Administracyjnego, prymat wykładni gramatycznej może się zachować tylko w odniesieniu do przepisów sformułowanych w sposób niebudzący wątpliwości z punktu widzenia potocznie i powszechnie stosowanego języka, i tylko wówczas, gdy ta metoda wykładni daje wynik niekolidujący z wynikami innych metod (zob. wyrok NSA z 24 lipca 2012 r., I OSK 398/12).

Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102).

Należy pamiętać, że podatnik zawsze ma obowiązek prawidłowego klasyfikowania dokonywanych czynności. Na gruncie prawa podatkowego zasadą jest, że o rodzaju czynności decyduje nie nazwa nadana przez strony, lecz rzeczywisty charakter czynności. W rezultacie o zakwalifikowaniu do konkretnego rodzaju usług decyduje treść czynności.

W przedmiotowej sprawie istotne będzie odkodowanie znaczenia pojęć: „usług pośrednictwa”, „usług doradczych”, „usług badania rynku”, „usług reklamowych”, „usług zarządzania i kontroli” oraz „usług przetwarzania danych”. Przepisy ustawy o CIT nie definiują ww. pojęć. Wobec braku w ustawie definicji należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej tych pojęć.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego, przez pojęcie „pośrednictwo” należy rozumieć: działalność osoby trzeciej mającą na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron, kojarzenie kontrahentów w transakcjach handlowych i doprowadzenie do zawarcia umowy.

Literatura przedmiotu wskazuje się, że: „Podstawowym zadaniem (...) wyspecjalizowanych „pośredników” jest wywieranie wpływu na pozycję prawną angażujących ich zleceniodawców poprzez „wprowadzenie” ich w określony stosunek umowny (zobacz: Michał Romanowski, Charakter prawny umowy o pośrednictwo, Monitor Prawniczy Nr 2/1997).

W zgodnej opinii orzecznictwa sądowego oraz doktryny prawa nie może być mowy o pośrednictwie wówczas, gdy jedna ze stron umowy zleca podwykonawcy cześć czynności faktycznych (czynności o charakterze fizycznym, technicznym czy administracyjnym) związanych z umową.

Z kolei „doradztwo” zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN oznacza udzielanie fachowych porad, natomiast termin „doradzać” znaczy udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Użyty w ustawie o CIT termin „usługi doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Potwierdza to jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych (zob. wyrok NSA z 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12, wyrok NSA z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13, wyrok NSA z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13, wyrok WSA w Poznaniu z 28 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Po 1202/14, wyrok WSA w Gdańsku z 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12, wyrok WSA w Łodzi z 16 kwietnia 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 168/13). Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Również w doktrynie przedmiotu przyjmuje się szerokie ujęcie terminu usługi doradcze. Według przedstawicieli nauki doradztwo, w bardzo ogólnym znaczeniu, jest usługą świadczoną przez jedną osobę/instytucję na rzecz drugiej osoby/instytucji, która zleca wykonanie tej usługi. W literaturze przedmiotu bardzo różnorodnie formułowane są zadania stojące przed usługami doradczymi, np. doradztwo określane jest jako:

-przejęcie zadań,

-pośrednictwo w zakresie przekazywania wiedzy,

-pośrednictwo w przekazywaniu specjalnych informacji,

-pomoc w rozwiązywaniu problemów,

-pomoc w podejmowaniu decyzji,

-przekazywanie informacji zmniejszających ryzyko,

-przygotowanie i przekazywanie informacji służących rozwiązaniu kompleksowych problemów,

-przekazywanie specyficznej wiedzy, celem usprawnienia działań,

-identyfikacja i rozwiązywanie problemów,

-przekazywanie zaleceń dotyczących usprawniania działań oraz pomoc w ich wdrożeniu,

-dawanie wskazówek dotyczących postępowania.

Doradcy mogą więc pomóc zleceniodawcy w przygotowaniu decyzji, rozwiązaniu problemów, usprawnieniu działania itp.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN pod pojęciem „wsparcia” rozumie się pomoc udzieloną komuś.

Zdaniem F. Steele, doradztwo to „wszelkie formy dostarczania pomocy w zakresie realizacji celów, procesu czy struktury zadania lub ewentualnie ciągu zadań, gdzie doradca nie jest faktycznie odpowiedzialny za wykonanie tych zadań, lecz służy pomocą tym, którzy tę odpowiedzialność ponoszą (F.Steele, Consulting for Organizational Change, Amherst, MA, University of Massachusetts Press, 1975, s. 3).

Według Urszuli Skurzyńskiej-Sikory, doradztwo może być postrzegane zarówno jako profesjonalna usługa jak i metoda dostarczania praktycznej rady i pomocy czy też proces działania. Zdaniem autorki, można wyróżnić charakterystyczne dla doradztwa elementy, a mianowicie:

1.niezależna orientacja – słowa takie jak „perspektywa” i „obiektywizm” sygnalizują niezależną pozycję doradcy; doradca nie akceptuje automatycznie problemu i faktów podanych przez klienta, ale niezależnie od klienta formułuje swoją ocenę;

2.specjalne kwalifikacje – aby sporządzić niezależną ocenę i stworzyć użyteczne wskazania, doradcy muszą posiadać wyjątkową wprawę i umiejętności; zdolności doradcy wywodzą się nie tylko z praktycznego doświadczenia, lecz także z wysokiego stopnia osobistej integralności; termin „kwalifikacje” w tym przypadku oznacza uznanie przez innych fachowców w tej dziedzinie;

3.serwis doradczy – doradztwo stanowi pomoc, a nie ścisłe wykonywanie obowiązków związanych z zarządzaniem; współpraca doradcy z klientem polega na tym, że to właśnie klient ponosi końcową odpowiedzialność za wynajęcie i skorzystanie z pomocy doradcy oraz zaakceptowanie lub odrzucenie jego zaleceń;

4.identyfikacja i analiza problemu – jednym z zasadniczych obszarów aktywności doradcy musi być orientacja w problemie; oznacza to, że przekazuje on klientowi to czego ten problem dotyczy, spogląda na ten problem „od wewnątrz” w celu określenia jego stopnia ważności, po czym jeśli jest to niezbędne, na nowo określa ten problem i identyfikuje jego przyczyny;

5.rozwiązywanie problemu i wdrożenie rozwiązania (lub nadzorowanie wdrożenia) – jest to bardzo ważny obszar działania; doradca jest wynajmowany w celu doprowadzenia do rozwoju organizacji (a nie po to, by utrzymać istniejący stan rzeczy) (zob. Urszula Skurzyńska-Sikora, Istota, pojęcie i rodzaje doradztwa, Lublin 1997 r., s. 167-168).

Z kolei przez usługi badania rynku należy rozumieć zespół czynności polegających na gromadzeniu informacji o zjawiskach i procesach na rynku, ich przyczynach, stanie aktualnym i tendencjach rozwojowych. Usługi te mają przyczynić się m.in. do zwiększenia sprzedaży. Celem badań rynku jest zdobycie informacji o kształtowaniu się mechanizmów rynkowych takich, jak popyt, podaż, ceny, potencjału, zachowania, zwyczaje, preferencje, lojalność oraz wrażliwość cenowa konsumentów, działania konkurencji, funkcjonowanie systemu dystrybucji, sprzedaży itp. Usługi badania rynku mają dostarczyć informacji nieodzownych w procesie podejmowania decyzji. Mimo, iż badania te nie wykluczają w sposób całkowity ryzyka, to jednak ich zastosowanie wyraźnie ogranicza ryzyko wpisane w działalność biznesową i przyczynia się do tego, że podejmowane decyzje będą w mniejszym zakresie obarczone błędami.

Pojęcie „reklama” wg „Słownika języka polskiego” pod red. M. Szymczyka (Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2002 r.) oznacza rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś przez prasę, radio, telewizję i inne podobne środki, np. plakaty, napisy i ogłoszenia służące temu celowi.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przy wykładni przepisów ustawy dotyczących reklamy przeważa wykładnia gramatyczna. W wyroku z 12 czerwca 1997 r. I SA/Ka 192-193/97 Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, że reklama to działanie mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach w celu zachęcenia ich do nabycia towarów od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego. Reklama musi zawierać elementy wartościujące towar lub zachęcające do jego kupna, a za reklamę należy uznać wszystko, co zawiera informacje, które nie są niezbędne do zawarcia umowy (I. Konieczna, J. Ruszyński, Problematyka kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku dochodowym od osób prawnym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, Poznań 1997, s. 29-30).

Według J. Kamińskiego i W. Maruchina za reklamę należy uznać wszystko to, co zawiera informacje dodatkowe, które nie są niezbędne do złożenia oferty czy zawarcia umowy (J. Kamiński, W. Maruchin, Ustawa o VAT. Komentarz, Wyd. 2, Warszawa 1996, s. 52-53). Natomiast autorzy „Komentarza do podatku dochodowego od osób prawnych” B. Brzeziński i M. Kalinowski (B. Brzeziński, M. Kalinowski, Komentarz do podatku dochodowego od osób prawnych, Warszawa 1996, s. 143-144) uznają za reklamę działania, których celem jest kształtowanie popytu poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu w celu zachęcenia ich do nabywania towarów bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego. Technicznym sposobem reklamy może być ogłoszenie prasowe, radiowe lub telewizyjne, a także plakat czy afisz stały, a ponadto rozsyłanie folderów i innych informacji handlowych nabywcom. Nie znaczy to jednak, że tylko te media mogą być wykorzystane do rozpowszechniania informacji i reklamy.

Z kolei pod pojęciem usług reklamowych rozumie się wszelką działalność promocyjną, w wyniku której lub w trakcie której następuje przekazywanie treści mających za zadanie informować o istnieniu lub cechach oferowanych towarów lub usług w celu zwiększenia sprzedaży tych produktów.

Usługi reklamowe mogą być wykonywane zarówno przez podmioty, które profesjonalnie zajmują się świadczeniem usług reklamowych, jak i podmioty, dla których wykonanie usługi reklamowej nie jest realizowane w ramach ich podstawowej działalności gospodarczej.

Według Słownika języka polskiego PWN „zarządzać”, oznacza kierować, administrować czymś” (E. Sobol, Słownik Języka Polskiego PWN, Warszawa 1996). W tym kontekście, za zarządzanie należy uznać władcze uprawnienie w stosunku do realizowanego projektu lub działalności gospodarczej. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego PWN, „kierować” oznacza „stać na czele czegoś, wskazywać sposób postępowania”. Z kolei kontrola, to: 1) porównanie stanu faktycznego ze stanem wymaganym i ustalanie ewentualnych odstępstw, sprawdzanie, czy coś jest zgodne z obowiązującymi przepisami, 2) nadzór nad czymś albo nad kimś, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem czegoś, wpływ na rozwój wydarzeń.

Istotą usług przetwarzania danych jest pozyskanie przez zlecającego określonych informacji mających zastosowanie w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Przetwarzanie danych stanowi przekształcanie treści i postaci danych wejściowych metodą wykonywania systematycznych operacji w celu uzyskania wyników w postaci z góry określonej. Przez przetwarzanie danych zwyczajowo rozumie się bieżącą działalność informatyczną związaną z poddawaniem danych procesom przekształcenia w celu np. zasilania bazy danych, tworzenia raportów, tabel, formularzy np. umów itp. (por.: Greg Wilson ,,Przetwarzanie danych dla programistów”, Wydawnictwo Helion 2006 r.). Przetwarzanie danych dotyczy zarówno operacji w systemach informatycznych jak i papierowych kartotekach.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz wskazane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie, wbrew stanowisku Wnioskodawcy, znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Celem uzasadnienia dokonanej w niniejszej interpretacji indywidualnej oceny stanowiska Wnioskodawcy wskazać należy na specyfikę prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej. Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku Wnioskodawca zajmuje się produkcją samochodów (tj. pojazdy z przeznaczeniem do użytku przez straż pożarną, policję czy też wojsko, które służą do celów związanych z działalnością niniejszych organów).

Spółka posiada siedzibę oraz zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (jest polskim rezydentem podatkowym). Spółka jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka prowadzi swoją działalność zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jak również poza jej granicami. Zlecenia poszczególnych usług są pozyskiwane głównie przez udział Spółki w krajowych jak i międzynarodowych przetargach i konkursach. W celu pozyskania nowych klientów, a co za tym idzie zwiększenia jej dochodów, Spółka ma zamiar zawierać umowy agencyjne z agentami świadczącymi usługi na całym świecie.

Spółka zamierza zawrzeć umowy agencyjnie z podmiotami zagranicznymi, które w swoim zakresie będą obejmowały świadczenie usług, tj.:

-promowanie produktów Spółki na określonym terytorium;

-prowadzenie współpracy ze Spółką polegającej na przekazywaniu jej otrzymanych od potencjalnych klientów na danym terytorium zapytań cenowych;

-uczestnictwo w spotkaniach w imieniu Spółki;

-informowanie klientów o warunkach sprzedaży, przedstawiane ofert Spółki;

-negocjowanie warunków umów z potencjalnymi klientami Spółki;

-odpowiadanie na pytania potencjalnych klientów oraz dotychczasowych klientów Spółki;

-kompleksowa obsługa postępowań przetargowych/konkursów na określonym terytorium, w tym przekazywanie Spółce informacji dotyczących postępowań przetargowych i udzielanie wyjaśnień w ramach obowiązującej na danym terytorium procedur przetargowych;

-asystowanie w trakcie procedur przetargowych, w tym przygotowywanie stosownych dokumentów, tłumaczeń, składanie ofert, zawieranie umów z klientami końcowymi (w przypadku, gdy Agent uzyska stosowne upoważnienie od Spółki);

-asystowanie w trakcie wykonywania umów przetargowych zgodnie z żądaniem Spółki (w szczególności podczas odprawy celnej na danym terytorium, kontaktów z klientami, transport produktów do miejsca docelowego na Terytorium, wszelkie inne formalności związane z importem produktów na danym terytorium i ich dostawą do danego klienta);

-wyjaśnianie wszelkich wątpliwości wynikających z przetargów/ofert złożonych klientowi przez Spółkę;

-wspieranie przedsiębiorstwa w rozstrzyganiu wszelkich ewentualnych roszczeń jakościowych i ilościowych;

-wspieranie w procesie rozpatrywania przez Spółkę reklamacji;

-inne czynności zmierzające do zrealizowania ww. celów, które mają na celu ich optymalizację bądź zabezpieczenie.

Spółka zawiera umowy z określonymi agentami przy założeniu, że dany agent będzie świadczył ww. usługi na terytorium jednego państwa lub na terytorium kilku państw, w zależności od treści danej umowy.

Za wykonane usługi agent będzie otrzymywał wynagrodzenie prowizyjne lub ustalone kwotowo, które będzie należne z chwilą, gdy Spółka wykona zawartą w ramach danego pośrednictwa - umowę dostawy. Wysokość prowizji lub kwoty należnej danemu agentowi będzie każdorazowo indywidualnie ustalana do każdego zlecenia/umowy. Prowizja lub kwota wynagrodzenia będzie wypłacana na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT.

Wyżej wymienione usługi mają docelowo być świadczone zarówno w krajach, które mają z Rzeczpospolitą Polską zawarte umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz z krajami, które nie mają zawartych ww. umów.

Rola agentów ma sprowadzać się w szczególności do identyfikacji odbiorców zainteresowanych nabyciem Produktów, poprzez przedstawienie oferty współpracy, prowadzenie negocjacji, utrzymywanie kontaktów z klientami. Agent będzie zobowiązany również do monitorowania i koordynowania procesów zamówień, w tym utrzymywania kontaktów z klientami.

Powyżej przywołane definicje usług objętych zakresem art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT prowadzą do wniosku, że usługi nabywane przez Wnioskodawcę obejmują czynności wymagające podjęcia koniecznych działań z zakresu:

- doradztwa – podstawą świadczenia opisanych we wniosku usług jest jakiś zasób wiedzy opierający się na kompetencjach, fachowej wiedzy, doświadczeniu oraz umiejętnościach, a skutkiem świadczenia usług jest podzielenie się tą wiedzą ze świadczeniobiorcą, tak jak

w zakresie negocjowania warunków umów z potencjalnymi klientami Spółki, uczestnictwa w spotkaniach w imieniu Spółki, odpowiadanie na pytania potencjalnych klientów oraz dotychczasowych klientów Spółki, wyjaśnianie wszelkich wątpliwości wynikających z przetargów/ofert złożonych klientowi przez Spółkę. Należy uznać, że usługodawca dysponuje odpowiednią wiedzą, kompetencjami oraz doświadczeniem we wskazanym wyżej zakresie, które to cechy są wykorzystywane przy świadczeniu usług na rzecz Wnioskodawcy;

- usług reklamowych – działania podejmowane przez podmioty zagraniczne mają związek z działalnością promocyjną (Spółka w opisie sprawy wskazała, że Agenci podejmują działania polegającepromowaniu produktów Spółki na określonym terytorium,informowaniu klientów o warunkach sprzedaży, przedstawianiu ofert Spółki;

- usług badania rynku – usługi nabywane przez Spółkę to w istocie m.in. zespół czynności polegających na gromadzeniu informacji o zjawiskach i procesach na rynku, ich przyczynach, o stanie aktualnym i tendencjach rozwojowych (np. prowadzenie współpracy ze Spółką polegającej na przekazywaniu jej otrzymanych od potencjalnych klientów na danym terytorium zapytań cenowych to działanie wykonywane przez Agentów zmierzające do rozpoznania potrzeb klienta oraz reagowania na te potrzeby; rozpoznanie potrzeb klienta musi owocować doradzaniem Wnioskodawcy jakiego rodzaju towary są w kręgu zainteresowania Kontrahenta);

- usług zarządzania i kontroli – usługi nabywane przez Wnioskodawcę polegają m.in. na wspieraniu przedsiębiorstwa w rozstrzyganiu wszelkich ewentualnych roszczeń jakościowych i ilościowych, wspieraniu w procesie rozpatrywania przez Spółkę reklamacji, innych czynnościach zmierzających do zrealizowania ww. celów, które mają na celu ich optymalizację bądź zabezpieczenie, kompleksowa obsługa postępowań przetargowych/konkursów na określonym terytorium, w tym przekazywanie Spółce informacji dotyczących postępowań przetargowych i udzielanie wyjaśnień w ramach obowiązującej na danym terytorium procedur przetargowych, asystowanie w trakcie procedur przetargowych, w tym przygotowywanie stosownych dokumentów, tłumaczeń, składanie ofert, zawieranie umów z klientami końcowymi (w przypadku, gdy Agent uzyska stosowne upoważnienie od Spółki).

Podsumowując, należy uznać, że usługi wskazane we wniosku, nabywane od podmiotów zagranicznych są świadczeniami o podobnym charakterze do usług doradczych, reklamowych, zarządzania i kontroli oraz badania rynku, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym podlegają objęciu regulacją art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wskazane powyżej we wniosku usługi bezsprzecznie posiadają cechy charakterystyczne dla świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, które przeważają nad elementami charakterystycznymi dla innych świadczeń.

W odniesieniu do usług opisanych we wniosku należy uznać, iż są usługami (świadczeniami) o podobnym charakterze do usług, które zostały wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, w szczególności do usług doradczych, usług reklamowych i usług badania rynku (w zależności od szczegółowego zakresu czynności służących wykonaniu omawianej usługi).

W rezultacie usługi nabywane przez Spółkę od podmiotu zagranicznego, mieszczą się w katalogu świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, w związku z czym Spółka jest zobowiązana jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz Agentów wynagrodzeń bez względu na to, czy Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego podatkowania czy też nie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy ponadto w tym miejscu zauważyć, że na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie mogą wpłynąć powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych i interpretacje indywidualne, bowiem stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym (innym niż przedstawiony we wniosku). Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroków zamyka się w obrębie spraw, w których zostały wydane. Wynika to również z treści art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy. Nie negując orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem tut. Organu, w przedmiotowej sprawie należało jednak uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Stanowisko Organu znajduje potwierdzenie w wyroku WSA z 10 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Sz 768/21.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).