Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziałów w działkach niezabudowanych nr 1 i 2.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem (data wpływu 20 sierpnia 2025 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Wniosek składa Pani osobiście. Jest Pani osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, nieposiadającą statusu czynnego podatnika VAT, nieprowadzącą działalności rolniczej.

Jest Pani właścicielką niezabudowanej nieruchomości gruntowej, nabytej w przeszłości do majątku prywatnego. Nabycie działki nie było związane z żadną działalnością zarobkową, ani gospodarczą, a poszczególne udziały w gruncie od momentu nabycia pozostają składnikiem majątku osobistego.

Działka – grunt orny niezabudowany, położony przy ul. (…) o nr ewidencyjnym działki 1 i 2, arkusz mapy (…), obręb (…) – (…), o powierzchni (…) m², dla której Sąd Rejonowy (…) w (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą (…).

Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ma przeznaczenie przemysłowe.

Na dzień złożenia wniosku, działka pozostaje niezabudowana, ale posiada dostęp do mediów w drodze, przy czym nie wykonywała Pani przyłączenia ani żadnych prac uzbrojeniowych.

Teren ten nie był także przedmiotem przekształcenia, scalenia, podziałów ani żadnych działań mających na celu zwiększenie jego atrakcyjności inwestycyjnej. Aktualnie działka jest zarośnięta przez dziką roślinność.

Jednakże jest planowana sprzedaż w/w gruntów na rzecz jednego nabywcy – przedsiębiorcy (dewelopera), który zamierza realizować na tym terenie inwestycję budowlaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie zintegrowanego planu inwestycyjnego. Sprzedaż ma charakter incydentalny i jednostkowy.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Zależy Pani na uzyskaniu interpretacji indywidualnej wyłącznie w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT od transakcji sprzedaży działki 1 i działki 2.

Doprecyzowuje Pani:

Prosi Pani o interpretację wyłącznie w zakresie uznania bądź nieuznania Pani za podatnika VAT z tytułu sprzedaży działki 1 i działki 2.

1. Nie jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i nigdy nie była.

Sprzedaż dotyczy obu działek nr 1 i 2.

Działki 1 i 2 stanowią Pani współwłasność. Pani udział w obu działkach wynosi (…) części udziału w całości.

Działkę 1 nabyła Pani w spadku po mężu (…). Działkę 2 nabyła Pani również po mężu w spadku.

Działki 1 oraz 2 nie zostały nabyte w żadnym konkretnym celu, stanowiły one część masy spadkowej.

Działki wykorzystywała Pani jedynie w celach ogrodniczych. Nigdy nie były wykorzystywane w celach zarobkowych, czy też prowadzenia działalności gospodarczej. Dotyczy to działki nr 1 i 2.

Z działek 1 i 2 korzystała Pani wyłącznie w celach osobistych (rekreacyjnych – odpoczynku) oraz ogrodniczych (drzewka – krzewy owocowe oraz warzywa). Nigdy nie wykorzystywała Pani działek 1 i 2 w celach rolniczych.

Ani z działki 1, ani 2 nie była dokonywana sprzedaż produktów rolnych opodatkowanych podatkiem. Produkty rolne z działek 1 i 2 wykorzystywane były wyłącznie na potrzeby własne. Obydwie działki 1 i 2 nie były i nie będą udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z działek 1 i 2 nie było sprzedaży produktów rolnych opodatkowanych podatkiem VAT. Wszystko było wykorzystywane na potrzeby własne. Od momentu nabycia działek 1 i 2 nie były udostępniane i nie będą osobom trzecim.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego uchwalony został „z urzędu” przez Urząd Miasta (…). Nigdy nie występowała Pani o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania.

Z Pani informacji wynika, że działki 1 i 2 znajdują się w obszarze przeznaczonym pod zabudowę przemysłową.

Nie będzie Pani występowała na pozwolenie budowy na działce 1 i 2 do czasu sprzedaży. Zarówno dla działki 1 i 2 nie planuje Pani żadnych czynności mających podnieść wartość. Działki zostaną do sprzedaży w obecnym stanie. O pozwolenie na budowę będzie występował kupujący te działki.

Działki 1 i 2 pozostają w stanie niezabudowanym. Wszelkie media/woda i prąd zlokalizowane są według Pani w pasie drogowym, a droga nie znajduje się na żadnej z działek.

Nie jest Pani znany stan mediów w drodze, wykonane były przez „miasto” – uzbrojenie wzdłuż ulicy, która stanowi drogę wojewódzką.

Nie planuje Pani żadnych prac związanych z uzbrojeniem działki nr 1 i działki nr 2.

Nie udzielała Pani nikomu pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu na rzecz uzbrojenia terenu w media.

Nie prowadziła Pani działań marketingowych w celu sprzedaży działek 1 i 2 ani nie korzystała Pani z biura nieruchomości. Umowa przedwstępna była omawiana, ale czy dojdzie do sprzedaży czy nie, to jeszcze nie wiadomo i w jakim celu i co będzie tam budowane, to Pani nic o tym nie wie.

Dokonywała Pani wcześniej sprzedaży działki położonej w (…) przy ul. (…). Działkę tę nabyła Pani w spadku po zmarłym mężu (…) w roku 2001, który był jej współwłaścicielem. Nie nabyła jej Pani w żadnym celu, stanowiła ona część masy spadkowej. W roku 2003 działka została sprzedana (…). Działka ta nie była przez Panią użytkowana i nie była zabudowana. Nie odprowadzała Pani podatku VAT. Nie była Pani zobowiązana do zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT w związku z jakąkolwiek sprzedażą nieruchomości wyszczególnioną w tym punkcie.

Nie posiada Pani więcej żadnych nieruchomości, które zamierzałaby Pani sprzedać.

Zaznacza Pani, że odpowiedzi udzieliła Pani według wszelkiej dostępnej Pani wiedzy.

Pytanie

W związku z powyższym zwraca się Pani o potwierdzenie, czy planowana sprzedaż działki niezabudowanej – dokonana przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, planowana sprzedaż niezabudowanej działki o przeznaczeniu przemysłowym, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT), ponieważ nie następuje w ramach działalności gospodarczej, a Pani nie występuje w tej transakcji w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z powyższym przywołanym artykułem podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 2 przez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, również wówczas, czy czynność została wykonana jednorazowo, a także działalność polegająca na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w żadnej formie, nie jest Pani czynnym podatnikiem VAT, a planowana sprzedaż ma charakter jednorazowy i dotyczy składników prywatnego majątku. Nabycie działki miało miejsce wiele lat temu z zamiarem przetrzymywania w majątku osobistym, bez zamiaru sprzedaży w celach zarobkowych, nie była podmiotem najmu, dzierżawy ani innej formy komercyjnego wykorzystywania.

Ponadto nie podejmowała Pani żadnych aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które byłyby działalnością gospodarczą. Nie dokonywała Pani podziału działek, nie występowała Pani o decyzję o warunkach zabudowy, nie wykonywała Pani prac uzbrojeniowych ani nie reklamowała Pani działki.

Zgodnie z ugruntowanym orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz licznymi interpretacjami indywidualnymi Dyrektora Krajowe Informacji Skarbowej, sprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, niezwiązaną z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz niewykazującą aktywność właściwą dla podmiotów profesjonalnych, nie podlega opodatkowaniu VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT, konieczne jest ustalenie, że sprzedający występuje w charakterze podatnika VAT, a nie osoby prywatnej, co w tej sytuacji nie ma miejsca.

W związku z powyższym, Pani zdaniem sprzedaż niezabudowanej działki gruntowej będącej częścią majątku osobistego:

1)Nie podlega opodatkowaniu VAT, ponieważ nie zachodzą przesłanki uznania Wnioskodawcy za podatnika VAT w tej transakcji.

2)A co za tym idzie – nie występuje obowiązek wystawienia faktury VAT, zarejestrowania działalności gospodarczej ani składania deklaracji VAT w związku z tą sprzedażą.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że jest Pani współwłaścicielką nieruchomości będących przedmiotem planowanej sprzedaży a Pani wątpliwości związane są z ustaleniem czy planowana sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

W myśl art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług, w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „gospodarczą” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem, w kwestii podlegania opodatkowaniu sprzedaży udziałów w niezabudowanych działkach nr 1 i 2, istotne jest, czy w celu dokonania sprzedaży udziałów ww. działkach, podjęła Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Skutkowałoby to koniecznością uznania Pani za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku prywatnego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, czy też prowadzenia działalności, ani też w trakcie posiadania nie został wykorzystany do działalności gospodarczej.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem, za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki, wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości, porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Ze wskazanych powyżej orzeczeń wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania nieruchomości w ramach majątku prywatnego.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że:

• jest Pani osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, nieposiadającą statusu podatnika VAT, nieprowadzącą działalności rolniczej,
• jest Pani współwłaścicielką działek nr 1 i 2 (nabytych w spadku po zmarłym mężu), w których posiada Pani udział (…) części, nabytych w przeszłości od majątku prywatnego,
• działki nie zostały nabyte w żadnym konkretnym celu, stanowiły one część masy spadkowej,
• działki były wykorzystywane przez Panią wyłącznie w celach osobistych: rekreacyjnych (odpoczynku) oraz ogrodniczych (drzewka, krzewy owocowe oraz warzywa),
• nie wykorzystywała Pani działek w celach rolniczych oraz nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, produkty rolne z działek wykorzystywane były wyłącznie na potrzeby własne,
• działki nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilno-prawnych,
• teren ten nie był przedmiotem przekształceń, scalania, podziałów, ani żadnych działań mających na celu zwiększenie jego atrakcyjności inwestycyjnej,
• nie występowała Pani o uchwalenie planu zagospodarowania przestrzennego dla ww. działek,
• nie będzie Pani występowała o wydanie pozwolenia na budowę ani dla działki 1, ani działki 2 do czasu planowanej sprzedaży,
• nie udzieliła Pani nikomu pełnomocnictwa do działania w Pani imieniu na rzecz uzbrojenia terenu w media,
• nie prowadziła Pani działań marketingowych w celu sprzedaży działek, ani nie korzystała Pani z usług biura nieruchomości,
• jest planowana sprzedaż ww. gruntów na rzecz jednego nabywcy – przedsiębiorcy – dewelopera, który zamierza realizować na tym terenie inwestycję budowlaną w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie zintegrowanego planu inwestycyjnego, sprzedaż ma charakter incydentalny i jednostkowy,
• dokonała Pani wcześniej sprzedaży działki, również otrzymanej w spadku po mężu w roku 2001,
• nie posiada Pani więcej żadnych nieruchomości, które zamierzałby Pani sprzedać.

Z wniosku nie wynika, aby w związku ze sprzedażą nieruchomości opisanych we wniosku podejmowała Pani aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Ponadto, nieruchomości opisane we wniosku, nigdy nie były wykorzystywane przez Panią w działalności gospodarczej. Jak Pani wskazała, dostała Pani działki w spadku po mężu, obie działki służyły Pani celom osobistym.

W związku z powyższymi okolicznościami stwierdzam, że w odniesieniu do sprzedaży przez Panią udziałów w niezabudowanych działkach nr 1 i 2, nie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż przedmiotowych nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Nie podjęła Pani takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Całokształt powyższych okoliczności wskazuje, że Pani aktywność w pełni mieści się w granicach zarządu majątkiem prywatnym, a stanowisko to pozostaje w zgodzie z przywołanym wyrokiem TSUE C-180/10, C-181/10.

W opisanej sytuacji będzie Pani korzystać z przysługującego Pani prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Panią cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działek, a dostawę – cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z tym, w rozpatrywanej sprawie, będzie Pani korzystała z przysługującego Pani prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, planowana sprzedaż udziałów w niezabudowanych działkach nr 1 i 2 – dokonana przez Panią (osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej), nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, w związku z planowaną sprzedażą ww. działek nie będzie Pani działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem, Pani stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Pani, należy stwierdzić, że w myśl art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez Panią, zaznaczam, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla współwłaścicieli działek.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.