Czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi ekspansyjnej, o której mowa w art. 18eb ustawy o CIT w zakresie kosztów uzyskania przychodu poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży piwa sprzedawanego pod marką własną Wnioskodawcy, lecz fizycznie produkowanego przez podwykonawców według receptury Wnioskodawcy?

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 czerwca 2022 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi ekspansyjnej, o  której mowa w art. 18eb ustawy o CIT w zakresie kosztów uzyskania przychodu poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży piwa sprzedawanego pod marką własną Wnioskodawcy, lecz fizycznie produkowanego przez podwykonawców według receptury Wnioskodawcy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT") podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Do działalności Wnioskodawcy według PKD należą: sprzedaż hurtowa napojów alkoholowych (4634.A), produkcja piwa (1105.Z), sprzedaż detaliczna napojów alkoholowych i bezalkoholowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach (4725.Z), sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub przez Internet (4791.Z).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży piwowarskiej. Polega ona na zlecaniu podwykonawcom produkcji piwa według receptury Browaru, a następnie rozlewu do beczek lub butelek i puszek sygnowanych logo browaru. Przygotowane w ten sposób piwo jest sprzedawane zainteresowanym sklepom, obiektom gastronomicznym jak bary, puby, restauracje itp. lub dalszym pośrednikom. Jednym z takich kontrahentów jest X, będąca podmiotem powiązanym z Wnioskodawcą. Wnioskodawca zarejestrował swoją działalność w (…), a rzeczywista premiera pierwszych produktów miała miejsce w  listopadzie tego samego roku.

Wnioskodawca promuje swój biznes na kilka sposobów. Należy do nich m. in. branie udziału w targach piwnych, na których piwowarzy mają możliwość zaprezentowania i  reklamowania swoich produktów. Mimo bardzo krótkiej działalności, na Targach Browar zdobył swoją pierwsza nagrodę. Browar swoje reklamy emituje głównie w Internecie w  postaci krótkich filmików. Ponadto, Browar aby dotrzeć do potencjalnych klientów w branży sklepowej i  gastronomicznej wydaje szereg broszur zawierających aktualną ofertę produktów, w  tym opisujących rodzaj, skład i cenę, które następnie są przekazywane potencjalnym kontrahentom w  celach informacyjnych. Browar jest również sponsorem klubów. Ostatnim powodem jest rosnąca popularność (…) umieszczonego w  nazwie Wnioskodawcy. Wszystko to przekłada się na stopniowo rosnącą popularność marki Browaru, rosnącą liczbę kontrahentów, a co za tym idzie, na rosnące obroty Wnioskodawcy.

Z racji rosnącej popularności i obrotów Browaru, ten zleca produkcję kolejnych smaków i  rodzajów piwa, rozważa sprzedaż gadżetów sygnowanych logo Browaru takich jak koszulki, czapki, szklanki, kufle i pokale i tym podobne naczynia. Ponadto, Browar planuje częściej i intensywniej wystawiać się na targach piwnych, celem zwiększenia rozpoznawalności marki na piwowarskim rynku jak i pozyskania nowych klientów. Jeżeli wzrosty będą zadowalające, odpowiednio wysokie, a sytuacja gospodarcza i rynkowa na to będą pozwalały, to Wnioskodawca nie wyklucza produkcji piwa przy użyciu własnych zasobów sprzętowych i ludzkich, bez konieczności zlecania produkcji piwa podwykonawcom.

Mając na uwadze powyżej przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca myśli o skorzystaniu z wprowadzonej z początkiem 2022 r. ulgi na ekspansję, która została ustanowiona z myślą o podmiotach szukających rynków zbytu i  ponoszą wydatki na poczet reklamy nowych produktów, która dałaby mu możliwość podwójnego odliczenia niektórych kosztów związanych z opisaną powyżej aktywnością.

Pytanie

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma możliwość skorzystania z tzw. ulgi ekspansyjnej, polegającej na podwójnym odliczeniu kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 18eb ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Art. 7 ust. 2 ustawy o CIT stanowi, że przedmiotem opodatkowania jest dochód, który stanowi nadwyżkę sumy przychodów uzyskanych ze źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągana w danym roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Przychody z kolei są uregulowane w art. 12 ustawy o CIT.

Art. 15 ust. 1 ustawy o CIT objaśnia, że jako koszty uzyskania przychodu rozumie się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Z kolei art. 16 informuje, czego się nie uważa za koszty uzyskania przychodów. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, w szczególności koszty uczestnictwa w targach tematycznych, koszty ponoszone na produkcję i rozprzestrzenienie reklam oraz produktów reklamowych, kwalifikują się do bycia uznanymi za koszt uzyskania przychodów, a także nie są wymienione w negatywnym katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Ulga podatkowa, z której Wnioskodawca chciałby skorzystać, jest uregulowana w artykule 18eb ustawy o CIT.

Ustęp pierwszy stanowi, że: „Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów do wysokości dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, nie więcej jednak niż 1.000.000 zł w roku podatkowym".

Osiągane przez Wnioskodawcę przychody nie pochodzą z zysków kapitałowych oraz jak wykazano wyżej, Wnioskodawca ponosi koszty związane z szeroko rozumianą promocją sprzedawanych produktów w celu dotarcia do nowych odbiorców.

Według ust. 2: „Przez produkty rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Sprzedawane piwo wprawdzie jest produkowane przez podwykonawców, ale jest warzone według formuły znajdującej się w posiadaniu Browaru oraz jest rozlewane do butelek i  puszek sygnowanych przez Browar jako jego produkt. Następnie jest sprzedawane kanałami dystrybucji do kontrahentów, które wypracował i zdobył Browar. W opinii Wnioskodawcy, mieści się to w definicji rzeczy wytworzonej przez podatnika.

Według art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 29 września 1994 o rachunkowości „ilekroć w  ustawie jest mowa o rzeczowych aktywach obrotowych - rozumie się przez to materiały nabyte w celu zużycia na własne potrzeby, wytworzone lub przetworzone przez jednostkę produkty gotowe (wyroby i usługi) zdatne do sprzedaży lub w toku produkcji, półprodukty oraz towary nabyte w celu odprzedaży w stanie nieprzetworzonym", innymi słowy zrównuje ona pojęcie „wytworzenia" i „przetworzenia”.

Ponadto, art. 18ea ustawy o CIT regulujący ulgę na prototyp, opisujący w ustępie 2 produkt, odwołuje się do jego definicji umieszczonej w ustawie o rachunkowości. Stosując per analogiam wykładnię gramatyczną, takie rozumowanie, zdaniem Wnioskodawcy jest prawidłowe. Jednakże, gdyby wymagana byłaby osobista produkcja bez użycia podwykonawców, Wnioskodawca przewiduje że przy intensywnym rozwoju i wzroście sprzedaży będzie warzył piwo przy użyciu własnych zasobów sprzętowych i ludzkich.

W ust. 3, aby dochodziło do zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów z ust. 1, produkty muszą być odpłatnie zbyte do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym. Klientami Browaru są w głównej mierze sklepy, obiekty gastronomiczne oraz pośrednicy, sprzedający towar dalej końcowym klientom, a które nie są podmiotami powiązanymi. Jednakże, jednym z przytoczonych kontrahentów jest X, który będąc podmiotem powiązanym, również dokonuje zakupów towaru od Browaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, ust. 3 można interpretować w ten sposób, że przy wyliczaniu przychodów (a także przy wykazaniu czy doszło do ich zwiększenia), wyłączy się przychody ze sprzedaży podmiotowi powiązanemu. Okoliczność ta nie powinna rzutować na wysokość możliwego odliczenia, gdyż przedmiotowe przepisy nie statuują takiego ograniczenia.

Ust. 4 informuje o 3 głównych przesłankach, które uprawniają do zastosowania odliczenia.

A są to:

-zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów w stosunku do przychodów z tego tytułu ustalonych na ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego rok poniesienia tych kosztów,

-osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych,

-osiągnięcie przychodów ze sprzedaży produktów dotychczas nieoferowanych w danym kraju.

Wnioskodawca chciałby zacząć zaliczać kwalifikowane koszty ponoszone w 2022 roku do zastosowania ulgi. Pierwsza przesłanka wymaga, aby porównywać wielkość kosztów sprzedaży na koniec roku poprzedzającego rok ponoszenia kosztów w okresie 2  następujących po sobie lat. Analogicznie druga i trzecia przesłanka zostaną spełnione, jeżeli ta sprzedaż nastąpi w przeciągu 2 kolejnych lat podatkowych.

Ust. 7 wymienia rodzaje kosztów uzyskania przychodów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży, które kwalifikują się do przyznania przytoczonej we wniosku ulgi. Wnioskodawcę w szczególności interesują treści wymienione w pkt 1 i 2 do których odpowiednio należą; „uczestnictwa w targach poniesione na organizację miejsca wystawowego, zakup biletów lotniczych, zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników” i  „działania promocyjno-informacyjne, w tym zakup przestrzeni reklamowych, przygotowanie strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów". Jak wskazano powyżej, Browar już brał udział w targach piwnych oraz planuje to robić dalej, tylko że częściej i intensywniej, co pokrywałoby się z punktem pierwszym.

W odniesieniu do punktu drugiego, w kwalifikowanych kosztach Browar chciałby ująć nie tylko wspomniane zakupy przestrzeni reklamowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek dotyczących produktów, ale także wydatki na przygotowanie klipów reklamowych nowych produktów, które następnie trafiałyby do Internetu poprzez kanały mediów społecznościowych Browaru. Ten ostatni wydatek Wnioskodawca uzasadnia brzmieniem przepisu, który mówi o „działaniach promocyjno-informacyjnych, w tym (…)”, po czym następuje wymienienie powyższych, szczególnych wydatków. Przytoczone określenie zdaniem Wnioskodawcy świadczy o otwartym katalogu wydatków z wymienionymi kilkoma przykładami, które nie wyczerpują zagadnienia. Tak długo, jak wydatek mieści się w pojęciu „działań promocyjno-informacyjnych", tak długo zdaniem Wnioskodawcy może się on kwalifikować do ulgi.

Stosownie do ust. 9, Wnioskodawca dokonałby odliczenia w zeznaniu za rok podatkowy, w  którym poniesiono koszty w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że ze względu na charakter prowadzonej działalności kwalifikuje się do skorzystania z ulgi ekspansyjnej. Stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe wywiązują się z wymogu stałego zwiększania obrotów i przychodów, a także wydatki które Wnioskodawca chciałby podwójnie odliczyć mieszczą się w katalogu kwalifikowanych do tego kosztów, przy spełnieniu wymogów formalnych wymienionych w artykule 18eb ustawy o CIT. W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie o prawidłowości stanowiska wyrażonego w niniejszym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Jedną z form wsparcia przedsiębiorców w ramach Polskiego Ładu jest ulga na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, czyli tzw. „ulga na ekspansję”. Celem ulgi  jest zachęcenie przedsiębiorców do rozwoju swojej działalności i rozszerzania działalności nie tylko na rynek krajowy, ale także na zagraniczne rynki zbytu.

Regulacje dotyczące tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) art. 18eb, który w ust. 1 stanowi, że:

Według art. 18eb ust. 2 ustawy o CIT:

W świetle art. 18eb ust. 3 ww. ustawy:

W myśl art. 18eb ust. 4 ustawy o CIT:

Według art. 18eb ust. 7 ustawy o CIT:

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w branży piwowarskiej. Polega ona na zlecaniu podwykonawcom produkcji piwa według receptury Browaru, a następnie rozlewu do beczek lub butelek i puszek sygnowanych logo browaru. Przygotowane w ten sposób piwo jest sprzedawane zainteresowanym sklepom, obiektom gastronomicznym jak bary, puby, restauracje itp. lub dalszym pośrednikom.

Wnioskodawca promuje swój biznes na kilka sposobów. Należy do nich m.in. branie udziału w targach piwnych, na których piwowarzy mają możliwość zaprezentowania i  reklamowania swoich produktów. Ponadto, Browar aby dotrzeć do potencjalnych klientów w branży sklepowej i  gastronomicznej wydaje szereg broszur zawierających aktualną ofertę produktów, w  tym opisujących rodzaj, skład i cenę, które następnie są przekazywane potencjalnym kontrahentom w celach informacyjnych. Browar jest również sponsorem dwóch klubów. Wszystko to przekłada się na stopniowo rosnącą popularność marki Browaru, rosnącą liczbę kontrahentów, a co za tym idzie, na rosnące obroty Wnioskodawcy.

Wnioskodawca myśli o skorzystaniu z wprowadzonej z początkiem 2022 r. ulgi na ekspansję, która została ustanowiona z myślą o podmiotach szukających rynków zbytu i  ponoszą wydatki na poczet reklamy nowych produktów, która dałaby mu możliwość podwójnego odliczenia niektórych kosztów związanych z opisaną powyżej aktywnością.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego w pierwszej kolejności wskazać należy, że z tzw. „ulgi na ekspansję”, o której mowa w przepisach art. 18eb updop, mogą skorzystać podatnicy, którzy wytworzyli produkty w ramach swojej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 18eb ust. 2 updop przez „produkty” rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika. Wsparciem w ramach ulgi, w świetle art. 18eb ust. 3 updop wymienionych regulacji objęte zostało odpłatne zbycie produktów wytworzonych przez podatnika, do podmiotu niebędącego podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop.

Zaznaczenia w tym miejscu wymaga, że w doktrynie i orzecznictwie przyjmuje się pierwszeństwo wykładni językowej nad pozostałymi rodzajami wykładni, tj. systemową i celowościową. Tylko w wyjątkowych sytuacjach wolno odstąpić od literalnego brzmienia przepisu, w szczególności, gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania lub gdy wykładnia językowa pozostaje w oczywistej sprzeczności z treścią innych norm. Jak podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 kwietnia 2014 r., II FSK 1077/12, wykładnia językowa konkretnego przepisu prawa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice. Próba dokonania wykładni, która byłaby sprzeczna z językowym znaczeniem przepisu prawa byłaby naruszeniem zasady praworządności. Językowe znaczenie przepisu prawa wyznacza bowiem granice dopuszczalnej wykładni, gdyż „formuła słowna jest (...) granicą wszelkiego dopuszczalnego sensu, jakiego możemy poszukiwać w tekście przepisów prawa” (zob. wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2000 r., III SA 3055/09, „Monitor Podatkowy” 2001, nr 4; również R. Mastalski, Wprowadzenie do prawa podatkowego, Warszawa 1995, s. 101-102). Nie ma w szczególności konieczności potrzeby sięgania po argumenty celowościowe wtedy, gdy już po zastosowaniu reguł znaczeniowych albo metody językowej i dyrektyw systemowych uda się osiągnąć właściwy wynik wykładni, to jest ustalić pozbawione cech niedorzeczności znaczenie interpretowanej normy (por. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2007 r., III CZP 94/06, OSNC 2007, nr 7-8, poz. 95 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 1998 r., I CKN 664/97, OSNC 1999, nr 1, poz. 7). Jeżeli przepis prawa jest jednoznaczny w swej warstwie językowej, nie zachodzi potrzeba, ani możliwość, stosowania innych metod wykładni. W innych przypadkach ustalenie treści normy prawnej zawartej w gramatycznym sformułowaniu przepisu prawa może wymagać odwołania się do dalszych metod wykładni, np. wykładni systemowej wewnętrznej lub zewnętrznej. Metodami wykładni systemowej czy celowościowej nie można wykroczyć poza ramy możliwych znaczeń interpretowanego przepisu wynikające z jego wykładni gramatycznej. Wykładnia przepisu dokonana z naruszeniem tej zasady stanowi już wykładnię contra legem, a więc prowadzi do naruszenia przepisu podlegającego interpretacji.

Odnosząc się wprost do pytania będącego przedmiotem wniosku, tj. ustalenia czy Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z tzw. ulgi na ekspansję ujętej w art. 18eb updop w zakresie kosztów uzyskania przychodu poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży piwa sprzedawanego pod marką własną Wnioskodawcy, lecz fizycznie produkowanego przez podwykonawców według receptury Wnioskodawcy należy wskazać, że nie może pozostać bez znaczenia fakt skorzystania przez Wnioskodawcę z usług podmiotów trzecich przy produkcji sprzedawanego produktu.

Zlecanie fizycznej produkcji piwa innym podmiotom, jak ma to miejsce w analizowanej sprawie i to pomimo wykorzystania receptury Wnioskodawcy, służy w istocie wytwarzaniu określonych produktów nie przez Wnioskodawcę ale przez jego kontrahentów.

Zatem, Spółka nie wytwarza produktu lecz nabywa gotowy produkt, który sprzedaje pod własną marką.

Przedstawiony opis sprawy prowadzi więc do wniosku, że Spółka obecnie (co jak wynika z  wniosku może w przyszłości ulec zmianie) nie wykonuje działalności produkcyjnej, lecz działalność handlową lub dystrybucyjną i zajmuje się nabywaniem towaru handlowego a nie wytwarzaniem produktu.

Bezzasadne jest przy tym powoływanie się przez Wnioskodawcę na definicję produktu zawartą w przepisach art. 18ea ust. 2 updop dotyczących ulgi na prototyp. Zauważyć, bowiem należy, że wymieniony przepis wyraźnie odnosi się do ustawy o rachunkowości, natomiast w przepisie dotyczącym ulgi na ekspansję takiego odesłania nie ma. Zatem definiując pojęcie „produktu” w przepisach ulgi na ekspansję nie można odwoływać się do ustawy o rachunkowości.

Podsumowując powyższe wyjaśnienia oraz mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał możliwości skorzystania z tzw. ulgi prowzrostowej (ulgi na ekspansję), o  której mowa w  art. 18eb updop, w zakresie kosztów uzyskania przychodu poniesionych w  celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktu (produktów) wprowadzanych na rynek pod marką własną Wnioskodawcy, lecz fizycznie wytwarzanych przez podmioty trzecie, którym produkcję zleca Wnioskodawca.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

    Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).