Ustalenie czy koszty przygotowania, wdrożenia i instalacji oprogramowania oraz koszty opłat subskrypcyjnych stanowią koszty pośrednie i mogą być zaliczone do kosztów podatkowych w dacie ujęcia w księgach rachunkowych

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

   - czy koszty przygotowania, wdrożenia i instalacji oprogramowania powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku);

   - czy koszty opłat subskrypcyjnych umożliwiających dostęp do oprogramowania powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wdacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Podatkowa Grupa Kapitałowa (…) (dalej też: „Wnioskodawca” lub „PGK”) jest polskim podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Umowa PGK została zarejestrowana przez (…) w (…) w dniu 8 grudnia 2021 r.

PGK przyjęła jako rok podatkowy okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych rozpoczynający się 1 stycznia a kończący się 31 grudnia danego roku kalendarzowego. Zgodnie z umową PGK, pierwszy rok podatkowy PGK rozpoczął się 1 stycznia 2022 r., a zakończy się 31 grudnia 2022 r.

Członkami PGK są X Sp. z o.o. (dalej także: „X”) oraz Y Sp. z o.o. (dalej także: „Y” lub „Spółka”).

Zgodnie z przyjętymi procedurami w ramach PGK sporządzane są jednostkowe kalkulacje przychodów i kosztów podatkowych Y i X, a następnie dochodu/straty uzyskanych w danym okresie rozliczeniowym. W kolejnym kroku jednostkowe kalkulacje są konsolidowane na poziomie PGK oraz kalkulowana jest wartość zaliczki na podatek dochodowy oraz finalnie wartość rocznego podatku dochodowego PGK.

Y świadczy szeroki zakres usług związanych z przeładunkami wszystkich typów kontenerów i ładunków drobnicowych oraz ponadgabarytowych, a także sztuk ciężkich na terenie terminala kontenerowego zlokalizowanego w porcie w (…). Y prowadzi działalność operacyjną od 2007 roku i obecnie zatrudnia około 1200 pracowników.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Y nawiązuje współpracę z różnymi podmiotami oferującymi oprogramowanie, licencje oraz wsparcie informatyczne. W tym zakresie Spółka może korzystać z dostępu do określonego oprogramowania np. na bazie subskrypcji.

W przypadku nabycia dostępu do oprogramowania na bazie subskrypcji umowa jest zawierana na okres kilku lat, przy czym płatności są dokonywane co roku. Płatność za dostęp do oprogramowania uprawnia Spółkę do korzystania z oprogramowania tylko w roku, za który została dokonana płatność.

Wysokość wynagrodzenia za roczną subskrypcję bazuje na określonych zmiennych (np. prognozowanej wartości przeładunków dokonanych przez Spółkę w danym roku) i nie ma możliwości precyzyjnego określenia wartości opłat subskrypcyjnych za kilka lat z góry. Umowa może przy tym określać szacunkową wartość opłat w okresie trwania całej umowy.

W przypadku zawarcia umowy w formie subskrypcji Spółka ma możliwość rozwiązania umowy przed upływem okresu, na jaki jest zawiązana umowa. W takim przypadku, Spółka traci dostęp do danego oprogramowania po uzgodnionym okresie wypowiedzenia lub bez niego (w zależności od przyczyny rozwiązania umowy).

Przed przystąpieniem do korzystania z udostępnionego oprogramowania w formie subskrypcji, kontrahent Spółki realizuje określone prace instalacyjne, wdrożeniowe i przygotowawcze zw. z oprogramowaniem. Prace te wynikają z dużej złożoności systemów informatycznych używanych przez Spółkę oraz wysokiego stopnia skomplikowania obsługiwanych urządzeń. Bez przeprowadzenia ww. prac udostępniane Spółce oprogramowanie mogłyby nie odpowiadać jej potrzebom lub mogłyby być niekompatybilne z pozostałymi systemami informatycznymi Spółki etc.

Spółka ma możliwość w ograniczonym zakresie dostosowywać otrzymane oprogramowanie do swoich potrzeb (tzw. „customizacja”), tym niemniej Spółka nie ma żadnych praw do dokonywania ingerencji w kod źródłowy oprogramowania. W szczególności, Spółka ma prawo do korzystania z oprogramowania wyłącznie do celów własnych (wewnętrznych) - Spółka nie może udostępniać żadnej subskrybowanej usługi ani żadnych treści z korzyścią dla jakichkolwiek innych osób lub podmiotów, nie może odsprzedawać, licencjonować, sublicencjonować, rozpowszechniać, udostępniać, wynajmować lub dzierżawić jakiejkolwiek usługi lub jakiejkolwiek treści zw. z oprogramowaniem.

Wszelkie decyzje oraz licencje do oprogramowania oferowanego Spółce przysługują odpowiednim dostawcom (a nie Spółce). Dostawcy zastrzegają sobie wszelkie prawa i udziały dotyczące usług i treści będących przedmiotem udostępnienia, w tym wszelkie powiązane z nimi prawa własności intelektualnej. Ponadto dostawcy zastrzegają umownie, że nie przenoszą na Spółkę żadnych licencji oraz praw, które upoważniałyby Spółkę do sprzedaży i otrzymywania korzyści majątkowych z efektów będących przedmiotem umowy. Wdrożone oprogramowanie będzie używane przez Spółkę tylko do wewnętrznego użytku bez możliwości jego rozpowszechniania.

W zależności od umowy i warunków technicznych, oprogramowanie może być przechowywane na komputerach (serwerach) dostawcy usługi lub też na serwerach Spółki. W obu jednak przypadkach, to dostawca usługi będzie decydował o przyznaniu (bądź nie) dostępu do danego oprogramowania Spółce.

Spółka nie wyklucza, iż w przyszłości zakres usług świadczonych przez dostawców oprogramowania może zostać zmieniony (np. rozszerzony), niemniej jednak ogólny charakter świadczonego wsparcia nie powinien ulec zmianie.

Spółka potrzebuje dostępu do oprogramowania komputerowego na cele własnej działalności gospodarczej związanej przede wszystkim z przeładunkami kontenerów np. w związku z automatyzacją urządzeń przeładunkowych, komunikacją pomiędzy poszczególnymi systemami Spółki etc. Spółka nie jest w stanie powiązać wydatków związanych z nabyciem dostępu do określonego oprogramowania z konkretnymi przychodami, tym niemniej nie ulega wątpliwości, że wydatki te są związane z całością działalności gospodarczej Spółki.

Wartość opłat subskrypcyjnych oraz kosztów instalacji, wdrożenia oraz przygotowania oprogramowania dla celów Spółki przekraczają 10 tys. PLN (każde).

Pytania

 1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty przygotowania, wdrożenia i instalacji oprogramowania powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku)?

 2. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego koszty opłat subskrypcyjnych umożliwiających dostęp do oprogramowania powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku)?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy koszty przygotowania, wdrożenia i instalacji oprogramowania powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy koszty opłat subskrypcyjnych umożliwiających dostęp do oprogramowania powinny zostać zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Uwagi wstępne.

Zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o PDOP (winno być: ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”), w podatkowych grupach kapitałowych dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę uzyskanych z danego źródła przychodów nad sumą ich strat poniesionych z tego źródła przychodów. Jeżeli za rok podatkowy suma strat poniesionych z danego źródła przychodów przez spółki wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej przekracza sumę dochodów uzyskanych z tego źródła, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej poniesioną ze źródła przychodów. Dochody i straty spółek oblicza się zgodnie z art. 7 ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W świetle art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Jak stanowi art. 16b ust. 1 ustawy o PDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1) (uchylony)

2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,

3) (uchylony)

4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,

5) licencje,

6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,

7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how),

   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Sytuacja PGK.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powinien rozpoznać koszty uzyskania przychodu związane zarówno z przygotowaniem, wdrożeniem i instalacją oprogramowania, jak również opłaty subskrypcyjne umożliwiające dostęp do oprogramowania w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Należy podkreślić, że przedmiotem niniejszego zapytania są umowy subskrypcyjne, które umożliwiają Spółce korzystanie z oprogramowania jedynie na własne potrzeby bez możliwości jego rozpowszechniania. Umowy te nie przenoszą zatem żadnych autorskich praw majątkowych na Spółkę.

Spółka nie może udostępniać żadnej subskrybowanej usługi ani żadnych treści z korzyścią dla jakichkolwiek innych osób lub podmiotów, nie może odsprzedawać, licencjonować, sublicencjonować, rozpowszechniać, udostępniać, wynajmować lub dzierżawić jakiejkolwiek usługi lub jakiejkolwiek treści.

Dostawcy zastrzegają sobie wszelkie prawa i udziały dotyczące usług i treści będących przedmiotem udostępnienia, w tym wszelkie powiązane z nimi prawa własności intelektualnej. Ponadto dostawcy zastrzegają umownie, że nie przenoszą na Spółkę żadnych licencji oraz praw, które upoważniałyby Spółkę do sprzedaży i otrzymywania korzyści majątkowych z efektów będących przedmiotem umowy. Wdrożone oprogramowanie będzie używane przez Spółkę tylko do wewnętrznego użytku bez możliwości jego rozpowszechniania.

Tym samym ww. kosztów ponoszonych przez Spółkę tytułem opłat subskrypcyjnych za dostęp do programu komputerowego oraz kosztów wdrożenia oprogramowania nie można uznać za cenę nabycia praw stanowiącą wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 u.p.d.o.p., wartościami niematerialnymi i prawnymi są jedynie prawa autorskie i licencje, w tym do programów komputerowych, co oznacza, że nabywane przez podatników programy komputerowe nie wiążące się z jednoczesnym nabyciem praw autorskich lub licencji do tych programów nie są zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych.

Jest to zatem sytuacja zbliżona (lub nawet analogiczna) do korzystania z oprogramowania komputerowego w modelu SaaS (ang. „Software as a Service", pol. „oprogramowanie komputerowe jako usługa”). W ramach takiego modelu umożliwienie korzystania z oprogramowania komputerowego jest traktowane nie jako przeniesienie praw autorskich do tego oprogramowania ani jako udzielenie licencji na korzystanie z tego oprogramowania - ale jako usługa. W przypadku nabycia usług, które nie polegają na przeniesieniu praw autorskich, licencji ani jakiegokolwiek innego prawa stanowiącego wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji - nie dochodzi do powstania wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o PDOP. W konsekwencji nie dochodzi do obowiązku dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej ani do zaliczania do kosztów podatkowych tych odpisów amortyzacyjnych. Koszty dotyczące nabycia tych usług podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych na zasadach właściwych dla tzw. kosztów pośrednich, w dacie ich poniesienia (art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o PDOP) - przy założeniu, że są to koszty pośrednio związane z przychodami.

Tym samym, zdaniem Spółki opłaty subskrypcyjne za dostęp do programu komputerowego oraz koszty wdrożenia oprogramowania nie powinny być objęte dyspozycją przepisów o amortyzacji. Wydatki te winny być zatem kwalifikowane do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Na marginesie należy wskazać, że przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do sytuacji, w której Wnioskodawca musiałby rozpoznać odpowiednie wartości niematerialne i prawne dla celów podatkowych, i jednocześnie nie byłby w stanie określić ich wartości początkowej. W szczególności, opłaty subskrypcyjne są uzależnione od określonych zmiennych, które są weryfikowane w ustalonych okresach (zwykle rocznych). W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest w stanie z góry określić, jaką będą miały wartość opłaty subskrypcyjne w całym okresie umowy (w szczególności, Wnioskodawca nie jest w stanie z góry przewidzieć zmiennych mających wpływ na wysokość opłat subskrypcyjnych w kolejnych latach umowy). Co więcej Spółka może np. po roku korzystania z dostępu do oprogramowania z niego zrezygnować, a w rezultacie opłaty za kolejne okresy nie będą w ogóle należne.

W świetle powyższego w ocenie Wnioskodawcy opłaty subskrypcyjne za dostęp do programu komputerowego oraz koszty wdrożenia aplikacji oprogramowania należy zaliczyć do kosztów pośrednich (niemających bezpośredniego przełożenia na osiągany przychód, tym niemniej związanych z działaniem przedsiębiorstwa jako całości).

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy opłaty subskrypcyjne za dostęp do programu komputerowego oraz koszty wdrożenia oprogramowania należy uznać za koszty pośrednie potrącalne w dniu poniesienia ich przez Spółkę zgodnie z art. 15 ust. 4d zdanie 1 w zw. z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP.

Podobne stanowiska były prezentowane np. w następujących interpretacjach indywidualnych:

  i. interpretacja indywidulana Dyrektora KIS z 23 listopada 2018  r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.374.2018.1.EN, zgodnie z którą: „należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z umowami w zakresie zakupu subskrypcji na dostęp do programu komputerowego oraz wdrożenia aplikacji do ww. oprogramowania, które - jak jednoznacznie wynika z wniosku - pozwalają na korzystanie ww. oprogramowania komputerowego jedynie na własne potrzeby Spółki bez możliwości jego rozpowszechniania. Zatem umowy te nie przenoszą na Wnioskodawcę żadnych autorskich praw majątkowych. Jak jednoznacznie wynika z wniosku zgodnie z umowami Spółka nie może udostępniać żadnej subskrybowanej usługi ani żadnych treści z korzyścią dla jakichkolwiek innych osób lub podmiotów, nie może odsprzedawać, licencjonować, sublicencjonować, rozpowszechniać, udostępniać, wynajmować lub dzierżawić jakiejkolwiek usługi lub jakiejkolwiek treści. Dostawca w umowie zastrzega sobie wszelkie prawa, tytuły i udziały dotyczące usług i treści będących przedmiotem umowy, w tym wszelkie powiązane z nimi prawa własności intelektualnej. Ponadto w umowie z Wykonawcą zastrzeżono, że Wykonawca nie przenosi na Spółkę żadnych licencji oraz praw, które upoważniałyby Spółkę do sprzedaży i otrzymywania korzyści majątkowych z efektów będących przedmiotem umowy. Wdrożone oprogramowanie będzie używane przez Spółkę tylko do wewnętrznego użytku bez możliwości jego rozpowszechniania. Tym samym ww. kosztów ponoszonych przez Spółkę tytułem opłat subskrypcyjnych za dostęp do programu komputerowego oraz kosztów wdrożenia aplikacji oprogramowania nie można uznać za cenę nabycia praw stanowiącą wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych. Zgodnie z brzmieniem art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 u.p.d.o.p., wartościami niematerialnymi i prawnymi są jedynie prawa autorskie i licencje, w tym do programów komputerowych, co oznacza, że nabywane przez podatników programy komputerowe nie wiążące się z jednoczesnym nabyciem praw autorskich lub licencji do tych programów nie są zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych”,

  ii. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 1 marca 2019 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.661.2018.2.RK , zgodnie z którą: „(...) Wnioskodawca nabywa usługi IT m.in. od Podmiotu powiązanego. Usługi świadczone przez Podmiot powiązany na rzecz Spółki polegają przede wszystkim na (...) zapewnieniu dostępu i właściwego wykorzystania oraz wsparciu w obsłudze określonych rodzajów systemów/programów /aplikacji/modułów informatycznych (dalej łącznie: Systemy) wykorzystywanych przez Spółkę w toku prowadzonej działalności operacyjnej. (...) W ramach usług IT, Spółka, jako finalny użytkownik, nie nabywa żadnych licencji ani praw autorskich do udostępnionych jej systemów informatycznych, modułów, programów, czy aplikacji. W szczególności, Wnioskodawca nie nabywa prawa do dalszej odsprzedaży, powielania, kopiowania, modyfikowania, publicznego rozpowszechniania Systemów, z których korzysta na własne potrzeby, a wszelkie decyzje dotyczące Systemów oraz licencje są w posiadaniu Podmiotu Powiązanego”,

 iii. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 11 października 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.483.2021.1.PC, zgodnie z którą: „należy stwierdzić, że wydatki na wdrożenie Oprogramowania stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu potrącalny w dacie poniesienia. W konsekwencji powyższego, stanowisko Spółki, że koszty wdrożenia Oprogramowania funkcjonującego w modelu SaaS poniesione przez Spółkę, powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia (jako koszty pośrednie, w oparciu o art. 15 ust. 4d i 4e updop), uznano za prawidłowe”,

 iv. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 30 grudnia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.708.2022.1.SH, zgodnie z którą: „zgodzić się należy z Państwem, że art. 16b ust. 1 updop, nie będzie miał w Państwa przypadku zastosowania, gdyż jak wskazaliście Państwo we wniosku Oprogramowanie jest udostępniane Spółce na zasadach zbliżonych (lub nawet analogicznie) jak w ramach modelu Software as a Service. W ramach takiego modelu umożliwienie korzystania z oprogramowania komputerowego jest traktowane nie jako przeniesienie praw autorskich do tego oprogramowania ani jako udzielenie licencji na korzystanie z tego oprogramowania - ale jako usługa. Spółka ponosi jedynie koszty związane z możliwością używania Oprogramowania i pozostałego oprogramowania dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.(...) W przypadku nabycia usług, które nie polegają na przeniesieniu praw autorskich, licencji ani jakiegokolwiek innego prawa stanowiącego WNiP podlegającą amortyzacji - nie dochodzi zatem do powstania WNiP w rozumieniu art. 16b ust. 1 updop. W konsekwencji nie zachodzi również obowiązek dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej WNiP, a ewentualne dodatkowe wydatki tytułem usług dostosowawczych (wdrożeniowych) nie stanowią elementu kalkulacji wartości początkowej tej wartości niematerialnej i prawnej. Koszty dotyczące nabycia wskazanych we wniosku usług związanych z dostosowaniem Oprogramowania do indywidualnych, konkretnych potrzeb Spółki oraz koszty odpowiedniego dostosowania pozostałego oprogramowania mogą zatem zostać zaliczone do kosztów podatkowych na zasadach ogólnych, w warunkach określonych w art. 15 ust. 1 updop. Wobec powyższego zgodzić się należy z Państwem, że wydatki na wdrożenie Oprogramowania oraz wydatki na dostosowanie pozostałego oprogramowania nie będą stanowić dla Państwa podlegających amortyzacji podatkowej wartości niematerialnych i prawnych. Tym samym, wydatki te Spółka może uznać za koszt uzyskania przychodów (...). Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że wydatki na wdrożenie Oprogramowania oraz wydatki na dostosowanie pozostałego oprogramowania stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie poniesienia, tj. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) - na podstawie art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy powinien on rozpoznać koszty uzyskania przychodu związane zarówno z przygotowaniem, wdrożeniem i instalacją oprogramowania, jak również opłaty subskrypcyjne z tytułu dostępu do oprogramowania w dacie ich poniesienia przez Spółkę, tzn. w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

- stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

- zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja znajdzie zastosowanie jedynie w przypadku jeżeli w przyszłości ogólny charakter świadczonego wsparcia nie ulegnie zmianie. 

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

    Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

    Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm., dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie e-PUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.