Składa Pani niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Wniosek dotyczy sprzedaży przez Panią B.C. dnia 10 czerwca 2022 r. nieruchomości zabudowanej (dom jednorodzinny w zabudowie szeregowej) za cenę 480.000 zł (celem zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w innej lokalizacji). Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego z R.C., w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej, dnia 16 sierpnia 2005 r., a następnie, postanowieniem Sądu Rejonowego w (…), I Wydział Cywilny, dnia 12 kwietnia 2017 r. dokonano zgodnego podziału majątku wspólnego w ten sposób, że prawo własności nieruchomości przyznano na rzecz B.C. bez spłat na rzecz R.C. (umowę majątkową małżeńską z ustrojem rozdzielności majątkowej zawarto wcześniej, dnia 31 stycznia 2017 przed notariuszem w …). Wartość majątku wspólnego w postaci opisanej powyżej nieruchomości ustalono na dzień podziału (12 kwietnia 2017 r.) na kwotę 300.000 zł.

Pytanie

Czy w wyniku sprzedaży nieruchomości, której jest Pani właścicielką od roku 2005 (a której wyłączne prawo własności przyznano wskutek postanowienia sądu w roku 2017) powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego i co za tym idzie złożenia deklaracji PIT-39 w roku 2023?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości nie powinny zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na fakt, iż minął okres 5 lat od daty nabycia nieruchomości, tj. od daty 16 sierpnia 2005 r. Stanowisko takowe potwierdza także broszura wydana przez Ministerstwo Finansów i Krajową Administrację Skarbową pt. „Opodatkowanie dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości”, gdzie na stronie 4 wskazano co następuje: cyt. „Jeżeli nieruchomość została nabyta przez małżonków do majątku wspólnego, a następnie między małżonkami ustała wspólność majątkowa małżeńska, to  w  przypadku odpłatnego zbycia tej nieruchomości okres 5 lat liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym małżonkowie nabyli tę nieruchomość do majątku wspólnego. Zasada ta obowiązuje w przypadku, gdy odpłatne zbycie ma miejsce po 31 grudnia 2018 r.” Na  uwagę zasługuje bowiem fakt, iż postanowieniem sądu przyznano Pani wyłączne prawo własności nieruchomości wskutek podziału majątku wspólnego, a jednocześnie nie wprowadzono mechanizmu spłat na rzecz małżonka, z którym ustała wspólność majątkowa. Podkreślić należy, iż był to tylko jeden z elementów majątku dorobkowego obojga małżonków. Pozostałe składniki majątkowe (ruchomości i środki pieniężne) małżonkowie zgodnie podzielili w zawartej umowie przed notariuszem. Ponadto, zauważyć należy, iż  w  przedmiotowym przypadku nie nastąpił uprzedni podział nieruchomości na 2 części dla każdego z małżonków (wskutek podziału majątku), a następnie dopiero darowizna części męża – R.C. na Pani rzecz. Nastąpił natomiast zgodny podział majątku, w ramach którego, jeden z elementów majątku dorobkowego (wyłączne prawo własności nieruchomości) zostało bezpośrednio przyznane Pani, bez obowiązku spłaty współmałżonka (formalnie z Ksiąg Wieczystych wykreślono z danych Właściciela - R.C.). Nastąpiła zatem tylko jedna czynność prawna, tj. podział majątku. Czynność co do której Ministerstwo Finansów i  Krajowa Administracja Skarbowa nakazuje liczyć 5 letni okres od końca roku kalendarzowego, w którym małżonkowie nabyli tę nieruchomość do majątku wspólnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości miało miejsce po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Przy czym, jak wynika z art. 10 ust. 6 ww. ustawy:

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż przez Panią nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy jej odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Jak wynika z treści wniosku, 16 sierpnia 2005 r. nabyła Pani wraz z mężem do majątku wspólnego nieruchomość zabudowaną – dom jednorodzinny w zabudowie szeregowej. Następnie w dniu 12 kwietnia 2017 r. w wyniku podziału majątku, potwierdzonego postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) , nabyła Pani prawo własności do przedmiotowej nieruchomości. W dniu 10 czerwca 2022 r. sprzedała Pani ww. nieruchomość.

W analizowanej sprawie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359), w których uregulowana została wspólność majątkowa małżeńska.

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 ww. Kodeksu:

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 50¹ wspomnianej ustawy:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360) – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i  opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

W związku z powyższym, zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − datą nabycia przedmiotowej nieruchomości przez Panią jest data jej nabycia do majątku wspólnego małżonków, tj. 2005 r. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy upłynął z dniem 31 grudnia 2010 r.

Wobec powyższego, zbycie przedmiotowej nieruchomości, z uwagi na to, że nastąpiło po  upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie do majątku wspólnego małżonków, nie skutkuje powstaniem po Pani stronie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego z tytułu tej sprzedaży i złożenia zeznania podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pani zastosować do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do  zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).