
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 sierpnia 2025 r., o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 15 września 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
Wnioskodawca, X jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce, jej siedziba mieści się (…) (dalej jako „Wnioskodawca” lub „Spółka”).
Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że poniższy opis obejmuje zarówno obecny stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe.
Spółka jest polskim rezydentem podatkowym i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 z późn. zm., dalej jako „updop”). Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z wymogami ustawy o rachunkowości.
Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego, o który m mowa w art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. z 2022 r., poz. 2474 z późn. zm.).
Spółka nie uzyskuje pomocy publicznej w zakresie działalności badawczo-rozwojowej będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Spółka nie uzyskuje również dotacji lub zwrotu w innej formie wydatków związanych z działalnością badawczo-rozwojową.
Spółka nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U.2023.1604 t. j.) a także nie osiąga dochodów z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2024 r. poz. 459 oraz z 2025 r. poz. 39), w konsekwencji nie korzysta ze zwolnień podatkowych o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a updop.
Działalność Spółki koncentruje się (…). Spółka specjalizuje się (…). Ponadto, w ramach procesów produkcyjnych Spółka zachowuje zgodność z nurtem Zero Waste, a zatem dąży do minimalizacji efektów ubocznych dla środowiska.
Przykładowo, działania te obejmują wprowadzanie opakowań szklanych lub papierowych, stosowanie jak najbardziej ekologicznych materiałów w przesyłkach, takich jak ścianki opakowań wytworzone z materiałów z recyklingu, ekologiczne wypełniacze, papierowe taśmy pakowe. Spółka posiada ponadto certyfikat zgodności procesu produkcji z wymaganiami (…).
W ramach prowadzonej działalności, poza dominującą działalnością operacyjną Spółki obejmującą produkcję masową i sprzedaż (dalej jako „Działalność Operacyjna”) prowadzone są również regularnie działania mające na celu zaprojektowanie i wytworzenie nowych produktów lub istotnie zmodyfikowanych, ulepszonych produktów. Działania te obejmują również wprowadzanie ulepszeń i modyfikacji w procesach wewnętrznych, które przekładają się na nowe lub ulepszone produkty (dalej jako „Działalność Innowacyjna”).
Działalność Innowacyjna Wnioskodawcy
Projekty realizowane w ramach Działalności Innowacyjnej Spółki prowadzone są według określonej procedury, opisanej poniżej.
W pierwszym etapie, zaangażowani pracownicy Spółki definiują potrzebę innowacji, która może wynikać ze:
(i) zidentyfikowanych oczekiwań rynku lub
(ii) własnej inicjatywy wewnętrznej Spółki.
Przykładowo, w tej pierwszej kategorii (innowacja oczekiwana przez rynek) oczekiwania rynkowe mogą obejmować podwyższenie jakości, wprowadzenie nowego produktu lub modyfikację istniejącego, zastosowanie innowacyjnego surowca, wprowadzenie bardziej ekologicznych rozwiązań w zakresie opakowań lub samego produktu. Informacje o oczekiwaniach rynkowych Spółka pozyskuje z takich źródeł jak raporty sprzedażowe, analizy trendów, badania rynkowe przygotowywane przez wyspecjalizowane podmioty.
W drugiej kategorii (innowacja z inicjatywy Spółki), potrzeba może przykładowo obejmować oszczędność zasobów wykorzystywanych w procesach produkcji lub nowy produkt, który w ocenie specjalistów Spółki ma szansę powodzenia na rynku.
W drugim etapie, zaangażowani pracownicy dokonują oceny wykonalności oraz dostępności zasobów (ludzkich, finansowych, aktywów, wiedzy) niezbędnych do wdrożenia innowacji. Na tym etapie wyznaczane są także konkretne osoby odpowiedzialne za dalsze prace koncepcyjne i implementacyjne.
W trzecim etapie zespół projektowy wypracowuje szczegółowo charakterystykę techniczną produktu lub procesu końcowego (określając takie parametry jak funkcjonalność, skład ilościowy i jakościowy, wygląd itp.), opracowuje projekty, prototypy i próbki oczekiwanych produktów po czym dokonuje ich badań, prób i testowania. W trakcie tego etapu często dochodzi do zmian w założeniach, weryfikacji cech oczekiwanego produktu lub procesu, ze względu na np. trudność techniczną lub nieefektywność pierwotnego założenia. Po uzyskaniu zadowalającego efektu, innowacja wprowadzana jest do produkcji lub, w przypadku zmian w procesach, do stosowania. Ostatnim krokiem jest ocena zgodności zrealizowanego projektu z założeniami, pozyskanie i analiza informacji zwrotnej od użytkowników końcowych oraz, o ile jest to uzasadnione, wniesienie poprawek na podstawie analizy informacji zwrotnej.
Należy podkreślić, iż opisana powyżej procedura realizacji projektów w ramach Działalności Innowacyjnej ma charakter metodyczny, tj. realizowana jest w oparciu o ustalony plan, zawierający cel i zakres projektu, oczekiwane rezultaty końcowe, harmonogram realizacji oraz zasoby, które będą wykorzystane do jego realizacji.
W związku z rozwojem działalności, Spółka planuje wybudowanie własnej hali produkcyjnej. W ramach tej inwestycji powstaną m.in. pomieszczenia laboratoryjne docelowo wykorzystywane do opisanej Działalności Innowacyjnej.
Jednocześnie, należy wskazać, że nie wszystkie projekty w ramach Działalności Innowacyjnej kończą się sukcesem w postaci gotowego do produkcji produktu lub nowego procesu. W trakcie części projektów okazuje się np. że planowane rozwiązanie może być niewykonalne technicznie lub zbyt kosztowne i przez to nieopłacalne. W takich przypadkach Spółka kończy dany projekt odpowiednio dokumentując uzasadnienie swojej decyzji i konkluzję, która spowodowała że nie jest on realizowany.
Koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową Wnioskodawcy
Kategorie kosztów
W ramach Działalności Innowacyjnej Spółka ponosi różnorodne koszty, w tym koszty mieszczące się w katalogu kosztów kwalifikowanych określonym w art. 18d ust. 2 updop, w tym:
1) należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (pracownicy na umowach o pracę);
1a) należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, (specjaliści z którymi zawarto umowy zlecenia lub umowy o dzieło);
2) koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;
2a) koszty nabycia niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;
3) koszty ekspertyz, opinii, usług doradczych i usług równorzędnych, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce („Prawo o SWiN”), a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;
4) koszty odpłatnego korzystania z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop;
4a) koszty nabycia usługi wykorzystania aparatury naukowo-badawczej na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 updop;
5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:
a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,
b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,
c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,
d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.
Ponadto, do kosztów Działalności Innowacyjnej Spółki można zaliczyć dokonywane w danym roku podatkowym zaliczane do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Powyższe koszty Spółka rozpoznaje jako koszty uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami updop. Jednocześnie, nie podlegają one odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych Spółki.
Przyporządkowanie kosztów do Działalności Innowacyjnej
W przypadku części kosztów związanych z Działalnością Innowacyjną, Spółka jest w stanie bezpośrednio przyporządkować dany wydatek do tej działalności. Dotyczy to m.in. zakupów materiałów i surowców, poszczególnych ekspertyz, opinii.
W przypadku natomiast pracowników zatrudnionych w oparciu o umowy o pracę i specjalistów zaangażowanych w oparciu o umowy zlecenia lub umowy o dzieło, z reguły osoby te są zaangażowane zarówno w Działalność Innowacyjną, jak i w Działalność Operacyjną Spółki. W celu, wyodrębnienia kosztów związanych z Działalnością Innowacyjną, Spółka stosuje ewidencje czasu pracy. W ewidencjach tych pracownicy szczegółowo wskazują, ile czasu pracy poświęcili i na jakie projekty w ramach Działalności Innowacyjnej, w danym miesiącu. Na tej podstawie, Spółka dokonuje proporcjonalnej alokacji kosztów wskazanych w punktach 1) i 1a) powyżej do Działalności Innowacyjnej oraz pozostałej działalności operacyjnej.
Podejście to jest spójne z brzmieniem art 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop, który wskazuje że do kosztów kwalifikowanych dla celów ulgi badawczo-rozwojowej podatnik ma prawo zaliczyć koszty pracowników w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika w danym miesiącu.
W przypadku maszyn i urządzeń oraz innych środków trwałych, a także oprogramowania stanowiącego wartości niematerialne i prawne, niektóre z tych składników majątkowych również wykorzystywane są przez Spółkę w sposób mieszany, zarówno na potrzeby Działalności Operacyjnej jak i Działalności Innowacyjnej.
W celu wyodrębnienia część kosztów amortyzacji powyższych aktywów stanowiącej koszty kwalifikowane na potrzeby ulgi badawczo-rozwojowej, Spółka dokonuje wyliczenia, przez jaki czas w danym miesiącu dany składnik majątkowy był wykorzystywany na potrzeby Działalności Innowacyjnej, a w jakiej na potrzeby Działalności Operacyjnej. Kalkulacja ta jest dokonywana przez specjalistów bezpośrednio zaangażowanych w wykorzystanie danego składnika majątkowego i mających precyzyjną wiedzę o procesach produkcyjnych i projektach innowacyjnych, do których jest on wykorzystywany. Kalkulacja ta jest dokumentowana w ramach dokumentacji danego projektu innowacyjnego. Na podstawie powyższej kalkulacji ustalana jest proporcja, w jakiej miesięczny odpis amortyzacyjny stanowi koszty Działalności Innowacyjnej.
Ewidencja rachunkowa
Jak wskazano wyżej, Spółka prowadzi księgi rachunkowe zgodnie z wymaganiami przepisów o rachunkowości oraz art. 9 ust. 1 updop.
Dodatkowo, w celu zastosowania odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej, Spółka wprowadza w ramach ewidencji rachunkowej ewidencję pomocniczą, w ramach której wyodrębniane są koszty Działalności Innowacyjnej. Koszty te ewidencjonowane są w podziale na poszczególne kategorie kosztów dla poszczególnych okresów i jednocześnie Spółka przyporządkowuje je do konkretnych projektów.
Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w następujący sposób:
1. W czym przejawia się twórczy charakter prac będących przedmiotem wniosku?
Twórczy charakter prac będących przedmiotem wniosku przejawia się w tym, że pracownicy Spółki opracowują receptury produktów z nowymi składnikami, poszukują nowych dodatków lub zamienników o właściwościach odpowiadających aktualnym potrzebom produkcyjnym, tworzą innowacyjne mieszanki (połączenia składników), ulepszają proces produkcji przez zastosowanie nowych materiałów. Działania te wymagają tworzenia nowych koncepcji w oparciu o posiadaną wiedzę i doświadczenie, nie mogą stanowić powielenia już znanych i stosowanych receptur i rozwiązań – i z tego względu mają charakter twórczy.
Następnie nowe rozwiązania (np. w formie prototypów) są testowane poprzez badania fizykochemiczne, a zmienione procesy są testowane pod kątem prawidłowej realizacji produkcji i zachowania oczekiwanych parametrów końcowych. Prace te wymagają zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności w sposób twórczy, czyli kreacyjny i prowadzący do nowych wytworów intelektu. Nie jest możliwe wykorzystanie już posiadanych rozwiązań. Twórczy charakter prac może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika. Wszystkie te elementy występują w Działalności Innowacyjnej Spółki.
2. Czy w wyniku realizacji prac opisanych we wniosku nabyli Państwo nową wiedzę, którą Państwo mogą wykorzystać w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej? Z jakiej dziedziny?
W wyniku realizacji prac opisanych we wniosku Spółka nabywa nową wiedzę między innymi w zakresie surowców możliwych do wykorzystywania w produkcji, innowacyjnych zestawów składników a także innowacyjnych technologii i sposobów produkcji. Wszystkie nowe i ulepszone receptury opracowane w ramach projektów są zapisywane. Dokumentowane są także nowe i ulepszone procesy. Zdobyta w ten sposób jest nowa wiedza z następujących dziedzin: (…).
3. Jaką konkretnie istniejącą wiedzę wykorzystują Państwo do prac będących przedmiotem wniosku?
Dla przeprowadzenia efektywnych innowacji niezbędne jest równoczesne zastosowanie wiedzy i umiejętności z wielu dziedzin.
Do prac będących przedmiotem wniosku Spółka wykorzystuje głównie wiedzę z następujących dziedzin:
-(…).
4. W ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?
Opracowanie Innowacyjnych rozwiązań w ramach Działalności Innowacyjnej Spółki wymaga wykorzystania różnorodnych zasobów, każdorazowo dobieranych w zależności od specyfiki projektu.
Poniżej Spółka prezentuje zakres zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych wykorzystanych w jednym z projektów służących opracowaniu innowacyjnego rozwiązania:
• zasoby ludzkie: wyspecjalizowani pracownicy: firma zatrudnia personel o wykształceniu i doświadczeniu kierunkowym zgodnym z profilem projektu.
Do jego realizacji zaangażowała wybranych pracowników:
-(…).
• zasoby rzeczowe:
-(…),
• zasoby finansowe: ustalony budżet dla danego projektu innowacyjnego. Środki finansowe w ramach budżetu pochodziły ze środków obrotowych Spółki, uzyskanych ze sprzedaży produktów.
5. Czy prace te obejmują rutynowe i okresowe zmiany, nawet jeżeli mają charakter ulepszeń?
Nie, prace będące przedmiotem wniosku nie obejmują rutynowych i okresowych zmian, nawet jeżeli mają charakter ulepszeń.
6. Jakie cele na wstępie postawili sobie Państwo oraz jaki harmonogram w związku z tym został opracowany, czy został faktycznie zrealizowany?
Tak, Spółka rozpoczyna projekty innowacyjne z jasno określonym celem.
Nadrzędnym celem Działalności Innowacyjnej jest uzyskanie efektów (nowy produkt, proces), które będą możliwe do odtwarzania i zastosowania w sposób powtarzalny w Działalności Operacyjnej Spółki.
Tak sformułowany cel nadrzędny przekłada się na konkretne, jasno określone cele stawiane dla poszczególnych projektów. Te cele projektowe różnią się w zależności od projektu. Przykładowo, Spółka zrealizowała projekt innowacyjny którego celem było opracowanie produktu niewystępującego w jej ofercie ani na rynku o komplementarnym składzie, który zawierałby nie tylko wszystkie witaminy z określonej grupy, ale także ich najlepiej przyswajalne formy oraz składniki wspomagające działanie witamin z tej grupy.
Dla tego projektu Spółka opracowała następujący harmonogram:
- Praca koncepcyjna.
-Analiza rynku pod kątem dostępności surowców.
- Stworzenie próbki produktu.
-Przeprowadzenie badań.
-Zaplanowanie i przeprowadzenie prób technologicznych.
Powyższy harmonogram został z powodzeniem zrealizowany. Kolejnym krokiem było wprowadzenie innowacyjnego produktu do produkcji.
7. Czy uzyskują Państwo również przychody z zysków kapitałowych, jednakże w stosunku do tych przychodów nie zamierzają Państwo korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową?
Nie, Spółka nie uzyskuje przychodów z zysków kapitałowych. Spółka nie może wykluczyć, że przychody takie wystąpią w przyszłości, niemniej w stosunku do tych przychodów nie zamierza korzystać z odliczenia w ramach tzw. ulgi na działalność badawczo-rozwojową.
8. Czy przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku nr 2 są również wynagrodzenia pracowników za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności pracownika (jakiej?)?
Nie, przedmiotem jest prawidłowość zaliczania do kosztów kwalifikowanych tej części wynagrodzeń, która odpowiada faktycznej realizacji zadań w ramach działalności badawczo-rozwojowej.
Pytania
1.Czy opisana we wniosku Działalność Innowacyjna Spółki może zostać zakwalifikowana jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 updop, a w konsekwencji Spółka będzie uprawniona do zastosowania odliczenia z tytułu ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 updop (dalej jako „ulga badawczo-rozwojowa”)? (pytanie oznaczone we wniosku lit. a)
2.Czy opisany we wniosku sposób obliczenia części kosztów pracowników zatrudnionych na umowę o pracę oraz specjalistów zaangażowanych w oparciu o umowę zlecenie lub umowę o dzieło, także części kosztów amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, związanych z Działalnością Innowacyjną, jest prawidłowy dla celów wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej? (pytanie oznaczone we wniosku lit. b)
3.Czy ewidencja pomocnicza, jaką wprowadza Spółka na potrzeby wyodrębnienia kosztów Działalności Innowacyjnej, jest prawidłowa dla celów wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej? (pytanie oznaczone we wniosku lit. c)
Państwa stanowisko w sprawie
Ad a)
Zdaniem Wnioskodawcy, opisana we wniosku Działalność Innowacyjna Spółki może zostać zakwalifikowana jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 updop, a w konsekwencji Spółka będzie uprawniona do zastosowania odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej.
Uzasadnienie
Przepisy dotyczące ulgi badawczo-rozwojowej
Zgodnie z art. 4a pkt 26 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Natomiast, stosownie do art. 4a ust. 27 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:
a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o SWiN,
b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o SWiN.
Ponadto, w myśl art. 4a pkt 28 updop, ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawo o SWiN.
Zgodnie z art. 4 ust. 2 Prawa o SWiN, badania naukowe są działalnością obejmującą:
1) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Natomiast, stosownie do art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Zgodnie z art. 18d ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Kolejne ustępy art. 18d updop określają kategorie kosztów kwalifikowanych dla celów ulgi badawczo-rozwojowej oraz zasady i ograniczenia jej stosowania.
Dla możliwości zastosowania ulgi badawczo-rozwojowej podstawowym warunkiem jest, aby podatnik prowadził działalność rozwojową. Jak wynika ze wskazanych wyżej definicji zawartych w updop, działalność ta może obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe. Updop odsyła przy tym do definicji powyższych pojęć zawartych w Prawie o SWiN.
Odnosząc powyższe definicje do działalności Spółki, zdaniem Spółki uzasadnione jest, aby zakwalifikować jej Działalność Innowacyjną jako prace rozwojowe.
Jak Spółka wskazała powyżej, prowadzi ona w sposób systematyczny i regularny prace o charakterze badawczo-rozwojowym w zakresie tworzenia nowych produktów, znaczących ulepszeń istniejących produktów jak i procesów produkcyjnych Spółki - w ramach swojej Działalności Innowacyjnej.
Dla celów interpretacji powyższych zagadnień, zgodnie z utrwalonym podejściem wyrażanym w praktyce, warto wskazać na zgodność Działalności Innowacyjnej Spółki z rozumieniem działalności badawczo-rozwojowej wyrażonej w „Podręczniku Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej” (dalej jako „Podręcznik Frascati”).
W myśl Podręcznika Frascati, działalność badawczo-rozwojowa obejmuje pracę twórczą podejmowaną w sposób metodyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy - w tym wiedzy o rodzaju ludzkim, kulturze i społeczeństwie - oraz w celu tworzenia nowych zastosowań dla istniejącej wiedzy. Aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową, musi ona spełniać pięć podstawowych kryteriów, tj. musi ona być:
-nowatorska,
-twórcza,
-nieprzewidywalna,
-metodyczna,
-możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.
Ponadto, w ramach Podręcznika Frascati wskazano termin „działalność badawcza i rozwojowa”, który obejmuje trzy rodzaje działalności: badania podstawowe, badania stosowane i prace rozwojowe.
1) Badania podstawowe to prace eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobycia nowej wiedzy na temat podstaw zjawisk i obserwowalnych faktów, bez uwzględniania konkretnych zastosowań.
2) Badania stosowane to oryginalne badania podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy. Są one jednak ukierunkowane przede wszystkim na konkretny, praktyczny cel lub zamiar.
3) Prace rozwojowe to prace podejmowane w sposób metodyczny, oparte na wiedzy zdobytej w wyniku działalności badawczej i rozwojowej i doświadczeń praktycznych oraz wytwarzające dodatkową wiedzę, ukierunkowaną na wytworzenie nowych produktów lub procesów bądź na udoskonalenie istniejących produktów lub procesów.
Odnosząc powyższe rodzaje działalności do projektów Spółki realizowanych w ramach Działalności Innowacyjnej, zdaniem Spółki projekty te należy uznać za prace rozwojowe. Opierają się one bowiem na zdobytej już wiedzy a także wytworzeniu nowej wiedzy, a nakierowane są każdorazowo na wytworzenie nowych produktów lub procesów bądź na udoskonalenie istniejących produktów lub procesów. Pracownicy Spółki wykorzystują w trakcie ich realizacji posiadaną specjalistyczną wiedzę i umiejętności w zakresie chemii, farmacji, technologii produkcji i innych dziedzin, niezbędną do realizacji danego projektu.
Jednocześnie, Działalność Innowacyjna Spółki posiada cechy wypełniające 5 przesłanek działalności badawczo-rozwojowej (wg Podręcznika Frascati):
1) Nowatorska - innowacje produktowe i procesowe prowadzą do powstania zupełnie nowych lub istotnie udoskonalonych produktów lub procesów. Są one realizowane dzięki wymyślaniu nowych rozwiązań, testowaniu nowych koncepcji.
2) Twórcza - pracownicy Spółki opracowują receptury produktów z nowymi składnikami, poszukują nowych dodatków lub zamienników o właściwościach odpowiadających aktualnym potrzebom produkcyjnym, ulepszają proces produkcji przez zastosowanie nowych materiałów. Następnie nowe rozwiązania (np. w formie prototypów) są testowane poprzez badania fizykochemiczne, a zmienione procesy testowane pod kątem prawidłowej realizacji produkcji i zachowania oczekiwanych parametrów końcowych. Prace te wymagają zastosowania posiadanej wiedzy i umiejętności w sposób twórczy, czyli kreacyjny i prowadzący do nowych wytworów intelektu. Nie jest możliwe wykorzystanie już posiadanych rozwiązań Na istotność tej cechy wskazują również Objaśnienia podatkowe z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, zawierające obszerne komentarze w zakresie działalności badawczo rozwojowej - („Objaśnienia IP Box” str. 12. pkt 3.2.1.1.).
3) Nieprzewidywalna - nie ma pewności, czy testowane surowce, nowe receptury i składniki, a także nowe metody produkcji, będą spełniały założenia Spółki np. co do cech chemicznych, trwałości, efektywności, a tym samym czy produkt o zakładanych parametrach i cechach finalnie będzie mógł zostać wprowadzony do produkcji lub czy zmieniony proces będzie mógł być stosowany w Działalności Operacyjnej Spółki. Projekty w ramach Działalności Innowacyjnej wiążą się zatem z istotnym elementem niepewności, czy dana koncepcja będzie wykonalna w praktyce.
4) Metodyczna - wszystkie prace realizowane są zgodnie z opisaną w stanie faktycznym procedurą.
5) Możliwa do przeniesienia/odtworzenia - kluczowym celem Działalności Innowacyjnej jest uzyskanie efektów (nowy produkt, proces) które będą możliwe do odtwarzania i zastosowania w sposób powtarzalny w Działalności Operacyjnej Spółki.
Jednocześnie, Działalność Innowacyjna Spółki spełnia przesłanki działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w Objaśnieniach IP Box:
1) działalność musi mieć charakter twórczy - zgodnie z Objaśnieniami IP Box twórczy charakter prac może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika Wszystkie te elementy występują w Działalności Innowacyjnej Spółki,
2) działalność musi być prowadzona w sposób systematyczny - prace nad recepturami produktów lub zmianami procesów w Spółce prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany, dowodzi tego każdorazowe realizowanie prac zgodnie z procedurą opisaną w stanie faktycznym,
3) działalność musi obejmować zwiększenie zasobów wiedzy bądź wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań (z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń) - Prace badawczo-rozwojowe prowadzone przez Wnioskodawcę służą poszerzaniu wiedzy m.in. w zakresie surowców możliwych do wykorzystywania w produkcji, a także innowacyjnych technologii i sposobów produkcji. Wszystkie nowe i ulepszone receptury opracowane w ramach projektów są zapisywane. Dokumentowane są także nowe i ulepszone procesy. Po realizacji danego projektu innowacyjnego z powodzeniem, opracowane nowe lub udoskonalone produkty i procesy są wprowadzane do bieżącej oferty i działalności Spółki.
Dodatkowo, Spółka podkreśla, że jej stanowisko jest spójne z dotychczasowymi interpretacjami Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej („KIS”) dotyczącymi działalności badawczo-rozwojowej wydawanymi dla podmiotów o podobnym profilu.
W szczególności można wskazać:
- interpretację indywidualną z 16 czerwca 2025 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.261.2025.2.AN), w której Dyrektor KIS potwierdził, że działalność podatnika obejmująca m.in. tworzenie nowych receptur, zmodyfikowanych produktów i innowacyjnych sposobów produkcji z wykorzystaniem wiedzy z dziedziny chemii i biotechnologii stanowi działalność badawczo-rozwojową i w konsekwencji podatnik jest uprawniony do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej,
- interpretację indywidualną z 18 marca 2025 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.755.2024.2.MR1), w której Dyrektor KIS wskazał, że działalność twórcza polegająca na projektowaniu, produkcji i testowaniu oraz skalowaniu do potencjalnej produkcji poszczególnych receptur produktów kosmetycznych stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w przepisach art. 4a pkt 26 updop;
- interpretację indywidualną z 22 marca 2021 r (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.829.2020.2.IM), w której Dyrektor KIS wskazał, że działalność polegająca na: tworzeniu nowych kosmetyków, dotychczas przez Wnioskodawcę nie wytwarzanych, poprawie jakości dotychczas produkowanych kosmetyków poprzez szukanie nowych technologii ich wytwarzania i sprawdzaniu tych technologii, a także poprzez próby stosowania nowych surowców w celu lepszej aplikacji kosmetyków oraz uzyskania trwalszych kolorów, tworzeniu nowych formuł lub/i kolorów dla dotychczas produkowanych wyrobów poprzez poszukiwanie do ich wytwarzania nowych surowców oraz wykonywanie prób i nowych wzorów z tymi surowcami spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest podejmowana w sposób systematyczny, ma charakter twórczy oraz podejmowana jest w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań;
- interpretację indywidualną z 13 lipca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.48.2021.2.BM) w której Dyrektor KIŚ potwierdził, że działalność polegająca na przygotowaniu projektu receptury kosmetyku/perfum z uwzględnieniem obecnych trendów rynkowych i oczekiwań klientów oraz poszukiwanie oraz ocena materiałów wyjściowych, opracowanie składu ilościowo-jakościowego oraz technologii otrzymywania produktu końcowego, opracowanie specyfikacji produktu końcowego - może zostać zakwalifikowana jako działalność badawczo-rozwojowa zgodnie z definicją zawartą w art. 4a pkt 26-28 updop.
Mając powyższe na uwadze, zdaniem Spółki należy uznać, że realizowana przez Spółkę Działalność Innowacyjna spełnia definicję prac rozwojowych wskazaną w art. 4a pkt 28 updop, co uprawnia Spółkę do dokonania odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 1 updop.
Ad b)
Zdaniem Wnioskodawcy, opisany we wniosku sposób obliczenia części kosztów pracowników (zatrudnionych na umowę o pracę oraz umowę zlecenie lub umowę o dzieło) oraz części kosztów amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, związanych z Działalnością Innowacyjną, jest prawidłowy dla celów wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi-badawczo-rozwojowej.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 18d ust. 2 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się między innymi:
1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
Powyższe przepisy mają zastosowanie odpowiednio do kosztów Spółki ponoszonych na pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę oraz osób zaangażowanych na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło, które są zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową. W ocenie Spółki, brzmienie powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że należy ustalić jaka część czasu pracy takich osób obejmuje czynności w ramach działalności badawczo-rozwojowej, i na tej podstawie odpowiednią część wskazanych wyżej kosztów zaliczyć do kosztów działalności badawczo-rozwojowej.
Oznacza to w szczególności, iż w przypadku specjalistów, którzy realizują zadania zarówno w ramach działalności badawczo-rozwojowej, jak i w pozostałej działalności Spółki, prawidłowe będzie ustalenie proporcji czasu spędzanego przez danego pracownika w danym miesiącu na zadania w ramach działalności badawczo-rozwojowej oraz zadania pozostałe, a następnie zastosowanie tej proporcji do wyliczenia części kosztów tych specjalistów, która dotyczy działalności badawczo-rozwojowej.
Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
Przepisy updop, nie określają przy tym, w jaki sposób należy uwzględniać w kosztach kwalifikowanych odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których zastosowanie ma charakter mieszany, tj. są one wykorzystywane zarówno w działalności badawczo-rozwojowej jak i w pozostałej działalności operacyjnej podatnika.
Należy przy tym zauważyć, że intencją ustawodawcy nie było wprowadzenie ograniczenia analogicznego jak np. w art. 18d ust. 2 pkt 4 updop, gdzie wskazano, że za koszt kwalifikowany uznaje się odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskować można, że ustawodawca, chcąc wprowadzić podobne ograniczenie w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych oraz wartości niematerialnych i prawnych, użyłby sformułowania takiego jak w art. 18d ust. 2 pkt 4 updop. Z braku takiego uregulowania wnioskować należy, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych mogą być uznane za częściowo wykorzystywane w działalności badawczo-rozwojowej, a w konsekwencji, w części odpowiadającej proporcji ich wykorzystywania w działalności badawczo-rozwojowej mogą być uznane za koszty kwalifikowane.
W tej sytuacji za uzasadnione należy przyjąć stanowisko, zgodnie z którym Spółka może zaliczać do kosztów kwalifikowanych część wartości odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych częściowo wykorzystywanych do Działalności Innowacyjnej (w części odpowiadającej ich wykorzystaniu na potrzeby prac badawczo-rozwojowych). Kalkulacja odpowiedniej proporcji kosztów opisana w stanie faktycznym opiera się na faktycznym czasie wykorzystania danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do badawczo-rozwojowej w całkowitym czasie pracy w danym okresie.
W ocenie Spółki, metoda ta jest najbardziej adekwatna i obiektywnie odzwierciedla wykorzystanie danego składnika majątku w działalności badawczo-rozwojowej.
Ponadto, metoda ta jest zgodna z podejściem aprobowanym przez Dyrektora KIS, m.in. w interpretacji indywidualnej z 12 maja 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.604.2021.2.PC) i w interpretacji indywidualnej z 13 czerwca 2025 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.201.2025.2.AZ).
Ad c)
Zdaniem Wnioskodawcy ewidencja pomocnicza, jaką wprowadza Spółka na potrzeby wyodrębnienia kosztów Działalności Innowacyjnej, jest prawidłowa dla celów wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi-badawczo-rozwojowej.
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 9 ust. 1b updop, podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 updop, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Powyższy przepis ustanawia zatem wymóg wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej w ewidencji rachunkowej Spółki. Przepisy updop nie zawierają przy tym dodatkowych wymogów co do formy prowadzonej przez podatnika ewidencji kosztów kwalifikowanych.
W praktyce interpretacyjnej Dyrektor KIS zgadzał się ze stanowiskiem, iż wystarczające jest, aby taka ewidencja pomocnicza umożliwiała wyodrębnienie kosztów kwalifikowanych które stanowią podstawę odliczenia w zeznaniu podatkowym.
Przykładowo, w interpretacji z 10 października 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.488.2024.1.PK) Dyrektor KIS potwierdził, że wystarczające będzie ujęcie kosztów kwalifikowanych w odrębnej ewidencji pomocniczej prowadzonej dla celów rachunkowych w formie arkuszy kalkulacyjnych, które pozwalają na powiązanie kosztów kwalifikowanych z odpowiednimi kategoriami kosztów w księgach rachunkowych podatnika.
Analogiczne stanowisko DKIS potwierdził m.in. w interpretacjach:
- sygn. 0114-KDIP2-1.4010.186.2024.4.AZ z 13 czerwca 2024 r., w której Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy: „Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym ewidencja kosztów osobowych oraz kosztów nabycia materiałów prowadzona w formie pomocniczej (np. w programie Excel) jest wystarczająca w kontekście spełnienia obowiązku wyodrębnienia kosztów działalności badawczo-rozwojowej wskazanego w art. 9 ust. 1b ustawy o CIT. Od 2016 roku ujednolicona jest linia interpretacji indywidualnych i wyroków sądów, mówiąca o tym, że w przypadku prowadzenia przez firmę ksiąg rachunkowych ewidencja na potrzeby ulgi może być wyłącznie ewidencją księgową - zestawienie w programie excel (odrębna ewidencja pomocnicza), nie jest konieczne w tym przypadku otwieranie dodatkowych kont analitycznych.”
- sygn. 0111-KDIB1-3.4010.604.2021.2.PC z 12 maja 2022 r. w której Dyrektor KIS potwierdził stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym „Ustawodawca nie wskazuje w jaki sposób ma nastąpić wyodrębnienie kosztów, aby wypełnić wymóg określony w powyższym artykule, co powoduje, że każdy sposób tego wyodrębnienia, który będzie zgodny z obowiązującymi przepisami i polityką rachunkową Spółki powinien zostać uznany za dopuszczalny, jeżeli pozwala on na precyzyjne określenie wysokości „kosztów kwalifikowanych” oraz okresu (roku podatkowego), z którym koszty te są związane. Według Spółki wystarczy ująć te koszty w odrębnej ewidencji pomocniczej prowadzonej dla celów rachunkowych, np. na kontach pozabilansowych do ksiąg pomocniczych, czy też w odrębnej ewidencji prowadzonej w programie Excel. Najważniejszym warunkiem, jaki ewidencja powinna spełniać, jest umożliwienie wyodrębnienia wydatków w taki sposób, aby możliwe było wykazanie w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w odpowiedniej wysokości.”
Biorąc pod uwagę powyższe, a także fakt, iż ewidencja pomocnicza Wnioskodawcy kosztów kwalifikowanych prowadzona w ramach jej ewidencji rachunkowej będzie pozwalać na identyfikację kosztów kwalifikowanych dla celów ulgi badawczo w danym okresie oraz przypisać poszczególne koszty do odpowiednich kategorii kosztów, to zdaniem Spółki ewidencja ta będzie wystarczająca dla zastosowania ulgi badawczo rozwojowej w świetle art. 9b ust. 1b updop.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Ad. 1
Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.” „ustawa o CIT”),
ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,
ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:
a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:
badania naukowe są działalnością obejmującą:
a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,
ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,
prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
W odniesieniu do kwestii będącej przedmiotem pytania nr 1 wskazuję, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).
Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.
Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.
Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.
Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.
Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d u.p.d.o.p. - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).
Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.
Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).
Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.
Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:
-w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź
-w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).
Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).
Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).
Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).
Tym samym, zgadzam się, że opisana we wniosku Działalność Innowacyjna Spółki może zostać zakwalifikowana jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p., a w konsekwencji Spółka będzie uprawniona do zastosowania odliczenia z tytułu ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.
Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, jest prawidłowe.
Ad. 2
Stosownie do treści art. 18d ust. 1 ustawy o CIT,
podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.
Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.
Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.,
za koszty kwalifikowane uznaje się:
1. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;
1a. poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.
W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
W myśl art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p.,
Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.
Stosownie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,
koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,
podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.
Natomiast, art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p. stanowi, że:
kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:
1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;
2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;
3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.
Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., wskazuje, że:
odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.,
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym
podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:
1.podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową,
2.koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,
3.koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,
4.ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,
5.jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,
6.w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,
7.podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,
8.kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,
9.koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany.
Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.
Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawodawca w treści art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., odnosi się do czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, a zatem do czasu faktycznie poświęconego na ten cel.
Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: „updof”):
za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 updof, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.
Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 updof, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).
Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a updof,
za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej stanowią również wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenie i o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.
Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.
Odnosząc się do powyższego należy mieć na uwadze cytowany już art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., zgodnie z którym,
za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.
W tym miejscu wskazać należy pierwszej kolejności, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d u.p.d.o.p.
Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, w rozumieniu art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.
Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
W świetle powyższych przepisów, mają Państwo prawo do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p., w ramach limitów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w takiej części, w jakiej są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, tj. do realizacji opisanych we wniosku Prac.
Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia czy, opisany we wniosku sposób obliczenia części kosztów pracowników zatrudnionych na umowę o pracę oraz specjalistów zaangażowanych w oparciu o umowę zlecenie lub umowę o dzieło, także części kosztów amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, związanych z Działalnością Innowacyjną, jest prawidłowy dla celów wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, należało uznać za prawidłowe.
Ad. 3
Stosownie do art. 9 ust. 1 u.p.d.o.p.,
podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, tj. z postanowieniami ustawy o rachunkowości.
Przy czym, w myśl art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d u.p.d.o.p., są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.
Z kolei, w myśl art. 13 ust. 1 ustawy o rachunkowości,
księgi rachunkowe obejmują zbiory zapisów księgowych, obrotów (sum zapisów) i sald, które tworzą:
1. dziennik,
2. księgę główną,
3. księgi pomocnicze,
4. zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych,
5. wykaz składników aktywów i pasywów (inwentarz).
Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o rachunkowości,
konta ksiąg pomocniczych zawierają zapisy będące uszczegółowieniem i uzupełnieniem zapisów kont księgi głównej. Prowadzi się je w ujęciu systematycznym jako wyodrębniony system ksiąg, kartotek (zbiorów kont), komputerowych zbiorów danych, uzgodniony z saldami i zapisami na kontach księgi głównej.
Przywołane regulacje nakładają na podatnika, chcącego skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej, obowiązek wyodrębnienia kosztów ponoszonych w związku z działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu u.p.d.o.p. Ustawa nie precyzuje jednak, w jaki sposób to wyodrębnienie powinno zostać wykonane. Wyodrębnienie kosztów na działalność badawczo-rozwojowej w ewidencji rachunkowej ma być podstawą do kalkulacji ulgi badawczo-rozwojowej. Zatem, podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie kosztów kwalifikowanych, dających prawo do skorzystania z ulgi w kwocie odpowiedniej dla danej kategorii.
W związku z powyższym, dla określenia możliwości skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, istotne będzie prowadzenie działalności, która spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu u.p.d.o.p., oraz posiadanie wyodrębnionej ewidencji kosztów kwalifikowanych.
Odnosząc się zatem do sposobu prowadzenia ewidencji rachunkowej stwierdzam, że przepisy u.p.d.o.p. nie wskazują w jakiej formie powinno zostać dokonane wyodrębnienie, o którym mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p. Przedmiotowe przepisy nie określają również minimalnych wymagań, jakie powinno spełniać narzędzie, które służy wyodrębnieniu wydatków poniesionych w związku z działalnością badawczo-rozwojową. Wskazać jedynie należy, że wyodrębnienie to powinno być dokonane w taki sposób, aby umożliwić wykazanie w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych w odpowiedniej wysokości.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy ewidencja pomocnicza, jaką wprowadza Spółka na potrzeby wyodrębnienia kosztów Działalności Innowacyjnej, jest prawidłowa dla celów wyliczenia kwoty kosztów kwalifikowanych do odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
