Interpretacja indywidualna z dnia 15 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.14.2023.2.AM
Temat interpretacji
Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej
Interpretacja indywidualna – stanowisko częściowo prawidłowe, częściowo nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 stycznia 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej. Uzupełniła go Pani w odpowiedzi na wezwanie pismami z 14 lutego 2023 r. (o tej samej dacie wpływu) oraz 28 lutego 2023 r. (o tej samej dacie wpływu). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
W lutym 2022 r. Pani 11-letni syn zachorował na cukrzycę insulinozależną (typu 1). Choroba ta wiąże się z wielokrotnymi pomiarami glukozy z krwi oraz podawaniem odpowiednich ilości insuliny. W przypadku Pani syna insulina jest podawana poprzez pompę insulinową, która za pomocą wkłucia przymocowanego do ciała podaje wybraną przez Państwa ilość insuliny, dobieraną na podstawie wartości glikemii. Wartości glikemii uzyskuje głównie z glukometru i z systemu ciągłego monitorowania glukozy (CGM). Pani syn posiada aktualne orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez (…) z dnia (…). W celu leczenia cukrzycy syna ponosi Pani wydatki na zakup niezbędnych urządzeń, które syn wykorzystuje, aby zmniejszyć ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych i utrzymać jak najlepszy poziom glikemii. Do jak najlepszej kontroli glikemii Pani syn korzysta z następujących urządzeń: sensora oraz transmitera do pomiaru glukozy w trybie ciągłym, pompy insulinowej, telefonu komórkowego do komunikacji pompy insulinowej z systemem CGM.
Ponadto w odpowiedzi na wezwanie, pismami z 14 lutego 2023 r. oraz 28 lutego 2023 r., uzupełniła Pani wniosek o następujące informacje:
Wydatki zostały poniesione w roku 2022, są udokumentowane fakturami. Posiada Pani faktury wystawione na Pani syna, dokumentujące poniesione wydatki. Wydatki wymienione we wniosku (udokumentowane fakturami) nie zostały i nie zostaną sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Narodowego Funduszu Zdrowia oraz nie zostały i nie zostaną Pani zwrócone częściowo lub w całości w jakiejkolwiek innej formie. Ww. wydatki nie zostały i nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Orzeczenie o niepełnosprawności dla Pani syna wydano (…) Pani syn ma 11 lat i nie osiągał w roku poniesienia wydatków żadnych dochodów. Pani dochody podlegają opodatkowaniu w Polsce, jest Pani na księdze przychodów i rozchodów - jednoosobowa działalność gospodarcza. Wszystkie te wydatki były i będą przez Panią ponoszone regularnie, są ściśle związane z pompą insulinową, glukometrem i systemem CGM. Rany po wkłuciach wymagają odpowiedniej pielęgnacji, żeby nie doszło do zrostów tłuszczowych. Zapewniają wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, nie stanowią sprzętu gospodarstwa domowego. Glukoza nie jest lekiem w rozumieniu obecnych przepisów, ale diabetycy mogą odliczać ją jako środek absolutnie niezbędny do egzystowania, czyli jako wydatek nielimitowany ułatwiający wykonywanie czynności życiowych (natychmiastowy wzrost poziomu cukru przy zagrożeniu śpiączką - bez skutków ubocznych), jako wyrób medyczny (Dz. U. z 2021 r. poz. 523, 1292, 1559 i 2054). Glukoza (…) - to środek spożywczy specjalnego przeznaczenia żywieniowego, nie jest absolutnie suplementem diety. Dla cukrzyka jest po prostu niezbędna jak paski do glukometru.
Pytanie
Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej może Pani odliczyć od podatku dochodowego od osób fizycznych wydatki poniesione na zakup:
-glukozy płynnej i w tabletkach - jedyne prawidłowe podniesienie poziomu cukru we krwi podczas hipoglikemii, ratująca życie zanim konieczne będzie ostateczne wstrzyknięcie glukagonu, gdy syn straci przytomność. Pani syn musi ten produkt przyjmować za każdym razem, gdy ma za niski cukier. Dosłodzenie go pożywieniem zawsze ma negatywne skutki uboczne (nagły wzrost poziomu cukru we krwi, co jest niebezpieczne i sprzyja powikłaniom cukrzycowym);
-gazików do dezynfekcji - każdą igłę i miejsce na ciele pod wkłucie trzeba zdezynfekować;
-plastrów do ciała przytrzymujących wkłucia do pompy insulinowej oraz sensory CGRM;
-lancetów - igły do nakłuwacza do glukometru;
-torebek izolacyjnych i pojemników izotermicznych do przenoszenia insuliny;
-pasków do glukometru;
-testów paskowych do mierzenia glukozy i acetonu w moczu;
-igieł do pena, z którego podaje Pani korekty podczas awarii pompy insulinowej;
-aerozoli do znieczulania miejsc wkłuć oraz przyspieszających gojenie się ran;
-kremów przyspieszających gojenie się ran i regenerację skórę;
-pojemników medycznych na zużyte igły i wkłucia.
Pani stanowisko w sprawie
Uważa Pani, że może w ramach ulgi rehabilitacyjnej odliczyć od podatku dochodowego od osób fizycznych wydatki poniesione na zakup:
-glukozy płynnej i w tabletkach;
-gazików do dezynfekcji;
-plastrów do ciała przytrzymujących wkłucia do pompy insulinowej oraz sensory CGRM;
-lancetów - igły do nakłuwacza do glukometru;
-torebek izolacyjnych i pojemników izotermicznych do przenoszenia insuliny;
-pasków do glukometru;
-testów paskowych do mierzenia glukozy i acetonu w moczu;
-igieł do pena, z którego podaje Pani korekty podczas awarii pompy insulinowej;
-aerozoli do znieczulania miejsc wkłuć oraz przyspieszających gojenie się ran;
-kremów przyspieszających gojenie się ran i regenerację skórę;
-pojemników medycznych na zużyte igły i wkłucia.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku i uzupełnieniach jest w części prawidłowe, w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).:
podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b‑3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w art. 26 ust. 7 i 7b-7g, natomiast rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zgodnie z którym:
Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:
1)adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2)przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
2a) zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie wyrobów medycznych określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 38 ust. 4 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 463, 583 i 974) oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, z wyjątkiem pieluchomajtek, pieluch anatomicznych, chłonnych majtek, podkładów i wkładów anatomicznych;
3)zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;
3a) pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
4)zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności;
5)odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym;
6)odpłatność za pobyt w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym;
6a) odpłatność za pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej;
6b) odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne lub leczniczo-rehabilitacyjne;
7)opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
8)utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł;
9)opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa;
10)opłacenie tłumacza języka migowego;
11)kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia;
12)leki, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301) - w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować stale lub czasowo te leki;
13)odpłatny przewóz:
a)osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego,
b)osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a;
14)używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16. roku życia - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł;
15)odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
a)na turnusie rehabilitacyjnym,
b)w zakładach, o których mowa w pkt 6,
c)na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11,
d)opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidztwa lub dzieci niepełnosprawnych do lat 16, przebywającego z osobą niepełnosprawną na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.
Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy:
wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.
W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy:
warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1.orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2.decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3.orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Zgodnie z art. 26 ust. 7f ww. ustawy:
ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1.I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo
c) znaczny stopień niepełnosprawności;
2.II grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Ponadto, zgodnie z art. 26 ust. 7g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.
Odliczeniu od dochodu podlegają co do zasady wydatki poniesione od daty uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, chyba że w orzeczeniu tym wskazano, że niepełnosprawność datowana jest wcześniej niż data wydania orzeczenia. W takiej sytuacji podatnik może odliczyć wydatki poniesione po dniu wskazanym w orzeczeniu jako data ustalenia niepełnosprawności.
Odliczenie z tytułu zakupu leków, o których mowa w ustawie z dnia 6 września 2001 r. Prawo farmaceutyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 2301) – przysługuje tylko w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki stale lub czasowo (art. 26 ust. 7a pkt 12 updof).
Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy:
wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
W treści wniosku i jego uzupełnieniach przedstawiła Pani informacje z których wynika, że:
-Pani 11-letni syn choruje na cukrzyce typu 1,
-od (...) posiada Pani orzeczenie o niepełnosprawności syna, z którego wynika, że niepełnosprawność istnieje od 10-go roku życia,
-chciałaby Pani odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej następujące wydatki: zakup glukozy płynnej i w tabletkach, gazików do dezynfekcji, plastrów do ciała, lancetów, torebek izolacyjnych i pojemników izotermicznych do przenoszenia insuliny, pasków do glukometru, testów paskowych do mierzenia glukozy i acetonu w moczu, igieł do pena, aerozoli do znieczulania miejsc wkłuć oraz przyspieszających gojenie się ran, kremów przyspieszających gojenie się ran i regenerację skóry, pojemników medycznych na zużyte igły i wkłucia.
W przedmiotowej sprawie Pani wątpliwość budzi prawo do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w odniesieniu do powyższych wydatków.
Możliwość odliczenia przez Panią w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków na: lancety, paski do glukometru, testy paskowe do mierzenia glukozy i acetonu w moczu, igły do pena, należy w przedstawionym stanie faktycznym odnieść do art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Z powołanego wyżej przepisu wynika, że odliczeniu mogą podlegać wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.
Określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie urządzenia, narzędzia techniczne i sprzęt o indywidualnym charakterze, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności.
Mając powyższe na uwadze, wskazać należy, że wydatki poniesione na lancety, paski do glukometru, testy paskowe do mierzenia glukozy i acetonu w moczu, igły do pena, stanowią narzędzia pomocne i ułatwiające Pani synowi codzienne życie.
Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opisany we wniosku i jego uzupełnieniach stan faktyczny, stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Panią na zakup ww. wskazanych produktów stanowią wydatki związane z ułatwieniem wykonywania przez Pani syna czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności mieszczące się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i mogą zostać odliczone od dochodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w podatku dochodowym od osób fizycznych (przy spełnieniu pozostałych warunków niezbędnych do skorzystania z przedmiotowego odliczenia).
W powyższym zakresie stanowisko Pani jest prawidłowe.
Odnosząc się natomiast do Pani wątpliwości w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztów zakupu glukozy płynnej i w tabletkach wskazać należy, że koszt ten nie jest lekiem, jak sama Pani wskazała w treści wniosku, a także nie mieści się w żadnej z grup wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto w ramach ulgi rehabilitacyjnej nie mieści się zakup gazików do dezynfekcji, plastrów do ciała, torebek izolacyjnych i pojemników izotermicznych do przenoszenia insuliny, aerozoli do znieczulania miejsc wkłuć oraz przyspieszających gojenie się ran, kremów przyspieszających gojenie się ran i regenerację skóry, pojemników medycznych na zużyte igły i wkłucia, gdyż produkty te nie są ani lekiem, ani sprzętem, urządzeniem, czy narzędziem technicznym niezbędnym w rehabilitacji. Powyższe produkty nie są także wskazane jako wyrób medyczny, o którym mowa w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 704 ze zm.). Zatem wydatki te nie podlegają odliczeniu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
Istotnym warunkiem odliczenia wydatków jest to, aby zakupione przedmioty były niezbędne w rehabilitacji. Ma to miejsce wtedy, gdy pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu, a rodzajem niepełnosprawności istnieje ścisły związek oraz przedmiot ten jest wykorzystywany (używany) w rehabilitacji, przywraca sprawność organizmu lub ułatwia osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych. Powyższa przesłanka sprawia, iż ten sam przedmiot u jednej osoby niepełnosprawnej będzie podlegał odliczeniu, a u drugiej nie.
Pomimo wskazania przez Panią, że wydatki te „zapewniają wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności”, należy zauważyć, że takim produktom trudno przypisać indywidualny charakter.
Należy podkreślić, że zakupiony towar powinien mieć indywidualny charakter, być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych, ograniczenie których wynika z zakresu niepełnosprawności (…).
Tym samym w tej części stanowisko Pani jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Organ nie ocenia, czy glukoza płynna i w tabletkach będąca przedmiotem wniosku stanowi lek. Definicję leku regulują przepisy pozapodatkowe – tj. ustawa Prawo farmaceutyczne.
Interpretacja dotyczy:
- zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Panią. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Panią chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA)
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).