Nieograniczony obowiązek podatkowy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Dnia 18 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 18 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Mieszka Pan na Białorusi razem z rodziną. Rodzina to dwie córki, urodzone w 2015 roku oraz ich matka. Mieszkają Państwo w mieszkaniu, które jest Pana na mocy prawa własności.

Spędza Pan na Białorusi więcej niż 183 dni rocznie. Prowadzi Pan na Białorusi jednoosobową działalność gospodarczą. Jednoosobową działalność gospodarczą prowadzi Pan też w (…).

Spędza Pan w Polsce mniej niż 183 dni rocznie.

Nie ma Pan w Polsce źródeł dochodów, nie jest Pan w Polsce ubezpieczony. Nie ma Pan kredytów. Posiada Pan w Polsce:

1)mieszkanie na mocy prawa własności,

2)konta bankowe ze środkami pieniężnymi.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że nie wykonuje Pan w Polsce żadnych czynności/prac/zleceń w związku z Pana działalnością gospodarczą. Przebywa Pan w Polsce jako turysta. Mieszkanie nabył Pan w maju 2022 roku. Robi Pan remont i używa go podczas pobytu w Polsce. Mieszkanie nie jest wynajmowane czy użyczane innym podmiotom/osobom. Konta bankowe założył Pan ze względu na niestabilną sytuację społeczno-ekonomiczną na Białorusi i w celu ułatwienia ewentualnej przeprowadzki do Polski w przyszłości. Środki pieniężne, które teraz są na kontach w polskich bankach, najpierw otrzymał Pan jako wynagrodzenie w trakcie działalności gospodarczej na Białorusi. Późnej wysłał Pan przelewem (…) na Pana konta w polskich bankach. W związku z posiadanymi kontami bankowymi w Polsce nie otrzymuje Pan żadnych przychodów.

Pytanie

Czy ma Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czy podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)?

Pana stanowisko w sprawie

Nie ma Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i nie podlega Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do treści art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że mieszka Pan na Białorusi razem z rodziną – córkami i ich matką. Spędza Pan na Białorusi więcej niż 183 dni rocznie. Prowadzi Pan na Białorusi jednoosobową działalność gospodarczą. Jednoosobową działalność gospodarczą prowadzi Pan też w (…). W Polsce spędza Pan mniej niż 183 dni rocznie. Przebywa Pan w Polsce jako turysta. Nie wykonuje Pan w Polsce żadnych czynności/prac/zleceń w związku z Pana działalnością gospodarczą. Nie ma Pan w Polsce źródeł dochodów, nie jest Pan w Polsce ubezpieczony. Nie ma Pan kredytów. Posiada Pan w Polsce własnościowe mieszkanie i konta bankowe ze środkami pieniężnymi. Mieszkanie nie jest wynajmowane czy użyczane innym podmiotom/osobom. Konta bankowe założył Pan ze względu na niestabilną sytuację społeczno-ekonomiczną na Białorusi i w celu ułatwienia ewentualnej przeprowadzki do Polski w przyszłości. W związku z posiadanymi kontami bankowymi w Polsce nie otrzymuje Pan żadnych przychodów.

Na podstawie powyższego wskazuję, że skoro na Białorusi posiada Pan centrum interesów osobistych i życiowych, a jednocześnie w Polsce nie posiada Pan żadnych dochodów i w Polsce przebywa Pan tylko w celach turystycznych, krócej niż 183 dni w roku podatkowym, brak jest przesłanek uprawniających uznanie Pana za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji nie podlega Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W Polsce podlega Pan jedynie ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przejawiającemu się w podleganiu obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – których jednak Pan nie osiąga. Oznacza to, że nie ma Pan obowiązku rozliczania się w polskim urzędzie skarbowym.

Reasumując ‒ nie posiada Pan miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji nie podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).