Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 15 września 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 22 października 2025 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Spółka (…) z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…) (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest osobą prawną zarejestrowaną w Polsce jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Spółka ma siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega i na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego w niniejszym wniosku będzie podlegać w Rzeczypospolitej Polskiej obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych, od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy, podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 Ustawy o CIT).

Spółka powstała w (…) i od samego początku swojej działalności łączy wiedzę naukową z praktycznymi i innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi, koncentrując się na projektowaniu i produkcji (…).

Każda maszyna projektowana jest przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy. Ze względu na różnorodność produktów wytwarzanych przez klientów końcowych, każdy projekt wymaga wykonania dedykowanych prac projektowych, opracowania procesów technologicznych oraz wieloetapowych testów. W zależności od wymagań związanych z produktem końcowym, projektowane maszyny różnią się parametrami technologicznymi oraz wykorzystywanym oprzyrządowaniem i oprogramowaniem. Klient nie uczestniczy w procesie projektowania konkretnej maszyny oraz nie zapewnia żadnych rysunków technicznych lub modeli 3D zawierających wymiary czy specyfikację.

W związku ze zmieniającymi się trendami na rynku (…), ograniczeniami związanymi z ochroną środowiska, Wnioskodawca w sposób ciągły pracuje nad usprawnieniem istniejących urządzeń, automatyzacją procesów a także konstrukcją nowych urządzeń i wdrażaniem innowacji.

Spółka działa na rynkach międzynarodowych, dostarczając swoje rozwiązania klientom (…). Tak szeroki zasięg wynika z zaawansowanych rozwiązań technologicznych, które cechują maszyny - od wysokiej automatyzacji, przez zaawansowane systemy SCADA, po wysoką wydajność operacyjną.

Działalność Wnioskodawcy prowadzona jest w dwóch lokalizacjach: (…). W (…) znajdują się biuro konstrukcyjne oraz hala produkcyjna, gdzie realizowane są prace projektowe, wytwórcze i prowadzone są testy. W (…) Spółka posiada halę produkcyjno-montażową.

Wszystkie technologie i maszyny opracowywane są wewnętrznie przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy, co zapewnia niezależność i elastyczność w realizacji projektów. Zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy, składa się z (…) biura inżynierskiego z wieloletnim doświadczeniem w branży, zespołu technologów odpowiedzialnych za budowę maszyn i testy oraz zespołu produkcyjnego odpowiedzialnego za produkcję elementów maszyn.

Prace projektowe prowadzone przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy posiadają twórczy charakter, który przejawia się ukierunkowaniem na tworzenie (powstanie) nowych rozwiązań technologicznych, niepowielanych wcześniej w działalności Wnioskodawcy i stanowiących rezultat procesu badawczego, eksperymentalnego i koncepcyjnego. Rezultaty tych działań są ponadto autorskim wytworem intelektu, doświadczenia i kreatywności zespołu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy. Dodatkowo, prace te nie mają charakteru rutynowego ani odtwórczego, lecz są nastawione na powstanie, rozwój i wdrażanie oryginalnych rozwiązań.

Twórczy charakter prac prowadzonych przez Spółkę przejawia się również w indywidualnym podejściu do każdego projektu oraz w opracowywaniu unikalnych, dostosowanych do potrzeb rozwiązań technologicznych. Działalność badawczo-rozwojowa Spółki nie opiera się na powielaniu istniejących schematów czy gotowych komponentów, lecz kreowaniu autorskich rozwiązań inżynieryjnych, technologicznych i programistycznych. Każda maszyna projektowana przez zespół Spółki powstaje w wyniku samodzielnie prowadzonych prac koncepcyjnych, obejmujących tworzenie dedykowanej dokumentacji technicznej, opracowywanie algorytmów sterowania, projektowanie specjalistycznego oprzyrządowania oraz wdrażanie własnych rozwiązań programowych zintegrowanych z systemami SCADA. Proces twórczy jest szczególnie widoczny w etapach projektowania, w których konieczne jest dostosowanie parametrów technologicznych urządzeń do zmiennych i często bardzo specyficznych oczekiwań - zarówno pod względem rodzaju produkowanych materiałów, jak i ich zastosowania końcowego.

Zespół Wnioskodawcy, składający się ze specjalistów o zróżnicowanych kompetencjach, łączy swoją wiedzę z doświadczeniem i intuicją projektową, co pozwala na wypracowanie unikalnych, wcześniej nieistniejących na rynku lub w działalności Wnioskodawcy rozwiązań i umożliwia pełną kontrolę nad procesem twórczym - od koncepcji, przez budowę, aż po testowanie i wdrożenie maszyny. Ostateczne efekty prac projektowych są więc nie tylko funkcjonalnie nowe, ale także stanowią rezultat twórczego wysiłku intelektualnego - są oryginalne, nieszablonowe i nienależące do kategorii rozwiązań gotowych lub ogólnodostępnych. Co istotne, działania te zdecydowanie wykraczają poza ramy standardowych zadań inżynieryjnych, usługowych czy wdrożeniowych. Nie są powtarzalne, rutynowe ani technicznie oczywiste. Wymagają opracowania nowych algorytmów, procesów lub struktur technologicznych - w ujęciu zarówno koncepcyjnym, jak i praktycznym.

Prace prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany wg ustalonego harmonogramu. Każdy etap prac począwszy od wstępnych analiz i badań, przez projektowanie rozwiązań, aż po ich testowanie i wdrażanie przebiega według precyzyjnie określonego planu, który uwzględnia zarówno cele techniczne, jak i terminy realizacji poszczególnych zadań. Działania są koordynowane w ramach struktury projektowej, a postęp prac jest monitorowany na bieżąco przy użyciu odpowiednich narzędzi zarządzania projektami. Harmonogram podlega cyklicznym przeglądom i aktualizacjom w zależności od wyników prowadzonych testów i pojawiających się nowych informacji, co pozwala na elastyczne, ale wciąż metodyczne podejście do realizacji prac. Taki sposób organizacji zapewnia nie tylko skuteczność i wysoką jakość rezultatów, ale również umożliwia dokumentowanie przebiegu działań w sposób umożliwiający ich późniejsze odtworzenie oraz ocenę.

Prace prowadzone przez zespół Wnioskodawcy, nie mają charakteru rutynowego ani okresowego. Wnioskodawca nie ogranicza się do wykonywania czynności powtarzalnych, przewidywalnych ani takich, które polegają na bieżącym utrzymaniu lub standardowym usprawnianiu funkcjonujących już rozwiązań. Działania realizowane przez zespół Wnioskodawcy znacząco wykraczają poza typowe modyfikacje technologiczne lub eksploatacyjne, jakie są standardowo dokonywane w toku działalności operacyjnej przedsiębiorstwa. W ramach prac projektowych Wnioskodawca wytworzył zupełnie nowe rozwiązania, które powstały w wyniku zaangażowania interdyscyplinarnej wiedzy, wieloletniego doświadczenia oraz twórczej pomysłowości zespołu. Rozwiązania te mają charakter autorski, oryginalny i innowacyjny - nie były wcześniej znane ani stosowane w praktyce Wnioskodawcy lub dostępnych rozwiązaniach branżowych. Są efektem świadomego, zaplanowanego i twórczego procesu, a nie jedynie reakcji na konieczność adaptacji do zmieniających się warunków eksploatacyjnych. Co więcej, każdy z projektów zakłada osiągnięcie mierzalnych efektów w postaci opracowania nowych technologii, metod produkcji lub konstrukcji, co wymagało szeregu eksperymentów, testów i analizy wyników. Takie podejście jednoznacznie odróżnia działania Wnioskodawcy od typowych ulepszeń mających charakter rutynowy, ponieważ opiera się na działalności twórczej o wysokim stopniu niepewności technologicznej (zespół Wnioskodawcy każdorazowo mierzy się z wieloma problemami technicznymi) i nowości.

W latach 2019 - obecnie Spółka prowadziła/prowadzi m. in. następujące prace badawczo-rozwojowe:

Projekt nr 1

(…)

Projekt nr 1 realizowany był w pięciu etapach trwających od (…) lutego 2018 r. do (…) czerwca 2019 r.

(…)

Najważniejsze problemy techniczne, z jakimi mierzył się zespół Wnioskodawcy, obejmowały:

(…)

W wyniku realizacji projektu powstała pierwsza w skali światowej instalacja (…), co otwiera nowe możliwości ich zastosowania w zaawansowanych sektorach gospodarki.

Projekt nr 2

(…)

Projekt nr 2 realizowany był w czterech etapach:

(…)

Najważniejsze problemy techniczne, które musiał rozwiązać zespół projektowy, obejmowały:

(…)

Nowość i innowacyjność rozwiązania opracowanego w ramach projektu nr 2 polega na:

(…)

Realizacja projektu pozwoliła na przejście od ręcznego, niskowydajnego i ryzykownego procesu do zautomatyzowanej instalacji przemysłowej, zapewniającej wysoką powtarzalność, wydajność i bezpieczeństwo produkcji (…).

Projekt nr 3

(…)

Projekt nr 3 realizowany był w 5 etapach trwających od (…) września 2021 r. do (…) czerwca 2024 r.:

(…)

Głównymi problemami technicznymi z jakimi mierzył się zespół Wnioskodawcy było zapewnienie:

(…)

Nowość i innowacja maszyny zaprojektowanej i skonstruowanej w ramach projektu nr 3 polega na kompleksowym połączeniu (…). W efekcie czego powstało rozwiązanie, które gwarantuje stabilność procesu, powtarzalność wyników i wysoki poziom bezpieczeństwa, wyraźnie przewyższając standardowe maszyny dostępne na rynku. Najważniejsze nowości i innowacje wprowadzone przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy:

(…)

Nowość i innowacyjność maszyny przejawia się w połączeniu kilku zaawansowanych rozwiązań technologicznych i konstrukcyjnych (…), co istotnie poprawia stabilność procesu i bezpieczeństwo pracy.

Projekt nr 4

(…)

Projekt nr 4 realizowany był w 6 etapach trwających od (…) maja 2023 r. do (…) października 2024 r.:

(…)

Głównymi problemami technicznymi z jakimi mierzył się zespół Wnioskodawcy było zapewnienie:

1) stabilizacji (…),

2) synchronizacji (…),

3) automatycznej adaptacji (…), oraz

4) opracowanie optymalnej sekwencji układania (…).

Nowość i innowacja urządzenia zaprojektowanego i skonstruowanego w ramach projektu nr 4 polega na stworzeniu inteligentnego, adaptacyjnego i w pełni zautomatyzowanego systemu (…). W efekcie czego powstało rozwiązanie, które zapewnia wyższą jakość (…). Najważniejsze nowości i innowacje wprowadzone przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy:

(…)

Projekt nr 5

(…)

Projekt nr 5 realizowany był w 5 etapach trwających od (…) maja 2023 r. do (…) sierpnia 2024 r.:

(…)

Głównymi problemami technicznymi z jakimi mierzył się zespół Wnioskodawcy było zapewnienie:

1) redukcji ryzyka awarii (…),

2) wysokiej powtarzalności procesu w celu eliminacji błędów wynikających z obsługi manualnej,

3) bezpiecznej eksploatacji, oraz

4) opracowanie interfejsu (…) zapewniającego intuicyjną obsługę i nadzór.

(…)

Najważniejsze nowości i innowacje wprowadzone przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy:

(…)

Projekt nr 6

(…)

Projekt nr 6 realizowany był w 7 etapach trwających od (…) października 2023 r. do (…) sierpnia 2024 r.:

(…)

Głównymi problemami technicznymi z jakimi mierzył się zespół Wnioskodawcy było zapewnienie:

1) precyzyjnego dozowania (…),

2) redukcji ryzyka awarii (…),

3) wysokiej powtarzalności procesu w celu eliminacji błędów wynikających z obsługi manualnej,

4) bezpiecznej eksploatacji, oraz

5) opracowanie interfejsu HMI zapewniającego intuicyjną obsługę i nadzór, oraz

6) opracowanie układów bezpieczeństwa i logiki sterowania.

(…)

Najważniejsze nowości i innowacje wprowadzone przez zespół badawczo - rozwojowy Wnioskodawcy:

(…)

Projekt nr 7

(…)

Projekt nr 7 realizowany był w 6 etapach trwających od (…) marca 2024 r. do (…) sierpnia 2024 r.:

(…)

Głównymi problemami technicznymi z jakimi mierzył się zespół Wnioskodawcy było zapewnienie:

1) odporności oprzyrządowania i elementów (…),

2) sterowania w obszarze (…),

3) precyzyjnej kontroli (…),

4) digitalizacji receptur,

5) optymalizacji żywotności narzędzi w celu ograniczenia przedwczesnego zużycia pod wpływem (…) wysokich obciążeń mechanicznych,

6) spójnej pracy całej maszyny.

(…)

Najważniejsze nowości i innowacje wprowadzone przez zespół badawczo-rozwojowy Wnioskodawcy:

(…)

Powyższe projekty zostały zrealizowane pomyślnie, natomiast nie każdy projekt prowadzony przez Wnioskodawcę kończy się powodzeniem. Działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę cechuje się bowiem wysoką niepewnością technologiczną.

Wnioskodawca mierzy się z trudnościami technologicznymi i koncepcyjnymi, ryzykiem niepowodzenia i problemami technicznymi, których rozwiązanie nie jest oczywiste. Niektóre projekty prowadzone przez Wnioskodawcę kończą się porzuceniem danej koncepcji lub nieudanymi testami. Wszystko to powoduje, że efekt prac prowadzonych przez Wnioskodawcę nie jest znany lub przewidywalny od początku.

Przykładami projektów, które zakończyły się niepowodzeniem są np.:

Projekt nr 8

(…)

Projekt nr 8 realizowany był od (…) 2023 r. do (…) 2023 r.

W ramach prac projektowych:

1)zaprojektowano stanowisko (…),

2) opracowano dokumentację techniczną (…),

3) wykonano prototypy (…).

Projekt nie został zakończony sukcesem z uwagi na komplikacje technologiczne oraz następujące problemy materiałowe:

(…)

Projekt mimo tego, że zakończył się niepowodzeniem pozwolił jednak na wyciągnięcie cennych wniosków, które stały się przydatne w dalszej działalności Wnioskodawcy (…).

Projekt 9

(…)

Projekt nr 9 realizowany był od (…) marca 2023 r. do (…) grudnia 2024 r.

W ramach projektu:

1) opracowano koncepcję maszyny wraz z dokumentacją mechaniczną oraz układem (…),

2) podjęto prace nad systemem (…),

3) rozpoczęto wstępne testy (…).

Projekt nie został zrealizowany z powodzeniem z uwagi na kluczowe problemy technologiczne i ekonomiczne:

(…)

Projekt mimo tego, że zakończył się niepowodzeniem pozwolił jednak na wyciągnięcie cennych wniosków, które stały się przydatne w dalszej działalności Wnioskodawcy (…).

Przy czym Wnioskodawca zaznacza, że opisy powyższych projektów stanowią opisy przykładowe. W okresie lat 2019 - obecnie Wnioskodawca prowadził znacznie więcej prac badawczo-rozwojowych (ok. 30-50 projektów rocznie).

Każdy z ww. projektów koncentrował się na poszukiwaniu nowych rozwiązań oraz powstaniu nowej wiedzy. Wiedza ta ma charakter interdyscyplinarny, ale można ją przyporządkować do konkretnych dziedzin i dyscyplin naukowych:

1) inżynieria mechaniczna (…);

2) automatyka, elektronika i elektrotechnika (…);

3) inżynieria materiałowa (…).

W ramach realizacji projektów badawczo-rozwojowych zaangażowane są kluczowe zasoby organizacyjne i infrastrukturalne Spółki, w tym zespół badawczo-rozwojowy.

W ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Spółka ponosiła, ponosi i będzie ponosiła m.in. następujące koszty:

1) wynagrodzeń oraz składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu - koszty wynagrodzeń osób realizujących prace, o których mowa we wniosku stanowią należności o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) energii elektrycznej oraz gazu wykorzystywanych w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych. W ramach mediów zużywanych na potrzeby prac badawczo-rozwojowych wykonywanych przez Wnioskodawcę nabywane i zużywane są m.in. energia elektryczna oraz gaz. W tym zakresie, Wnioskodawca wyodrębnia i dysponuje danymi o wielkości zużycia energii elektrycznej i gazu w procesie badawczo-rozwojowym, dane te opierając na fakturach zakupu tych mediów oraz o ich zużycie i rozdzielenie do poszczególnych procesów;

3) nabycia surowców i materiałów - stali - stanowiącej podstawowy materiał konstrukcyjny, bez którego prowadzenie prac badawczo-rozwojowych byłoby niemożliwe,

4) nabycia surowców i materiałów - cyny i ołowiu - cyna odgrywa ważną rolę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, ponieważ służy jako składnik różnego rodzaju stopów oraz materiał do lutowania i cynowania. Podobnie jak cyna ołów również służy jako składnik różnego rodzaju stopów (m. in. stopy z cyną, które służą jako spoiwa lub komponenty łożysk) a także stanowi składnik drutu,

5) nabycia innych materiałów - w tym w szczególności wszelkiego rodzaju części - łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd., koniecznych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (przeprowadzania testów, konstruowania maszyn itd.),

6) odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w postaci licencji na specjalistyczne oprogramowanie: w tym m. in. (…) - w przypadku gdy w dniu przyjęcia do używania ich wartość jest wyższa niż 10.000,00 zł odpisy te dokonywane są zgodnie z art. 16f ust. 3 zdanie 1 w zw. z art. 16a-16m Ustawy o CIT. Natomiast, w przypadku gdy ich wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł Wnioskodawca nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych, a wydatki poniesione na ich nabycie ujmuje wówczas jako koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania zgodnie z art. 16d ust. 1 Ustawy o CIT.

Spółka wskazuje, że wszystkie powyższe koszty są bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Spółka wskazuje, że w celu skorzystania z odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej wyodrębnia w ewidencji rachunkowej, o której mowa w art. 9 ust. 1 Ustawy o CIT, koszty działalności badawczo-rozwojowej. Wnioskodawca ujmował i ujmuje koszty kwalifikowane w ewidencji księgowej trwale, w sposób przejrzysty, pozwalający na ich identyfikację. Spółka zarówno poprzez analitykę oraz odrębne rejestry pozabilansowe identyfikuje koszty rozpoznane jako koszty prac badawczo-rozwojowych, szczególnie wyodrębniając je zgodnie z katalogiem określonym w art. 18d Ustawy o CIT, to jest na koszty wynagrodzeń pracowników, materiały, surowce oraz media. Wnioskodawca dodatkowo wyodrębnia składowe wynagrodzenia, które nie mogą stanowić kosztu kwalifikowanego, szczególnie dodatki do wynagrodzeń, świadczenia dodatkowe, pakiety medyczne, karty sportowe czy ubezpieczenia grupowe oraz ekwiwalenty za użycie własnych narzędzi/sprzętu/ubrania. Prowadzona ewidencja czasu pracy pracowników pozwala na określenie, ile czasu pracy w ogólnym czasie pracy tych osób zostało przeznaczonych na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona ewidencja pozwala na określenie powyższej proporcji w każdym miesiącu.

Końcowo, Wnioskodawca sporządza raport z działalności badawczo-rozwojowej, który w swoim zakresie szczegółowo opisuje i podsumowuje wykonane w danych roku podatkowych prace badawczo-rozwojowe. Wskazuje się w nim opis prac badawczo-rozwojowych, zestawienie projektów, ich opis i cel oraz etapy prac. Składowymi raportu są między innymi ewidencje kosztów kwalifikowanych, w których identyfikowane są koszty z podziałem na rodzaje, metodologią wyodrębnienia i wskazaniem dokumentu źródłowego stanowiącego zapis księgowy po stronie kosztowej w roku podatkowym.

W tym stanie faktycznym, Spółka zamierza skorzystać z ulgi badawczo-rozwojowej na podstawie art. 18d Ustawy o CIT za lata 2019-2025 i następne. Przy czym Wnioskodawca nie wyklucza, że może osiągnąć stratę lub dochód niższy od przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT.

Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy. W ostatnim roku podatkowym trwającym od 1 stycznia do 31 grudnia 2024 r. Spółka zatrudniała mniej niż 250 osób a ponadto jej przychody ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji finansowych nie przekraczały równowartości w złotych 50 milionów euro zaś suma aktywów jej bilansu sporządzonego na koniec roku 2024 nie przekroczyła równowartości w złotych 43 milionów euro.

Spółka nie posiada i nigdy nie posiadała statusu Centrum Badawczo Rozwojowego o którym mowa w art. 17 Ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej.

Koszty poniesione oraz ponoszone obecnie przez Spółkę na potrzeby prac badawczo-rozwojowych, Spółka pokryła/pokrywa ze środków własnych, nie były/nie będą zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wszystkie wydatki, które Wnioskodawca zamierza odliczyć w ramach ulgi badawczo-rozwojowej, stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu Ustawy o CIT.

Wnioskodawca zamierza dokonać odliczenia z tytułu ulgi badawczo-rozwojowej zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka nie korzysta i nigdy nie korzystała ze zwolnień przedmiotowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a Ustawy o CIT.

W latach następnych działalność Wnioskodawcy będzie prowadzona przez niego na dotychczasowych zasadach.

W piśmie z 22 października 2025 r. wskazali Państwo, że:

Wnioskodawca jest podatnikiem będącym płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskującym przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Równocześnie Wnioskodawca nie wyklucza, że może w przyszłości ponieść stratę albo osiągnąć dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT.

Prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja pozwala określić czy czas pracy przeznaczony przez każdego z pracowników na działalność badawczo-rozwojową spełnia limit 50% przewidziany w art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18db Ustawy o CIT w stosunku do pracowników których:

1) czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej, pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu, wynosi co najmniej 50%,

2) czas pracy przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Rokiem rozpoczęcia prowadzenia działalności przez Wnioskodawcę był 2003 r. Wnioskodawcy nie przysługuje kwota określona w art. 18da Ustawy o CIT.

Pytania

1. Czy wykonywane przez Spółkę prace projektowe mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26)-28) Ustawy o CIT, a w konsekwencji uprawniają Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej opisanej w art. 18d Ustawy o CIT?

2. Czy wskazane we wniosku koszty energii elektrycznej oraz gazu stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT?

3. Czy wskazane we wniosku koszty nabycia materiałów i surowców w postaci stali wykorzystywanej w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT?

4. Czy wskazane we wniosku koszty nabycia materiałów i surowców w postaci cyny i ołowiu wykorzystywanych w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT?

5. Czy wskazane we wniosku koszty nabycia materiałów w postaci wszelkiego rodzaju części - w tym m. in. łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd., wykorzystywanych w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT?

6. Czy wskazane we wniosku koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako płatnika) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne, w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację tej działalności, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o CIT?

7. Czy wskazane we wniosku koszty odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na specjalistyczne oprogramowanie (…) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT?

8. Czy Wnioskodawca ponosząc za rok podatkowy stratę lub osiągając dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym z odliczenia z art. 18d Ustawy o CIT, będzie mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez Spółkę prace projektowe mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 4a pkt 26)-28) Ustawy o CIT, a w konsekwencji uprawniają Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi badawczo-rozwojowej opisanej w art. 18d Ustawy o CIT;

2. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty energii elektrycznej oraz gazu stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT;

3. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty nabycia surowców/materiałów w postaci stali stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT;

4. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty nabycia surowców/materiałów w postaci cyny i ołowiu stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT;

5. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty nabycia surowców/materiałów w postaci wszelkiego rodzaju części - w tym m. in. łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd. stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT;

6. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako płatnika) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne, w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację tej działalności, stanowią koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o CIT;

7. Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na specjalistyczne oprogramowanie (…) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej te wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę;

8. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponosząc za rok podatkowy stratę lub osiągając dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia z art. 18d Ustawy o CIT, będzie on mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Ad. 1

Zgodnie z przepisem art. 4a pkt 26) Ustawy o CIT, pod pojęciem działalności badawczo-rozwojowej należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Użycie spójnika „lub” wskazuje, że w celu uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową wystarczy, aby podatnik prowadził badania naukowe lub aby prowadził prace rozwojowe. Oczywiście może również jednocześnie prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe. W każdej z trzech sytuacji spełniona zostanie definicja działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl art. 4a pkt 27) Ustawy o CIT, sformułowanie badania naukowe oznacza badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie z art. 4a pkt 28) Ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Zgodnie z tym przepisem, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby dana działalność stanowiła działalność badawczo-rozwojową muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

1) musi to być działalność twórcza,

2) działalność taka musi być podejmowana w sposób systematyczny,

3) działalność taka musi obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe,

4) działalność taka musi być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Dodatkowo zgodnie z Podręcznikiem Frascati 2015 (Główny Urząd Statystyczny 2018), który stanowi międzynarodowy standard opracowany przez OECD służący do gromadzenia i klasyfikacji danych statystycznych dotyczących działalności badawczej i rozwojowej, aby dana działalność mogła zostać uznana za działalność badawczo-rozwojową powinna ona być:

1) nowatorska,

2) twórcza,

3) nieprzewidywalna,

4) metodyczna,

5) możliwa do przeniesienia lub odtworzenia (strona nr 47 Podręcznika Frascati).

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że prowadzone przez niego prace badawczo-rozwojowe spełniają powyższe przesłanki, aby uznać je za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu Ustawy o CIT, a także Podręcznika Frascati wydanego przez OECD, który stanowi, powszechnie uznaną, podstawę międzynarodowej terminologii w zakresie działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność Twórcza

Po pierwsze w ocenie Wnioskodawcy działalność prowadzona przez niego posiada charakter twórczy.

Jak podano w słowniku języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). Cecha twórczości związana jest więc przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się też opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Twórczy charakter prac prowadzonych przez Wnioskodawcę przejawia się ukierunkowaniem na tworzenie (powstanie) nowych rozwiązań technologicznych, niepowielanych wcześniej w działalności Wnioskodawcy i stanowiących rezultat procesu badawczego, eksperymentalnego i koncepcyjnego. Rezultaty tych działań są ponadto autorskim wytworem intelektu, doświadczenia i kreatywności zespołu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy. Dodatkowo, prace te nie mają charakteru rutynowego ani odtwórczego, lecz są nastawione na powstanie, rozwój i wdrażanie oryginalnych rozwiązań.

Twórczy charakter prac prowadzonych przez Wnioskodawcę przejawia się również w indywidualnym podejściu do każdego projektu oraz w opracowywaniu unikalnych, dostosowanych do potrzeb rozwiązań technologicznych. Działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy nie opiera się na powielaniu istniejących schematów czy gotowych komponentów, lecz kreowaniu autorskich rozwiązań inżynieryjnych, technologicznych i programistycznych. Każda maszyna projektowana przez zespół Wnioskodawcy powstaje w wyniku samodzielnie prowadzonych prac koncepcyjnych, obejmujących tworzenie dedykowanej dokumentacji technicznej, opracowywanie algorytmów sterowania, projektowanie specjalistycznego oprzyrządowania oraz wdrażanie własnych rozwiązań programowych zintegrowanych z systemami SCADA. Proces twórczy jest szczególnie widoczny w etapach projektowania, w których konieczne jest dostosowanie parametrów technologicznych urządzeń do zmiennych i często bardzo specyficznych oczekiwań - zarówno pod względem rodzaju produkowanych materiałów, jak i ich zastosowania końcowego.

Zespół Wnioskodawcy, składający się ze specjalistów o zróżnicowanych kompetencjach, łączy swoją wiedzę z doświadczeniem i intuicją projektową, co pozwala na wypracowanie unikalnych, wcześniej nieistniejących na rynku lub w działalności Wnioskodawcy rozwiązań i umożliwia pełną kontrolę nad procesem twórczym - od koncepcji, przez budowę, aż po testowanie i wdrożenie maszyny. Ostateczne efekty prac projektowych są więc nie tylko funkcjonalnie nowe, ale także stanowią rezultat twórczego wysiłku intelektualnego - są oryginalne, nieszablonowe i nienależące do kategorii rozwiązań gotowych lub ogólnodostępnych. Co istotne, działania te zdecydowanie wykraczają poza ramy standardowych zadań inżynieryjnych, usługowych czy wdrożeniowych. Nie są powtarzalne, rutynowe ani technicznie oczywiste. Wymagają opracowania nowych algorytmów, procesów lub struktur technologicznych 3 w ujęciu zarówno koncepcyjnym, jak i praktycznym.

Systematyczność i metodyczność

Po drugie w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana w sposób systematyczny i metodyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Natomiast, zgodnie z Podręcznikiem Frascati (str. 50) działalność badawcza i rozwojowa to formalna działalność prowadzona w sposób metodyczny. W tym kontekście „metodyczny” (systematic) oznacza, że działalność B+R jest prowadzona w sposób zaplanowany, przy czym rejestruje się zarówno przebieg procesu, jak i jego wynik.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa spełnia warunek systematyczności i metodyczności w powyższym rozumieniu. Jak zostało wskazane we wniosku Spółka powstała w 1988 r. i od samego początku swojej działalności łączy wiedzę naukową z praktycznymi i innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi prowadząc przy tym prace badawczo-rozwojowe, które trwają nieprzerwanie do dziś. Tylko w latach 2019-2024 r. Wnioskodawca skrupulatnie zaplanował i przeprowadził wiele projektów badawczo-rozwojowych (w tym również te opisane we wniosku), przyjmując dla nich określone cele do osiągnięcia, harmonogramy i zasoby. Podobnie wygląda działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę w roku 2025 i wyglądała w latach przed rokiem 2019. Ponadto, prace prowadzone są przez Wnioskodawcę w sposób systematyczny, metodyczny, zaplanowany i uporządkowany wg ustalonego harmonogramu. Każdy etap prac począwszy od wstępnych analiz i badań, przez projektowanie rozwiązań, aż po ich testowanie i wdrażanie przebiega według precyzyjnie określonego planu, który uwzględnia zarówno cele techniczne, jak i terminy realizacji poszczególnych zadań. Działania są koordynowane w ramach struktury projektowej, a postęp prac jest monitorowany na bieżąco przy użyciu odpowiednich narzędzi zarządzania projektami. Harmonogram podlega cyklicznym przeglądom i aktualizacjom w zależności od wyników prowadzonych testów i pojawiających się nowych informacji, co pozwala na elastyczne, ale wciąż metodyczne podejście do realizacji prac. Taki sposób organizacji zapewnia nie tylko skuteczność i wysoką jakość rezultatów, ale również umożliwia dokumentowanie przebiegu działań w sposób umożliwiający ich późniejsze odtworzenie oraz ocenę.

W ocenie Wnioskodawcy, taka działalność z całą pewnością może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany i metodyczny.

Badania aplikacyjne i prace rozwojowe

Po trzecie w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa stanowi badania aplikacyjne lub prace rozwojowe.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez niego prace projektowe wpisują się w działalność badawczo-rozwojową. Zdaniem Wnioskodawcy, nie prowadzi on co prawda badań podstawowych, ale prowadzi badania aplikacyjne lub prace rozwojowe.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę prowadzi bowiem do zdobycia nowej wiedzy oraz umiejętności, a także jest nastawiona na opracowywanie nowych procesów i produktów lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń. Ponadto, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów i procesów. Dodatkowo, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę z całą pewnością nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian - projekty prowadzone przez Wnioskodawcę mają charakter innowacyjny i nowatorski, a w ich wyniku powstają nowe rozwiązania, które nie były wcześniej stosowane w praktyce Wnioskodawcy lub w branży. Co również istotne w swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje zarówno dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej, jak i podejmuje działania w celu zdobycia nowej wiedzy oraz umiejętności, w szczególności w drodze prowadzenia specjalistycznych testów.

Zwiększanie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań

Po czwarte w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Poprzez pracę zespołu Wnioskodawcy, Wnioskodawca zdobywa nową a następnie wykorzystuje dostępną wiedzę, która służy mu do konstruowania maszyn, a także wprowadzania do nich nowych zastosowań. Przykładowo zdobycie nowej wiedzy (zwiększenie zasobów wiedzy) dzięki opracowaniu autorskiego systemu grzania z płaszczem i obiegiem glikolu i wykorzystanie tej wiedzy poprzez wprowadzenie systemu do konstruowanej maszyny (projekt nr 9).

Charakter nowatorski

Po piąte w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa posiada charakter nowatorski.

Zgodnie z Podręcznikiem Frascati (str. 48-49) oczekiwanym celem projektu B+R jest nowa wiedza, ale musi być ona dostosowana do różnych kontekstów. W sektorze przedsiębiorstw należy ocenić potencjalny walor nowatorskości projektów B+R w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle. Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników, które są nowe dla przedsiębiorstwa i nie są jeszcze wykorzystywane w danej branży.

Niemniej należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 sierpnia 2024 r. (II FSK 595/24) przesądził, że wystarczy aby wyniki te (rozwiązania opracowane przez podatnika) były nowe z punktu widzenia przedsiębiorstwa a nie całej branży:

„Nowe produkty to wyroby lub usługi, które różnią się znacząco swoimi cechami lub przeznaczeniem od produktów dotychczas wytwarzanych przez firmę lub też ulepszenia danego produktu polegające przykładowo na zmianach materiałów, komponentów oraz innych cech zapewniających lepsze działanie tych produktów. Nie musi to być zatem nowe rozwiązanie dotychczas nieznane na świecie, ale dotychczas niestosowane w danej firmie.”

Wnioskodawca wskazuje, że w wyniku projektów prowadzonych przez jego zespół badawczo - rozwojowy powstają nowe rozwiązania, które nie były wcześniej stosowane w praktyce Wnioskodawcy lub w branży.

Świetnym przykładem nowatorskiego charakteru prac projektowych Wnioskodawcy był projekt (…).

Nieprzewidywalność

Po szóste w ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa posiada charakter nieprzewidywalny.

Zgodnie z Podręcznikiem Frascati (strona 49 i 50) działalność badawcza i rozwojowa wiąże się z niepewnością, co ma wiele wymiarów. Na początku projektu B+R nie można dokładnie określić rodzaju rezultatu ani kosztu (w tym poświęconego czasu) w kontekście jego celów. W przypadku badań podstawowych, które mają na celu poszerzenie granic wiedzy formalnej, szeroko uznaje się, że zamierzone wyniki mogą nie zostać osiągnięte. Na przykład może się zdarzyć, że w projekcie badawczym osiągnięty zostanie cel wyeliminowania szeregu konkurujących ze sobą hipotez, jednak nie wszystkie zostaną wyeliminowane. W przypadku działalności B+R generalnie istnieje niepewność co do kosztów lub czasu potrzebnego do osiągnięcia oczekiwanych wyników, a także co do tego, czy cele te można w ogóle w jakimś stopniu osiągnąć.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, działalność badawczo-rozwojowa prowadzona przez Wnioskodawcę cechuje się wysoką niepewnością technologiczną. Wnioskodawca mierzy się z trudnościami technologicznymi i koncepcyjnymi, ryzykiem niepowodzenia i problemami technicznymi, których rozwiązanie nie jest oczywiste. Niektóre projekty prowadzone przez Wnioskodawcę kończą się porzuceniem danej koncepcji lub nieudanymi testami. Wszystko to powoduje, że efekt prac prowadzonych przez Wnioskodawcę nie jest znany lub przewidywalny od początku. Przykładami projektów, które zakończyły się niepowodzeniem są np. opisane projekty nr (…).

Możliwość przeniesienia lub odtworzenia

Po siódme w ocenie Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność badawczo-rozwojowa prowadzi do wyników, które mogą być przeniesione lub odtworzone.

Zgodnie z Podręcznikiem Frascati (strona 50) projekt B+R powinien zaowocować wynikiem, który potencjalnie daje możliwość transferu nowej wiedzy, zapewniając jej wykorzystanie i umożliwiając innym badaczom odtworzenie wyników w ramach własnej działalności B+R. Uwzględnia się tu działalność B+R przynoszącą negatywne wyniki w przypadku, gdy pierwotna hipoteza nie zostanie potwierdzona lub gdy produkt nie może zostać opracowany zgodnie z pierwotnym zamierzeniem. Ponieważ celem B+R jest zwiększenie istniejących zasobów wiedzy, wyniki nie mogą pozostać niewyartykułowane (tj. nie mogą pozostać wyłącznie w umysłach badaczy), ponieważ istnieje ryzyko utraty zarówno tych wyników, jak i wiedzy z nimi związanej. (…) W otoczeniu biznesowym wyniki są chronione tajemnicą handlową lub za pomocą innych środków ochrony własności intelektualnej, jednak oczekuje się, że proces i wyniki zostaną zapisane do wykorzystania przez innych badaczy w ramach tego samego przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca wskazuje, że stworzona przez niego dokumentacja projektowa z całą pewnością umożliwia transfer zdobytej wiedzy oraz jej wykorzystanie przez inne podmioty. Niemniej, wypracowana wiedza stanowi tajemnicę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy i będzie udostępniana wyłącznie w ramach działalności jego przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy, prowadzona przez niego działalność spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26)-28) Ustawy o CIT. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest bowiem działalnością twórczą, obejmującą prace rozwojowe lub badania aplikacyjne, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Ponadto, działalność ta posiada charakter nowatorski, nieprzewidywalny, prowadzona jest w sposób metodyczny, a jej wyniki mogą zostać przeniesione lub odtworzone przez inne podmioty.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy jest on uprawniony do skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 18d Ustawy o CIT za lata 2019-2025 oraz lata następne.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Przepisy Ustawy o CIT nie zawierają definicji materiałów i surowców. Słownik języka polskiego definiuje surowce jako: „materiał naturalny pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służący do wytwarzania jakichś produktów lub energii”, a surowce energetyczne jako: „węgiel, torf, ropa naftowa i gaz ziemny wykorzystywane do produkcji energii”. Równocześnie, zgodnie z definicją słownikową materiały są definiowane jako „zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy”.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 19) materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Jak wynika z komentarza do definicji „materiałów” z ustawy o rachunkowości, materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016 Walińska Ewa [red.] i inni).

Warto zauważyć, że na gruncie ustaw podatkowych (dla przykładu art. 2 pkt 6 Ustawy o VAT) energia we wszelkiej postaci traktowana jest jako towar.

Stanowisko, że nakłady na energię elektryczną oraz gazu, związane z działalnością badawczo-rozwojową, mogą stanowić koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, wspiera zakwalifikowanie ich w Podręczniku Frascati do kategorii „pozostałych nakładów bieżących na działalność B+R”. Podręcznik Frascati, wydany przez OECD, stanowi, powszechnie uznaną, podstawę międzynarodowej terminologii w zakresie działalności badawczo-rozwojowej. Zawiera zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Metodologię tą wykorzystuje m.in. Główny Urząd Statystyczny. Zdaniem Wnioskodawcy, wytyczne zawarte przez OECD w podręczniku Frascati, mogą stanowić podstawę do rozstrzygania wątpliwości, co do zaliczania poszczególnych kosztów do kosztów kwalifikowanych, jako że są to wytyczne bezstronne, profesjonalne, a również wykorzystywane przez judykaturę w zakresie wykładni pojęć tam zdefiniowanych (np. wyrok WSA w Rzeszowie, sygn. I SA/Rz 399/17). Zgodnie z treścią podręcznika: „4.23 Pozostałe nakłady bieżące obejmują nie inwestycyjne zakupy materiałów, zaopatrzenia, sprzętu i usług na potrzeby działalności B+R prowadzonej przez jednostkę statystyczną w roku sprawozdawczym. Przykładami są: woda i paliwo (w tym gaz i energia elektryczna)”.

W ocenie Wnioskodawcy, nie powinno zatem budzić wątpliwości, że zarówno energia elektryczna jak i gaz zużywane na potrzeby prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych mieszczą się w definicji pojęcia „materiały i surowce”, które są zużywane bezpośrednio dla potrzeb prac badawczo-rozwojowych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w stanowisku WSA w Krakowie zaprezentowanym w wyroku z 26 października 2023 r., sygn. I SA/Kr 801/23, w którym WSA stwierdził, że: „W art. 18d ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca posługuje się pojęciami „materiały” oraz „surowce”, które nie zostały zdefiniowane w przepisach tej ustawy, stanowiąc przy tym, że w podstawie obliczania ulgi uwzględnione mogą być wyłącznie materiały i surowce związane bezpośrednio z prowadzoną przez podatnika działalnością badawczo-rozwojową. Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, posłużyć należy się znaczeniem tego pojęcia funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”. Zasadne jest, aby w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwoływać się do interpretacji funkcjonującej na gruncie ustawy o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.”

Energia elektryczna i gaz nabywane przez Wnioskodawcę od zewnętrznych dostawców są w tym zakresie zużywane dla potrzeb prowadzenia przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych. Koszty te jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego były/są/będą bezpośrednio związane z działalnością badawczo-rozwojową, gdyż dotyczą wyłącznie tej części łącznego zużycia energii elektrycznej i gazu Wnioskodawcy, którą można jednoznacznie przypisać do prac badawczo-rozwojowych.

Tym samym, bezpośredni związek analizowanych kosztów energii elektrycznej i gazu z działalnością badawczo-rozwojową nie powinien budzić wątpliwości.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy koszty w postaci energii elektrycznej oraz gazu stanowiły/stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 19) materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Podkreślić należy, że celem nabycia przez Wnioskodawcę stali są (poza pozostałą działalnością Wnioskodawcy) również potrzeby związane z prowadzonymi przez Wnioskodawcę pracami badawczo - rozwojowymi. Stal stanowi bowiem podstawowy materiał konstrukcyjny bez którego niemożliwe byłoby przeprowadzenie jakichkolwiek prac badawczo-rozwojowych. Tym samym, bezpośredni związek analizowanych kosztów jej nabycia z działalnością badawczo-rozwojową nie powinien budzić wątpliwości.

W ocenie Wnioskodawcy, stal zużywana na potrzeby prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych mieści się w definicji pojęcia „materiały i surowce”, które są zużywane bezpośrednio dla potrzeb prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy koszty w postaci nabycia stali stanowiły/stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT.

Ad. 4

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 19) materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Podkreślić należy, że celem nabycia przez Wnioskodawcę cyny i ołowiu są (poza pozostałą działalnością Wnioskodawcy) również potrzeby związane z prowadzonymi przez Wnioskodawcę pracami badawczo-rozwojowymi. Cyna odgrywa bowiem ważną rolę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, ponieważ służy jako składnik różnego rodzaju stopów oraz materiał do lutowania i cynowania. Podobnie jak cyna ołów również służy jako składnik różnego rodzaju stopów (…) a także stanowi składnik drutu. Bez cyny i ołowiu niemożliwe byłoby przeprowadzenie jakichkolwiek prac badawczo-rozwojowych. Tym samym bezpośredni związek analizowanych kosztów ich nabycia z działalnością badawczo-rozwojową nie powinien budzić wątpliwości.

W ocenie Wnioskodawcy, cyna i ołów zużywane na potrzeby prowadzonych przez Wnioskodawcę prac badawczo-rozwojowych mieszczą się w definicji pojęcia „materiały i surowce”, które są zużywane bezpośrednio dla potrzeb prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy koszty w postaci nabycia cyny i ołowiu stanowiły/stanowią i będą stanowić koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT.

Ad. 5

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (art. 3 ust. 1 pkt 19), materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Zdaniem Wnioskodawcy, części takie jak w szczególności: łożyska, uszczelki, złączki pneumatyczne, falowniki, sterowniki, kontrolery temperatury, gniazda, uszczelnienia, czujniki itd., spełniają powyższą definicję i mogą zostać uznane za materiały. Co istotne materiały te są wprost związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, a to z uwagi na fakt, że są konieczne do przeprowadzania testów i konstruowania prototypów w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wskazane we wniosku koszty nabycia materiałów w postaci części (w szczególności łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd.) koniecznych do przeprowadzania testów i konstruowania prototypów w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych stanowiły/stanowią i będą stanowić w przyszłości koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2) Ustawy o CIT.

Ad. 6

Na samym wstępie Wnioskodawca zaznacza, że pytanie nie obejmuje swoim zakresem zagadnień poruszonych w Interpretacji Ogólnej Ministra Finansów z dnia 13 lutego 2024 r. w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej poniesionych przez podatnika w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z usprawiedliwioną nieobecnością pracownika.

Przedmiotem pytania nr 6 jest zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń osób uczestniczących w pracach opisanych we wniosku, zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowę zlecenia lub umowę o dzieło. Nie jest przedmiotem pytania nr 6 zaliczenie do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników za czas choroby, urlopu lub innej usprawiedliwionej nieobecności ww. osób biorących udział w pracach Wnioskodawcy i zatrudnionych na podstawie umowę o pracę.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

2) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

W myśl art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Natomiast, zgodnie z art. 13 pkt 8) lit a Ustawy o PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9 (przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7).

Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które w sposób aktywny uczestniczą w prowadzonych przez Spółkę pracach badawczo-rozwojowych.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ponosił/ponosi i będzie ponosił koszty wynagrodzeń ww. osób, w części w jakiej czas przeznaczony przez te osoby na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu lub w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

Zgodnie z brzmieniem przytoczonego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o CIT w przypadku gdy pracownik (zleceniobiorca, wykonujący dzieło) w ramach świadczonej pracy (wykonania zlecenia, wykonania dzieła) wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie tej części wynagrodzenia oraz wypłaconych świadczeń, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzona ewidencja czasu pracy pracowników oraz osób zatrudnionych na podstawie umów zlecenia lub umów o dzieło pozwala na określenie, ile czasu pracy w ogólnym czasie pracy tych osób zostało przeznaczonych na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona ewidencja pozwala na określenie powyższej proporcji w każdym miesiącu.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Wnioskodawcy wskazane we wniosku koszty wynagrodzeń oraz sfinansowane przez Wnioskodawcę (jako płatnika) składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników oraz osób realizujących działalność badawczo-rozwojową w oparciu o umowy cywilnoprawne (umowy zlecenia lub umowy o dzieło), w części ustalonej na podstawie ewidencji czasu pracy poświęconego na realizację tej działalności, stanowią koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a Ustawy o CIT.

Ad. 7

W myśl art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

W myśl art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 Ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Wskazać należy również, że co do zasady odpisy amortyzacyjne dokonane od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w działalności badawczo-rozwojowej, mogą być objęte omawianą ulgą badawczo-rozwojową przy spełnieniu warunków wskazanych w art. 18d Ustawy o CIT. Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Jak zostało wskazane, Wnioskodawca w celu realizacji prac badawczo-rozwojowych korzysta ze specjalistycznego oprogramowania w tym m. in. posiada licencje na oprogramowanie (…) - w przypadku gdy w dniu przyjęcia do używania ich wartość jest wyższa niż 10.000,00 zł odpisy te dokonywane są zgodnie z art. 16f ust. 3 zdanie 1 w zw. z art. 16a-16m Ustawy o CIT. Natomiast, w przypadku gdy ich wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000,00 zł Wnioskodawca nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych, a wydatki poniesione na ich nabycie ujmuje wówczas jako koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania zgodnie z art. 16d ust. 1 Ustawy o CIT. W więc odpisy amortyzacyjne od tych wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 15 ust. 6 Ustawy o CIT, stanowią koszt uzyskania przychodu.

Ponadto, zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 19 lipca 2024 r. (sygn. II FSK 1426/21), koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności B+R: „Istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach limitów, odpisów amortyzacyjnych od wytworzonych środków trwałych, tj. pilotażowych linii produkcyjnych, jeżeli są one lub będą rzeczywiście wykorzystywane do działalności B+R. Natomiast w sytuacji, gdy te składniki majątkowe będą częściowo wykorzystywane do działalności B+R a częściowo do bieżącej działalności, wówczas w takim wypadku koszty odpisów amortyzacyjnych stanowią koszty kwalifikowane tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne służą prowadzonej działalności B+R.”

W ocenie Wnioskodawcy, nie powinno zatem budzić wątpliwości, że odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych (licencji na specjalistyczne oprogramowanie) dokonywane w danym roku podatkowym stanowiły/stanowią (i będą stanowić w przyszłości) koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 3 Ustawy o CIT, w takiej części, w jakiej te wartości niematerialne i prawne służyły/służą/będą służyły prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej przez Wnioskodawcę.

Ad. 8

Zgodnie z art. 18db ust. 1 Ustawy o CIT, podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Biorąc pod uwagę powyższe, aby podatnik mógł dokonać pomniejszenia wynikającego z tego przepisu spełnione muszą być poniższe warunki łącznie:

1) podatnik jest płatnikiem podatku PIT;

2) podatnik uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych;

3) podatnik ponosi stratę lub osiąga dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT.

Prawodawca przewidział, że odliczenie to ma zastosowanie - zgodnie z art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, do zaliczek, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego,

2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło,

3) praw autorskich.

Przy czym, zgodnie z art. 18db ust. 3 Ustawy o CIT, przez osoby fizyczne rozumie się pracowników bezpośrednio zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową, których czas pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50 %.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca ponosił/ponosi i będzie ponosił koszty wynagrodzeń pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w części w jakiej osoby te realizowały/realizują/będą realizowały zadania w ramach prac badawczo-rozwojowych. W związku z tym jest również płatnikiem podatku dochodowego na podstawie art. 32 i art. 41 ust. 1 i 4 Ustawy o PIT.

Ponadto, Wnioskodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracowników pozwalającą na określenie, ile czasu pracy w ogólnym czasie pracy tych osób zostało przeznaczonych na realizację działalności badawczo-rozwojowej. Prowadzona ewidencja pozwala na określenie powyższej proporcji w każdym miesiącu.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że warunek pozostawania przez Wnioskodawcę płatnikiem podatku PIT został i zostanie spełniony.

Wnioskodawca uzyskuje przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. Wobec powyższego warunek odpowiedniej struktury przychodów również należy uznać za spełniony.

Kolejnym warunkiem pozwalającym na dokonanie pomniejszenia na podstawie art. 18db Ustawy o CIT jest osiągnięcie straty lub dochodu niższego od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT (ulga badawczo-rozwojowa).

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca nie wyklucza, że może osiągnąć stratę lub dochód niższy od przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d Ustawy o CIT. Wobec powyższego, warunek wysokości dochodów zostanie spełniony.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ponosząc za rok podatkowy stratę lub osiągając dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia z art. 18d Ustawy o CIT, będzie mógł pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek PIT oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 Ustawy o CIT, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Ad. 2-7

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm. dalej: „updop”, „ustawa o CIT”):

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1, 1a, 2 ustawy o CIT:

za koszty kwalifikowane uznaje się,

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Według art. 18d ust. 3 updop:

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Stosownie do art. 18d ust. 5 updop:

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Natomiast, jak stanowi art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Stosownie do art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu updop,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2-3 updop,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu updop, przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b updop, podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w updop,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, w związku z pracami badawczo-rozwojowymi, ponoszą Państwo następujące koszty kwalifikowane:

- wynagrodzeń oraz składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, pracowników, osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej,

- energii elektrycznej oraz gazu,

- nabycia surowców i materiałów - stali - stanowiącej podstawowy materiał konstrukcyjny,

- nabycia surowców i materiałów - cyny i ołowiu - cyna odgrywa ważną rolę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy,

- nabycia innych materiałów - w tym w szczególności wszelkiego rodzaju części - łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd., koniecznych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (przeprowadzania testów, konstruowania maszyn itd.),

- odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w postaci licencji na specjalistyczne oprogramowanie.

Odnosząc się do kosztów materiałów i surowców wykorzystywanych do realizacji prac badawczo-rozwojowych, zgodnie z cytowanym już art. 18d ust. 2 pkt 2 updop, warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców za koszty kwalifikowane jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Jak wynika z opisu sprawy zamierzają Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych koszty poniesione na nabycie surowców/materiałów w postaci energii elektrycznej oraz gazu, stali - stanowiącej podstawowy materiał konstrukcyjny, cyny i ołowiu - cyna odgrywa ważną rolę w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy, a także nabycia innych materiałów - w tym w szczególności wszelkiego rodzaju części - łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd., koniecznych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (przeprowadzania testów, konstruowania maszyn itd.), koniecznych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych.

Zaznaczyć należy, że obowiązujące przepisy w zakresie ulgi B+R pozwalają na zakwalifikowanie do niej kosztów materiałów i surowców, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów i są one bezpośrednio związane z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem, zgadzam się z Państwem, że wskazane we wniosku:

- koszty energii elektrycznej oraz gazu,

- koszty nabycia surowców i materiałów - stali,

- koszty nabycia surowców i materiałów - cyny i ołowiu,

- koszty nabycia innych materiałów - w tym w szczególności wszelkiego rodzaju części - łożysk, uszczelek, złączek pneumatycznych, falowników, sterowników, kontrolerów temperatury, gniazd, uszczelnień, czujników itd., koniecznych do prowadzenia prac badawczo-rozwojowych (przeprowadzania testów, konstruowania maszyn itd.),

stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 Ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2, 3, 4 i 5 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 6, wskazać należy, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”),

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku PIT, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo.

Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 updop), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a updop).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT,

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od: osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia lub umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT.

Zgadzam się z Państwem, że koszty poniesionych w danym miesiącu należności z tytułu wynagrodzeń z umów o pracę, a także z tytułu umów zlecenia lub umowy o dzieło oraz sfinansowane przez Państwo składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy lub czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu - stanowią koszty kwalifikowane działalności badawczo-rozwojowej wskazane w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 6 jest prawidłowe.

Przechodząc do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych, wskazać należy, że mogą one zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

- zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

- wartości niematerialne i prawne, których dotyczy odpis, wykorzystywane są w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

W myśl cyt. art. 18d ust. 3 updop, za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy o CIT:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 ustawy o CIT:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia wartości niematerialnych i prawnych do kosztów kwalifikowanych na podstawie art. 18d ust. 3 ustawy o CIT, w ramach odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli służą one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy od wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc powyższe przepisy do opisu sprawy należy stwierdzić, że są Państwo uprawnieni do zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości niematerialnych i prawnych w postaci licencji na specjalistyczne oprogramowanie (…) wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 7 jest prawidłowe.

Ad. 8

Stosownie do art. 18db ust. 1 updop:

podatnik będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, który poniósł za rok podatkowy stratę albo osiągnął dochód niższy od kwoty przysługującego w roku podatkowym odliczenia na podstawie art. 18d, może pomniejszyć kwotę podlegających przekazaniu na rachunek urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w ust. 2 o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej tego podatnika w danym roku podatkowym.

Zgodnie z art. 18db ust. 2 updop:

przepis ust. 1 ma zastosowanie do zaliczek na podatek dochodowy i zryczałtowanego podatku dochodowego, o których mowa w art. 32 oraz art. 41 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, pobranych od dochodów (przychodów) osób fizycznych, z tytułu:

1) stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz wypłacanego przez podatnika zasiłku pieniężnego z ubezpieczenia społecznego;

2) wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło;

3) praw autorskich.

Zgodnie z art. 18db ust. 3 updop:

przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 2, rozumie się osoby fizyczne bezpośrednio zaangażowane w działalność badawczo-rozwojową, których czas:

1) pracy przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostający w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu wynosi co najmniej 50% lub

2) przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu, pozostający w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi wynosi co najmniej 50%.

Stosownie do treści art. 18db ust. 4 updop:

uprawnienie do pomniejszenia, o którym mowa w ust. 1, przysługuje począwszy od miesiąca następującego bezpośrednio po miesiącu, w którym podatnik złożył zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, do końca roku podatkowego, w którym zostało złożone to zeznanie.

W myśl art. 18db ust. 5 updop:

przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania do:

1) zaliczek przekazywanych na zasadach określonych w art. 38 ust. 2-2c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

2) podatnika, któremu przysługuje kwota określona w art. 18da.

Zgodnie z art. 18db ust. 6 updop:

jeżeli podatnik utracił prawo do odliczenia, o którym mowa w ust. 1, dolicza kwoty poprzednio odliczone w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym utracił to prawo.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 8 wskazuję, że z powyższych przepisów wynika, że ulga określona w art. 18db updop, jest adresowana do podatników podatku dochodowego (będących płatnikami), którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową i ze względu na stratę lub niski dochód nie mogli w całości lub w części odliczyć w ramach ulgi B+R wydatków kwalifikowanych określonych w art. 18d ust. 2-3 updop, poniesionych w danym roku.

Ulga umożliwia płatnikowi zmniejszenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych odprowadzanych od wynagrodzeń pracowników wskazanych w art. 18db ust. 3 updop, o kwotę nieodliczonych wydatków kwalifikowanych. Odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn nieodliczonych wydatków kwalifikowanych i obowiązującej danego podatnika stawki podatku dochodowego.

W myśl art. 18d ust. 8 updop:

Zgodnie z art. 18d ust. 9 updop:

przepisu ust. 8 zdanie drugie i trzecie nie stosuje się, jeżeli podatnik wykaże w zeznaniu kwotę przysługującą mu zgodnie z art. 18da.

Podkreślenia także wymaga, że w każdym z lat podatkowych, w których podatnik zamierza skorzystać z tzw. ulgi na innowacyjnych pracowników musi spełniać wskazane warunki, o których mowa w art. 18db ustawy o CIT, w tym warunek o którym mowa w art. 18db ust. 4.

Mając na względzie opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w przypadku poniesienia przez Państwa za rok podatkowy straty lub osiągnięcia dochodu niższego od kwoty przysługującej w roku podatkowym odliczenia z art. 18d updop, będą Państwo mogli pomniejszyć kwotę podlegającą przekazaniu na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zryczałtowanego podatku dochodowego wskazanych w art. 18db ust. 2 updop, o iloczyn kwoty nieodliczonej i stawki podatku obowiązującej Państwa w danym roku podatkowym.

Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 8 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie