Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

ShutterStock
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe - Interpretacja - null

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Temat interpretacji

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia czy Spółka zachowa prawo do objęcia zwolnieniem podatkowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. w sytuacji, gdy deklaracja CIT za rok podatkowy obejmujący ten okres zostanie złożona po tej dacie, tj. w 2027 r. - jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 września 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego w SSE.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej także jako: "Spółka" lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Działalność Wnioskodawcy polega na wytwarzaniu (...) i innych elementów (...). Opracowane technologie pozwalają Wnioskodawcy na zaopatrywanie rynku w rozwiązania (...) stosowane na (...) i w zakładach przemysłowych, w (...) czy w ramach specjalnych rozwiązań dedykowanych choćby dla (...). Nacisk kładziony na innowacje produktowe powoduje, że coraz większą część asortymentu wytwarzanego przez Wnioskodawcę stanowią konstrukcje innowacyjne, w tym te związane ze standardami infrastruktury dla (...). Spółka posiada status dużego przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów o pomocy publicznej.

W dniu (…) 2016 r. Wnioskodawca uzyskał zezwolenie nr (…)/2016 (dalej: „Zezwolenie”) na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…) (dalej: „SSE”).

Zezwolenie zostało wydane na prowadzenie działalności na terenie SSE rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: „PKWIU”) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676):

  • Sekcja C, Dział 24, Grupa 24.1, Klasa 24.10, Kategoria 24.10.7, Podkategoria 24.10.75 - Elementy konstrukcyjne torów kolejowych lub tramwajowych, ze stali;
  • Sekcja C, Dział 30, Grupa 30.2, Klasa 30.20, Kategoria 30.20.3, Podkategoria 30.20.32 - Wagony kolejowe lub tramwajowe pasażerskie, bez własnego napędu; wagony bagażowe oraz pozostałe wagony specjalnego przeznaczenia;

(dalej: „Wyroby strefowe”).

Zgodnie z § 5 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie Zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (dalej: „Rozporządzenie SSE”) Spółka jest podmiotem, którego przedsiębiorstwo objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, w związku z czym zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych przysługuje od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w Zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania Zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej. Warunki wskazane w Zezwoleniu Spółka spełniła w grudniu 2023 r., w związku z czym Spółka zwalnia od podatku dochodowego dochód ze sprzedaży Wyrobów strefowych, która nastąpiła od 1 stycznia 2024 r.

Rada Ministrów dnia 23 lipca 2013 r. przyjęła 14 rozporządzeń wprowadzających regulację wydłużającą o 6 lat termin funkcjonowania Specjalnych Stref Ekonomicznych tj. do końca 2026 roku. Zgodnie z § 1 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia (...) 2008 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (t.j. Dz. U. (...)) strefa działa do dnia 31 grudnia 2026 r. Tym samym zgodnie z aktualnymi przepisami podatkowymi działalność SSE zostanie zakończona w 2026 roku.

Wnioskodawca posiada rok podatkowy taki sam jak rok kalendarzowy. W związku z tym, dochód uzyskany w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. zostanie wykazany w deklaracji CIT składanej do końca trzeciego miesiąca 2027 r.

Pytanie

Czy Wnioskodawca zachowa prawo do objęcia zwolnieniem podatkowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. w sytuacji, gdy deklaracja CIT za rok podatkowy obejmujący ten okres zostanie złożona po tej dacie, tj. w 2027 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy zachowa on prawo do objęcia zwolnieniem podatkowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. w sytuacji, gdy deklaracja CIT za rok podatkowy obejmujący ten okres zostanie złożona po tej dacie, tj. w 2027 r.

Jak Wnioskodawca wskazał już wcześniej, Spółka prowadzi działalność zwolnioną z opodatkowania na podstawie uzyskanego Zezwolenia. Dochody z tej działalności są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT, który wskazuje, że zwolnieniu podlegają „dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”.

Takie same uprawnienia do zwolnienia z opodatkowania dochodów osiąganych w SSE wskazuje art. 12 ust 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 1604, dalej: „Ustawa o SSE”): „Dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.”.

Powyższe przepisy są zatem podstawą do zwolnienia dochodów Spółki z opodatkowania podatkiem CIT. Konstrukcja tych przepisów nie uzależnia prawa do zwolnienia od momentu złożenia deklaracji podatkowej, lecz od faktu uzyskania dochodu w ramach działalności prowadzonej na podstawie ważnego zezwolenia, w okresie funkcjonowania strefy.

Specjalne strefy ekonomiczne stanowią od lat istotny instrument polityki gospodarczej państwa, mający na celu wspieranie rozwoju regionalnego, przyciąganie inwestycji oraz tworzenie nowych miejsc pracy. Funkcjonowanie specjalnych stref ekonomicznych opiera się na szczególnych regulacjach prawnych, które przewidują szereg preferencji dla przedsiębiorców prowadzących działalność na ich terenie, w tym przede wszystkim możliwość korzystania ze zwolnień podatkowych. Konstrukcja tych zwolnień oraz warunki ich stosowania zostały precyzyjnie określone zarówno w przepisach Ustawy CIT, jak i w Ustawie o SSE. Przez lata system ten zapewniał przedsiębiorcom stabilność i przewidywalność otoczenia prawnego, umożliwiając planowanie długoterminowych inwestycji oraz realizację projektów rozwojowych na preferencyjnych warunkach podatkowych.

Ustawodawca, wprowadzając ustawę z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2025 r. poz. 469, dalej: „Ustawa WNI”), dokonał istotnej zmiany w systemie wsparcia inwestycji, poprzez wprowadzenie decyzji o wsparciu w miejsce istniejących zezwoleń wydawanych na podstawie Ustawy o SSE. Ustawa WNI w szczególności uchyliła przepisy Ustawy o SSE dotyczące uprawnienia do wydawania kolejnych zezwoleń. Jednocześnie, mając na względzie ochronę praw nabytych oraz zasadę zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, zgodnie z art. 40 ust. 1 i 2 Ustawy WNI, do zezwoleń wydanych przed wejściem w życie tej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe, a same zezwolenia zachowują ważność w zakresie i przez czas w nich określony. Oznacza to, że podatnicy, którzy uzyskali zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE przed wejściem w życie Ustawy WNI, mogą korzystać ze zwolnienia podatkowego na dotychczasowych zasadach, aż do wygaśnięcia tych zezwoleń.

Ponadto, Rada Ministrów mając na uwadze potrzebę dalszego wspierania rozwoju gospodarczego, przyjęła dnia 23 lipca 2013 r. 14 rozporządzeń wprowadzających regulację wydłużającą o 6 lat termin funkcjonowania Specjalnych Stref Ekonomicznych tj. do końca 2026 roku. Zgodnie z § 1 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia (...) 2008 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (t.j. Dz. U. (...)) strefa działa do dnia 31 grudnia 2026 r.

Natomiast zgodnie z art. 19 ust. 1 Ustawy o SSE zezwolenie wygasa z upływem okresu, na jaki została ustanowiona strefa.

Obowiązujące przepisy stanowią, iż datą graniczną obowiązywania systemu specjalnych stref ekonomicznych jest 31 grudnia 2026 r. Wobec powyższego Zezwolenie Spółki wygasa 31 grudnia 2026 r. Tym samym, po 31 grudnia 2026 r. nie będzie już możliwe generowanie dochodu objętego zwolnieniem w ramach SSE, a dochód wygenerowany do 31 grudnia 2026 r. będzie podlegał zwolnieniu.

Za takim rozumieniem przepisów w ocenie Wnioskodawcy przemawia analogia skutków wygaszenia zezwolenia z uwagi na upływ okresu na jaki została ustanowiona strefa do wygaszenia na wniosek przedsiębiorcy zgodnie z art. 19 ust. 5 Ustawy SSE. W takim przypadku przedsiębiorca rozpoznaje osiągany dochód jako dochód zwolniony do momentu złożenia wniosku o wygaszenie zezwolenia. Bez znaczenia pozostaje fakt, kiedy wniosek został złożony czy w ciągu roku czy z końcem roku oraz kiedy składana jest deklaracja podatkowa za ten okres. Dochód pozostaje zwolniony do momentu złożenia wniosku o wygaszenie. Analogicznie należałoby podejść w przypadku wygaszenia zezwolenia z uwagi na upływ okresu na jaki została ustanowiona strefa mimo, że przedsiębiorca w takim przypadku nie składa wniosku. Moment złożenia wniosku nie będzie istotny, natomiast znaczenie będzie miał ostatni dzień istnienia strefy. Oznacza to, że przedsiębiorca rozpozna dochód zwolniony wypracowany do dnia 31 grudnia 2026 r. włącznie, bez względu na to kiedy dochód ten wykaże w zeznaniu podatkowym.

Spółka wskazuje, że gdyby przyjąć, że to deklaracja ma zostać złożona w terminie do 31 grudnia 2026 r. mogłaby zdarzyć się taka sytuacja, że w przypadku osiągnięcia straty na działalności strefowej za 2026 r. strata ta stanowiłaby stratę w rozumieniu art. 7 ust. 5 Ustawy CIT i mogłaby zostać rozliczona w kolejnych latach.

Według Wnioskodawcy bez wpływu na powyższe pozostaje określony w przepisach moment udzielenia pomocy określony w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. 2025 r. poz. 468), który stanowi przepis o charakterze technicznym, gdyż jego celem jest jedynie precyzyjne określenie, na potrzeby sprawozdawcze, momentu udzielenia pomocy publicznej. Przepis ten nie wpływa na sytuację podatkową podatnika, nie decyduje o zakresie ani wysokości przysługującego zwolnienia podatkowego, lecz służy wyłącznie uporządkowaniu procesu raportowania i ewidencjonowania pomocy. Co istotne, zwolnienie podatkowe przysługuje za okres w którym prowadzona była działalność zwolniona, a co za tym idzie dzień udzielenia pomocy nie ma wpływu na powstanie ani zakres prawa do zwolnienia. W związku z tym, określenie momentu udzielenia pomocy w art. 2 pkt 11 ustawy nie wpływa na prawa i obowiązki podatnika w zakresie zwolnienia podatkowego, lecz służy wyłącznie celom sprawozdawczym i ewidencyjnym.

W myśl tego przepisu przez dzień udzielenia pomocy należy rozumieć dzień, w którym podmiot ubiegający się o pomoc publiczną nabył prawo do otrzymania tej pomocy, a w przypadku gdy udzielenie pomocy w formie ulgi podatkowej następuje na podstawie aktu normatywnego, bez wymogu wydania decyzji:

a) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy, z zastrzeżeniem lit. b,

b) dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym,

c) dzień faktycznego przysporzenia korzyści finansowych - w przypadku braku obowiązku złożenia deklaracji albo innego dokumentu określającego wartość pomocy,

- chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Zgodnie z powyższym przez dzień udzielenia pomocy w przypadku ulg podatkowych rozumie się dzień, w którym upływa termin złożenia zeznania rocznego, tj. w przypadku Spółki dniem udzielenia pomocy za rok podatkowy 2026 będzie dzień 31 marca 2027 r.

Według Spółki mimo że deklaracja CIT zostanie złożona po 31 grudnia 2026 r., to prawo do zwolnienia podatkowego odnosić się będzie do dochodu faktycznie uzyskanego do dnia wygaśnięcia SSE, czyli do 31 grudnia 2026 r.

W ocenie Wnioskodawcy nie ma znaczenia, że deklaracja zostanie złożona już po wygaśnięciu SSE. Decydujący jest bowiem moment uzyskania dochodu, a nie moment złożenia deklaracji. Dochód wygenerowany do 31 grudnia 2026 r. - nawet jeśli zostanie wykazany w deklaracji złożonej w 2027 r. - podlegać będzie zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT.

W tym kontekście należy również zwrócić uwagę na przepisy Ustawy CIT dotyczące roku podatkowego i terminu złożenia deklaracji. Jak wskazuje art. 8 ust. 1 Ustawy CIT, rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej. Zgodnie z art. 27 ust. 1 Ustawy CIT, podatnicy składają zeznanie podatkowe do końca trzeciego miesiąca roku następującego po zakończeniu roku podatkowego. W praktyce oznacza to, że podatnicy, których rok podatkowy nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, mogą generować dochód przykładowo do 31 marca 2027 r., a w konsekwencji termin złożenia zeznania podatkowego upływać będzie z końcem trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego spółki tj. 30 czerwca 2027 r.

Zdaniem Wnioskodawcy brak jest jakichkolwiek przepisów, które uzależniałyby możliwość skorzystania ze zwolnienia od daty złożenia deklaracji podatkowej - decydujące znaczenie ma wyłącznie data uzyskania dochodu w okresie obowiązywania zezwolenia i funkcjonowania SSE. Upływ okresu, na jaki została ustanowiona strefa i w konsekwencji wygaśnięcie zezwolenia oznacza niemożność objęcia dochodu zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym osób prawnych wygenerowanego w ramach zezwolenia po dniu 31 grudnia 2026 r., natomiast wszelkie dochody uzyskane do tego dnia - nawet jeśli zostaną wykazane w deklaracji podatkowej złożonej już po tej dacie - w ocenie Wnioskodawcy mogą być objęte zwolnieniem na dotychczasowych zasadach. Takie stanowisko jest zgodne z zasadą ochrony praw nabytych, pewności prawa oraz z literalnym brzmieniem przepisów podatkowych i przepisów o pomocy publicznej.

Mając na uwadze powyższe, uprzejmie proszę o potwierdzenie, iż w przypadku wygaśnięcia SSE z dniem 31 grudnia 2026 r. Spółka zachowa prawo do objęcia zwolnieniem podatkowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 Ustawy CIT dochodu uzyskanego z działalności prowadzonej na terenie SSE od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. w sytuacji, gdy deklaracja CIT za rok podatkowy obejmujący ten okres zostanie złożona po tej dacie, tj. w 2027 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytanie przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniem, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawa o CIT:

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

Dochód - ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a ust. 1, po odliczeniu (…) - stanowi podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21, art. 22 i art. 24a.

Jednocześnie należy wskazać, że dochód podatkowy może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania w szczególności na podstawie art. 17 ust. 1 updop. Wymieniony przepis zawiera katalog dochodów wolnych od podatku. Stwierdzenie, że dochód jest wolny od podatku, należy odczytywać jako wyłączenie z podstawy opodatkowania dochodów o jakich mowa w tym przepisie. Należy też dodać, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe zawarte w updop podlegają bardzo ścisłej interpretacji - ich zakres nie może być rozszerzany ani zawężany - ze względu na zasadę tzw. powszechności i równości opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawa o CIT:

Rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o CIT:

W razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.

Stosownie do art. 8 ust. 4 cytowanej ustawy:

O wyborze roku podatkowego innego niż rok kalendarzowy podatnik informuje w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, składanym za rok podatkowy poprzedzający pierwszy po zmianie rok podatkowy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop,

Wolne od podatku są:

dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6d, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1604), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami;

Na podstawie art. 17 ust. 4 ustawy CIT:

zwolnienia podatkowe, o których mowa w ust. 1 pkt 34 i 34a, przysługują podatnikowi wyłącznie odpowiednio z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w zezwoleniu lub z tytułu dochodów uzyskanych z realizacji nowej inwestycji na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o CIT:

Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że przedsiębiorca, który prowadzi działalność w oparciu o otrzymane zezwolenie na prowadzenie działalność na terenie SSE, dochód z tej działalności winien wyłączyć z dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania. Elementy odpowiednio kształtujące dochód zwolniony (przychody oraz koszty uzyskania tego przychodu) nie są elementem podstawy opodatkowania. Prowadzona przez podatnika ewidencja księgowa powinna umożliwić ustalenie tych wartości.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1604, dalej: „ustawa o SSE”).

Zgodnie z art. 12 tej ustawy:

dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

W myśl art. 16 ust. 1 ustawy o SSE:

podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej "zezwoleniem".

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, o którym mowa w cytowanym powyżej przepisie uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności.

Z wniosku wynika, że w dniu (…) 2016 r. Wnioskodawca uzyskał zezwolenie nr (…)/2016 na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…). Warunki wskazane w Zezwoleniu Spółka spełniła w grudniu 2023 r., w związku z czym Spółka zwalnia od podatku dochodowego dochód ze sprzedaży Wyrobów strefowych, która nastąpiła od 1 stycznia 2024 r. Wnioskodawca posiada rok podatkowy taki sam jak rok kalendarzowy. W związku z tym, dochód uzyskany w ramach działalności prowadzonej na terenie SSE od dnia 1 stycznia 2026 r. do dnia 31 grudnia 2026 r. zostanie wykazany w deklaracji CIT składanej do końca trzeciego miesiąca 2027 r.

Co do zasady wsparcie z tytułu kosztów kwalifikowanych nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy aż do wygaśnięcia zezwolenia lub wyczerpania maksymalnej dopuszczalnej pomocy regionalnej, w zależności od tego, które zdarzenie wystąpi wcześniej.

Zauważyć należy, że Rozporządzeniem z dnia 23 lipca 2013 r. Rada Ministrów zmieniła rozporządzenie w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej. W § 1 wskazano:

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia (...) 2008 r. w sprawie (...) specjalnej strefy ekonomicznej (Dz. U. Nr (...)) w § 1 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Strefa działa do dnia 31 grudnia 2026 r.”.

Zatem, mogą Państwo korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie otrzymanego zezwolenia zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop maksymalnie do 31 grudnia 2026 r., czyli do dnia upływu okresu działania strefy.

Ponadto, wskazane wyżej przepisy prawa nie uzależniają prawo do zwolnienia z opodatkowania od momentu złożenia deklaracji podatkowej. Zatem, mogą Państwo korzystać ze zwolnienia z opodatkowania dochodów powstałych w okresie od 1 stycznia 2026 r. do 31 grudnia 2026 r. na podstawie otrzymanego zezwolenia w sytuacji, gdy deklaracja CIT za rok podatkowy obejmujący ten okres zostanie złożona po tej dacie tj. w 2027 r.

Stanowisko Spółki należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że wydana interpretacja odnosi się ściśle do przedmiotu pytania. Inne kwestie wynikające z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej, rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.