Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 sierpnia 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo – pismem z 3 października 2025 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu zgodnie z przepisami ustawy o CIT.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka wykorzystuje składniki majątku, które w świetle art. 16a ustawy o CIT stanowią środki trwałe podlegające amortyzacji podatkowej.

Wśród środków trwałych wykorzystywanych przez Spółkę znajdują się m.in. budynki i budowle, maszyny i urządzenia (…) a także inne maszyny i urządzenia.

Przy tym:

1. Część budynków i budowli wykorzystywanych przez Spółkę do prowadzonej działalności (…) poddana jest ciągłemu działaniu drgań, wysokich temperatur oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu („Budynki i Budowle”). Budynki i Budowle są przystosowane do używania w opisanych warunkach.

Powyższe może dotyczyć takich Budynków i Budowli jak:

• (…), w której stale pracuje (…);

• (…), w której stale pracują maszyny przeprowadzające proces obróbki (…).

2. Na bazie doświadczenia swoich pracowników oraz w oparciu o ich wiedzę i umiejętności techniczne, Spółka dokonuje zmian w procesie używania niektórych urządzeń i maszyn (…) („Urządzenia (…)”), nieprzewidzianych przez ich producenta. Zmiany takie są dokonywane np. w celu zwiększenia mocy produkcyjnej lub ograniczenia kosztów dotyczących zużywanej energii.

Tytułem przykładu można wskazać na wprowadzone przez Spółkę zmiany w procesie używania (…). Ze względu na rosnące od kilku lat koszty zużycia energii elektrycznej Spółka dostosowuje prace całej instalacji (…) do godzin, w których energia elektryczna jest najtańsza. Powoduje to m.in. (...). Nie jest to (...).

Powyższe działania wpływają na intensywniejszą eksploatację Urządzeń (…), w stosunku do standardowego sposobu ich użycia przewidzianego przez producenta.

Takie działanie jest ekonomicznie uzasadnione z perspektywy Spółki.

3. Wnioskodawca w swojej działalności wykorzystuje również inne urządzenia przemysłowe niż Urządzenia (…), które ze względu na ich wykorzystanie w działalności (…), podlegają szybszej eksploatacji z uwagi na oddziałujące na nie czynniki powodujące ich szybsze zużycie, takie jak np. (...) („Inne Urządzenia”).

Powyższe dotyczy typowych urządzeń przemysłowych takich jak:

(...).

Ponadto, na bazie doświadczenia swoich pracowników oraz w oparciu o ich wiedzę i umiejętności techniczne, Spółka dokonuje zmian w procesie używania niektórych Innych Urządzeń.

Tytułem przykładu można wskazać (...), które po odpowiednich modyfikacjach transportują cięższe ładunki niż przewiduje producent urządzenia czy (...), które dzięki odpowiedniemu dostosowaniu wykorzystywane są do produkcji kształtowników wykraczających wymiarem ponad wielkości przewidywane przez producenta.

4. W toku prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje liczne urządzenia, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe („Urządzenia Elektrotechniczne”).

Powyższe dotyczy w szczególności takich urządzeń jak: (...).

Dla celów amortyzacji podatkowej, Spółka stosuje metodę liniową, o której mowa w art. 16h ustawy o CIT.

Dotychczas Spółka stosowała stawki amortyzacyjne nie wyższe niż określone w Wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT (dalej: „Wykaz”).

Pytania

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym:

1.Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Budynków i Budowli jako używanych w warunkach pogorszonych?

2.Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Urządzeń (…) jako używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych?

3.Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Innych Urządzeń jako używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych i/lub wymagających szczególnej sprawności technicznej?

4.Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Urządzeń Elektrotechnicznych jako poddanych szybkiemu postępowi technicznemu?

Państwa stanowisko w sprawie

W zakresie pytania nr 1

Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Budynków i Budowli jako używanych w warunkach pogorszonych.

W zakresie pytania nr 2

Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Urządzeń (…) jako używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych.

W zakresie pytania nr 3

Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Innych Urządzeń jako używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych i/lub wymagających szczególnej sprawności technicznej.

W zakresie pytania nr 4

Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Urządzeń Elektrotechnicznych jako poddanych szybkiemu postępowi technicznemu.

Część wspólna uzasadnienia do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1-4

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, o ile pozostają w związku przyczynowo skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2.maszyny, urządzenia i środki transportu,

3.inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 16i ust. 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16h ust. 2 ustawy o CIT podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w następnych artykułach ustawy o CIT dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Jedną z możliwych do zastosowania metod amortyzacji jest metoda amortyzacji liniowej według stawek z Wykazu – zgodnie z art. 16i ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych podatnicy mogą podwyższać stawki podane w Wykazie przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli w rozumieniu tego przepisu zawarte są w objaśnieniach do Wykazu (dalej jako: „Objaśnienia”). Stosownie do Objaśnień, za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

Zdaniem Wnioskodawcy, analizując wskazane przesłanki powstania omawianego uprawnienia, należy odnieść się do znaczenia pojęć użytych przez ustawodawcę funkcjonujących w języku powszechnym. I tak zgodnie z definicjami zawartymi w słowniku języka polskiego PWN (Słownik języka polskiego PWN, 9.08.2023.):

·„działać” to m.in. „oddziaływać na kogoś lub na coś”;

·„drgania” to „okresowe zmiany stanu jakiegoś układu, np. wahadła; szybkie, wyczuwalne, powtarzające się

·ruchy”;

·„ciągły” oznacza „powtarzający się stale; ciągnący się nieprzerwanie w przestrzeni; trwający bez przerwy”;

·„znaczne” to „dość duże; ważne; znaczące; wyróżniające się czymś”;

·„przyspieszenie” to "przyrost prędkości w jednostce czasu”; „przyspieszony” natomiast oznacza „szybszy niż

·zwykle”;

·„zużyć/zużywać” to „wykorzystać coś w jakiejś części lub w całości; zniszczyć coś częstym lub długim używaniem”; „zużyć się” natomiast to „zostać zniszczonym; wyczerpać się fizycznie i psychicznie”.

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, że:

·katalog czynników uprawniających do zastosowania podwyższonej stawki jest katalogiem otwartym z uwagi na fakt, że ustawodawca posługuje się sformułowaniem „oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu”;

·negatywne czynniki powinny oddziaływać na obiekt ciągle co wyklucza jednorazowe zdarzenia (katastrofy, itp.); z drugiej strony ciągłość nie musi oznaczać nieprzerwanego działania określonych czynników na dany obiekt - odziaływanie może być cykliczne (powtarzalne) i nie musi mieć miejsca od momentu oddania do używania do zakończenia korzystania ze środka trwałego;

·skutkiem działania wskazanych czynników powinno być przyspieszenie zużycia obiektu, co oznacza sytuację, w której dochodzi do szybszego zużycia środka trwałego w porównaniu do sytuacji, w której dany czynnik nie występowałby w ogóle;

·okoliczność, że przeznaczeniem danego środka trwałego jest jego używanie w niekorzystnych warunkach jest bez znaczenia w kontekście możliwości zastosowania podwyższonej stawki amortyzacyjnej (ustawodawca nie wprowadza żadnych ograniczeń/rozróżnień w tym zakresie).

Biorąc pod uwagę, że:

·Budynki i Budowle opisane w stanie faktycznym poddane są działaniu drgań, wysokiej temperatury oraz innych niekorzystnych czynników;

·ww. czynniki oddziałują w sposób ciągły na Budynki i Budowle (co wynika ze specyfiki prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności (…) w ruchu ciągłym);

·czynniki te powodują przyspieszenie zużycia Budynków i Budowli (gdyby czynniki te nie występowały, wskazane środki trwałe zużywałyby się wolniej)

- to zdaniem Wnioskodawcy, Budynki i Budowle są używane w warunkach pogorszonych.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka jest uprawniona do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o CIT w odniesieniu do opisanych Budynków i Budowli używanych, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy, iż budynki i budowle, wystawione analogicznie jak u Wnioskodawcy na ciągłe działanie opisanych powyżej czynników są używane w warunkach pogorszonych, a tym samym istnieje możliwość zastosowania wobec nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych potwierdzają organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych (m.in. z 5 listopada 2015 r. sygn. IBPB-1-2/4510-420/15/AnK, z 11 marca 2020 r. sygn. 0114-KDIP3-1.4011.621.2019.2.ES oraz z 28 maja 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.130.2020.2.DK).

W ocenie Wnioskodawcy, bez wpływu na prawo do stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych pozostaje okoliczność, że Budynki i Budowle są przystosowane do używania w niekorzystnych warunkach (np. stalownia, w której stale pracuje (…)), gdyż ustawodawca nie wprowadza żadnych ograniczeń/rozróżnień w tym zakresie. Analogiczne stanowisko, iż przystosowanie budynków i budowli do używania w pogorszonych warunkach nie wpływa na skorzystanie z przysługującego uprawnienia do podwyższenia stawek amortyzacyjnych prezentują organy podatkowe w aktualnie wydawanych interpretacjach podatkowych, np. w:

·interpretacji indywidualnej z 15 kwietnia 2014 r., sygn. ILPB4/423-26/14-2/ŁM, która dotyczyła stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do budynków wykorzystywanych przez podmiot świadczący usługi wodociągowo – kanalizacyjne. Organ potwierdził możliwość zastosowania stawek podwyższonych do budynków i budowli wykorzystywanych w działalności gospodarczej, takich jak zbiorniki służące do przechowywania substancji żrących, pomimo że zostały one skonstruowane w tym celu;

·interpretacji indywidualnej z 3 lipca 2019 r., sygn. 0112-KDIL3-3.4011.150.2019.2.AA, która dotyczyła stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do budynków związanych z hodowlą zwierząt (kurników). Organ potwierdził, że dostosowanie takich budynków i budowli do potrzeb działalności gospodarczej poprzez zastosowanie systemu wentylacji w kurniku nie wpływa na możliwość skorzystania z uprawnienia do podwyższenia stawek amortyzacyjnych. Ww. interpretacja została wydana wprawdzie na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”), ale przepisy dotyczące stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych są analogiczne, jak w ustawie o CIT;

·interpretacji indywidualnej z 26 marca 2020 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.49.2020.1.AR, która dotyczyła stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych w stosunku do autostrady. Organ potwierdził, że charakter autostrady, jako środka trwałego używanego w przestrzeni otwartej (opady, zmiana temperatury) czy narażenie na znaczne drgania ze względu na ruch samochodowy nie jest przeszkodą do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3

Art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT umożliwia zastosowanie podwyższonych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników o wartości nie większej niż 1,4.

Wnioskodawca podkreśla jednocześnie, że ustawodawca wyłączył prawo do stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych jedynie wobec morskiego taboru pływającego. W konsekwencji, zdaniem Spółki, w stosunku do wszelkich maszyn, urządzeń i środków transportu, które są używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagają szczególnej sprawności technicznej, mogą mieć zastosowanie podwyższone stawki amortyzacyjne. Może to zatem dotyczyć to także Urządzeń (…) i Innych Urządzeń, jeśli spełniają ww. warunki.

Środki trwałe używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych.

Ustawodawca w ustawie o CIT nie definiuje ani nie określa przesłanek jakie powinny być spełnione, aby uznać, że wskazane w art. 16i ust. 2 ustawy o CIT środki trwałe są „użytkowane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych”. Zgodnie z definicją słownika języka polskiego PWN „intensywny” oznacza „mający duże natężenie” bądź „charakteryzujący się dynamiką, wzmożoną aktywnością”, natomiast „przeciętny” oznacza „zwykły, typowy”. Tym samym omawiane pojęcie z użyciem przysłówka „bardziej” należy rozumieć „mający większe natężenie” czy „bardziej wzmożona aktywność”.

Jako przykładowe rozumienie bardziej intensywnego zużycia w praktyce wskazuje się następujące przykłady:

·urządzenie poddawane jest działaniu czynników zewnętrznych, takich jak:

·niskie i wysokie temperatury,

·środki chemiczne,

·woda, przez co narażone są one na korozję, pleśnie i uszkodzenia mechaniczne,

·opary żrące;

·urządzenie nie pozostaje w spoczynku – używane jest bez przerwy.

Powyższe potwierdzają stanowiska organów podatkowych m.in.:

·interpretacja indywidualna z 25 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.45.2017.1.JKT;

·interpretacja indywidualna z 25 sierpnia 2022 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.541.2022.1.WS – wydana wprawdzie na ustawy o PIT, ale przepisy dotyczące stosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych są analogiczne, jak w ustawie o CIT.

Środki trwałe wymagające szczególnej sprawności technicznej.

Zgodnie z Objaśnieniami, przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.

Należy zatem uznać, że przesłanka używania bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych jak także przesłanka szczególnej sprawności technicznej odnosi się do kwestii wykorzystywania urządzenia w warunkach wskazujących na bardziej intensywne zużycie niż przeciętnie przyjęte dla takich maszyn lub urządzeń.

W zakresie Urządzeń (…), biorąc pod uwagę, iż:

·Spółka dokonuje zmian w procesie używania Urządzeń (…) nieprzewidzianych przez ich producenta,

·ww. zmiany są uzasadnione od strony biznesowej, pozwalają bowiem np. na zwiększenie mocy produkcyjnej lub zmniejszenie kosztów energii,

·powyższe działania wpływają zarówno na intensywniejszą eksploatację tych urządzeń, jak i związanego z nimi osprzętu niż przeciętnie przyjęte dla takich maszyn lub urządzeń

- to w ocenie Wnioskodawcy, zarówno Urządzenia (…), w stosunku do których zmianie ulega proces używania, jak i związany z nimi osprzęt (np. (…)) jest używany bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych.

Ponadto, biorąc pod uwagę, iż wykorzystywane przez Wnioskodawcę Inne Urządzenia, obejmujące np.:

(...)

- na które oddziałują czynniki powodujące ich szybsze zużycie takie jak np. wysoka temperatura, pyły, drgania i/lub używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, to należy uznać, że są używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych i wymagają szczególnej sprawności technicznej.

W konsekwencji powyższego, przy amortyzacji Urządzeń (…) i Innych Urządzeń Spółka jest uprawniona do zastosowania do nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki interpretacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w szczególności:

·w interpretacji indywidualnej z 25 maja 2017 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.45.2017.1.JKT, zgodnie z którą, oddziaływanie wykorzystywanych w danej działalności substancji (tutaj: środków chemicznych) na środki trwałe można uznać za używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, a tym samym istnieje możliwość zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych;

·w interpretacji indywidualnej z 4 lutego 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.546.2019.1.MF, zgodnie z którą pojazdy, za pomocą których świadczy się usługi transportu medycznego, z uwagi na szczególnie wysoki roczny przebieg są używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych oraz z uwagi na charakter świadczonych usług - transport w celu ratowania życia i zdrowia ludzkiego - wymagają szczególnej sprawności technicznej, a tym samym spełniają przesłanki zastosowania podwyższonych stawek amortyzacji;

·w interpretacji indywidualnej z 2 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.440.2021.1.IM, zgodnie z którą samochód rajdowy silnie eksploatowany podczas wyścigów i używany w warunkach terenowych jest środkiem trwałym wymagającym szczególnej sprawności technicznej i używanym bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych, a tym samym istnieje możliwość zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych;

·w interpretacji indywidualnej z 14 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.528.2021.2.AK, zgodnie z którą, środek trwały wykorzystywany 24 godziny na dobę - którego sprawność musi być zapewniona w okresie użytkowania, a nie został on stworzony do pracy w ruchu ciągłym - wymaga szczególnej sprawności technicznej, a tym samym istnieje możliwość zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Co do zasady, art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT umożliwia zastosowanie podwyższonych stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do maszyn i urządzeń z grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych, które są poddane szybkiemu postępowi technicznemu, przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Zgodnie z Objaśnieniami, przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 KŚT, poddane szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

Ponadto, w doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, że z uwagi na obecny poziom rozwoju technologicznego i powszechne wyposażanie urządzeń różnego typu w mikroprocesory zakres stosowania przedmiotowego przepisu może być szeroki i znajdować zastosowanie w wielu branżach gospodarki (Komentarz dot. art. 16i ustawy o CIT, red. Obońska 2019).

Analogiczne podejście prezentują organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych, w których wskazują, że maszyny i urządzenia, co do których można uznać, że są poddane szybkiemu postępowi technicznemu to np. tokarka CNC, wycinarka laserowa itp. (np. interpretacja indywidualna z 7 czerwca 2019 r., sygn. 0115- KDIT3.4011.180.2019.2.MPŁ, interpretacja indywidualna z 14 lutego 2023 r., sygn. 111-KDIB1-3.4010.56.2023.1.JG.

Mając na uwadze powyższe, Urządzenia Elektrotechniczne należy uznać za urządzenia poddane szybkiemu postępowi technicznemu, a tym samym przy ich amortyzacji Spółka jest uprawniona do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT,

Na podstawie art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

W myśl art. 16h ust. 2 ustawy o CIT,

Stosownie do treści art. 16i ust. 1 ustawy o CIT,

Z powyższych przepisów wynika, że amortyzacja podatkowa stanowi formę rozłożonego w czasie obniżenia kosztów podatkowych wartością używanych w prowadzonej działalności gospodarczej przedmiotów, które zużywają się w okresie dłuższym niż 1 rok (środków trwałych). Okres amortyzacji jest zwykle zbliżony do standardowego okresu użytkowania danego rodzaju środków trwałych, co znajduje odzwierciedlenie w wysokości stawek amortyzacyjnych wskazanych w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiących Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Aby dany składnik majątku mógł zostać zaliczony do środków trwałych, musi stanowić własność lub współwłasność podatnika.

Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych stanowi Załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stawki amortyzacyjne przyporządkowane są do środków trwałych oznaczonych symbolami. Ich rozwinięcie znajduje się w Klasyfikacji Środków Trwałych, którą określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie klasyfikacji środków trwałych (t. j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1864), będące rozporządzeniem wykonawczym do ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 1799 ze zm.).

Na mocy art. 16i ust. 2 ustawy o CIT,

Z art. 16i ust. 7 ustawy o CIT wynika, że:

Państwa wątpliwości w związku z zadanym pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1 dotyczą ustalenia, czy są Państwo uprawnieni do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Budynków i Budowli jako używanych w warunkach pogorszonych.

Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego Załącznik 1 do omawianej ustawy. Stosownie do objaśnienia nr 1 do ww. Wykazu, za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

Zatem, dla budynków i budowli używanych pod ciągłym działaniem wysokich temperatur, znacznych drgań i wysokiej wilgotności powodujących przyspieszenie zużycia obiektu podatnicy mogą podwyższać stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Należy przy tym podkreślić, że uprawnienie do stosowania podwyższonej stawki nie ma charakteru stałego i dotyczy okresu, w którym istnieją okoliczności pozwalające uznawać budynek lub budowlę za używane w warunkach pogorszonych. Okoliczności używania budynku mogą bowiem ulegać zmianie, w tym w sposób powodujący ustanie warunków uzasadniających podwyższenie stawek. W takim przypadku podatnik ma obowiązek obniżyć stawkę do poziomu wynikającego z Wykazu.

Dokonana wykładnia przepisów prawa podatkowego wyjaśnia przesłanki istnienia po stronie podatnika uprawnienia określonego w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT. Możliwość skorzystania z omawianego uprawnienia przez zindywidualizowanego podatnika jest uzależniona od stwierdzenia, że w konkretnej, zaistniałej u niego sytuacji faktycznej przesłanki te zostały spełnione czyli zaistniały okoliczności faktyczne wskazane w hipotezie normy prawnej zawartej w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a).

Przesądzenie, czy warunki te zostały spełnione w danym stanie faktycznym, tj., przesądzenie, czy dany budynek lub budowla jest używany w warunkach pogorszonych wymaga natomiast zbadania kwestii istnienia wysokich temperatur, wilgotności i drgań oraz stopnia ich intensywności, natężenia, zmienności, czasu występowania. Konieczna jest również analiza wpływu tych czynników na obiekt – obejmująca w szczególności ocenę stanu technicznego budynku, stopnia jego zużycia, w tym relacji rzeczywistego zużycia (niszczenia) budynku lub budowli do zużycia przewidzianego dla tego rodzaju obiektu używanego w standardowych, normalnych warunkach oraz czynników wpływających na ewentualne przyspieszone zużycie obiektu – dokonana z uwzględnieniem obowiązujących norm służących ocenie szkodliwości tych czynników na budynki. Innymi słowy, ocena warunków używania budynku sprowadza się do dokonania ustaleń okoliczności faktycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że część budynków i budowli wykorzystywanych przez Spółkę do prowadzonej działalności (…) poddana jest ciągłemu działaniu drgań, wysokich temperatur oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu („Budynki i Budowle”). Budynki i Budowle są przystosowane do używania w opisanych warunkach.

Powyższe może dotyczyć takich Budynków i Budowli jak:

• (…), w której stale pracuje (…);

• (…), w której stale pracują maszyny przeprowadzające proces obróbki (…).

Przenosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt analizowanej sprawy należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, zgodnie z którym będą mieli Państwo możliwość zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Budynków i Budowli jako używanych w warunkach pogorszonych.

Dodatkowo należy zaznaczyć odrębność podstawy materialnoprawnej korzystania z omawianego uprawnienia, jaką jest zaistnienie przesłanek wynikających z regulacji art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o CIT, od sposobu udowodnienia, że przesłanki te faktycznie zaistniały. Decyzję o podwyższeniu stawki amortyzacyjnej budynku podejmuje podatnik, uwzględniając istniejący stan faktyczny i treść powoływanych unormowań. Stosując omawiany art. 16i ust. 2 pkt 1) lit. a) podatnik musi jednak liczyć się z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności na etapie ewentualnych późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych.

W związku z powyższym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Następną kwestią do rozstrzygnięcia jest ustalenie, czy są Państwo uprawnieni do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4, w odniesieniu do opisanych Urządzeń (…) jako używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych oraz Innych Urządzeń jako używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych i/lub wymagających szczególnej sprawności technicznej.

Jak wynika z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o CIT, przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.

Ponadto, ustawa o CIT nie definiuje, ani nie określa przesłanek, jakie powinny być spełnione aby uznać, że np. urządzenia są „używane bardziej intensywnie w warunkach wskazujących na bardziej intensywne zużycie”.

Z opisu sprawy wynika, że na bazie doświadczenia swoich pracowników oraz w oparciu o ich wiedzę i umiejętności techniczne, Spółka dokonuje zmian w procesie używania niektórych urządzeń i maszyn (…) („Urządzenia (…)”), nieprzewidzianych przez ich producenta. Zmiany takie są dokonywane np. w celu zwiększenia mocy produkcyjnej lub ograniczenia kosztów dotyczących zużywanej energii. Powyższe działania wpływają na intensywniejszą eksploatację Urządzeń (…), w stosunku do standardowego sposobu ich użycia przewidzianego przez producenta.

Ponadto, w swojej działalności wykorzystują Państwo również inne urządzenia przemysłowe niż Urządzenia (…), które ze względu na ich wykorzystanie w działalności (…), podlegają szybszej eksploatacji z uwagi na oddziałujące na nie czynniki powodujące ich szybsze zużycie, takie jak np. wysoka temperatura, pyły, drgania i/lub używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym („Inne Urządzenia”).

Powyższe dotyczy typowych urządzeń przemysłowych takich jak:

(...).

Ponadto, na bazie doświadczenia swoich pracowników oraz w oparciu o ich wiedzę i umiejętności techniczne, Spółka dokonuje zmian w procesie używania niektórych Innych Urządzeń. Tytułem przykładu można wskazać suwnice, które po odpowiednich modyfikacjach transportują cięższe ładunki niż przewiduje producent urządzenia czy (...), które dzięki odpowiedniemu dostosowaniu wykorzystywane są do produkcji kształtowników wykraczających wymiarem ponad wielkości przewidywane przez producenta.

Zgodzić się zatem należy z Państwa stanowiskiem, że w konsekwencji powyższego, przy amortyzacji Urządzeń (…) i Innych Urządzeń Spółka jest uprawniona do zastosowania do nich podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 i 3 jest prawidłowe.

Przedmiotem zawartej przez Państwa w złożonym wniosku wątpliwości jest również kwestia ustalenia, czy są Państwo uprawnieni do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, tj. przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0, w odniesieniu do opisanych w stanie faktycznym Urządzeń Elektrotechnicznych jako poddanych szybkiemu postępowi technicznemu.

Jak już wyżej wskazano, na mocy art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT,

Zgodnie z objaśnieniami do załącznika nr 1 ustawy o CIT, przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 klasyfikacji, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

Zatem, przyśpieszonej amortyzacji podlegać mogą następujące środki trwałe:

•maszyny i urządzenia należące do jednej z następujących grup KŚT: 4-6 lub 8 będące jednocześnie aparaturą naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną, lub

•maszyny i urządzenia należące do jednej z następujących grup KŚT: 4-6 lub 8 posiadające układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, wykorzystujące najnowsze zdobycze techniki podczas spełniania założonych dla nich funkcji.

Z opisu sprawy wynika, że w toku prowadzonej działalności Spółka wykorzystuje liczne urządzenia, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe („Urządzenia Elektrotechniczne”).

Powyższe dotyczy w szczególności takich urządzeń jak: (...).

Zatem, zgodzić się zatem należy z Państwa stanowiskiem, że Urządzenia Elektrotechniczne zaliczone do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji, należy uznać za urządzenia poddane szybkiemu postępowi technicznemu, a tym samym przy ich amortyzacji Spółka jest uprawniona do zastosowania podwyższonych stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Nadmienia się, że to na podatniku ciąży obowiązek dokonania prawidłowej klasyfikacji środka trwałego (środków trwałych) do odpowiedniej grupy KŚT. Po dokonaniu zaś takiej klasyfikacji to na podatniku spoczywa ciężar udowodnienia faktu, iż dany środek trwały podlega odpowiedniej klasyfikacji, gdyż to podatnik jest osobą, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych należy wskazać, że dotyczą one konkretnej i indywidualnej sprawy podatnika w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tej danej sprawie rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła  pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.