Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnili go Państwo pismem z 3 września 2025 r., które wpłynęło w tym samym dniu - w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

X Sp. z.o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest spółką prawa handlowego zarejestrowaną w KRS.

Wnioskodawca podlega obowiązkowi podatkowemu zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przeważającym przedmiotem działalności prowadzonej przez Spółkę jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z).

Wniosek dotyczy prac wykonywanych przez Wnioskodawcę polegających na tworzeniu i rozwoju oprogramowania w 2024 r. oraz w latach wcześniejszych, tj. 2023-2019.

W zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę systematycznie opracowywane są nowe koncepcje produktów w zakresie oprogramowania. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności również skupia się na modyfikacji, aktualizacji oraz ulepszaniu swoich produktów w zakresie oprogramowania. Opracowywane rozwiązania są na tyle innowacyjne w skali przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, że w znacznym stopniu odróżniają się od istniejących dotychczas rozwiązań. Czynności, które wykonuje Wnioskodawca to przejaw działalności twórczej o zindywidualizowanym charakterze.

Współpraca X Sp. z o.o. z klientami odbywa się na podstawie zawartych umów. W ramach tej współpracy Wnioskodawca analizuje na bieżąco wymagania biznesowe, projektuje interfejs użytkownika, procesy i funkcje systemu oraz realizuje w uzgodnionych cyklach prace informatyczne zmierzające do wytworzenia konkretnego programu komputerowego zgodnie z zapotrzebowaniem klienta. W oparciu o zawarte z klientami umowy Wnioskodawca przenosi na klientów całość praw autorskich do wytworzonych programów komputerowych. W konsekwencji Wnioskodawca traci prawa do wytworzonych utworów w zamian za wynagrodzenie, które stanowi w istocie zapłatę za przeniesienie praw autorskich do stworzonego utworu.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca tworzy m. in. następujące oprogramowania komputerowe (dalej: „Programy”):

a. (…) infrastrukturę blockchain (…);

b. sieć (…);

c. portal (…);

d. (…) aplikację (…).

Wnioskodawca wskazuje, że oprogramowanie było wytwarzane przez Spółkę w wyniku realizowanych prac rozwojowych. Należy podkreślić, że wytworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w ramach prowadzonej przez niego działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany). Prace rozwojowe związane z wytworzeniem oprogramowania realizowane są zgodnie z przyjętym planem, uwzględniającym odpowiednie zasoby niezbędnie do ich realizacji (tj. wykwalifikowany personel posiadający specjalistyczną wiedzę oraz niezbędny sprzęt, narzędzia, materiały i usługi). W ramach prowadzonych prac rozwojowych Wnioskodawca podejmuje następujące czynności: opracowanie i weryfikacja koncepcji oprogramowania, analizy możliwości wykorzystania dostępnych obecnie technologii, poszukiwanie nowych rozwiązań i metod realizacji różnego rodzaju procesów obliczeniowych oraz przetwarzania i prezentacji danych, tworzenie nowych algorytmów lub rozwój już istniejących, tworzenie unikalnych kodów programistycznych. W konsekwencji prace rozwojowe, których efektem jest wytworzenie oprogramowania przez Spółkę podlegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych, oprogramowania, matematyki i statystyki, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowego programu komputerowego.

W wydanej dla Spółki interpretacji indywidualnej (…) Dyrektor KIS stwierdził, że podejmowana przez Spółkę działalność polegająca na tworzeniu lub ulepszaniu autorskiego prawa do programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, a co za tym idzie prawa autorskie do programu komputerowego tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawnymi własności intelektualnej w rozumieniu ustawy o CIT.

W 2024 r. X Sp. z o.o. osiągała dominujący przychód przede wszystkim z tytułu realizacji dwóch umów:

a. Y (dalej: „Y”),

b. Z (dalej: „Z”).

Przedmiotem umowy z Y jest świadczenie na ww. podmiotu „usług badawczo-rozwojowych zgodnie z zaleceniami”, tj. polegających na opracowaniu oprogramowania programów komputerowych („Programy”). Usługi wykonywane przez X Sp. z o.o. są realizowane w oparciu o konsultantów X Sp. z o.o.

Przedmiotem umowy z Z jest świadczenie na rzecz ww. podmiotu „usług badawczo-rozwojowych zgodnie z zaleceniami”, tj. polegających na opracowaniu oprogramowania programów komputerowych („Programy”). Usługi wykonywane przez X Sp. z o.o. są realizowane w oparciu o konsultantów X Sp. z o.o.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów nie sprowadzają się wyłącznie do utrzymywania produktów oraz sprowadzają się w zasadniczej części do tworzenia rozwiązań programistycznych oraz ich nieustannego rozwoju - przy zachowaniu nowatorskiego charakteru rozwiązań Wnioskodawcy stosowanych dla branż cechujących się wysokim poziomem innowacyjności. Wnioskodawca skupia się w ramach swojej działalności na wytwarzaniu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego - osiągając z tego tytułu dochody kwalifikowane pochodzące z wynagrodzenia uiszczanego przez kontrahentów tytułem przeniesienia na nich przez Wnioskodawcę autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Działalność Wnioskodawcy nie ma charakteru prac rutynowych, lecz ma charakter twórczy i polegający na systematycznym procesie nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania tych zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, tj. do nowego programu komputerowego. Opracowanie architektury systemu, adekwatny dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji niezbędnych do zapewnienia oczekiwanych funkcjonalności, a także opracowanie kodów źródłowych rozwiązania następuje w wyniku twórczej działalności Wnioskodawcy i jest związane z pracą intelektualną mającą na celu opracowanie nowego wytworu intelektu tj. programu komputerowego, objętego autorskimi prawami majątkowymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn., dalej: „ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych”). Tworzony w ramach realizowanych prac program komputerowy jest utworem (dalej; „Utwór”) podlegającym ochronie prawno-autorskiej na podstawie art. 74 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Po wytworzeniu programu komputerowego prawa autorskie do niego są przekazywane za wynagrodzeniem klientowi.

Istota współpracy z klientem sprowadza się wyłącznie do wytworzenia dedykowanego jego potrzebom programu komputerowego (wskazanego powyżej jako „Programy”), zaś efektem ww. prac jest przeniesienie wypracowanego autorskiego prawa do programu komputerowego.

Przejście praw autorskich, ze względu na siedzibę klienta, poddane jest prawu odpowiadającemu państwu siedziby klienta (tj. zgodnie z prawem amerykańskim).

Wnioskodawca do realizacji powyższych celów zatrudnia specjalistów w oparciu o umowy o współpracę z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą oraz umowy o pracę lub umowy zlecenia z osobami fizycznymi nie prowadzącymi działalności gospodarczej (dalej: „Współpracownicy” lub „Konsultanci”).

Przedmiotem umowy Spółki ze Współpracownikiem jest świadczenie usług informatycznych z zakresu tworzenia oprogramowania, przygotowywania analiz oraz prowadzenia innych prac w szczególności dla potrzeb podpisanych przez Spółkę umów z innymi podmiotami.

Należy wskazać, że w ramach współpracy z osobami zatrudnionymi na umowę o pracę/zlecenie czy też w ramach współpracy B2B Spółka nabywa usługi informatyczne z zakresu tworzenia oprogramowania, przygotowania analiz oraz prowadzenia innych prac dla potrzeb podpisanych przez Spółkę umów z kontrahentami, w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania. Spółka składa w całość fragmenty kodów źródłowych przy pomocy swoich współpracowników (B2B) lub pracowników działających na rzecz Spółki. Na jeden program komputerowy składa się kilka lub więcej fragmentów kodów źródłowych nabywanych od Specjalistów. Jeden fragment kodu źródłowego nie jest jeszcze programem komputerowym i jako taki nie podlega ochronie przewidzianej dla programów komputerowych w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach obowiązujących umów Współpracownicy przenoszą na Spółkę autorskie prawa majątkowe do Utworów z chwilą ich przejęcia przez Spółkę. Za utwór uważa się przedmiot usług informatycznych wykonywanych każdorazowo przez Współpracowników. Współpracownikom za prawidłowo wykonane usługi oraz za przeniesienie na rzecz Spółki praw autorskich, przysługuje wynagrodzenie ryczałtowe za każdy jeden miesiąc świadczenia usług.

Fragmenty kodu tworzone przez konsultantów ze względu na ich charakter - jako części większych funkcjonalności systemów lub aplikacji - nie posiadają cech indywidualności i dodatkowo nie są samoistnie funkcjonalne - fragmenty nie mogą zostać uruchomione ani zidentyfikowane przez użytkownika bez reszty systemu są odpowiednikiem „półproduktu”.

Programiści wykonują prace wyłącznie zgodnie ze specyfikacją opracowaną przez Spółkę. To Spółka projektuje strukturę oprogramowania, planuje jego rozwój i integruje poszczególne moduły w gotowy produkt objęty kwalifikowanymi autorskimi prawami do programu komputerowego. Tym samym, programiści nie mają wpływu na kształt końcowego utworu ani kierunek rozwoju aplikacji.

Utwory powstałe w ramach współpracy B2B nie stanowią samodzielnych, funkcjonalnych programów komputerowych, a jedynie elementy lub etapy większego procesu rozwojowego, prowadzonego pod nadzorem Spółki i przez nią finalnie integrowanego. Należy także zaznaczyć, że Spółka nie nabywa kompletnego prawa do istniejącego już programu, lecz prowadzi działalność badawczo-rozwojową wewnętrznie, z wykorzystaniem wsparcia kontraktorów B2B, i to właśnie ona jako podmiot końcowy tworzy i eksploatuje kwalifikowane IP.

Nabycie usług Konsultantów jest niezbędne w celu realizowania usług przez Wnioskodawcę (określonych jako „Programy”).

W konsekwencji X Sp. z o.o. w 2024 r. i latach wcześniejszych, tj. 2023-2019, ponosiła głównie m.in. następujące kategorie kosztów, bezpośrednio związanych z wytworzeniem lub rozwinięciem programów komputerowych:

   - Wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia tj. należności, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy o PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych;

   - Koszty nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B zawartych z osobami fizycznymi prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą - zarówno z podmiotami niepowiązanymi, jak i powiązanymi (członkowie zarządu Wnioskodawcy) (tj. pozarolniczą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT; dalej: „Koszty B2B”),

dalej: „koszty konsultantów”.

Niezależnie od powyższego, X Sp. z o.o. ponosi następujące kategorie wydatków w celu realizacji umowy z Kontrahentami:

- Utrzymanie infrastruktury IT;

- Koszty biura (w tym wynajem powierzchni, opłaty eksploatacyjne);

- Usługi księgowe, koszty prawne (koszty ogólne Spółki);

- Koszty wyjazdów służbowych (w celu realizacji usługi);

- Koszty ubezpieczeń społecznych i składki zdrowotnej (dot. pracowników, zleceniobiorców)

dalej: „pozostałe koszty”.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi ewidencję rachunkową zmierzającą do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz pozwalającą:

- Ustalić przychody przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (każdy wytworzony indywidualnie Program);

- Wyodrębnić koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (każdy wytworzony indywidualnie Program);

- Ustalić w oparciu o przychody i koszty, dochody przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (każdy wytworzony indywidualnie Program).

- 

W przypadku Wnioskodawcy alokacja ponoszonych kosztów przedstawia się następująco:

 a. Koszty programistów własnych (umowy zlecenia);

 b. Koszty programistów zewnętrznych niezwiązanych ze Spółką, koszty nabycia licencji do programów komputerowych, koszty tłumaczeń;

 c. Koszty programistów lub podmiotów zewnętrznych powiązanych ze Spółka (tj. koszty ponoszone na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą);

 d. Koszty poniesione na nabycie przez Spółkę kompletnych praw własności intelektualnej, podlegających dalszej komercjalizacji.

Wnioskodawca zamierza skorzystać z ulgi podatkowej określonej w art. 24d i 24e ustawy o CIT (tzw. Ulgi IP Box) w stosunku do kwalifikowanych dochodów uzyskanych ze sprzedaży praw do utworów programu komputerowego za 2024 rok oraz za lata wcześniejsze, tj. 2023-2019.

(…)

Partnerem biznesowym spółki X jest firma Y oraz firma Z, którzy zapewniają finansowanie prac. Oba podmioty mają siedzibę w Stanach Zjednoczonych. W poprzednich latach X Sp. z o. o. współpracowała również z firmami (…).

W związku z powyższym, X Sp. z o.o. generuje przychody w wyniku współpracy z ww. podmiotami (świadczenie usług). X Sp. z o.o. nie otrzymuje grantów, dotacji, bezzwrotnej pomocy, pożyczek od ww. podmiotów.

X Sp. z o.o. stworzyła systemy, (…) (w wyniku powstania systemu zostało przeniesione autorskie prawo do programu komputerowego - kod programistyczny).

(…)

Badania i prace projektowe, które wykonuje X Sp. z o.o. nie są jednorazowe, krótkoterminowe, lecz stanowią złożony problem badawczy, którego opracowanie trwa wiele miesięcy, a jego szlifowanie i rozwijanie nawet klika lat. Każdy system, który Wnioskodawca tworzy staje się podwaliną do kolejnych systemów, z racji skomplikowania i czasu wymaganego na opracowanie tego typu rozwiązań.

Ze względu na stopień skomplikowania systemów i ilość niewiadomych nie da się określić dokładnego harmonogramu prac. Rozwiązaniem stosowanym przez X Sp. z o.o. jest praca w określonych cyklach, gdzie każdy cykl ma pewne założenia wstępne, postęp prac jest śledzony na bieżąco, a na koniec cyklu - na podstawie jego wyników - podejmowane są decyzje co do kolejnych kierunków. W ten sposób można stwierdzić, że każdy z harmonogramów został zrealizowany.

Ze względu na innowacyjność rozwiązań, każda kolejna iteracja nad programem wymaga od X Sp. z o.o. poszukiwania nowych rozwiązań i pozwala to na nabycie nowej wiedzy. W ramach prac wykonanych w roku 2024 X Sp. z o.o. nabyła nową wiedzą w zakresie (…).

Przed rozpoczęciem prac zw. z wytwarzaniem, udoskonalaniem programów komputerowych, X Sp. z o.o. potrafiła wytwarzać programy komputerowe m.in. (…). (…)

Prowadzone przez X Sp. z o.o. prace:

 a) są ukierunkowane na nowe odkrycia (działalność nowatorska - umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z projektowaniem nowych produktów lub procesów),

 b) są oparte na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie),

 c) prowadzą do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (działalność powtarzalna i/lub możliwa do odtworzenia),

 d) ich efektem jest projektowanie i tworzenie przez produktów, procesów, usług, które - w stosunku do dotychczasowej działalności - mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter, a te produkty, procesy, usługi w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie prowadzonej działalności gospodarczej.

Założenia, jakie X Sp. z o.o. stawia sobie w kwestii decentralizacji rozwiązań do tej pory zawsze oznaczały, że Spółka opracowywała systemy, których nikt wcześniej na świecie jeszcze nie stworzył lub nie stworzył na takim poziomie zaawansowania czy możliwości dla użytkownika. X Sp. z o.o. nie „przejmuje” systemów do utrzymania, wszystkie systemy i w ramach nich programy jakie tworzy są tworzone od zera. Spółka od lat tworzy systemy stanowiące alternatywę dla zcentralizowanych rozwiązań bez konieczności zaufania konkretnej instytucji. Są to systemy unikalne w skali globalnej.

Istnieje możliwość uruchomienia systemów podobnych do tych opracowywanych przez X Sp. z o.o. ze względu na fakt, że ten kod jest otwarty, dostępny w ogólnodostępnych na świecie repozytoriach kodu, zaś dokumentacja jest również publicznie dostępna. Dzięki temu użytkownicy ufają systemom (…) wiedząc, czego można się po nich spodziewać i na jakich warunkach. Nie da się też zaprzeczyć, że ktoś mógłby wymyślić system podobny do tego opracowanego przez X Sp. z o.o., jednak nie mogłoby to odbyć się bez nakładu intelektualnego podobnego jaki Wnioskodawca musiał wykonać. Te firmy czy osoby musiałyby też mieć wysoki początkowy poziom wiedzy podobny do tego prezentowanego przez Wnioskodawcę.

Efekty pracy X w zakresie wytworzenia i udoskonalenia programów komputerowych:

   - odznaczają się oryginalnym, twórczym charakterem

Cały kod jest pisany od zera na podstawie opracowania protokołu funkcjonowania systemu od zera. X wykorzystuje dostępne biblioteki tam gdzie się da - jest to standardowa praktyka programistyczna - jednak główna część programów X jest unikalna.

   - zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej usługi, produktu

Na chwilę obecną Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać (…) rozwiązania, jakie X opracowała. Istnieje kilka alternatyw, są jednak one oparte na innych założeniach.

   - nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny

Wyniku prac nie da się z góry przewidzieć, wykorzystywane przez X techniki oraz algorytmy muszą być dostosowywane do aktualnego stanu wiedzy i stopniowych odkryć w ramach prowadzonych prac.

   - nie są jedynie „techniczną”, a są/będą „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów

Efekty prac X mając zdecydowanie twórczy charakter.

W wyniku programowania Wnioskodawcy dokonuje się postęp w dziedzinie oprogramowania komputerowego, to znaczy, czy w wyniku twórczego charakteru podejmowanych czynności dokonuje się postęp technologiczny i powstają nowe/zmienione/ulepszone programy komputerowe.

(…)

Efektem prac Wnioskodawcy są bardzo często nowe algorytmy, ulepszone implementacje istniejących algorytmów, czy nowe połączenia algorytmów.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, tj. 2024 r.

Koszty konsultantów B2B służą wykonywaniu pracy bezpośredniej, tj. wytworzeniu kodu programistycznego przez Wnioskodawcę. Konsultanci świadczą usługi na rzecz X Sp. z o.o. X Sp. z o.o. w 2024 roku była związana z (…) kontraktorami B2B (podmiotami niepowiązanymi), którzy w 100 % czasu byli zw. z wykonywaniem usług polegających na wytworzeniu fragmentów kodu programistycznego (niestanowiącego finalnego produktu). Dodatkowo X Sp. z o.o. była związana z 2 kontraktorami B2B (podmiotami powiązanymi, członkami zarządu Spółki), którzy również wykonywali ww. usługi.

Koszty zleceniobiorców służą wykonywaniu pracy bezpośredniej, tj. wytworzeniu kodu programistycznego przez Wnioskodawcę. Zleceniobiorcy zależnie od formy umowy i stopnia związania z Wnioskodawcą odpowiednio wykonują zlecenie na rzecz X Sp. z o.o. Wnioskodawca w 2024 roku był związany z (…) zleceniobiorcami, którzy w 100 % czasu byli zw. z wykonywaniem usług polegających na wytworzeniu fragmentów kodu programistycznego (niestanowiącego finalnego produktu).

W piśmie z 3 września 2025 r. wskazali Państwo, że:

   - programy komputerowe, o których mowa we wniosku zostały wytworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT,

   - programy komputerowe, o których mowa we wniosku stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Wnioskodawca zaznacza, że przywołana we wniosku interpretacja indywidualna (…) wydana dla Wnioskodawcy potwierdza, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu lub ulepszaniu autorskiego prawa do programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, a co za tym idzie prawa autorskie do programu komputerowego tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawnymi własności intelektualnej w rozumieniu ustawy o CIT.

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję rachunkową, zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o CIT, w sposób umożliwiający prawidłowe i terminowe ustalenie dochodów w celu złożenia stosownego zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, tj. 2019-2024 r.

Pytania

1. Czy opisane w stanie faktycznym koszty poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia programistów świadczących usługi w modelu B2B - związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego), mogą zostać zakwalifikowane jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego) od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT - w odniesieniu do podmiotów niepowiązanych, tj. ujęte pod lit. b ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT?

2. Czy opisane w stanie faktycznym koszty poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia programistów świadczących usługi w modelu B2B - związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego), mogą zostać zakwalifikowane jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, inne niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT- w odniesieniu do podmiotów powiązanych, tj. ujęte pod lit. c ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym koszty poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia programistów świadczących usługi w modelu B2B - związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego), mogą zostać zakwalifikowane jako:

1. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT- w odniesieniu do podmiotów niepowiązanych, tj. ujęte pod lit. b ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT;

2. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT- w odniesieniu do podmiotów powiązanych, tj. ujęte pod lit. c ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Uzasadnienie stanowiska w zakresie pytania 1 i 2

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a + b + c + d,

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że w wydanej dla Spółki interpretacji indywidualnej (…) Dyrektor KIS stwierdził, że:

   - „podejmowana przez Spółkę działalność polegająca na tworzeniu lub ulepszaniu autorskiego prawa do programu komputerowego stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT, a co za tym idzie prawa autorskie do programu komputerowego tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są kwalifikowanymi prawnymi własności intelektualnej w rozumieniu ustawy o CIT,

   - koszty nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B nie mogą zostać zaliczone do lit. a wskaźnika nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT),

   - koszty wynagrodzeń osób zatrudnionych na umowę zlecenie, którzy wytwarzają kod programistyczny dla Spółki, mogą zostać zaliczone do lit. a wskaźnika nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT),

   - koszty ponoszone na: utrzymanie infrastruktury IT, usługi księgowe, koszty prawne, koszty wyjazdów służbowych (w celu realizacji usługi), koszty ubezpieczeń społecznych i składki zdrowotnej (dot. zleceniobiorców), funkcjonalnie związane z tworzeniem i rozwojem kwalifikowanych praw własności intelektualnej mogą zostać zaliczone do lit. a wskaźnika nexus(art. 24d ust. 4 ustawy o CIT),

   - koszty biura nie mogą zostać uwzględnione we wskaźniku nexus,

   - uznał za nieprawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym koszty wynagrodzeń programistów świadczących usługi w modelu B2B mogą być kwalifikowane do litery a wzoru nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT).

Organ wskazał, że: „Natomiast, nie mogą Państwo w literze „a” wskaźnika nexus uwzględnić kosztów nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B. Koszty nabycia ww. usług to wydatki dotyczące podmiotów zewnętrznych świadczących na Państwa rzecz usługi na podstawie zawartych umów o świadczenie takich usług, a więc nie można uznać, że zostały one poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalność badawczo-rozwojową, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Ponownie przywołać należy treść pkt 115 Objaśnień IP Box, zgodnie z którym: „Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze „b” wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze „c” wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze „d” wzoru nexus”.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie zaliczenia do lit. „a” wskaźnika nexus kosztów nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B, jest nieprawidłowe.”

Jednocześnie Organ nie wskazał jednoznacznie, do jakiej litery wskaźnika nexus (art. 24d ust. 4 ustawy o CIT) powinny zostać zaliczone koszty nabycia usług informatycznych w ramach umów B2B. Niniejszy wniosek został złożony celem ustalenia prawidłowego przypisania kosztów kontraktorów B2B - w zakresie zarówno podmiotów niepowiązanych, jak i powiązanych (członkowie zarządu Wnioskodawcy).

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty kontraktorów B2B (podmiotów niepowiązanych) powinny zostać zakwalifikowane do litery b wskaźnika nexus, natomiast koszty kontraktorów B2B (podmiotów powiązanych) podlegają zakwalifikowaniu do litery c wskaźnika nexus.

Fragmenty kodu tworzone przez konsultantów ze względu na ich charakter - jako części większych funkcjonalności systemów lub aplikacji - nie posiadają cech indywidualności i dodatkowo nie są samoistnie funkcjonalne - fragmenty nie mogą zostać uruchomione ani zidentyfikowane przez użytkownika bez reszty systemu są odpowiednikiem „półproduktu”.

Programiści wykonują prace wyłącznie zgodnie ze specyfikacją opracowaną przez Spółkę. To Spółka projektuje strukturę oprogramowania, planuje jego rozwój i integruje poszczególne moduły w gotowy produkt objęty kwalifikowanymi autorskimi prawami do programu komputerowego. Tym samym, programiści nie mają wpływu na kształt końcowego utworu ani kierunek rozwoju aplikacji.

Utwory powstałe w ramach współpracy B2B nie stanowią samodzielnych, funkcjonalnych programów komputerowych, a jedynie elementy lub etapy większego procesu rozwojowego, prowadzonego pod nadzorem Spółki i przez nią finalnie integrowanego. Należy także zaznaczyć, że Spółka nie nabywa kompletnego prawa do istniejącego już programu, lecz prowadzi działalność badawczo-rozwojową wewnętrznie, z wykorzystaniem wsparcia kontraktorów B2B, i to właśnie ona jako podmiot końcowy tworzy i eksploatuje kwalifikowane IP.

Potwierdzenie tej tezy można odnaleźć w orzecznictwie. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku II FSK 870/22 z 5 października 2023 r. stwierdził:

   - „Spółka nabywa od poszczególnych specjalistów IT fragmenty kodów, tworzy z nich kompletne programy komputerowe i dokonuje ich systematycznego ulepszania i rozwijania, a więc poprawia użyteczność lub funkcjonalność programów. Zatem nie jest tak, że tylko administruje pracami. Poza tym to spółka rozdziela prace pomiędzy specjalistów oraz to ona decyduje, jakie funkcjonalności programów (lub nowe programy) będą przez nią tworzone. To nie specjaliści decydują o kierunku rozwoju programów, ale spółka. To nie specjaliści IT decydują, jaka funkcjonalność lub jaki program/kod źródłowy ma być napisany. Spółka prowadzi wiec prace badawczo-rozwojowe.”

   - „(Skarżąca) Wskazała, że nabywa od Specjalistów fragmenty kodów źródłowych, z których tworzy kompletne programy komputerowe. Część praw IP Skarżąca wytworzyła jeszcze przed 2019 r. i obecnie są one rozwijane (np. kalendarz wizyt). Na funkcjonalność Kalendarza Wizyt składa się wiele fragmentów kodów, które zostały połączone w ramach działalności Skarżącej. Dochodzi do wytworzenia przez Skarżącą gotowych programów komputerowych objętych autorskimi prawami do programów komputerowych.”

   - „Członkowie zespołów przygotowują fragmenty kodów i elementy graficzne, testują rozwiązania, wykrywają i usuwają zidentyfikowane błędy. To prowadzi do powstania fragmentów kodów źródłowych programów. Nie są to samodzielne programy komputerowe. Na jeden program składa się większa liczba fragmentów kodów źródłowych, które są ze sobą powiązane.”

Również interpretacje indywidualne zdają się potwierdzać to stanowisko:

   - Interpretacja indywidualna z 6 czerwca 2025 r., 0111-KDIB1-3.4010.82.2025.2.JKU: „(…) nabywane od Specjalistów usługi programistyczne, testerskie, wdrożeniowe, w wyniku których powstają fragmenty kodów źródłowych oprogramowania (fragment kodu źródłowego który nie jest jeszcze programem komputerowym, a więc nie stanowi kwalifikowanego prawa własności intelektualnej). Poszczególni programiści najczęściej nie tworzą w całości jednego samodzielnego programu czy modułu, lecz w ramach przydzielonych im zadań tworzą fragmenty tego modułu - fragmenty kodów źródłowych. Spółka nabywa przede wszystkim wyniki prac badawczo-rozwojowych.”

   - Interpretacja indywidualna z 26 lutego 2025 r. 0111-KDIB1-3.4010.807.2024.2.JKU: „Z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że z nabytych od Współpracowników B2B fragmentów kodów źródłowych Państwa Spółka tworzy (będzie tworzyć) kompletny kod źródłowy stanowiący gotowy i samodzielny program komputerowy. Fragmenty kodów stanowią wynik działalności badawczo-rozwojowej Współpracownika B2B, od którego nabywany jest fragment kodu. Zatem, wydatki na nabycie fragmentów kodów źródłowych od Współpracowników B2B mogą Państwo zaliczyć do lit. b wskaźnika nexus.

Do litery „b” wskaźnika nexus mogą zostać zaliczone również wydatki na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B, stanowiące wyniki prac badawczo-rozwojowych.

Natomiast, pod literą „d” wskaźnika nexus należy kwalifikować koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.”

   - Pismo z 12 stycznia 2024 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL2-2.4011.664.2023.2.AG: „Fragmenty kodów źródłowych, które Wnioskodawca zamierza zaliczyć do lit. b wskaźnika nexus, będą wykorzystywane do tworzenia samodzielnego i w pełni funkcjonalnego programu komputerowego. W tym znaczeniu same fragmenty kodów nie stanowią samodzielnego programu komputerowego. Wydatki na nabycie fragmentów kodów źródłowych nie stanowią wydatków na nabycie kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Biorąc pod uwagę powyższą argumentację dotyczącą fragmentów kodów źródłowych, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie usług informatycznych od Współpracowników B2B mogą być zaliczone do wydatków określonych w lit. b wskaźnika nexus.”

   - Ponadto pkt. 115 Objaśnień MF dot. IP Box z 15 lipca 2019 r. w przypadku gdy zostanie zastosowany wprost, bez dalszej jego analizy w przypadku konkretnego stanu faktycznego, również potwierdza zakwalifikowanie tych kosztów pod literę b wskaźnika nexus.

„115. Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus.”

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane w stanie faktycznym koszty poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia programistów świadczących usługi w modelu B2B - związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego), mogą zostać zakwalifikowane jako:

1. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT - w odniesieniu do podmiotów niepowiązanych, tj. ujęte pod lit. b ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT;

2. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT - w odniesieniu do podmiotów powiązanych, tj. ujęte pod lit. c ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r., poz. 278 ze zm., dalej: „updop”, „ustawa o CIT”),

W myśl art. 24d ust. 2 updop,

kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,

2. prawo ochronne na wzór użytkowy,

3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2021 r. poz. 213),

8. autorskie prawo do programu komputerowego

   - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 updop,

Dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4 updop. Zgodnie z treścią tego przepisu:

Stosownie do art. 24d ust. 5 updop,

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 24d ust. 7 updop,

dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

 1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

 3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

 4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 24d ust. 8 updop,

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d updop, zostały określone w art. 24e updop.

Stosownie do art. 24e ust. 1 updop,

podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;

2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Zgodnie z art. 24e ust. 2 updop,

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

Podatnik, który będzie chciał skorzystać z preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa podkreślić należy, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

1. zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;

2. należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 24d ust. 2 updop;

3. podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczypospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, programy komputerowe, o których mowa we wniosku, zostały wytworzone przez Państwa w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o CIT. Programy komputerowe, o których mowa we wniosku stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej, w myśl art. 24d ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT.

Odnosząc się do przedstawionych przez Państwa wątpliwości wskazuje , że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

- wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o CIT.

Dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

- dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

- wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

- wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

- kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

- dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Zgodnie z wyjaśnieniami OECD w akapicie 39 Raportu OECD BEPS Plan Działania nr 5, istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych IP.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Zgodnie z Objaśnieniami Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX (akapit nr 114-116), do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło. W przypadku umowy o dzieło, koszty związane z zatrudnieniem pracowników będą ujęte w literze a wzoru nexus, o ile koszty te będą faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio przez Państwa działalność badawczo-rozwojową związaną z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Podatnik będzie miał również prawo uwzględnić we wskaźniku nexus koszty związane z zawarciem umowy cywilno-prawnej z podmiotem prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (np. umowy B2B). W przypadku takiej umowy nabyta usługa (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP) będzie ujęta w literze b wzoru nexus o ile podmiot, z którym zawarta jest umowa nie jest podmiotem powiązanym. W przypadku podmiotów powiązanych koszty nabycia wyników prac badawczo-rozwojowych należy ująć w literze c wzoru nexus. Dodatkowo, jeżeli w wyniku wykonania umowy dojdzie do przeniesienia prawa własności intelektualnej pomiędzy podmiotami, wówczas koszty, o których mowa wyżej, należy ująć w literze d wzoru nexus (pkt 115).

Państwa wątpliwości budzi kwestia przyporządkowania poszczególnych rozliczeń kosztów we współczynniku Nexus, tj. czy koszty poniesione przez Wnioskodawcę na wynagrodzenia programistów świadczących usługi w modelu B2B - związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego), mogą zostać zakwalifikowane jako koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (autorskim prawem do programu komputerowego), innych niż wymienione w lit. d:

- od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, tj. ujęte pod lit. b ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4 ustawy o CIT,

- od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, tj. ujęte pod lit. c ze wskaźnika nexus z art. 24d ust. 4.

Zgadzam się z dokonaną przez Państwa klasyfikacją kosztów przedstawionych w pytaniach oznaczonych nr 1 i 2 do wskazanych powyżej liter wskaźnika nexus.

Państwa stanowisko w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.