Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lipca 2025 r. wpłynął wniosek Państwa Fundacji z 30 czerwca 2025 r.  o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usługi w postaci organizacji i prowadzenia zajęć z … i ...

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 sierpnia 2025 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca … z siedzibą w … prowadzi, zgodnie ze Statutem, działalność, której celem jest: (...).

Fundacja, zgodnie ze Statutem, realizuje swoje cele poprzez:(...).

Fundacja nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i korzysta ze zwolnienia przedmiotowego. Statut Fundacji przewiduje prowadzenie działalności gospodarczej, będącej działalnością uzupełniającą podstawową działalność Wnioskodawcy, którą stanowi między innymi inicjowanie, organizowanie i wspieranie działalności oświatowej, edukacyjnej, kulturalnej, wspieranie rozwoju i upowszechnianie kultury fizycznej oraz sportu, w szczególności w zakresie tańca klasycznego oraz innych stylów tańca, a także wspierania rozwoju fizycznego dorosłych, dzieci i młodzieży. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Fundacja nie działa jednak w celu osiągnięcia zysku, a cała ewentualna nadwyżka przychodów nad kosztami przeznaczona jest na prowadzenie działalności statutowej Wnioskodawcy. W szczególności w przypadku osiągnięcia zysków z tytułu działalności w zakresie prowadzenia zajęć tanecznych i ruchowych, prezentacji spektakli, koncertów, są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Fundacja jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców i Rejestru Stowarzyszeń z przedmiotem działalności pod numerem KRS …, a celem działania Fundacji jest między innymi wspieranie rozwoju i upowszechnianie kultury fizycznej oraz sportu, a także wspierania rozwoju fizycznego dorosłych, dzieci i młodzieży. Z chwilą wpisu do rejestru Fundacja uzyskała osobność prawną.

W ramach podejmowanej działalności Fundacja planuje realizować następujące zdarzenia:

1.prowadzenie zajęć w postaci …, czyli zajęć rozwojowych, sportowo-rekreacyjnych, prowadzonych w grupach dziecięcych i młodzieżowych na różnych stopniach zaawansowania. Podczas zajęć uczestnicy rozwijają sprawność fizyczną, koordynację, gibkość i umiejętności techniczne w zakresie wykonania ewolucji akrobatycznych. W zajęciach uczestniczą również tancerze, którzy poszerzają swoje umiejętności o elementy …, w tym tancerze korzystający z nauki zawodu tancerza w prowadzonej przez Fundację … w …. Zajęcia będą odbywały się na ścieżkach powietrznych i materacach. Zajęcia z … to zajęcia fizyczne ukierunkowane na rozwijanie umiejętności gimnastycznych, zdrowia fizycznego, wśród dzieci i młodzieży.

2.prowadzenie zajęć tanecznych w formie zespołów tanecznych, czyli zajęć ukierunkowanych na grupy dziecięce, młodzieżowe i dorosłe, prowadzone w wybranym stylu tańca np. …, …, ... Taka grupa będzie funkcjonowała latami, przechodząc ścieżkę od grupy początkującej do zaawansowanej w danym stylu. Zajęcia będą prowadzili instruktorzy po Instruktorskich Kursach Kwalifikacyjnych, absolwenci Niepublicznej Szkoły … lub studenci i absolwenci kierunków tanecznych. Zespoły oprócz zajęć rozwijających w danym stylu, przygotowują program artystyczny, który będą prezentowały podczas różnego rodzaju wydarzeń i prezentacji, również podczas konkursów, festiwali i zawodów tanecznych.

Planowane zajęcia zarówno w zakresie …, jak i … mają na celu realizowanie statutowych zadań Fundacji w postaci wspierania rozwoju i upowszechniania kultury fizycznej oraz sportu, a także inspirowanie i wspieranie rozwoju fizycznego oraz intelektualnego dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Taniec … i … w formule planowanych zajęć wymagają od uczestników dużego zaangażowania fizycznego i są skoncentrowane na rozwój i wzmocnienie tężyzny fizycznej kursantów. Taniec, tutaj w formule tańca …, mimo że jest uznawany głównie za formę artystyczną, posiada wiele cech, które pozwalają zaliczyć go do dziedziny sportu. Podobnie, jak inne dyscypliny sportowe, wymaga doskonałej kondycji fizycznej, precyzyjnych ruchów i techniki, a także rywalizacji. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że Międzynarodowy Komitet Olimpijski w dniu 7 grudnia 2020 r. zdecydował, że taniec - w tym wypadku … - został oficjalnie włączony do programu Igrzysk Olimpijskich w roku 2024 r. Należy wskazać, że zajęcia będą odbywały się 2- 3 razy w tygodniu w stałych godzinach, w grupach zrzeszających do 20 osób. Zajęcia będą prowadzone w siedzibie Wnioskodawcy w …, która zapewnia pełne zaplecze lokalowe i sprzętowe niezbędne do organizowania ww. zajęć. Zajęcia będą prowadzone przez instruktorów posiadających uprawnienia. Uczestnicy zajęć (kursów) będą uiszczać na konto Fundacji lub do kasy opłaty za udział w kursach, tj. za świadczone usługi. Na ich podstawie planowane jest dokonywanie zapisów uczestników na zajęcia. Fundacja przeznaczy uiszczone opłaty na rzecz wynagrodzeń instruktorów i opłat związanych z utrzymaniem pomieszczeń przeznaczonych na prowadzenie zajęć. Prowadzone zajęcia mają na celu rozwój i promocję wychowania fizycznego, a także umożliwienie uprawiania sportu, jakim jest … i taniec w zespołach ich uczestnikom. Uczestnicy zajęć mają mieć możliwość uczestniczenia w rywalizacji sportowej w postaci zawodów organizowanych na terenie RP, występów celem prezentowania osiągnięć i postępów w treningach.

W uzupełnieniu wniosku na pytanie nr 1: Czy Fundacja jest klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu?

odpowiedzieliście Państwo: Fundacja nie jest klubem sportowym ani związkiem stowarzyszeń. Jednakże mając na uwadze art. 132 ust. 1 lit m Dyrektywy 112, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez  organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub  uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Należy zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtował się pogląd, zgodnie z którym przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112 należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również  tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r., IFSK 585/13 oraz z dnia 18 maja 2017 r., I FSK 1807/15 - wyroki dostępne w bazie orzeczeń: orzeczenia.nsa.gov.pl).

Jak podkreślił NSA w powołanym wyroku z dnia 13 marca 2014 r., z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 112 wynika, że zwolnienie w nim opisane ma charakter bezwarunkowy w sensie materialnym. Oznacza to, że Państwa Członkowskie nie mogą drogą regulacji krajowych odstąpić od udzielenia tego zwolnienia albo je ograniczyć. Przepis ten zawarty jest w rozdziale 2 dyrektywy 112 zatytułowanym „zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”. Mają zatem na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie C-357/07 TNT Post UK, Zb.Orz.s. 1-3025, pkt 32. Jednakże zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób.

Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie podkreślał, że terminologia używana do określenia zwolnień od podatku od towarów i usług powinna być interpretowana w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Jednakże owa zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminologia stosowana przy określeniu zwolnień przewidzianych w art. 132 dyrektywy 112 powinna być interpretowana w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 listopada 2004 r. w sprawie C-284/03 Temco Europę, Zb.Orz.s. I- 11237, pkt 17, wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C- 434/05 Horizon College, Zb.Orz.s. 1-4793, pkt 16, a także wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, Zb.Orz.s. 1-7821, pkt 17.)

Ponadto zwolnienia te powinny być stosowane jednolicie we wszystkich Państwach Członkowskich. Stąd też wykładnia przepisów prawa krajowego powinna uwzględniać treść unijnych unormowań oraz musi być zbieżna we wszystkich krajach Unii Europejskiej.

W rezultacie, niezasadne jest ograniczanie się wyłącznie do stosowania językowych dyrektyw wykładni, prowadzi to bowiem do zawężającej interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Ogranicza bowiem zwolnienie wyłącznie do usług świadczonych w formie klubu sportowego, związku sportowego lub związku stowarzyszeń i innych osób prawnych w rozumieniu art. 3 i art. 6 ustawy o sporcie. Taka interpretacja pomija uwarunkowania prawne, których źródłem są przepisy prawa unijnego. Należy bowiem podkreślić, że przepis art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112 stanowi o usługach świadczonych przez „organizacje nienastawione na osiąganie zysku”. Zatem nie ma podstaw do zawężania kręgu podmiotów świadczących te zwolnione usługi. Sprzeciwiają się temu postanowienia dyrektywy 112.

Stanowisko, zgodnie z którym do spełnienia warunków zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, niezbędne jest działanie przez podmiot świadczący usługi w formie klubu sportowego, związku sportowego lub związku stowarzyszeń i innych osób prawnych w rozumieniu art. 3 i art. 6 ustawy o sporcie, jest rezultatem pominięcia wykładni prounijnej przepisu ustanawiającego to zwolnienie i w rezultacie zawyża zakres tego zwolnienia, jaki wynika z przepisu prawa unijnego. Jak bowiem wskazano, przepis art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 112 stanowi o usługach świadczonych przez „organizacje nienastawione na osiąganie zysku”, nie wskazując formy prawnej tych organizacji.

Jednocześnie wskazać należy, że w niniejszej sprawie możliwe jest dokonanie prounijnej wykładni art. 43 ust. 1 pkt 32 z uwzględnieniem regulacji ustawy o sporcie w taki sposób, aby nie pomijać części treści przepisu krajowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Ponadto, za sport uważa się współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego (por. art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie). Oznacza to, że sport może być uprawiany zarówno w formach zorganizowanych, jak i doraźnie. Potwierdza to okoliczność, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Jednocześnie jednak, ustawodawca nie sformułował rozbudowanej definicji klubu sportowego, a ograniczył się do wskazania, że klub sportowy działa jako osoba prawna (art. 3 ust. 2 ustawy o sporcie).

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca niewątpliwie popularyzuje organizuje aktywność fizyczną i tworzy warunki dla jej podejmowania, co wpływa na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Jednocześnie, jest on osobą prawną. Tym samym, skoro celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność sportowa, a na skutek wpisania do odpowiedniego rejestru nabył on osobowość prawną, brak jest podstaw ku temu, aby odmawiać mu przymiotu klubu sportowego.

Sam fakt nieposiadania w nazwie sformułowania ''klub sportowy" nie decyduje o jego podmiotowości w znaczeniu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT. Jeżeli zaś podmiot ten urzeczywistnia także pozostałe elementy podatkowego stanu faktycznego zwolnienia podatkowego ukształtowanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, niezasadne jest kwestionowanie stosowania tego elementu konstrukcji podatku, determinującego treść zobowiązania podatkowego ciążącego na Wnioskodawcy (por. wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z 18 maja 2017 r., sygn. akt I FSK 1807/15).

Na pytanie nr 2: Czy usługi są przez Państwa świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym?

odpowiedzieliście Państwo: Tak. Usługi będą świadczone na rzecz dzieci i młodzieży uczestniczącej w zajęciach … i … (osoby uprawiające sport) oraz na rzecz dzieci uczestniczących w zajęciach … (zajęcia wychowania fizycznego, ruchowe).

Na pytanie nr 3: Czy świadczone przez Państwa usługi będące przedmiotem wniosku są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim?

odpowiedzieliście Państwo: Tak. Usługi przez nas świadczone są konieczne do uprawiania sportu w formie … i …. Zajęcia prowadzone przez nas dają sprawność fizyczną i pozwalają na zwiększenie możliwości uczestniczenia w różnych dyscyplinach sportowych, pozytywnie wpływają na ogólny dobrostan.

Na pytanie nr 4: Czy świadczone przez Państwa usługi będące przedmiotem wniosku mają charakter czystego wypoczynku i rozrywki, tj. służą rekreacji?

odpowiedzieliście Państwo: Nie. Zajęcia prowadzone w ramach naszych usług przygotowują dzieci i młodzież do rywalizacji sportowej, konkursów tanecznych i prezentacji scenicznych.

Na pytanie nr 5: Czy opłaty wnoszone za uczestnictwo w będących przedmiotem zapytania zajęciach są bezpośrednio powiązane z aktywnych uprawianiem sportu?

odpowiedzieliście Państwo: Tak. Są to miesięczne opłaty za uczestnictwo w zajęciach.

Na pytanie nr 6: Czy świadczone przez Państwa usługi związane są z:

a)działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną;

odpowiedzieliście Państwo: Nie, nie prowadzimy takiej działalności.

b)wstępem na imprezy sportowe;

odpowiedzieliście Państwo: Nie

c)usługami odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji;

odpowiedzieliście Państwo: Nie, nie prowadzimy takiej działalności.

d)usługami odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym;

Odpowiedzieliście Państwo: Nie, nie prowadzimy takiej działalności.

e)usługami wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością?

Odpowiedzieliście Państwo: Nie, nie prowadzimy takiej działalności.

Pytanie

Czy świadczone przez Fundację, której celem statutowym jest wspieranie rozwoju i upowszechnianie kultury fizycznej oraz sportu, a także inspirowanie i wspieranie rozwoju fizycznego oraz intelektualnego dzieci, młodzieży i osób dorosłych, na rzecz uczestników odpłatne usługi w postaci organizacji i prowadzenia zajęć z … i … są opodatkowane podatkiem od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zajęć … i … na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, korzystają ze zwolnienia przedmiotowego jako usługi ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym. Uzasadnienie stanowiska stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem, że: a) są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim, b) świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków, c) są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym - z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Natomiast na mocy art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Mając na uwadze powołane przepisy należy zauważyć, że w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtował się pogląd, zgodnie z którym przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112 należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 marca 2014 r., I FSK 585/13 oraz z dnia 18 maja 2017 r., I FSK 1807/15 ). Jak podkreślił NSA w powołanym wyroku z dnia 13 marca 2014 r., z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112 wynika, że zwolnienie w nim opisane ma charakter bezwarunkowy w sensie materialnym. Oznacza to, że Państwa Członkowskie nie mogą drogą regulacji krajowych odstąpić od udzielenia tego zwolnienia albo je ograniczyć. Przepis ten zawarty jest w rozdziale 2 dyrektywy 112 zatytułowanym "zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym". Mają zatem na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie C-357/07 TNT Post UK, Zb. Orz. s. I-3025, pkt 32. Jednakże zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób. Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że Trybunał Sprawiedliwości wielokrotnie podkreślał, że terminologia używana do określenia zwolnień od podatku od towarów i usług powinna być interpretowana w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Jednakże owa zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminologia stosowana przy określeniu zwolnień przewidzianych w art. 132 dyrektywy 112 powinna być interpretowana w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 listopada 2004 r. w sprawie C-284/03 Temco Europe, Zb. Orz. s. I-11237, pkt 17, wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie C-434/05 Horizon College, Zb. Orz. s. I-4793, pkt 16, a także wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, Zb. Orz. s. I-7821, pkt 17.) Ponadto zwolnienia te powinny być stosowane jednolicie we wszystkich Państwach Członkowskich. Stąd też wykładnia przepisów prawa krajowego powinna uwzględniać treść unijnych unormowań oraz musi być zbieżna we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Z analizy całokształtu sprawy wynika, że Wnioskodawca - Fundacja jest podmiotem nienastawionym na osiągnięcie zysku; w ramach swojej statutowej działalności prowadzi zajęcia popularyzujące aktywność fizyczną i tworzy warunki do jej podejmowania przez uczestników, co wpływa na wypracowanie i poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych i osiągnięcie wyników w ramach rywalizacji sportowej na turniejach i pokazach. Wpłaty uzyskiwane za świadczenie usług w postaci prowadzonych zajęć są przeznaczane na pokrycie kosztów związanych z prowadzonymi zajęciami, a zatem działania te nie są nastawione na osiągnięcie zysków. Fundacja otwiera społeczeństwu możliwość uprawiania i kultywowania sportu, na każdym jego poziomie i przez osoby w różnym wieku, w formie atrakcyjnej dla jej odbiorców. Zarówno zajęcia .., jak i zajęcia tańca … stanowią aktywność, którą należy postrzegać jako zajęcia sportowe, albowiem zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. 1a. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego. 2. Sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną. Z ugruntowanego orzecznictwa sądów administracyjnych wynika, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT w związku z art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 112 należy tak interpretować, że zwolnieniem od podatku określonym w tej normie objęte są nie tylko usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, ale również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nie nastawione na osiąganie zysku. Takie stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt I FSK 585/13. Pogląd ten został podtrzymany także w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Po 174/14. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT Fundacja będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w zakresie usług świadczonych w formie zajęć z … i zespołów tanecznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi zajęć .. i … na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług korzystają ze zwolnienia przedmiotowego jako usługi ściśle związane ze sportem i wychowaniem fizycznym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775, ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie natomiast do postanowień art. 8 ust. 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Wskazania wymaga, że przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie to, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Zauważenia wymaga, że świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy. Świadczenie usług dokonywane odpłatnie w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres oraz zasady zwolnień od podatku od towarów i usług zostały zdefiniowane w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy:

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy:

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy:

Jednocześnie zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą”:

Zatem analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że ze zwolnienia od podatku VAT na mocy wymienionych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport. Przy czym z tego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością. Ponadto, zwolnienie powyższe ma zastosowanie w sytuacji, gdy podmiot wykonujący ww. czynności nie osiąga w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a jeśli je osiąga – są one w całości przeznaczane na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Niespełnienie chociażby jednej z wymienionych przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie omawianej regulacji. Przepisy ustawy nie zawierają jednak definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się TSUE w wyroku z 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez  szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

W konstatacji Trybunał stwierdził, że „art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy 2006/112/WE Rady należy interpretować w ten sposób, iż niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu”.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488 ze zm.):

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie:

W celu skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, podatnik powinien spełniać przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Podmiotami korzystającymi ze zwolnienia od podatku są podmioty będące klubem sportowym, związkiem sportowym oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, a także inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku. Przy czym, świadczone usługi muszą być ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Jednocześnie usługi muszą być świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Jak wynika z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, które świadczone są przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ustawy, jednakże obwarowane jest to spełnieniem warunków przewidzianych ustawowo. W konsekwencji, zgodnie z przepisami - zarówno przesłanki od strony podmiotowej, jak i przedmiotowej muszą zostać wypełnione, aby dane usługi korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Polskie ustawodawstwo w powyższym zakresie należy jednakże rozpatrywać w świetle rozwiązań unijnych i tym samym konieczne jest odniesienie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy do art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy, z czego wynika, że zwolnieniem oprócz podmiotów wskazanych w polskiej ustawie objęte mogą być również tego typu usługi świadczone przez inne podmioty nienastawione na osiąganie zysku.

Jak wynika z opisu sprawy, Państwa Fundacja jest wpisana do Rejestru Przedsiębiorców i Rejestru Stowarzyszeń, a celem działania Fundacji jest między innymi wspieranie rozwoju i upowszechnianie kultury fizycznej oraz sportu, a także wspierania rozwoju fizycznego dorosłych, dzieci i młodzieży. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Państwa Fundacja nie działa jednak w celu osiągnięcia zysku, a cała ewentualna nadwyżka przychodów nad kosztami przeznaczona jest na prowadzenie działalności statutowej.

Zatem, w analizowanym przypadku będzie spełniona przesłanka podmiotowa warunkująca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Natomiast przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki  świadczonych usług – są to usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie podkreślenia wymaga, że zgodnie z brzmieniem ustawy o podatku od  towarów i usług, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym.

W pierwszej kolejności należy odnieść się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 26 października 2017 r. w sprawie C-90/16, w którym Trybunał uznał, że „Wobec braku w  dyrektywie 2006/112 jakiejkolwiek definicji pojęcia «sportu», określenia znaczenia i zakresu tego wyrazu należy w myśl utrwalonego orzecznictwa Trybunału dokonać zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, przy jednoczesnym uwzględnieniu kontekstu, w którym został on użyty, i celów uregulowania, którego jest częścią (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 września 2014 r., Deckmyn i Vrijheidsfonds, C-201/13, EU:C:2014:2132, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 maja 2016 r., Envirotec Denmark, C-550/14, EU:C:2016:354, pkt 27).

W odniesieniu najpierw do znaczenia pojęcia «sportu» w języku potocznym, pojęcie to określa zwykle, jak zauważył rzecznik generalny w pkt 23 opinii, aktywność o charakterze fizycznym lub, innymi słowy, aktywność cechującą się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym.

Jeśli chodzi następnie o systematykę Dyrektywy, z przytoczonego orzecznictwa Trybunału wynika, że wyrażenia użyte dla określenia zwolnień przewidzianych w art. 132 tej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, jako że stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, według której VAT jest pobierany od każdego odpłatnego świadczenia zrealizowanego przez podatnika. Niemniej zasada ścisłej wykładni nie oznacza, że terminy użyte do zdefiniowania wskazanych zwolnień powinny być interpretowane w sposób, który pozbawiałby je skuteczności (zob. podobnie wyroki: z 18 listopada 2004 r., Temco Europe, C-284/03, EU:C:2004:730, pkt 17; a także z 25 lutego 2016 r., Komisja/Niderlandy, C-22/15, niepublikowany, EU:C:2016:118, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

Ponadto, chociaż, jak wskazuje tytuł rozdziału, w ramach którego mieści się omawiany artykuł, zwolnienia przewidziane w tym artykule mają na celu uprzywilejowanie niektórych rodzajów działalności w interesie publicznym, to jednak zwolnienia te nie dotyczą wszystkich rodzajów działalności wykonywanej w interesie publicznym, lecz jedynie tej działalności, która została w tym przepisie wymieniona i opisana w bardzo szczegółowy sposób (zob. podobnie wyrok z 21 lutego 2013 r., Žamberk, C-18/12, EU:C:2013:95, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z 26 lutego 2015 r., VDP Dental Laboratory i in., C-144/13, C-154/13 i C-160/13, EU:C:2015:116, pkt 45).

Analiza kontekstu art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy 2006/112 przemawia zatem za wykładnią, zgodnie z którą znajdujące się w tym przepisie pojęcie «sportu» ogranicza się do aktywności odpowiadających zwykłemu znaczeniu wyrazu «sport», które cechują się niepozbawionym znaczenia elementem fizycznym, i nie obejmuje wszystkich aktywności mogących w ten bądź inny sposób wiązać się z tym pojęciem”.

W opinii Rzecznika Generalnego przedstawionej 15 czerwca 2017 r. do sprawy C-90/16 w pkt 18 wskazał on, iż „Po trzecie, Trybunał wypowiadał się w kwestii, jakie rodzaje aktywności mogą być uznane za sport. W sprawie Žamberk (9) uznał, że niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa jest objęta zwolnieniem. W sprawie Komisja/Niderlandy (10) orzekł, że wynajem łodzi rekreacyjnych nie może być traktowany jako aktywność sportowa, ponieważ łodzie te mogą być wykorzystywane w celach czysto rekreacyjnych (11). Sprawa ta nie dotyczyła jednak definicji sportu jako takiej, ponieważ nie kwestionowano w niej, że żeglarstwo może być uznane za sport”.

Wskazania wymaga również wyrok TSUE z 21 lutego 2013 r. C-18/12, w którym Trybunał stwierdził, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Canterbury Hockey Club i Canterbury Ladies Hockey Club, pkt 27).

Podobnie art. 132 ust. 1 lit. m) dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki”.

Jak wskazałem powyżej, żeby mogli Państwo skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, muszą Państwo również spełnić przesłankę o charakterze przedmiotowym, która odnosi się do charakterystyki świadczonych usług, czyli usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, koniecznych do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim i świadczonych na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy wynika, że spełniają Państwo również przesłankę o charakterze przedmiotowym. W opisie sprawy wskazali Państwo, że usługi będą świadczone na rzecz dzieci i młodzieży uczestniczącej w zajęciach … i … (osoby uprawiające sport) oraz na rzecz dzieci uczestniczącej w zajęciach … (zajęcia wychowania fizycznego, ruchowe). Usługi przez Państwa świadczone są konieczne do uprawiania sportu w formie … i …. Usługi nie mają charakteru czystego wypoczynku i rozrywki, tj. nie służą wyłącznie rekreacji. Ponadto, nie świadczą Państwo usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, jak również usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W konsekwencji, skoro opisane usługi w postaci organizacji i prowadzenia zajęć z … i .. mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport i – jak wskazano powyżej – świadcząc te usługi nie są Państwo nastawieni na osiąganie zysków, a wszelkie osiągnięte nadwyżki finansowe przeznaczane są na realizację Państwa celów statutowych, to usługi będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Wobec spełnienia przesłanki podmiotowej, jak też przedmiotowej, wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, do świadczonych przez Państwa usług w zakresie organizacji i prowadzenia zajęć z … i … będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług przewidziane w wyżej wymienionym przepisie.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.