Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2025 r. za pośrednictwem Poczty Polskiej wpłynął Państwa wniosek wspólny z 23 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

-czy wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy sponsoringu, należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w dacie jego poniesienia, przy czym jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku należy zaliczyć je proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą;

-czy w ramach ulgi o której mowa w art. 18ee ust. 1 updop, w danym roku podatkowym Spółka będzie mogła odliczyć dodatkową kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodu w postaci wydatków z tytułu umowy sponsoringowej poniesionych w danym roku podatkowym, przy czym ustalenie wysokości poniesionych kosztów nastąpi zgodnie z proporcją ustaloną w myśl art. 15 ust. 4d updop;

-czy wynagrodzenie otrzymane od Sponsora z tytułu umowy sponsoringu, spowoduje po stronie Klubu powstanie przychodu zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, tj. w momencie otrzymania przysporzenia.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania: X Spółka akcyjna (…);

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Y Spółka akcyjna (…).

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – X spółka akcyjna z siedzibą w (…) (dalej „Wnioskodawca” lub „Sponsor”) jest spółką podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Wnioskodawca (…)  2022 r. zawarł umowę sponsoringu (…) z Z będącym stowarzyszeniem (…), wpisanym zarówno do rejestru przedsiębiorców oraz do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Porozumieniem z (…)  2023 r. Y Spółka Akcyjna (dalej „Zainteresowany” lub „Sponsorowany”), przyjął na siebie wszystkie zobowiązania umowne wynikające z umowy z (…) 2022 r. które spoczywały na tym podmiocie.

Y S.A. jest klubem sportowym w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Klub nie jest wpisany do ewidencji klubów sportowych i uczniowskich klubów sportowych prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na siedzibę klubu na podstawie rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych, gdyż ewidencja ta dotyczy stowarzyszeń nieprowadzących działalności gospodarczej.

Zainteresowany prowadzi drużynę (…) (dalej „Drużyna”), (…).

Statut Zainteresowanego wskazuje, że celem Spółki jest (…).

Statut jednocześnie dopuszcza potencjalne przeznaczenie zysku na dywidendę dla akcjonariuszy. Ponadto statut wskazuje, że zysk może być przeznaczony na fundusze celowe określone uchwałą Walnego Zgromadzenia.

Faktycznie jednak, całość dochodów Sponsorowanego jest przeznaczana na cele statutowe, tj. (…).

Przedmiotem umowy jest (…). Świadczenia obu Stron są ekwiwalentne.

Działania promocyjne i reklamowe będą polegały w szczególności na: 

(…)

Zgodnie z treścią umowy, Sponsorowany przeznaczy środki pozyskane od Sponsora na następujące wydatki:

(…)

Wynagrodzenia zawodników Drużyny i trenerów Drużyny stanowią wynagrodzenia kadry szkoleniowej.

W ramach działań marketingowych, Sponsorowany ponosi wydatki (…).

Koszty związane z transportem obejmują  (…).

Koszty związane z wynajmem i przygotowaniem hali, stanowią wydatki wynajmu w hali (…).

Koszty związane z obsługą meczu, stanowią wydatki (…).

Inne wydatki stanowią koszty kadry, koszty hali, koszty cateringu, koszty pracowników Klubu oraz koszty okołomeczowe.

Sfinansowanie wpłynie pozytywnie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków Sponsorowanego. Środki te zostaną przeznaczone na (…). Dzięki wsparciu możliwe będzie zwiększenie jakości treningów oraz rozszerzenie oferty zajęć sportowych, co przełoży się na wyższy poziom sportowy uczestników. Ponadto sponsoring umożliwi szersze otwarcie działalności Sponsorowanego na działalność lokalną, (…). W efekcie więcej osób z regionu będzie miało realny dostęp do regularnych zajęć sportowych i infrastruktury sportowej. Szacuje się, że dzięki temu wzrośnie liczba dzieci uprawniających (…) w regionie.

Sponsorowany realizuje program (…).

Na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, umowa sponsoringu obowiązuje na sezony (…) (…) , przy czym sezon (…) trwa (…).

Wynagrodzenie z tytułu umowy sponsoringu zostanie wypłacone z góry, w sposób definitywny i bezzwrotnie zgodnie z poniższym harmonogramem określonym w porozumieniu zawartym przez strony w dniu (…)  2024 r.:

-za sezon (…) 2024/2025 w łącznej wysokości (…) PLN netto, przy czym kwota w wysokości (…) PLN neto została już wypłacona przez Sponsora na podstawie faktur z (…) 2024 r. i (…)  2024 r. Z kolei pozostała kwota będzie płatna w następujących częściach:

·do kwoty (…) PLN netto - w terminie do (…)  2024 roku;

·do kwoty (…) PLN netto - w terminie do (…)  2024 roku;

·do kwoty (…) PLN netto - w terminie do (…)  2025 roku.

-za sezon (…) 2025/2026 w łącznej wysokości (…) PLN netto, płatne w następujących częściach:

·do kwoty (…) PLN netto - w terminie do (…)  2025 roku;

·do kwoty (…) PLN netto - w terminie do (…)  2025 roku;

·(…) PLN netto - w terminie do (…) 2025 roku.

W przypadku niewypłacania kwot w ww. terminach, przechodzą one na kolejne okresy (miesiące).

Każda z wypłat zostanie udokumentowana fakturą VAT w momencie wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy sponsoringu.

Ponadto na mocy porozumienia z (…)  2024 r., Sponsorowany zobowiązał się do wykonania dodatkowych świadczeń (w ramach wynagrodzenia) na rzecz Sponsora, tj.: 

(…).

Koszty wskazane we wniosku, zostaną rozliczone przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 15 ust. 4d updop, jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i dotyczące okresu przekraczającego rok podatkowy, są ujmowane w koszty uzyskania proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wnioskodawca osiąga przychody inne niż z zysków kapitałowych, a kwota ulgi nie przekroczy dochodu uzyskanego z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Wydatki sfinansowane w ramach sponsorowania klubu sportowego, przynoszą Wnioskodawcy szereg korzyści biznesowych, które poprzez pozytywny wpływ na jego wizerunek oraz relacje z lokalną społecznością ułatwiły płynne kontynuowanie działalności i podejmowanie przedsięwzięć inwestycyjnych wymagających akceptacji lokalnej społeczności.

Rozsławienie marki: Sponsoring sportowy przyczynił się do (…). Działania marketingowe związane z klubem, takie jak (…) pomogły wzmocnić pozycję spółki na rynku przyciągając uwagę zarówno klientów, jak i potencjalnych partnerów biznesowych.

Uspokojenie nastrojów społecznych: (…) poprawy wizerunku spółki. Angażowanie się w lokalne inicjatywy sportowe pokazało, że firma dba o społeczność, co z kolei wpłynęło na budowanie pozytywnych relacji z mieszkańcami.

(…) W sumie, sponsoring Y przyniósł X nie tylko korzyści marketingowe ale również wpłynął pozytywnie na relacje z lokalną społecznością, co jest kluczowe w kontekście planowanych inwestycji.

W związku z powyższym po stronie Wnioskodawcy powstały wątpliwości w zakresie określenia momentu ujęcia kosztów podatkowych oraz ulgi na sponsoring, oraz po stronie Zainteresowanego w zakresie ustalenia momentu powstania przychodu podatkowego.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy sponsoringu, należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w dacie ich poniesienia, przy czym jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku należy zaliczyć je proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą?

2.  Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, w ramach ulgi o której mowa w art. 18ee ust. 1 updop, w danym roku podatkowym będzie mógł odliczyć dodatkową kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodu w postaci wydatków z tytułu umowy sponsoringowej poniesionych w danym roku podatkowym, przy czym ustalenie wysokości poniesionych kosztów nastąpi zgodnie z proporcją ustaloną w myśl art. 15 ust. 4d updop?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym, wynagrodzenie otrzymane od Sponsora z tytułu umowy sponsoringu, spowoduje po stronie Zainteresowanego powstanie przychodu zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, tj. w momencie otrzymania przysporzenia?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, wypłacone zgodnie z harmonogramem wynagrodzenie z tytułu umowy sponsoringu, stanowić będzie koszt uzyskania przychodu zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d updop, tj. należy je kwalifikować jako koszt pośredni w dacie jego poniesienia, przy czym jeżeli koszt ten dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy, koszt ten należy rozliczyć proporcjonalnie do długości okresu jakiego dotyczy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

W myśl art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Z kolei zgodnie z treścią art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długość okresu, którego dotyczą.

A jak stanowi art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem koszty podatkowe można podzielić na dwie kategone bezpośrednie i pośrednie. Ustawa nie zawiera definicji tych pojęć, w związku z tym oceny w tym zakresie, należy dokonywać indywidualnie w zależności od konkretnych okoliczności.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru. Podobnie traktować należy wydatki na zakup materiałów i produktów, które można przypisać do konkretnego przychodu, a tym samym dokonać identyfikacji i konkretyzacji przychodu uzyskanego w następstwie poniesienia tego rodzaju wydatku.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym nie jest możliwe ustalenie w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki z tytułu umowy sponsoringu należy kwalifikować właśnie jako koszty pośrednie. Wydatki te nie wykazują bezpośredniego związku z powstaniem skonkretyzowanego przychodu, jednak niewątpliwie wpływają na jego powstanie, na skutek działań promocyjnych i reklamowych, (…).

Z tego względu, mając na uwadze, że zgodnie z umową i przyjętym harmonogramem wypłat, konkretne kwoty odnoszą się do konkretnych sezonów (…), trwających od (...) roku następnego, koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, przy czym nie jest możliwe określenie przez Wnioskodawcę jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, gdyż dana wypłata dotyczy całego sezonu (…).

Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że koszty te należy rozliczać proporcjonalnie do długości okresu jakiego dotyczą czyli odpowiednio do okresu od (...), oraz od (...) danego roku podatkowego.

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w danym roku podatkowym, na podstawie art. 18ee ust. 1 updop przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia dodatkowej kwoty równej 50% kosztów uzyskania przychodu w postaci wydatków z tytułu umowy sponsonngowej ustalając wysokość poniesionych kosztów na podstawie proporcji, o której mowa w uzasadnieniu stanowiska nr 1.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1 updop, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność:

1)sportową;

2)kulturalną w rozumieniu ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;

3)wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę

-    przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Z kolei jak stanowi art. 18ee ust. 2 updop, za koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność sportową uznaje się koszty poniesione na finansowanie:

1)klubu sportowego, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie, na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 tej ustawy;

2)stypendium sportowego;

3)imprezy sportowej niebędącej masową imprezą sportową, o której mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 616).

Celami o których mowa powyżej, zgodnie z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, są cele publiczne, przeznaczone w szczególności na:

1)realizację programów szkolenia sportowego;

2)zakup sprzętu sportowego;

3)pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach;

4)pokryce kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego;

5)sfinansowanie stypendiów sportowych i wynagrodzenia kadry szkoleniowej

-    jeżeli wpłynie to na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Przy czym ww. wskazany przepis posługuje się zwrotem „w szczególność” co wskazuje na otwarty charakter katalogu. Oznacza to, że ulgę można zastosować do kosztów wydatkowanych na inne cele, niewskazane wprost w tym przepisie, o ile dotyczą realizacji celu publicznego i wpływają na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego który otrzyma dotację, lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Z tego względu, Wnioskodawca jest przekonany, że w danym roku przysługiwać mu będzie prawo do odliczenia dodatkowej kwoty, stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu ulgi sponsoringowej.

Po pierwsze, zostało spełnione kryterium podmiotowe, umowa sponsoringu zwarta jest z klubem sportowym, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, tj. klubem sportowym działającym na obszarze danej jednostki samorządu terytorialnego niedziałającym w celu osiągnięcia zysku.

Przy czym, pojęcie „niedziałający w celu osiągnięcia zysku” w rozumieniu art. 18ee ust. 2 pkt 1 updop należy rozumieć jako klub sportowy nieprowadzący działalność gospodarczej, ale i taki który prowadzi taką działalność, jednakże zysk przeznacza na cele statutowe (por. Wyrok WSA w Gliwicach z 11 kwietnia 2024 r., sygn. akt I SA/GI 1038/23).

Ponadto wynagrodzenie otrzymywane przez Sponsorowanego od Wnioskodawcy jest przeznaczone wyłącznie na cele publiczne, wpływające na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego, lub zwiększa dostępność społeczność lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez ten klub.

Warunek ten zostanie również spełniony w przypadku wydatków oznaczonych jako „inne”.

Ponadto koszty te nie zostaną podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie i nie zostaną odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 18ee ust. 9 updop, odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty, o których mowa w ust. 1. Tym samym, skoro koszty pośrednie poniesione w danym roku podatkowym z tytułu umowy sponsoringowej, zostaną ustalone na podstawie proporcji, o której mowa art. 15 ust. 4d updop to podatnik będzie musiał ją uwzględnić przy rozliczeniu ulgi.

Ad 3.

W ocenie Zainteresowanego, wynagrodzenie otrzymane od Sponsora z tytułu umowy sponsoringu, spowoduje po stronie Zainteresowanego powstanie przychodu zgodnie z art. 12 ust. 3a updop, tj. w momencie otrzymania przysporzenia.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jak stanowi art. 12 ust. 3 updop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Z kolei w myśl art. 12 ust. 3a updop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1)wystawienia faktury albo

2)uregulowania należności.

Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 3c updop, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Co do zasady więc, przychód powstaje z momentem wykonania całości lub częściowego usługi, przy czym, jeżeli przed tym momentem dojdzie do wystawienia faktury lub uregulowania należności, to ten moment jest chwilą powstania przychodu podatkowego.

W przedstawionym stanie faktycznym, zarówno wypłata wynagrodzenia jak i wystawienie faktury dokumentującej zapłatę, nastąpią przed momentem wykonania usługi. Przy czym wypłata należności oraz data wystawienia faktury będzie tym samym dniem zgodnie z przyjętym harmonogramem.

W ocenie podatnika nie może być tutaj mowy o częściowym wykonaniu usługi, gdyż strony nie ustaliły żadnych wyszczególnionych etapów jej realizacji, oraz kwot wynagrodzenia do nich przypisanych. Nawet jeżeli przyjąć, że poszczególne etapy realizacji usługi stanowią konkretne sezony (…) na które umowa sponsoringu została zawarta, to wypłata wynagrodzenia na dany sezon (…), w każdym wypadku następuje przed jego zakończeniem, tj. dniem 30 czerwca każdego roku. W takiej sytuacji, w dalszym ciągu moment wypłaty wynagrodzenia stanowić będzie moment powstania przychodu podatkowego.

Zdaniem Zainteresowanego, nie ma również podstaw do przyjęcia, że usługa ta jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, o których mowa w art. 12 ust. 3c updop. Przepis ten dotyczy usług wykonywanych w sposób ciągły, dla których strony stosunku cywilnoprawnego przyjęły określone okresy rozliczeniowe.

Okres rozliczeniowy oznacza zatem przedział czasowy, wyodrębniony ze względu na obowiązek uregulowania przez dane podmioty spraw finansowych. Istotną okolicznością w tym wypadku, świadczącą o momencie powstania przychodu jest określenie w łączącej strony umowie i na wystawionej fakturze, jakiego okresu dotyczy czynność będąca jej przedmiotem.

W opisanym stanie faktycznym, brak jest podstaw do przyjęcia, że mamy do czynienia z usługą rozliczaną w okresach rozliczeniowych. Co prawda umowa sponsoringowa została zawarta na okres konkretnych sezonów (...), jednak strony nigdzie w jej treści nie przyjęły obowiązywania konkretnych okresów rozliczeniowych. Ponadto sam fakt podzielania wynagrodzenia z tytułu umowy sponsoringowej na raty, nie daje podstaw do uznania, że doszło do ustalenia okresów rozliczeniowych, gdyż musi to wynikać z woli stron. Dodatkowo konieczne byłoby dokonanie zmian na fakturach wystawionych w ramach realizacji transakcji, gdyż musiałyby one wskazywać okres rozliczeniowy którego dotyczą.

Tym samym, Zainteresowany uważa, że przychód z tytułu otrzymania wynagrodzenia na podstawie umowy sponsoringowej, powstanie w momencie otrzymania poszczególnych płatności, który będzie przy tym zbieżny z datą wystawienia faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

-został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

-jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

-pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

-poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

-został właściwie udokumentowany,

-nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem  przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.

Wątpliwości wyrażone w pytaniu Nr 1 dotyczą ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, wynagrodzenie wypłacane z tytułu umowy sponsoringu, należy zaliczać do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, tj. w dacie ich poniesienia, przy czym jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku należy zaliczyć je proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Z opisu sprawy wynika m.in., że (...) 2022 r. zawarli Państwo umowę sponsoringu (...) z Z będącym stowarzyszeniem (…), wpisanym zarówno do rejestru przedsiębiorców oraz do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.Porozumieniem z (...)  2023 r. Y Spółka Akcyjna („Zainteresowany” lub „Sponsorowany”), przyjął na siebie wszystkie zobowiązania umowne wynikające z umowy z (...)  2022 r. które spoczywały na tym podmiocie.

Przedmiotem zawartej umowy jest (…). Wskazali Państwo, że świadczenia obu Stron są ekwiwalentne.

Działania promocyjne i reklamowe będą polegały w szczególności na: 

(...)

Sfinansowanie wpłynie pozytywnie na poprawę warunków uprawnia sportu przez członków Sponsorowanego. Środki te zostaną przeznaczone na (…). Dzięki wsparciu możliwe będzie zwiększenie jakości treningów oraz rozszerzenie oferty zajęć sportowych, co przełoży się na wyższy poziom sportowy uczestników. Ponadto sponsoring umożliwi szersze otwarcie działalności Sponsorowanego na działalność lokalną, (...). W efekcie więcej osób z regionu będzie miało realny dostęp do regularnych zajęć sportowych i infrastruktury sportowej. Szacuje się, że dzięki temu wzrośnie liczba dzieci uprawniających (...) w regionie.

Sponsorowany realizuje program (...).

Ponadto, wskazali Państwo, że na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, umowa sponsoringu obowiązuje na sezony (...) (...), przy czym sezon (...) trwa od (...) czerwca roku następnego.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy ponoszonymi przez Państwa wydatkami na świadczone przez Sponsorowanego usługi reklamowe i promocyjne na Państwa rzecz, a prowadzoną przez Państwa działalnością gospodarczą (osiąganiem przychodów).

Z opisu sprawy wynika również, że Wynagrodzenie z tytułu umowy sponsoringu zostanie wypłacone z góry, w sposób definitywny i bezzwrotnie zgodnie z harmonogramem określonym w porozumieniu zawartym przez strony (...) 2024 r., a każda z wypłat zostanie udokumentowana fakturą VAT w momencie wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy sponsoringu.

Zatem wydatki te będą spełniały wszystkie warunki zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, wydatki na usługi reklamowe i promocyjne nie znajdują się w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym, wymienione we wniosku wydatki faktycznie poniesione przez Spółkę na świadczone przez Sponsorowanego usługi reklamowe i promocyjne mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej momentu zaliczenia ww. wydatków do kosztów podatkowych, zauważyć należy, że dla ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Przepisy ustawy o CIT dokonują podziału kosztów na koszty bezpośrednio związane z przychodami i koszty pośrednie (inne niż bezpośrednio związane z przychodami).

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. W ich przypadku możliwe jest „zidentyfikowanie” wpływu danego kosztu na wielkość osiągniętych przychodów. Do tej kategorii należą głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód ze zbycia tej jednostki towaru.

Natomiast pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Do tego rodzaju kosztów zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Każdy z ww. wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Potrącalność kosztów innych niż bezpośrednio związanych z przychodami reguluje art. 15 ust. 4d oraz art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

W świetle powyższego, moment potrącalności kosztów podatkowych zależy od charakteru związku tych kosztów z przychodem. Biorąc pod uwagę opis sprawy, stwierdzić należy, że koszty poniesione przez Państwa na usługi reklamowe i promocyjne świadczone przez Sponsorowanego na Państwa rzecz na podstawie zawartej między stronami umowy sponsoringu są związane w sposób ogólny z Państwa działalnością gospodarczą, bowiem nie mogą one zostać powiązane z konkretnymi przychodami osiąganymi przez Państwa Spółkę, są jednak racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że wydatki sfinansowane w ramach sponsorowania klubu sportowego, przynoszą Państwu szereg korzyści biznesowych, które poprzez pozytywny wpływ na jego wizerunek oraz relacje z lokalną społecznością ułatwiły płynne kontynuowanie działalności i podejmowanie przedsięwzięć inwestycyjnych wymagających akceptacji lokalnej społeczności.

Zatem, mając powyższe na względzie, udokumentowane zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości koszty, poniesione przez Państwa w związku z zawartą umową sponsoringową mogą Państwo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów co do zasady w momencie ich poniesienia w oparciu o art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT, tj. w momencie na który wydatki zostaną ujęte w księgach rachunkowych na podstawie faktury (rachunku) lub innego dowodu (w przypadku braku faktury).

Jednocześnie z wniosku wynika, że wskazane we wniosku wydatki określone zostały kwotowo za poszczególne sezony (...) (...), a ich płatność następuje według ustalonego harmonogramu. Przy czym, w przypadku niewypłaconych kwot w terminach, przechodzą one na kolejne okresy (miesiące), a każda z wpłat zostanie udokumentowana fakturą VAT w momencie wypłaty wynagrodzenia z tytułu umowy sponsoringu.

We wniosku wskazaliście Państwo także, że nie jest możliwe określenie, jaka część wpłaty dotyczy danego roku podatkowego, bowiem określona wpłata dotyczy całego sezonu (...).

W świetle powyższego, koszty te mogą Państwo zaliczyć do kosztów podatkowych proporcjonalnie do długości okresu którego wydatki te dotyczą.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2.

Zgodnie z art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT:

W myśl art. 18ee ust. 2 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 18ee ust. 8-11 ustawy o CIT:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1488 ze zm., dalej: „ustawa o sporcie”):

W myśl art. 3 ustawy o sporcie:

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie:

Jak wynika z art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, do którego odwołuje się art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT:

Ulga sponsoringowa (CSR: ang. Corporate Social Responsibility, społeczna odpowiedzialność biznesu) ma przynieść korzyści podmiotom działającym w określonym obszarze CSR. Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego obioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Wskazać należy, że z uzasadnienia do wprowadzanych od 1 stycznia 2022 r. zmian wynika, że: „wprowadzenie ulgi dla podatników wspierających działalność sportową jest propozycją nowej zachęty podatkowej, mającej na celu wsparcie określonych dziedzin życia społeczno-gospodarczego. W obecnym stanie prawnym, w podatku dochodowym w ogóle nie ma takiego rozwiązania. Wsparcie dedykowane jest podmiotom prowadzących działalność sportową, kulturalną oraz wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę.

Ulga jest skierowana do podatników PIT osiągających przychody z działalności gospodarczej, z której dochody opodatkowane na ogólnych zasadach według skali podatkowej lub według 19% stawki podatku. Ulga będzie odliczana maksymalnie do wysokości uzyskanych w roku podatkowym dochodów z działalności gospodarczej. Będzie polegała na możliwości odliczenia od podstawy obliczenia podatku 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych na określone cele. Oznacza to, że podatnik, oprócz zaliczenia poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne, uzyska prawo do dodatkowej preferencji w podatku dochodowym poprzez odliczenie od podstawy obliczenia podatku połowy poniesionych kosztów. Ulga w podatku dochodowym przyczyni się do tego, że sponsorowanie określonych działalności stanie się bardziej atrakcyjne (przedsiębiorcy będą bardziej zainteresowani np. współpracą z klubami sportowymi czy uczelniami), co pozwoli też pozyskać tym podmiotom (np. klubom sportowym) dodatkowe środki na prowadzoną działalność. Odliczeniu będą podlegały koszty, które nie zostały podatnikowi zwrócone w jakikolwiek sposób lub odliczone od dochodu. Ulga będzie odliczana w zeznaniu rocznym. W przypadku ulgi na działalność sportową odliczeniu będą podlegały koszty poniesione na kluby sportowe, które realizują cele określone w art. 28 ustawy o sporcie, tj. m.in. zakup sprzętu sportowego, pokrycie kosztów organizowania zawodów sportowych lub uczestnictwa w tych zawodach, pokrycie kosztów korzystania z obiektów sportowych dla celów szkolenia sportowego. Koszty mogą dotyczyć również sfinansowania stypendium sportowego. (…) Analogiczne rozwiązanie przewidziane zostało w przepisach ustawy o CIT (Druk sejmowy Nr 1532).”

Dokonując wykładni regulacji art. 18ee ust. 1 pkt 1 w związku z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT należy zauważyć że adresatem tego konkretnie zwolnienia są kluby sportowe niedziałające w celu osiągniecia zysku, które na podstawie uchwały jednostki samorządu terytorialnego mogą otrzymywać określone w ustawie o finansach publicznych dotacje.

Ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 ze zm., dalej: „KSH”) w art. 151 § 1 określa, że:

Na tej podstawie funkcjonują w obrocie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością działające „non profit”, czyli nie w celu osiągania zysków.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1491 ze zm.):

Aby dany podmiot określić mianem „spółki non profit” - czyli niedziałającej w celu osiągania zysku - należy w akcie założycielskim wskazać/wpisać:

-inny niż zarobkowy cel spółki,

-zakaz dzielenia wypracowanego zysku pomiędzy wspólników, członków zarządu, pracowników, radę nadzorczą czy komisję rewizyjną oraz

-obowiązek przeznaczania zysku na określony umową spółki cel społeczny.

Takie ukształtowanie zasad dotyczących przeznaczenia ewentualnie wypracowanego zysku umożliwia art. 191 § 2 KSH (w odniesieniu do spółek z o.o.) zgodnie z którym:

Spółki non profit najczęściej powoływane są dla celów badawczych i naukowych, do prowadzenia klubów sportowych, a także w celu wykonywania szeroko rozumianej działalności o charakterze społecznym. Zatem sam fakt, że Klub sportowy jest prowadzony w formie spółki akcyjnej nie wyłącza możliwości zastosowania ulgi, o której mowa w art. 18ee ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Wątpliwości wyrażone w pytaniu Nr 2 dotyczą ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym, w ramach ulgi o której mowa w art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT, w danym roku podatkowym będzie mogła odliczyć dodatkową kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodu w postaci wydatków z tytułu umowy sponsoringowej poniesionych w danym roku podatkowym, przy czym ustalenie wysokości poniesionych kosztów nastąpi zgodnie z proporcją ustaloną w myśl art. 15 ust 4d ustawy o CIT.

Z opisu sprawy wynika, że (...) 2022 r. zawarli Państwo umowę sponsoringu (…) z Z będącym stowarzyszeniem (…), wpisanym zarówno do rejestru przedsiębiorców oraz do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, a następnie porozumieniem z (...) 2023 r. Y Spółka Akcyjna (Sponsorowany), przyjął na siebie wszystkie zobowiązania umowne wynikające z umowy z (...) 2022 r. które spoczywały na tym podmiocie.

Ponadto, w opisie sprawy wskazali Państwo, Y S.A. jest klubem sportowym w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Klub nie jest wpisany do ewidencji klubów sportowych i uczniowskich klubów sportowych prowadzonej przez starostę właściwego ze względu na siedzibę klubu na podstawie rozporządzenia Ministra Sportu i Turystyki z dnia 18 października 2011 r. w sprawie ewidencji klubów sportowych, gdyż ewidencja ta dotyczy stowarzyszeń nieprowadzących działalności gospodarczej. Y S.A. prowadzi drużynę (…), a jego Statut wskazuje, (...). Statut jednocześnie dopuszcza potencjalne przeznaczenie zysku na dywidendę dla akcjonariuszy. Ponadto statut wskazuje, że zysk może być przeznaczony na fundusze celowe określone uchwałą Walnego Zgromadzenia. Faktycznie jednak, całość dochodów Sponsorowanego jest przeznaczana na cele statutowe, tj. (…).

Zatem skoro Statut Klubu dopuszcza potencjalne przeznaczenie zysku na dywidendę dla akcjonariuszy, biorąc pod uwagę powołane powyżej przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że nie mamy do czynienia z klubami sportowymi niedziałającymi w celu osiągnięcia zysku, o którym mowa w ww. art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie.

Możliwość wypłaty dywidendy akcjonariuszom Klubu oraz brak odpowiednich zapisów w akcie założycielskim świadczy o tym, że Klub, o którym mowa we wniosku nie spełnia warunków do ulgi sponsoringowej, ponieważ działa w celu osiągnięcia zysku. Nie sposób zatem uznać go za Klub, o którym mowa w ww. art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie.

Jak już wspomniano, aby dany podmiot określić mianem "spółki non profit" – czyli niedziałającej w celu osiągania zysku – należy w akcie założycielskim wskazać/wpisać inny niż zarobkowy cel spółki, zakaz dzielenia wypracowanego zysku pomiędzy wspólników, członków zarządu, pracowników, radę nadzorczą czy komisję rewizyjną oraz obowiązek przeznaczania zysku na określony umową spółki cel społeczny.

Takie ukształtowanie zasad dotyczących przeznaczenia ewentualnie wypracowanego zysku umożliwia art. 191 § 2 KSH (w odniesieniu do spółek z o.o.) oraz art. 347 § 3 KSH (w odniesieniu do spółek akcyjnych). Spółki non profit najczęściej powoływane są dla celów badawczych i naukowych, do prowadzenia klubów sportowych, a także w celu wykonywania szeroko rozumianej działalności o charakterze społecznym.

Powyższe wnioski są zgodne z wyrokiem WSA w Poznaniu z 16 stycznia 2024 roku, sygn. I SA/Po 757/23, w którym sąd zauważył: „ (…) organ prawidłowo przyjął, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z klubami sportowymi działającymi w celu osiągnięcia zysku, a nie z klubami sportowymi niedziałającymi w celu osiągnięcia zysku, o których mowa w ww. art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie. (…) Możliwość wypłaty dywidendy akcjonariuszom klubów oraz brak odpowiednich zapisów w akcie założycielskim świadczy o tym, że kluby, o których mowa we wniosku nie spełniają warunków do ulgi sponsoringowej, ponieważ działają w celu osiągnięcia zysku pomimo że opisane we wniosku działania skarżącej stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. oraz mogą służyć realizacji działalności sportowej, to jednakże w związku z faktem, że sponsorowane przez skarżącą kluby piłkarskie nie są klubami, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, do którego odsyła art. 18ee u.p.d.o.p., skarżąca nie może skorzystać z ulgi na finansowanie działalności sportowej na podstawie art. 18ee ust. 1 pkt 1 w związku z art. 18ee ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. (…).”

Biorąc pod uwagę ww. przepisy prawa oraz opis sprawy, nie można stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z klubem sportowym niedziałającym w celu osiągnięcia zysku, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, pomimo, iż w opisie sprawy wskazali Państwo, że Y S.A. jest klubem sportowym w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie oraz że całość dochodów jest przeznaczana na cele statutowe, tj. (…).

Należy stwierdzić, iż z uwagi na zapis statutowy dopuszczający potencjalne przeznaczenie zysku na dywidendę dla akcjonariuszy, Klub o którym mowa we wniosku nie spełnia warunków, które są wymagane do skorzystania przez Państwa z ulgi sponsoringowej.

Tym samym pomimo, że opisane we wniosku działania stanowią koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT oraz potencjalnie mogą służyć realizacji działalności sportowej, to jednakże w związku z faktem, że sponsorowany przez Państwa Y S.A. nie jest Klubem, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o sporcie, do którego odsyła art. 18ee ustawy o CIT, nie mogą Państwo skorzystać z ulgi na finansowanie działalności sportowej na podstawie art. 18ee ust. 1 pkt 1 w związku z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT.

Niezależnie od powyższego należy podkreślić, że samo przekazanie środków na rzecz klubu sportowego nie wypełnia przesłanek do skorzystania z ulgi sponsoringowej. Przepis art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, wyraźnie wskazuje, że do ulgi kwalifikują się koszty na finansowanie klubu sportowego na realizację celów wskazanych w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie. Zatem ulgą nie jest objęte jakiekolwiek przekazanie środków klubowi sportowemu, tylko takie, które zostanie przeznaczone na realizację odpowiednich celów. Zatem w umowach sponsoringu z klubami (…) powinny znaleźć się postanowienia odnośnie przeznaczania środków wypłacanych tym klubom.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że nie są Państwo uprawnieni do zastosowania ulgi dla wspierających sport, o której mowa w art. 18ee ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Wobec powyższego Państwa stanowisko do pytania Nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

W konsekwencji, skoro nie możecie Państwo skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 18ee ust. 1 ustawy o CIT, rozpatrywanie wniosku w zakresie drugiej części pytania Nr 2 należało uznać za bezzasadne.

Ad 3.

Wątpliwości wyrażone w pytaniu Nr 3 dotyczą ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego (Klubu), zgodnie z którym, wynagrodzenie otrzymane od Sponsora z tytułu umowy sponsoringu, spowoduje po stronie Zainteresowanego powstanie przychodu zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, tj. w momencie otrzymania przysporzenia.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu. Jednakże, co do zasady, za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe podatnika o trwałym charakterze. O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa tej osoby prawnej. Powyższe oznacza, że co do zasady przysporzenie majątkowe uznaje się za przychód podatkowy w dacie jego faktycznego uzyskania, a więc na zasadzie kasowej. Wyjątek od tej reguły stanowią przychody związane z działalnością gospodarczą, które dla celów podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej, tj. są przychodem podatkowym w dacie, w której stały się należne, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie je otrzymał.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o CIT:

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, zgodnie z którym:

Z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, wynika, że dla rozpoznania przychodu osiąganego przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą istotne pozostają daty zaistnienia następujących zdarzeń:

‒w zależności od przedmiotu tej działalności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi;

‒wystawienia faktury;

‒uregulowania należności.

Jak stanowi art. 12 ust. 3e ustawy o CIT:

W opisanym zdarzeniu przyszłym regulacja przewidziana w art. 12 ust. 3a ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania, ponieważ na gruncie ww. ustawy wynagrodzenie otrzymane od Sponsora z tytułu umowy sponsoringu nie stanowi ani wydania rzeczy, ani zbycia prawa majątkowego, ani też wykonania (czy częściowego wykonania) usługi. Należy zauważyć, że pojęcie usługi nie zostało zdefiniowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie zatem z językowym znaczeniem, zwrot „usługa” oznacza „pomoc okazana komuś” (www.sjp.pwn.pl). Usługa zatem to środek zaspokojenia potrzeb ludzkich, jeden z rodzajów wytworów działalności gospodarczej. Zespół czynności wykonywanych przez jedne podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów w celu zaspokojenia ich potrzeb konsumpcyjnych, zwykle w celach zarobkowych.

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego trudno mówić o „wykonywaniu” jakichkolwiek usług w wyniku zawartej umowy sponsoringu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w wyniku zawartej umowy sponsoringowej przychód nie powstanie na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, jako że samo zawarcie ww. umowy nie zostało w nim wymienione, podobnie jak i nie jest usługą w rozumieniu ww. przepisu.

W takim przypadku, zastosowanie znajdzie zatem regulacja art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, zgodnie z którym w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty. Co do zasady prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanego (Klubu), że wynagrodzenie otrzymane od Sponsora z tytułu umowy sponsoringu powinno być rozpoznane przez Klub jako przychód w dacie jego otrzymania, tj. w momencie zapłaty poszczególnych płatności. Tym samym płatność otrzymana w roku 2024 będzie przychodem roku 2024, a rata otrzymana w roku 2025 – przychodem roku 2025.

W związku z powyższym stanowisko w zakresie pytania Nr 3, z którego wynika, że otrzymane wynagrodzenie spowoduje powstanie przychodu w momencie otrzymania przysporzenia, należało z ww. zastrzeżeniem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, przedstawionego przez Państwa we wniosku i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazać także trzeba, że oceny Państwa stanowiska dokonano wyłącznie na gruncie przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz w kontekście zadanych we wniosku ww. pytań.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym opisanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

X Spółka akcyjna (Zainteresowany będący stroną postępowania – zgodnie z art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.