Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie ustalenia:

• przychody uzyskiwane przez Agencje reprezentujące Speakerów na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą stanowią przychody należące do z kategorii wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i w związku z tym na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz Agencji reprezentujących Speakerów,
• czy Wnioskodawca ma obowiązek posiadania ważnego certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji reprezentujących Speakerów, z którymi zawierane są umowy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 września 2025 r. (data wpływu 2 września 2025 r.) oraz pismem z 29 sierpnia 2025 r. (data wpływu 9 września 2025 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) posiada w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 278, z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka organizuje m.in. konferencje, kongresy oraz inne wydarzenia (dalej: „Kongresy”). Celem Kongresów jest podejmowanie rzeczywistych działań wspierających rozwój gospodarczy, inspirowanie badań naukowych w tym zakresie, promowanie współpracy pomiędzy sektorem gospodarczym a środowiskiem naukowym, a także budowanie platformy łączącej przedsiębiorców, korporacje, przedstawicieli świata nauki i administracji publicznej z czołowymi innowatorami, naukowcami, wykładowcami akademickimi, liderami biznesu, a także reprezentantami instytucji finansowych, banków, think-tanków, dyplomacji, mediów oraz świata kultury.

W trakcie Kongresów odbywają się prelekcje, wykłady, panele dyskusyjne oraz spotkania z udziałem ekspertów, liderów technologicznych, prezesów międzynarodowych korporacji, twórców startupów, naukowców oraz przedstawicieli administracji rządowej. Kongresy te stanowią przestrzeń do wymiany innowacyjnych idei, prezentacji najnowszych osiągnięć naukowych, wdrożeniowych i organizacyjnych, a także do nawiązywania kontaktów i współpracy (networking). Wydarzenia te obejmują również przegląd nowoczesnych trendów rynkowych, prognoz makroekonomicznych oraz identyfikację ryzyk i ich potencjalnych skutków. Dodatkowo Kongresy służą popularyzacji zagadnień ekonomicznych oraz promowaniu dobrych praktyk wśród różnych środowisk. Tematyka poszczególnych Kongresów organizowanych przez Spółkę obejmuje zagadnienia z takich dziedzin jak gospodarka światowa, bankowość, nowe technologie cyfrowe, finanse, ekologia, rynki energii, innowacyjność w biznesie oraz inne obszary pokrewne.

W celu zapewnienia wysokiego poziomu merytorycznego i atrakcyjności Kongresów, Spółka zaprasza do udziału w roli prelegentów uznanych ekspertów i specjalistów z różnych dziedzin, takich jak nauka, sztuka, biznes, zarządzanie, coaching, nowe technologie, innowacje, finanse i bankowość (dalej: „Speakerzy”). Są to osoby o ugruntowanej pozycji zawodowej i eksperckiej, posiadające dorobek naukowy, doświadczenie praktyczne oraz rozległą wiedzę specjalistyczną. Dobór Speakerów ma kluczowe znaczenie dla prestiżu i rangi wydarzenia, a także dla zainteresowania uczestników.

W celu umożliwienia udziału Speakerów w Kongresach, Spółka zawiera umowy z agencjami reprezentującymi Speakerów (dalej: „Agencje”). Agencje te posiadają osobowość prawną, nie są polskimi rezydentami podatkowymi – nie mają w Polsce ani siedziby, ani zarządu – oraz nie posiadają na terytorium Polski zakładu, oddziału ani stałej placówki. Ich działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ma charakter incydentalny i ogranicza się wyłącznie do realizacji umów dotyczących uczestnictwa reprezentowanych przez nie Speakerów w Kongresach organizowanych przez Spółkę.

Przedmiotem zawieranych z Agencjami umów jest świadczenie przez Agencję – za pośrednictwem reprezentowanego przez nią Speakera – usług na rzecz Spółki, polegających na uczestnictwie w Kongresach w charakterze prelegenta. Zakres tych usług obejmuje w szczególności: wygłoszenie wykładu lub przemówienia (speech), przedstawienie prezentacji multimedialnej, udział lub moderowanie paneli dyskusyjnych, prowadzenie sesji pytań i odpowiedzi (Q&A), udzielanie wywiadów dla mediów itp.

Umowy zawierane z Agencjami określają precyzyjnie czas i miejsce wykonania usługi, zgodnie z harmonogramem konkretnego Kongresu, a także długość lub liczbę wystąpień reprezentowanego Speakera. Usługi te wykonywane są w ramach prowadzonej przez Agencje działalności gospodarczej i mają charakter usługowy.

Speakerzy, w ramach świadczonych przez Agencje usług będących przedmiotem umowy zawartej przez daną Agencję z Wnioskodawcą, przygotowują swoje wystąpienia samodzielnie, według własnego konspektu i pomysłu, przy czym tematyka ich wystąpienia musi być zgodna z ogólną tematyką Kongresu, ustaloną wspólnie ze Spółką.

Umowy zawierane z Agencjami nie przewidują przeniesienia praw autorskich do treści wystąpień czy materiałów prezentacyjnych – Spółka może jedynie wykorzystywać informacje o udziale danego Speakera w materiałach promujących Kongres lub samą Spółkę. Wnioskodawca nie ma uprawnienia do kopiowania, modyfikowania ani samodzielnego wykorzystywania wystąpień Speakera ani do ich udostępniania innym podmiotom. Ponadto w ramach umów zawieranych z Agencjami Wnioskodawca nie uzyskuje licencji rozumianej jako prawo do rozporządzania utworem na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 czy art. 74 ust. 4 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym wypłacone w ramach tych umów należności nie stanowią należności licencyjnych na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Agencje nie ponoszą odpowiedzialności wobec osób trzecich tj. zwłaszcza uczestników Kongresów za rezultat czynności wykonywanych na podstawie umów zawieranych ze Spółką. Za przebieg Kongresu, jego odbiór, ewentualne szkody powstałe w jego trakcie ponosi Spółka jako organizator Kongresu zlecający wykonanie tych czynności Agencjom.

Wartość transakcji realizowanych z poszczególnymi Agencjami może przekroczyć w skali roku 2 miliony złotych.

Żadna z Agencji nie jest podmiotem powiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Agencje reprezentujące Speakerów, z którym Wnioskodawca zawiera/będzie zawierał umowy opisane we wniosku, mają miejsce zamieszkania [winno być: siedziby] na terytorium USA, Kanady, Izraela, Ukrainy, Wielkiej Brytanii, oraz na terytorium wszystkich krajów UE tj. Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Cypru, Czech, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Niemiec, Grecji, Węgier, Irlandii, Włoch, Łotwy, Litwy, Luksemburga, Malty, Niderlandów, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Hiszpanii i Szwecji.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie z 1 września 2025 r. stanowiącym odpowiedź na wezwania wskazali Państwo, że:

• Przedmiotem interpretacji indywidualnej ma być okres podatkowy – rok 2025 (rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym), ponieważ to w tym okresie Spółka będzie zawierała umowy ze Agencjami, a tym samym będą miały zastosowanie konsekwencje podatkowe stanowiące przedmiot wniosku.
• Wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, jednak dwóch posiadających odrębne uregulowania kwestii podatkowych, które mają zostać wyjaśnione, tj. klasyfikacji przychodów do którejkolwiek z kategorii wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz obowiązku posiadania ważnego certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji (w przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie nr 1).

Ponadto wskazali Państwo dane identyfikujące zagraniczne Agencje.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, przychody uzyskiwane przez Agencje reprezentujące Speakerów na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą stanowią przychody należące do którejkolwiek z kategorii wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i w związku z tym na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz Agencji reprezentujących Speakerów?

2.W przypadku udzielenia odpowiedzi przeczącej na pytanie nr 1 – czy Wnioskodawca ma obowiązek posiadania ważnego certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji reprezentujących Speakerów, z którymi zawierane są umowy?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, przychody uzyskiwane przez Agencje reprezentujące Speakerów na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą nie kwalifikują się do żadnej z kategorii przychodów określonych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a w konsekwencji na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz tych Agencji.

Ad 2.

Mając na uwadze powyższe, tj. w sytuacji, gdy przychody osiągane przez Agencje reprezentujące Speakerów nie mieszczą się w zakresie przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, na Wnioskodawcy nie ciążą obowiązki w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłat wynagrodzenia za realizację usług. W szczególności Wnioskodawca nie jest zobowiązany do posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „ustawy o CIT”), podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Natomiast w myśl ust. 2 powyższego artykułu, podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy). Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest bądź przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód zasadniczo podlegają obowiązkowi podatkowemu.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - ustala się w wysokości 20% przychodów,

4) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

5) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy o CIT przepis ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Jednocześnie, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Natomiast w przypadku wypłaty należności niestanowiących źródeł przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, wypłacający w ogóle nie występuje w roli płatnika.

W ocenie Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przychody Agencji prowadzących działalność gospodarczą, niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, osiągane na podstawie umów zawieranych ze Spółką nie należą do żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT tj. nie są przychodami:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy wymaga odniesienia się do poszczególnych kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ww. ustawy.

Ad 1.

Spośród przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, teoretycznie można by rozważyć, czy przychody, o których mowa w opisie stanu faktycznego, nie kwalifikują się jako:

1.Przychody z praw autorskich lub praw pokrewnych – w ocenie Wnioskodawcy tak nie jest, ponieważ na podstawie umów zawieranych z Agencjami reprezentującymi Speakerów, Wnioskodawca nie nabywa praw autorskich ani pokrewnych. Spółka pozyskuje jedynie usługę polegającą na zapewnieniu udziału Speakera w organizowanym przez siebie Kongresie oraz bardzo ograniczone uprawnienia, które sprowadzają się do możliwości promowania Kongresu poprzez informowanie o udziale Speakera czy korzystanie z materiałów związanych z wydarzeniem. Nigdy nie nabywa jednak praw do samego wystąpienia Speakera, jego prezentacji czy innych materiałów, których autorem jest Speaker lub jego Agencja. Wypłacone należności nie stanowią więc należności licencyjnych na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca nie uzyskuje licencji rozumianej jako prawo do rozporządzania utworem na polach eksploatacji wskazanych w art. 50 czy art. 74 ust. 4 tej ustawy. Nie ma uprawnienia do kopiowania, modyfikowania ani samodzielnego wykorzystywania wystąpień Speakera ani do ich udostępniania innym podmiotom.

2.Przychody z tytułu udostępnienia informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – w ocenie Wnioskodawcy także ten przypadek nie ma zastosowania. Pojęcie „informacje związane ze zdobytym doświadczeniem” odnosi się do nieujawnionych publicznie informacji o charakterze przemysłowym, handlowym lub naukowym, które mogą przynosić korzyści ekonomiczne i są przedmiotem specjalnych umów licencyjnych lub know-how (zgodnie z Modelową Konwencją OECD). Przychody z tego tytułu wynikają z udostępnienia specjalistycznej, poufnej wiedzy do wykorzystania przez odbiorcę na własny rachunek, bez obowiązku dalszego udziału udostępniającego. Taka sytuacja wyraźnie różni się od umowy o świadczenie usług, w której jedna strona świadczy pracę, wykorzystując własne umiejętności i doświadczenie na rzecz drugiej. W opisie stanu faktycznego mamy do czynienia właśnie z usługą, a nie licencją na know-how.

Dodatkowo w komentarzu do Modelowej Konwencji OECD podkreślono, że przy umowach o know-how występują m.in. specjalne postanowienia dotyczące poufności przekazywanych informacji, czego w niniejszym stanie faktycznym nie ma – wystąpienia Speakerów na Kongresach mają charakter otwarty i publiczny. Usługi Speakera nie polegają na przekazywaniu poufnej wiedzy, lecz na realizacji zlecenia w formie publicznych wystąpień. Ponadto, w przypadku usług, wykonawca zobowiązuje się do wykonania określonej usługi, która może wymagać wykorzystania wiedzy i umiejętności, ale nie do przekazywania tych informacji na własność zlecającemu. Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest przekonany, że przychody Agencji nie kwalifikują się jako przychody z tytułu know-how.

Pozostałe przychody wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, takie jak przychody z tytułu odsetek, praw do wynalazków, znaków towarowych, wzorów zdobniczych, należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego czy za użytkowanie urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych, są – zdaniem Wnioskodawcy – całkowicie odrębną kategorią i nie mają żadnego związku z przedmiotem niniejszego pytania ani ze stanem faktycznym.

Ad 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody Agencji reprezentujących Speakerów, objęte niniejszym wnioskiem, nie kwalifikują się także jako przychody z tytułu usług w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przede wszystkim należy podkreślić, że Kongresy organizowane przez Wnioskodawcę nie mają charakteru imprez o naturze widowiskowej, rozrywkowej ani sportowej. Są to konferencje oraz spotkania biznesowo-naukowe, których nadrzędnym celem jest stworzenie platformy do wymiany wiedzy i doświadczeń pomiędzy przedstawicielami środowisk biznesowych, naukowych, administracyjnych i innych sektorów, a nie dostarczenie rozrywki, organizacja widowiska czy rywalizacji sportowej.

Wskazany przepis odnosi się wyraźnie do imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych, takich jak koncerty, spektakle, festiwale, zawody sportowe czy pokazy artystyczne – wydarzeń o zupełnie innej, jasno określonej i tradycyjnie rozumianej funkcji rozrywkowej lub sportowej, które nie pokrywają się z charakterem i celem organizowanych Kongresów.

Ponadto, istotne jest, że omawiany przepis dotyczy wyłącznie działalności prowadzonej za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych, które specjalizują się w organizacji imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terenie Polski. Tymczasem Kongresy, które stanowią przedmiot niniejszego wniosku, nie są organizowane za pośrednictwem takich podmiotów, lecz bezpośrednio przez Wnioskodawcę jako organizatora eventów biznesowo-naukowych.

W konsekwencji przychody Agencji reprezentujących Speakerów nie mogą zostać zakwalifikowane jako przychody z tytułu działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej w rozumieniu wskazanego przepisu, co wyraźnie podkreśla różnicę pomiędzy charakterem realizowanych usług a zakresem przedmiotowym tego przepisu.

Ad 2a.

Przychody Agencji reprezentujących Speakerów, będące przedmiotem niniejszego wniosku, nie stanowią przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, rekrutacji pracowników, pozyskiwania personelu, gwarancji, poręczeń ani świadczeń o podobnym charakterze. Usługi świadczone przez Agencje na rzecz Wnioskodawcy nie odpowiadają żadnej z wymienionych kategorii ani nie są im podobne. W rzeczywistości dotyczą one udziału Speakerów w Kongresie organizowanym przez Spółkę, obejmującego wygłoszenie wystąpienia, udział w dyskusji czy moderowanie paneli, co jest działalnością o charakterze wyłącznie merytorycznym i informacyjnym.

W szczególności nie można ich zaliczyć do usług doradczych. Definicja słowa „doradzać” według Słownika języka polskiego PWN oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie” (DORADZAĆ - Słownik języka polskiego PWN). Tymczasem usługi realizowane przez Agencje nie polegają na udzielaniu Spółce czy uczestnikom Kongresu jakichkolwiek porad czy instrukcji postępowania, lecz wyłącznie na przekazaniu wiedzy poprzez wykład, prezentację lub udział w dyskusji na określony temat za pośrednictwem Speakerów.

W związku z powyższym, charakter świadczonych usług jest fundamentalnie odmienny od usług doradczych oraz innych wymienionych w przepisie, co wyklucza kwalifikację przychodów Agencji jako przychodów z wymienionych kategorii.

Ad 3 i 4.

Przychody Agencji reprezentujących Speakerów, których dotyczy wniosek z oczywistych względów nie są również przychodami z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej ani uzyskiwanymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przychody, których dotyczy niniejszy wniosek, nie mieszczą się w żadnej z kategorii przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Z oczywistych względów nie są to również należności stanowiące przychody określone w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, tj. przychody z dywidend oraz inne przychody (dochody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Analiza charakteru świadczonych usług, ich treści oraz kontekstu prawnego jednoznacznie wskazuje, że wypłaty dokonywane na rzecz Agencji nie kwalifikują się do żadnego z tytułów wymienionych w ww. przepisach. W związku z tym nie zachodzi prawna podstawa do traktowania tych przychodów jako objętych zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie jest obciążony obowiązkami płatnika wynikającymi art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, związanymi z poborem i zapłatą zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobowiązany także do posiadania certyfikatu rezydencji podatkowej Agencji, z którymi zawiera umowy opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku odnośnie pytania nr 1 w zakresie ustalenia czy przychody uzyskiwane przez Agencje reprezentujące Speakerów na podstawie umów zawieranych z Wnioskodawcą stanowią przychody należące do z kategorii wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT i w związku z tym na Wnioskodawcy jako płatniku ciąży obowiązek poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz Agencji reprezentujących Speakerów jest prawidłowe

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Odstąpiono również od odpowiedzi na pytanie nr 2, gdyż oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi w przypadku odpowiedzi przeczącej na pytanie nr 1, tj. gdy Państwa stanowisko do pytania nr 1 byłoby nieprawidłowe. W związku z tym, że Państwa stanowisko dotyczące pytań nr 1 uznaliśmy za prawidłowe, odstąpiono od udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 2.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja dotyczy tylko transakcji z Agencjami wskazanymi w uzupełnieniu wniosku, z którym Państwo zawierają umowy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zaznaczyć należy, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis sprawy przedstawiony we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.