Interpretacja indywidualna

– stanowisko jest prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 21 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółdzielnia Mieszkaniowa „(…)” jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Celem Spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych) przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Spółdzielnia gospodaruje powierzonymi jej z mocy ustawy w zarząd zasobami mieszkaniowymi (art. (…) Statutu Spółdzielni Mieszkaniowej „(…)” z dnia (…) r.), w szczególności:

1)nieruchomościami stanowiącymi mienie Spółdzielni,

2)nieruchomościami zabudowanymi budynkami mieszkalnymi, w których co najmniej jeden samodzielny lokal stanowi własność Spółdzielni

3)lokalami stanowiącymi odrębną własność, położonymi w obrębie nieruchomości o których mowa w pkt 2.

W dniu (…) r. nastąpiła awaria rury wodociągowej. Awarię zaczęto podejrzewać w związku z otrzymaną, nieporównywalnie wysoką w odniesieniu do poprzednich okresów, fakturą od (…) za zużycie wody i ścieki.

Zlecona (…) w dnia (…) 2024 r. określiła miejsce awarii przy klatce (…), wykonano odkrywkę w tym miejscu i nie stwierdzono wycieków. Kolejnego dnia wykonano kolejną próbę diagnostyki i określono jako przyczynę awarii zasuw przy klatce (…). Po dokonaniu odkrywki stwierdzono usterkę zasuw, którą wskazano wstępnie za przyczynę wysokich strat zużycia wody. Wymieniono podejrzewane, przeciekające zasuwy na nowe i dokonano odczyt wody w porach nocnych i stwierdzono, że ubytki wody zmniejszyły się lecz są nadal wysokie. Podjęto kolejne kroki w celu zdiagnozowana innej przyczyny wycieków. Wykonano kolejną diagnostykę sieci. Badania korelatorem nie wskazały jednoznacznie miejsca wycieku, więc przeprowadzono badania laboratoryjne wody ze studni kanalizacyjnych studni zanikowej przy klatce (…) przy ścianie oporowej (w której odkryto wodę przy dnie) oraz porównawczo wody wodociągowej. Badania laboratoryjne wskazały, że woda ze studni zanikowej przy klatce (…), w pobliżu ściany oporowej posiada zbliżone parametry do wody wodociągowej. Wykonano odkrywkę rury przy ścianie oporowej i stwierdzono jej awarię (wypływ znacznej ilości wody spod ściany). Wykonano wymianę odcinka rur przy klatce (…). Zarząd po przeanalizowaniu odczytów wody przez kilka nocy stwierdził, że po naprawie ubytki wody już nie występują.

Rura uległa awarii (przerwaniu, zerwaniu spawu) pod ścianą oporową.

Na skutek awarii zniszczeniu uległa rura wodociągowa, która zaliczana jest według Klasyfikacji Środków Trwałych - Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1864, z późn. zm.; dalej: „Klasyfikacja” - do rodzaju 210, obejmującego rurociągi przesyłowe do transportu wody i ścieków oraz stacje pomp, stacje filtrów lub ujęć wody. Wspomniana sieć wod.-kan. była ubezpieczona polisą pakietem dla spółdzielni mieszkaniowych nr (…) obejmującą okres ubezpieczenia od (…) 2024 r. do (…) 2025 roku.

W związku z awarią, Spółdzielnia zgłosiła szkodę do swojego ubezpieczyciela. Całkowita wysokość odszkodowania za straty powstałe w następstwie uszkodzonego rurociągu na zewnątrz budynku wyniosła (…) zł. Ubezpieczyciel wypłacił Wnioskodawcy odszkodowanie jednorazowo w następnym roku, tj. 2025, na podstawie zapłaconych faktur w roku 2024 dokumentujących poniesione koszty naprawy sieci (koszty materiałów, robocizny, ekspertyzy).

Pytanie

Czy zgodnie z przytoczonym opisem stanu faktycznego Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie kwoty odszkodowania, która wpłynęła na rachunek bankowy w roku następnym po usunięciu awarii?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie zaś do art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

Spółdzielni Mieszkaniowej „(…)” będzie przysługiwało prawo ze skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT. Spółdzielnia w pierwszej kolejności, zważywszy na powagę sytuacji, zmuszona była ponieść koszty ekspertyzy i naprawy uszkodzonej sieci wod.-kan., a następnie wystąpiła o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel podjął decyzję o wypłacie odszkodowania na podstawie przesłanych faktur dokumentujących koszty naprawy, a dotyczących tego samego rodzaju środka trwałego, z którymi związana była szkoda. Faktury w całości zostały opłacone w roku 2024, natomiast wypłata odszkodowania nastąpiła w roku 2025.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: ustawa o CIT):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o CIT:

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się:

1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku;

3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. ustawą z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244, dalej: ustawa nowelizująca) zostały dodane do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dwie nowe regulacje zamieszczone w art. 17 ust. 1 pkt 54a oraz art. 17 ust. 10a ustawy o CIT.

Zgodnie z pierwszą z nich ujętą w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT:

Wolne od podatku są odszkodowania za szkody w środku trwałym, z wyłączeniem samochodu osobowego, w części wydatkowanej w roku podatkowym lub w roku bezpośrednio po nim następującym na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda, przy czym przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. w art. 17 ust. 10a ustawy o CIT:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 54a, stosuje się także do otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Należy podkreślić, że przedmiotowe zwolnienie obejmuje odszkodowanie za szkody w środkach trwałych powstałe po dniu 31 grudnia 2018 r., co wynika z art. 39 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. (ww. ustawy nowelizującej).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o CIT:

Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z powyższych regulacji wynika, że od 1 stycznia 2019 r. podatnicy nie muszą rozpoznawać przychodu tytułem otrzymanego odszkodowania za szkody powstałe na środkach trwałych z pominięciem samochodów osobowych. Pierwszym warunkiem skorzystania ze zwolnienia jest spożytkowanie otrzymanego odszkodowania na remont środka trwałego, który był przedmiotem szkody lub zakup albo wytworzenie środka trwałego zaliczonego do tego samego rodzaju klasyfikacji środków trwałych co środek trwały, który był przedmiotem szkody. Jeżeli odszkodowanie zostało wydane w części na ww. cele, wówczas ze zwolnienia korzysta tylko ta część (pozostała kwota będzie przychodem z działalności gospodarczej podatnika). Drugim warunkiem jest wydatkowanie środków w określonym terminie, tj. w danym lub bezpośrednio po nim następującym roku podatkowym.

Zgodnie z uzasadnieniem do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (druk nr 2862): „Zmiana zakłada dodanie w art. 17 ust. 1 nowego punktu 54a wprowadzającego nowe zwolnienie podatkowe dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez podatnika środka trwałego (z wyjątkiem samochodu osobowego). Warunkiem zastosowania tego zwolnienia będzie wydatkowanie przez podatnika – w okresie nie późniejszym niż do upływu kolejnego roku podatkowego – równowartości otrzymanego odszkodowania na remont uszkodzonego środka trwałego bądź na zakup lub wytworzenie analogicznego środka trwałego, mogącego zastąpić środek trwały uprzednio zniszczony lub uszkodzony. Brak konieczności odprowadzania podatku dochodowego od dochodu stanowiącego równowartość otrzymanego odszkodowania wpłynie na poprawę płynności finansowej poszkodowanego podatnika i ułatwi sfinansowanie przez takiego podatnika wydatków mających na celu przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź wydatków na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały.

Powyższe rozwiązanie polepsza więc otoczenie prawno-podatkowe przedsiębiorców w sposób, który ułatwia inwestowanie w środki trwałe”.

Jak wynika z powyższego, celem wprowadzonego przepisu jest zwolnienie z opodatkowania odszkodowania za szkody w środku trwałym, przeznaczonego na przywrócenie uszkodzonego środka trwałego do stanu jego używalności bądź na zakup środka trwałego, który mógłby zastąpić uszkodzony (zniszczony) środek trwały.

Powyższe warunki, jak każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania, należy interpretować ściśle, zgodnie z wykładnią językową danej regulacji. Zasada ścisłej interpretacji przepisów dotyczących ulg i zwolnień podatkowych wskazuje, że nie należy rozszerzać rozumienia pojęć użytych w ustawie.

Wprowadzony od 1 stycznia 2019 r. przepis przewiduje zwolnienie dla kwot odszkodowań uzyskiwanych przez podatnika od ubezpieczyciela z tytułu zniszczenia lub uszkodzenia posiadanego przez niego środka trwałego.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN (wydanie internetowe, https://sip.pwn.pl/) „szkoda” to „1. strata, uszczerbek”. Słowo „strata” jest definiowana jako:

„1. w rozliczeniach: wielkość, o którą zmniejszyły się fundusze;

2. coś co się przestało posiadać;

3. fakt, że się przestało coś posiadać”.

Natomiast „uszczerbek” to „poniesiona szkoda”.

Z danych zawartych w opisie stanu faktycznego wynika, że celem Spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin. W roku 2024 nastąpiła awaria rury wodociągowej, która zaliczana jest według Klasyfikacji Środków Trwałych do rodzaju 210. W związku z zawartą umową ubezpieczenia sieci wodno-kanalizacyjnej Spółdzielnia otrzymała odszkodowanie, które zostało wypłacone jednorazowo w następnym roku na podstawie zapłaconych faktur dokumentujących poniesione koszty naprawy sieci.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT, w zakresie kwoty odszkodowania, która wpłynęła na rachunek bankowy w roku następnym po usunięciu awarii.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz pytania, stwierdzić należy, że aby skorzystać z omawianego zwolnienia spełnione muszą być następujące warunki:

-    odszkodowanie musi dotyczyć szkody w środku trwałym (z wyłączeniem samochodu osobowego),

-   odszkodowanie musi być wydatkowane na ściśle określone w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT cele, tj. na remont tego środka trwałego albo na zakup lub na wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego zaliczonego zgodnie z Klasyfikacją do tego samego rodzaju co środek trwały, z którym związana była taka szkoda,

-   wydatkowanie środków musi nastąpić w określonym terminie, tj. w roku podatkowym, w którym wypłacono odszkodowanie lub w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, (zwolnienie to stosuje się również także otrzymanego odszkodowania w części odpowiadającej wartości wydatków poniesionych przez podatnika na cele określone w tym przepisie od dnia powstania szkody do dnia otrzymania odszkodowania),

-   wydatki pokryte odszkodowaniem nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Z opisu sprawy wynika, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie dotyczyło szkody jaką poniósł w środku trwałym. Odszkodowanie to zostało wypłacone jednorazowo w 2025 r., na podstawie zapłaconych faktur w roku 2024 dokumentujących poniesione koszty naprawy sieci (koszty materiałów, robocizny, ekspertyzy).

Pytanie przedstawione we wniosku dotyczy kwestii czy będzie Państwu przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w zakresie kwoty odszkodowania, która wpłynęła na rachunek bankowy w roku następnym po usunięciu awarii.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu sprawy stwierdzić należy, że odszkodowanie otrzymane w roku następnym po usunięciu awarii dotyczyło wydatków poniesionych do dnia otrzymania odszkodowania na naprawę środka trwałego z którym związana była szkoda.

W tym miejscu wskazać należy, że warunkiem zwolnienia jest, że wydatki pokryte odszkodowaniem nie mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne.

Reasumując, jeśli wydatki pokryte odszkodowaniem, które wpłynęło na rachunek bankowy w roku następnym po usunięciu awarii, nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 54a ustawy o CIT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-   Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-   Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-   Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.