Interpretacja indywidualna z dnia 07.01.2011, sygn. IBPP3/443-787/10/PH, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Stan prawny od 01/09/2010 w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy poprzez odliczenie (obniżenia/pomniejszenia) zobowiązania w podatku akcyzowym w deklaracji miesięcznej (w zaliczce dziennej) od piwa nie sprzedanego, od którego akcyza wcześniej została zapłacona, a piwo to stało się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 13 października 2010r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy poprzez odliczenie (obniżenia/pomniejszenia) zobowiązania w podatku akcyzowym w deklaracji miesięcznej (w zaliczce dziennej) od piwa nie sprzedanego, od którego akcyza wcześniej została zapłacona, a piwo to stało się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2010r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia z akcyzy poprzez odliczenie (obniżenia /pomniejszenia) zobowiązania w podatku akcyzowym w deklaracji miesięcznej (w zaliczce dziennej) od piwa nie sprzedanego, od którego akcyza wcześniej została zapłacona, a piwo to stało się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca produkuje piwo w składzie podatkowym. Następnie piwo jest wyprowadzane ze składu podatkowego m.in. do własnych magazynów zamiejscowych rozlokowanych w kraju.

Od piwa wyprowadzanego ze składu podatkowego Spółka dokonuje zapłaty akcyzy wstępnie za okresy dzienne. Piwo w magazynach zamiejscowych Spółki znajduje się w procedurze z zapłaconą akcyzą.

W chwili wyprowadzenia piwa ze składu podatkowego do magazynu zamiejscowego nie jest wystawiana faktura VAT i nie następuje sprzedaż piwa oraz jego dostarczenie do nabywcy.

W opisywanej sytuacji okazało się, że zostało wyprodukowane piwo wadliwe i nieprzydatne do spożycia, a jego właściwości fizyko-chemiczne nie odpowiadają normom jakościowym i przepisom zawartym w ustawie o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jednolity Dz. U. Nr 136, poz. 914 z 2010r.).

W związku z powyższym producent zadecydował o wycofaniu całej partii wadliwego piwa z rynku. Część sprzedanego wadliwego piwa jest zwracana do składu podatkowego w procedurze reklamacji dokonywanej przez odbiorców i kontrahentów. Natomiast pozostała część piwa wadliwego, która nie została sprzedana i znajduje się w magazynach zamiejscowych jest transportowana z powrotem do składu podatkowego i będzie niszczona w obecności funkcjonariuszy celnych. Wada jakościowa piwa powodująca jego całkowitą nieprzydatność do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia została wykryta w wyniku zgłoszenia od kontrahentów z rynku i potwierdzona w wyniku wewnętrznej kontroli jakości po wyprowadzeniu ze składu podatkowego. Badania laboratoryjne potwierdziły jednoznacznie, że powstała wada eliminuje piwo ze spożycia i uniemożliwia jego ponowny przerób lub zużycie.

W takiej sytuacji, aby możliwe było zastosowanie zwolnienia od podatku akcyzowego określonego w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. Nr 159, poz. 1070 z 2010r.), Spółka przewozi piwo, które nie zostało sprzedane do składu podatkowego w celu dokonania jego zniszczenia. W tym miejscu należy wskazać, że w niniejszej sprawie będą miały zastosowanie również przepisy art. 34 ust. 1 pkt k w związku z art. 30 ust. 1, ust. 2 pkt 2 i ust. 5 ustawy o Służbie Celnej oraz art. 40 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych.

Zniszczenie wyrobów nieprzydatnych do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia odbywać się będzie w obecności funkcjonariusza Służby Celnej. Wyroby zostaną zgłoszone Naczelnikowi Urzędu Celnego w terminie określonym przepisem ustawy o Służbie Celnej przed zamierzonym zniszczeniem. Z dokonanego zniszczenia zostanie sporządzony protokół w dwóch egzemplarzach.

Po dokonanym zniszczeniu Spółka zamierza zastosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia z dnia 23 sierpnia 2010r. Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 159, poz. 1070 z 2010r.). Z uwagi na fakt że zapłacony podatek akcyzowy jest podatkiem nienależnym, jako zapłacony od towarów podlegających zwolnieniu od podatku akcyzowego - Spółka złoży deklarację akcyzową w celu uzyskania zwrotu podatku poprzez obniżenie zobowiązania (zaliczki dziennej) w podatku akcyzowym w okresie rozliczeniowym, w którym dokonano zniszczenia i sporządzono protokoły.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisywanym stanie faktycznym można zastosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 159, poz. 1070 z 2010r.) i dokonać odliczenia (obniżenia/pomniejszenia) zobowiązania w podatku akcyzowym deklaracji miesięcznej (w zaliczce dziennej) od piwa nie sprzedanego, od którego akcyza wcześniej została zapłacona, a piwo to stało się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe nieprzydatne do spożycia dalszego przerobu lub zużycia, w przypadku ich zniszczenia. Zwolnienie ma zastosowanie jeżeli wyroby akcyzowe zostały zniszczone w składzie podatkowym. W niniejszej sytuacji mają zastosowanie przepisy ustawy o Służbie Celnej oraz § 40 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 maja 2010r. w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych. Przepisy przewidują, że zgodnie z art. 30 ust. 2 pkt 2 i ust. 5 ustawy o Służbie Celnej kontroli podlega przestrzeganie przepisów: prawa podatkowego w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania, przewozu i niszczenia oraz w zakresie stosowania i oznaczania tych wyrobów znakami akcyzy. Wszystkie ww. czynności o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 2 ustawy o Służbie Celnej podlegają kontroli do czasu uiszczenia podatku akcyzowego. Powyższego ograniczenia nie stosuje się w przypadku czynności dotyczących wyrobów korzystających ze zwolnienia albo wyrobów opodatkowanych ze względu na przeznaczenie stawką podatku akcyzowego niższą od stawki maksymalnej dla danej grupy wyrobów oraz od czynności dokonywanych przez podmioty dokonujące obrotu wyrobami akcyzowymi.

Zniszczenie piwa z zapłaconą akcyzą będzie podlegać kontroli celnej ponieważ czynnością w opisywanej sytuacji jest zniszczenie i dotyczy ono wyrobów korzystających ze zwolnienia. Jednocześnie Spółka jest podmiotem dokonującym obrotu wyrobami akcyzowymi. W opisywanej sytuacji Spółka zamierza skorzystać ze zwolnienia z § 21 Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego i dokonać zniszczenia. Zniszczenie obligatoryjnie z mocy aktu rangi ustawowej tj. art. 30 ust. 5 ustawy o Służbie Celnej podlega kontroli celnej i będzie dokonane w obecności funkcjonariusza celnego wraz ze sporządzeniem protokołu w dwóch egzemplarzach ponieważ dotyczy wyrobów korzystających ze zwolnienia.

Przepisy przewidują, że podmiot zgłasza właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wyroby podlegające zniszczeniu, co najmniej na 3 dni przed zamierzonym terminem ich zniszczenia i sporządza w dwóch egzemplarzach protokół zniszczenia wyrobów. Protokół podpisują: przedstawiciel podmiotu i funkcjonariusz.

W tym miejscu należy wspomnieć, że Spółka jest zobowiązana do stosowania również przepisów ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (tekst jednolity Dz. U. Nr 136, poz. 914 z 2010r.). Przepisy te stanowią że środki spożywcze nie spełniające wymagań zdrowotnych określonych w przepisach dotyczących bezpieczeństwa żywności nie mogą być stosowane do produkcji innych środków spożywczych oraz wprowadzane na rynek.

Zdaniem Spółki w opisywanym zdarzeniu przyszłym można stosować zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Powyższy przepis zezwala na stosowanie zwolnienia z akcyzy dla piwa od którego akcyza została wcześniej zapłacona. Przedmiotowe piwo stało się nieprzydatne do spożycia z uwagi na wystąpienie w nim wady jakościowej powodującej jego całkowitą nieprzydatność do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia.

Spółka stoi na stanowisku, że powyższe zwolnienie nie zawiera w swej treści ograniczenia do stosowania wyłącznie do wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Tym samym piwo nieprzydatne do spożycia od którego akcyza została zapłacona, ale nie zostało jeszcze sprzedane, będzie korzystać ze zwolnienia z akcyzy pod warunkiem, że zostanie zniszczone na warunkach i w trybie określonym w odrębnych przepisach.

Zdaniem Wnioskodawcy zawężenie rozumienia przepisu § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego tylko do zniszczenia wyrobów akcyzowych pozostających wyłącznie w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jest sprzeczne z postanowieniami punktu 9 preambuły Dyrektywy Rady 2008/118/WE ponieważ akcyza jest podatkiem od konsumpcji pewnych wyrobów, nie powinna być pobierana w przypadku wyrobów akcyzowych, które w pewnych okolicznościach uległy zniszczeniu lub zostały nieodwracalnie utracone oraz punktu 12 preambuły Dyrektywy Rady 2008/118/WE, który stanowi, że oprócz zwrotu podatku w okolicznościach przewidzianych w niniejszej dyrektywie państwa członkowskie powinny mieć możliwość dokonywania zwrotu zapłaconego podatku od wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji, jeśli jest to dopuszczalne z punktu widzenia celu niniejszej dyrektywy.

Ustawodawca skorzystał z możliwości przewidzianej w Dyrektywie Rady 2008/118/WE i wprowadził w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego możliwość zwolnienia z podatku akcyzowego wyrobów z zapłaconą akcyzą.

Spółka stwierdza, że zwolnienie z akcyzy przewidziane w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego jest implementowanym zwolnieniem fakultatywnym wynikającym z art. 25 Dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. U. L 316 z 31.10.1992, str. 21). Zgodnie z art. 25 Dyrektywy Rady 92/83/EWG Państwa Członkowskie mają prawo zwracania podatku akcyzowego od napojów alkoholowych wycofanych z rynku, dlatego że z powodu swego stanu lub długości okresu składowania nie nadają się do spożycia przez ludzi.

Nie ma najmniejszych wątpliwości, że na podstawie art. 39 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 3 poz. 11 z 2009r. z późn. zm.). Minister właściwy do spraw finansów publicznych wprowadził wynikające z art. 25 Dyrektywy Rady 92/83/EWG fakultatywne zwolnienie z akcyzy do porządku krajowego w szczególności do § 21 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

Na podstawie art. 39 ustawy o podatku akcyzowym Minister do spraw finansów publicznych wprowadził w rozporządzeniu zwolnienia w różnych formach, w zależności od specyfiki obrotu danym wyrobem.

Zwolnienia mogą mieć charakter całkowity, częściowy lub w ściśle określonych przypadkach zwolnienie może być realizowane poprzez zwrot akcyzy - ale jedynie w takim przypadku gdy przepis wyraźnie to wskazuje. Nie oznacza to jednak, iż w sytuacji gdy dany przepis rozporządzenia określający zwolnienie nie wskazuje formy zwolnienia od akcyzy to jedynym mechanizmem zwolnienia od akcyzy jest zwolnienie na etapie powstawania obowiązku podatkowego tj. wtedy kiedy wyroby akcyzowe opuszczają procedurę zawieszenia poboru akcyzy. Należy bowiem zauważyć, że przepisy art. 23 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym wskazują że zwolnienia od akcyzy mogą być również realizowane poprzez pomniejszenie/obniżenie wpłat dziennych akcyzy. W rezultacie, jeżeli przepisy akcyzowe nie wskazują mechanizmu zwolnienia od akcyzy należy stwierdzić, że jest ono możliwe na etapie wydawania wyrobów do konsumpcji (tj. wtedy kiedy wyrób akcyzowy opuszcza procedurę zawieszenia poboru akcyzy) albo po dokonaniu zapłaty, kiedy zostały spełnione warunki do skorzystania z określonego zwolnienia. Np. w sytuacji, kiedy wyroby akcyzowe po dopuszczeniu do konsumpcji stają się niezdatne do spożycia, przerobu lub ponownego użycia i zostaną zniszczone. Wtedy zwolnienie od akcyzy będzie realizowane poprzez pomniejszenie wpłaty dziennej akcyzy (zob. Parulski Szymon, Komentarz do art. 39 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym, S. Parulski, Akcyza. Komentarz, LEX, 2010, wydanie II, str. 324).

Dyrektywa 92/83/EWG w artykule 25 przyznaje prawo Państwom Członkowskim do zwracania podatku akcyzowego od napojów alkoholowych (piwo jest w świetle ustawy napojem alkoholowym), wycofanych z rynku, które z powodu swego stanu lub długości okresu składowania nie nadają się do spożycia przez ludzi. Powyższy artykuł 25 Dyrektywy 92/83/EWG dotyczy wyłącznie wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą czyli nie pozostających w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, ponieważ nie można zwracać akcyzy od wyrobów pozostających w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Aby mogło dojść do sytuacji zwrotu podatku np. w formie obniżenia/pomniejszenia wpłaty dziennej to najpierw musi on być uiszczony, podlegać uiszczeniu lub stać się wymagalny. Tak więc przywołany przepis art. 25 Dyrektywy 92/83/EWG został wprost implementowany do porządku krajowego poprzez zwolnienie w § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego.

W tym miejscu należy przytoczyć wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygnatura akt I FSK 1013/07 z dnia 04-09-2008r. Naczelny Sąd Administracyjny w wydanym orzeczeniu potwierdził możliwość i prawidłowość stosowania zwolnienia z akcyzy wynikającego z § 24 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych nieprzydatnych do spożycia od których akcyza została wcześniej zapłacona akcyza w związku z tym, że wyroby te zostały wyprowadzone ze składu podatkowego. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że w przypadku, gdy wyroby tytoniowe zaliczające się do wyrobów akcyzowych zharmonizowanych z jakichkolwiek powodów staną się nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia (np. w wyniku zniszczenia, uszkodzenia i innych podobnych zdarzeń) korzystać będą ze zwolnienia podatkowego pod warunkiem, że zostaną zniszczone pod nadzorem administracyjnym, przy czym ulga ta polegać może zarówno na klasycznym zwolnieniu podatkowym jak i na zwrocie akcyzy.

Powyższy wyrok został wydany w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. (Dz. U. Nr 72, poz. 500 z 2006r.). Zgodnie z treścią § 24 ust. 1 i ust. 2 ww. rozporządzenia zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe zharmonizowane, nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, w przypadku ich zniszczenia. Zwolnienie ma zastosowanie pod warunkiem, że wyroby akcyzowe zharmonizowane zostały zniszczone na warunkach i w trybie określonych w odrębnych przepisach dotyczących wykonywania szczególnego nadzoru podatkowego. Pomimo, iż powyższe rozporządzenie Ministra Finansów straciło moc obowiązującą to aktualne rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego w § 21 ust. 1 pkt 1 stanowi, że zwalnia się od akcyzy wyroby akcyzowe nieprzydatne do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia, w przypadku ich zniszczenia w składzie podatkowym. Z porównania treści powyższych przepisów wynika, że zapis i brzmienie ustępu 1 jest identyczne pomimo zmiany redakcyjnej polegającej na zmianie definicji: z wyrobów akcyzowych zharmonizowanych na wyroby akcyzowe Dodatkowo w § 21 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. wprowadzono możliwość zniszczenia za zgodą naczelnika urzędu celnego w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych.

Zmiany te nie mają żadnego znaczenia z punktu widzenia wypełnienia warunków do zastosowania zwolnienia z akcyzy w przypadku niszczenia w składzie podatkowym oraz zasad interpretacji celowościowej przepisów. Wnioskodawca stwierdza, że treść i sens wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (1 FSK 1013/07 z dnia 04-09-2008r.) pozostaje aktualna na tle obowiązywania § 21 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Pomimo tego, że Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygał o możliwości stosowania zwolnienia w podatku akcyzowym jak i o zwrocie akcyzy w stosunku do wyrobów tytoniowych od których został uiszczony podatek akcyzowy, to tym samym NSA generalnie potwierdził możliwość stosowania zwolnienia do wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą nieprzydatnych do spożycia z jakiegokolwiek powodu.

Wnioskodawca podkreśla duże znaczenie powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w niniejszej sprawie i chce również zaznaczyć, że Minister Finansów wydając interpretację podatkową ma obowiązek dokonywać analizy orzecznictwa sądowego w postępowaniu zmierzającym do wydania interpretacji. Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy nie ulega wątpliwości, że zwolnienie przewidziane w § 21 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 sierpnia 2010r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego dotyczy procedury z zapłaconą akcyzą. Zwolnienie przewidziane w powyższym przepisie nie zostało ograniczone czasowo lub w jakikolwiek inny sposób w zakresie terminu jego zastosowania. Powyższy przepis również nie ogranicza możliwości stosowania zwolnienia wyłącznie do wyrobów akcyzowych sprzedanych do kontrahenta lub pozostających w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W przedstawionym stanie faktycznym należy zwrócić uwagę, iż piwo przeznaczone do zniszczenia zostało wadliwie wyprodukowane i już momencie jego powstania było nieprzydatne do spożycia. Wada jakościowa piwa powodująca jego całkowitą nieprzydatność do spożycia, dalszego przerobu lub zużycia została wykryta w wyniku zgłoszenia od kontrahentów z rynku i potwierdzona w wyniku wewnętrznej kontroli jakości po wyprowadzeniu ze składu. Badania laboratoryjne potwierdziły jednoznacznie, że powstała wada eliminuje piwo ze spożycia i uniemożliwia jego powrotny przerób lub zużycie. Część sprzedanego wadliwego piwa została zwrócona do składu podatkowego w procedurze reklamacji dokonywanej przez odbiorców i kontrahentów. Natomiast pozostała część wadliwego piwa, która nie została sprzedana jest zwracana z magazynów zamiejscowych Wnioskodawcy. Wadliwe piwo zwrócone od kontrahentów w wyniku reklamacji jak i piwo zwracane z magazynów zamiejscowych zostanie zniszczone w obecności funkcjonariusza celnego wraz ze sporządzeniem protokołu w dwóch egzemplarzach. Po dokonanym zniszczeniu wadliwego piwa Spółka złoży deklarację akcyzową w celu uzyskania zwrotu podatku poprzez obniżenie zobowiązania (zaliczki dziennej) w podatku akcyzowym w okresie rozliczeniowym, w którym dokonano zniszczenia i sporządzono protokoły.

Stosownie do powyższego w przedmiotowej sytuacji będziemy mieli do czynienia z niszczeniem piwa wadliwie wyprodukowanego, które w myśl przepisów akcyzowych zostało wprowadzone do konsumpcji. Niszczenie dotyczy zatem piwa obarczonego wadą jakościową powstałą przed jego wyprowadzeniem z procedury zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego. Zwroty piwa z wadą jakościową, które już zostało sprzedane kontrahentom odbywają się w trybie reklamacji, natomiast pozostałą część wadliwego piwa Wnioskodawca sam wycofuje z rynku i wprowadza do składu podatkowego w celu jego zniszczenia.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 46 i pkt 52 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (t.j. Dz. U. z 2010r. nr 136, poz. 914) środek spożywczy zepsuty to środek spożywczy, którego skład lub właściwości uległy zmianom wskutek nieprawidłowości zaistniałych na etapie produkcji, obrotu lub pod wpływem działań czynników naturalnych, takich jak: wilgotność, czas, temperatura lub światło, albo wskutek obecności drobnoustrojów, a także zanieczyszczeń, powodujących, że nie nadaje się on do spożycia zgodnie z jego przeznaczeniem w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. b i ust. 5 rozporządzenia nr 178/2002. Natomiast wprowadzanie żywności do obrotu to wprowadzanie na rynek w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia nr 178/2002.

Zgodnie zaś z powołanymi przepisami art. 3 pkt 8 oraz art. 14 ust. 2 lit. b i ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd do Spraw Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w sprawie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z dnia 1 lutego 2002r., str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463 ze zm.), wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania.

Środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny, jeżeli uważa się, że nie nadaje się do spożycia przez ludzi.

Podczas podejmowania decyzji, że środek spożywczy nie nadaje się do spożycia przez ludzi, należy mieć na względzie, czy środek spożywczy nie może być spożywany przez ludzi stosownie z jego przeznaczeniem z powodu zanieczyszczenia, zarówno przez czynniki obce jak i w inny sposób, czy też z powodu gnicia, psucia się lub rozkładu.

Ponadto w świetle art. 14 ust. 6 ww. rozporządzenia jeżeli niebezpieczny środek spożywczy stanowi część partii, transzy lub dostawy żywności należącej do tej samej klasy lub kategorii, należy założyć, że całość żywności w tej partii, transzy lub dostawie jest również niebezpieczna ().

W świetle przedstawionego stanu nie budzi zatem wątpliwości, że zwroty piwa do składu podatkowego od kontrahentów oraz z magazynów zamiejscowych dotyczą całej partii piwa wadliwie wyprodukowanego. Tym samym Wnioskodawca część nieprawidłowo wyprodukowanego piwa, które zostało sprzedane kontrahentom wprowadza do składu podatkowego Wnioskodawcy w trybie reklamacji. Natomiast w stosunku do pozostałej części wadliwej partii piwa znajdującej się jeszcze w magazynach zamiejscowych, Wnioskodawca wypełniając dyspozycję ustawy o bezpieczeństwie żywienia i żywności, wycofuje wadliwy produkt z rynku i również wprowadza do składu podatkowego. Następnie cała partia wadliwego piwa jest sukcesywnie niszczona w składzie podatkowym.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. nr 3, poz. 11 ze zm.), zwanej dalej ustawą - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 września 2010r. - w przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot ten może dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów.

Podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku wykorzystania reklamowanych wyrobów akcyzowych do produkcji wyrobów akcyzowych.

Stosownie do art. 83a ust. 1 - 3 ustawy, w przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podatnika może on dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest obowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów.

Podatnik może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku całkowitego zniszczenia reklamowanych wyrobów akcyzowych:

1. w składzie podatkowym albo,
2. za zgodą właściwego naczelnika urzędu celnego - w innym miejscu spełniającym warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, w obecności przedstawiciela organu podatkowego.

Z czynności zniszczenia wyrobów akcyzowych, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, sporządza się, w dwóch egzemplarzach, protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych, w którym podaje się przyczyny tego zniszczenia. Protokół zniszczenia wyrobów akcyzowych podpisuje podatnik oraz obecny przy czynności zniszczenia przedstawiciel organu podatkowego.

Powyższe przepisy art. 83 i art. 83a ustawy bardzo szeroko określają zakres prawa do odliczenia akcyzy przez podatników, którzy uznali reklamację wyrobów akcyzowych. Ustawa ani przepisy wykonawcze nie ograniczają powodów reklamacji do określonych zdarzeń i sytuacji. W konsekwencji każdy powód reklamacji, który zostanie uznany przez producenta, stanowi podstawę do odliczenia akcyzy, o ile zostaną spełnione pozostałe warunki do odliczenia akcyzy. Podstawą reklamacji może być więc wadliwość danego wyrobu uznana przez producenta.

W świetle powyższego w przedmiotowym przypadku dla zastosowania zwolnienia z akcyzy w stosunku do zwróconego do składu podatkowego i mającego ulec zniszczeniu piwa wprowadzonego wcześniej do konsumpcji (sprzedanego już kontrahentom jak i znajdującego się jeszcze w magazynach zamiejscowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy), które obarczone jest wadą jakościową powstałą już podczas produkcji winny mieć zastosowanie przepisy dotyczące reklamacji wyrobów tj. art. 83a ustawy o podatku akcyzowym. Nie budzi bowiem wątpliwości w przedmiotowej sprawie, że piwo zostało wyprodukowane z wadą jakościową, uznaną przez producenta (Wnioskodawcę) i nie może zostać wprowadzone na rynek zgodnie z postanowieniami ww. ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Co prawda w sytuacji, gdy piwo znajduje się jeszcze w magazynie zamiejscowym nie mamy do czynienia z reklamacją dokonaną przez nabywcę, to jednak m.in. w wyniku wewnętrznej kontroli bezsporne jest, że produkt posiada wadę jakościową i nie może być przedmiotem obrotu.

Równocześnie w stosunku do tej partii wadliwego piwa, które w części zostało już sprzedane kontrahentom Wnioskodawca uznaje reklamację i przyjmuje je do składu podatkowego celem dokonania zniszczenia. Niezasadne byłoby zatem odmiennie traktować piwo wadliwie wyprodukowane w zależności od sytuacji, czy zostało ono sprzedane kontrahentom i w wyniku ujawnionych wad może podlegać reklamacji uprawniającej do dokonania obniżenia kwoty akcyzy, od piwa, które nie zostało jeszcze sprzedane kontrahentowi, który de facto poddałby to piwo reklamacji. W konsekwencji czego Wnioskodawca nabyłby uprawnienie do dokonania ww. obniżenia.

W miejscu tym należy zauważyć, iż piwo obarczone wadą jakościową, przeznaczone do zniszczenia, wprowadzone do składu podatkowego z zapłaconą akcyzą nie zostanie objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Zatem jego zniszczenie w składzie podatkowym co do zasady nie musi odbywać się pod nadzorem i kontrolą pracowników urzędu celnego. Natomiast ze względów dowodowych warto jest, aby zniszczenie faktycznie odbyło się za wiedzą właściwego naczelnika urzędu celnego.

W świetle powyższego, w sytuacji będącej przedmiotem wniosku, tj. w sytuacji zwrotu z magazynów zamiejscowych do składu podatkowego piwa obarczonego wadą jakościową powstałą przed wyprowadzeniem piwa poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i uznaną przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca, w oparciu o art. 83a ustawy, może dokonać obniżenia kwoty akcyzy do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od wadliwych wyrobów. W tym przypadku bowiem wyrób został wprowadzony do konsumpcji jako niepełnowartościowy wyrób, co do którego w sytuacji sprzedaży tej samej partii wyrobów kontrahentom, Wnioskodawca uznaje reklamację za zasadną.

Zauważyć ponadto należy, iż prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż przedmiotowej obniżki należy dokonać w oparciu i art. 23 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy stanowiący, iż wpłaty dzienne obniża się o kwoty przysługujących podatnikowi zwolnień i obniżeń akcyzy.

Powyższe stoi w zgodzie z art. 25 dyrektywy Rady 92/83/EWG 92/83/EWG z dnia 19 października 1992r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U. L 316 z 31 października 1992r., str. 21), który stanowi, iż Państwa Członkowskie mają prawo zwracania podatku akcyzowego od napojów alkoholowych wycofanych z rynku, dlatego że z powodu swego stanu lub długości okresu składowania nie nadają się do spożycia przez ludzi.

Reasumując, w sprawie będącej przedmiotem wniosku tj. zniszczenia piwa z zapłaconą akcyzą, które zostało wadliwie wyprodukowane, Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie od podatku akcyzowego od piwa, od którego akcyza zastała zapłacona poprzez dokonanie obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów. Obniżenie to powinno być dokonane w oparciu o art. 23 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Natomiast odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku § 21 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 32, poz. 228 ze zm.) zauważyć należy, iż przedmiotowej sprawie nie ma on zastosowania.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy co do możliwości skorzystania w przedstawionej sytuacji ze zwolnienia z podatku akcyzowego poprzez dokonania obniżenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w deklaracji miesięcznej (w zaliczce dziennej) od piwa zniszczonego, które było obarczone wadą jakościową należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość ta wynika z innej podstawy prawnej niż wskazano we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach