Interpretacja indywidualna z dnia 03.01.2011, sygn. ILPP3/443-118/10-2/TK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, masa aromatyczna do kominków i palenisk emitująca w wyniku spalenia zapach, składająca się min. z tytoniu, może być zaliczana do wyrobów tytoniowych - tytoniu do palenia) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3. poz. 11 ze zm.)?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2010 r. (data wpływu 11 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania przepisów ustawy do wyrobu, składającego się m.in. z tytoniu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania przepisów ustawy do wyrobu, składającego się m.in. z tytoniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza podjąć produkcję masy aromatycznej do kominków i palenisk emitującej w wyniku spalenia zapach. Masa będzie składać się z następujących składników: tytoń nieprzetworzony - do 22%, syrop skrobiowy lub cukier invertowany od 55% do 60%, aromaty owocowe, kwiatowe i spożywcze od 6% do 9%, utrwalacz 0,17%, barwniki 0,17%, gliceryna spożywcza do 20%. Masa ta opakowana będzie w torebkę foliową włożoną w szczelne pudełko plastikowe lub kartonik. Na etykietach poza składnikami podane będą ostrzeżenia o tym, że należy wyrób chronić przed dziećmi, że wyrób nie nadaje się do jedzenia i że nie nadaje się do palenia. Zainteresowany planuje sprzedaż wyrobu w ilościach jednostkowych 50g, 200g i 1 kg. Spółka posiada od zaprzyjaźnionej firmy A wydaną dla nich opinię Urzędu Statystycznego kwalifikującą wyżej opisaną masę aromatyczną do kominków i palenisk do grupowania PKWiU 24.51.41-00.00 Preparaty do perfumowania i odwaniania pomieszczeń (włącznie z preparatami stosowanymi w trakcie obrzędów religijnych) - według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU (Dz. U. Nr 89, poz. 844 ze zm.) oraz do grupowania PKWiU 24.51.41-00.00 Preparaty do perfumowania lub odwaniania pomieszczeń według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Kwalifikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.). Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293) ww. masa będzie zaliczana do grupowania PKWiU 20.41.41.0 preparaty do perfumowania i odwaniania pomieszczeń.

Według klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów (EWG) nr 2658787 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 1987 r., str. 1 z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne) wyrób miałby kod CN 3307 41 00 Agrabatti i pozostałe preparaty zapachowe, które działają w wyniku spalenia.

W dniu 23 czerwca 2009 r. zaprzyjaźniona firma A produkująca bliźniaczy produkt otrzymała interpretację indywidualną o nr IPPP3/443-258/09-2/CS, w której wydający - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w imieniu Ministra Finansów, uznał powyższą kwalifikację za prawidłową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, masa aromatyczna do kominków i palenisk emitująca w wyniku spalenia zapach, składająca się m.in. z tytoniu, może być zaliczana do wyrobów tytoniowych (tytoniu do palenia) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany wyrób, nie będzie zaliczany do wyrobów tytoniowych - tytoniu do palenia, gdyż zgodnie z art. 98 ust. 1 pkt 2 do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz.11 ze zm.) zalicza się bez względu na kod CN tytoń do palenia. Natomiast stosownie do ust. 5 tego artykułu za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, nie będące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4 tego artykułu a nadające się do palenia.

Zgodnie z ust. 6 tego artykułu tytoń do palenia, określony w ust. 5, w którym więcej niż 25% w masie drobin tytoniu ma szerokość cięcia mniejszą niż 1 milimetr, jest uznawany za tytoń drobno krojony przeznaczony do skręcania papierosów. Z kolei ust. 8 tego artykułu za tytoń do palenia uznaje produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5. Jednkże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Mając na względzie powyższe wymogi ustawy o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008 r. w zakresie zaliczania wyrobów do wyrobów akcyzowych - wyrobów tytoniowych - tytoniu do palenia, wyrób, który Zainteresowany zamierza produkować nie będzie zaliczany do tytoniu do palenia, gdyż mimo zawartości tytoniu w wyrobie do 22% w masie, wyrób ten będzie służył do odświeżania i odwaniania pomieszczeń poprzez wykorzystanie m.in. zapachu uzyskanego podczas spalania tytoniu i innych substancji zawartych w przedmiotowym wyrobie w kominkach, kadzielnicach i innych podobnych urządzeniach.

Bliźniaczy wyrób produkuje firma A, której indywidualną interpretację podatkową uznano za prawidłową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 98 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów tytoniowych zalicza się bez względu na kod CN tytoń do palenia.

Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego,
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Zainteresowany zamierza podjąć produkcję masy aromatycznej do kominków i palenisk emitującej w wyniku spalenia zapach. Masa będzie składać się z następujących składników: tytoń nieprzetworzony - do 22%, syrop skrobiowy lub cukier invertowany od 55% do 60%, aromaty owocowe, kwiatowe i spożywcze od 6% do 9%, utrwalacz 0,17%, barwniki 0,17%, gliceryna spożywcza do 20%. Masa ta opakowana będzie w torebkę foliową włożoną w szczelne pudełko plastikowe lub kartonik. Na etykietach poza składnikami podane będą ostrzeżenia o tym, że należy wyrób chronić przed dziećmi, że wyrób nie nadaje się do jedzenia i że nie nadaje się do palenia.

Wnioskodawca wyrób ten sprzedawać będzie w ilościach jednostkowych 50g, 200g i 1 kg.

Analizując ww. przepisy oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż w powyższej sprawie nie ma znaczenia wskazana we wniosku klasyfikacja przedmiotowego wyrobu. Nie ma również znaczenia zawartość tytoniu w gotowym produkcie. Istotą sprawy, zgodnie z definicją wskazaną w powyższych przepisach jest przede wszystkim określenie, czy końcowy wyrób w postaci masy aromatycznej, faktycznie nie nadaje się do bezpośredniej konsumpcji (do palenia).

Zakładając, iż wskazany w opisie zdarzenia przyszłego wyrób nie będzie się nadawał do bezpośredniej konsumpcji (do palenia) - zgodnie z opisem wynikającym z wniosku - należy wskazać na przepis art. 98 ust. 8 ustawy, który stanowi, iż produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż ww. produktu nie można traktować jako tytoniu do palenia, ponieważ nie spełnia on kryteriów określonych w ust. 2, 3 lub 5, wynikających z przepisu art. 98 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym.

Reasumując, jeżeli przedmiotowy produkt, w postaci masy aromatycznej, emitującej w wyniku spalania zapach, przeznaczonej do kominków i palenisk w celu odświeżania i odwaniania pomieszczeń nie będzie się nadawał do bezpośredniej konsumpcji (do palenia), to nie będzie podlegał uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku akcyzowym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że nie jest właściwym do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji wyrobu przedstawionego we wniosku oraz nie dokonuje oceny jego przeznaczenia.

Ponadto, tut. Organ informuje, iż zgodnie z art. 14 b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z tym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

IPPP3/443-258/09-2/CS, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu