Interpretacje » Akcyza » Przepisy wyłączają obowiązek składania deklaracji przez podmiot zużywający energię elektryczną tylko w przypadku zwolnień, o których mowa w art. 30 ... - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.99.2020.1.PJ

Możliwość odsprzedaży oleju opałowego nabytego z przeznaczeniem na cele opałowe oraz skutki podatkowe utylizacji tego oleju. - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.291.2018.2.MAZ

Shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 07.03.2019, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.291.2018.2.MAZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Temat interpretacji

Możliwość odsprzedaży oleju opałowego nabytego z przeznaczeniem na cele opałowe oraz skutki podatkowe utylizacji tego oleju.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 grudnia 2018 r. (data wpływu 27 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości odsprzedaży oleju opałowego nabytego z przeznaczeniem na cele opałowe oraz skutków podatkowych utylizacji tego oleju jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie możliwości odsprzedaży oleju opałowego nabytego z przeznaczeniem na cele opałowe oraz skutków podatkowych utylizacji tego oleju. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie organu z 15 stycznia 2019 r., znak 0111-KDIB3-3.4013.291.2018.1.MAZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem przeważającej działalności przedsiębiorcy (dalej jako: Wnioskodawca lub Spółdzielnia) jest: handel detaliczny (z wyłączeniem handlu detalicznego pojazdami samochodowymi), produkcja wyrobów piekarskich i pozostałych artykułów spożywczych, sprzedaż hurtowa żywności, napojów i wyrobów tytoniowych, działalność usługowa związana z wyżywieniem, wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi.

Wnioskodawca zakupił olej opałowy od (dalej jako: Dostawca), zajmującej się sprzedażą oleju opałowego w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Zakupu dokonano na potrzeby działającej wówczas , na podstawie wystawionej faktury VAT o numerze z dnia r. w ilości l. Zakupiony olej jest zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym. Olej opałowy zakupiony został na cele grzewcze i produkcyjne.

W dniu r. Spółdzielnia zaprzestała działalności produkcyjnej. Olej opałowy w ilości około l został niewykorzystany. Dostawca odmówił odkupienia z powrotem pozostałego oleju opałowego. Ze względu na zaistniały stan faktyczny Spółdzielnia chciałaby jednorazowo sprzedać niewykorzystany olej i zwraca się do Organu o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

W uzupełnieniu wniosku z 23 stycznia 2019 r. Wnioskodawca podał, że:

  • kod Nomenklatury Scalonej CN oleju opałowego, który Spółdzielnia nabyła w dniu r. od Dostawcy wg faktury VAT (kserokopia w załączeniu) - kod CN 2710 19 47;
  • stawka akcyzy przedmiotowego oleju opałowego (wg informacji sprzedawcy) wynosi 232 zł/1000 l;
  • Spółdzielnia nabywając olej opałowy złożyła Sprzedawcy oświadczenie (ksero w załączeniu), zgodnie z art. 89 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym, że olej opałowy wykorzysta do celów opałowych;
  • Spółdzielnia nie zawierała ze sprzedawcą odrębnej umowy na zakup oleju, w związku z powyższym nie składała oświadczenia do umowy; potwierdzeniem zakupu była tylko faktura.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Spółdzielnia może zgodnie z art. 89 ust. 5-12 ustawy o podatku akcyzowym:

  1. sprzedać podmiotowi trzeciemu niewykorzystany olej opałowy do celów grzewczych, który [to podmiot] zobowiązałby się do zużycia go do celów grzewczych przez złożenie oświadczenia spełniającego wymogi ustawy o podatku akcyzowym?
  2. sprzedać olej opałowy podmiotowi trzeciemu, który zobowiązałby się do jego dalszej odsprzedaży do zużycia wyłącznie na cele opałowe przez ostatecznego nabywcę przez złożenie oświadczenia spełniającego wymogi ustawy o podatku akcyzowym?
  3. Jakie byłyby skutki utylizacji oleju w zakresie podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

  1. W chwili obecnej brak jest możliwości zmiany oświadczenia o przeznaczeniu nabytego oleju. Jednak mimo braku możliwości zmiany oświadczenia złożonego przy zakupie, sprzedaż (przekazanie) oleju podmiotowi trzeciemu w celu zużycia na cele opałowe - przy spełnieniu przez Wnioskodawcę warunków określonych w art. 89 ust. 5-12 ustawy - nie rodzi obowiązku opodatkowania tego oleju stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.
  2. Pomimo braku możliwości zmiany oświadczenia złożonego przy zakupie, sprzedaż (przekazanie) oleju podmiotowi trzeciemu w celu jego dalszej odsprzedaży (przekazania) do zużycia na cele opałowe przez ostatecznego nabywcę - przy spełnieniu przez Wnioskodawcę warunków określonych w art. 89 ust. 5-12 ustawy - nie rodzi obowiązku opodatkowania tego oleju stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.
  3. Przekazanie do utylizacji posiadanego oleju - nabytego w celu zużycia do celów opałowych - stanowi naruszenie warunków zastosowania preferencyjnej stawki podatku i zobowiązuje Wnioskodawcę do opodatkowania przedmiotowego oleju stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Zakupiony olej jest zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Kod CN zakupionego oleju napędowego grzewczego, zgodnie z Nomenklaturą Scaloną jest następujący: CN 2710 19 47. Zatem na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, jest on objęty stawką akcyzy wynoszącą 232,00 zł/1000 litrów, pod warunkiem zużycia go do celów opałowych.

Ze względu na zbędność dla Wnioskodawcy ok. litrów zdatnego do użytku oleju opałowego, Wnioskodawca rozważa następujące rozwiązania zaistniałej sytuacji:

  1. sprzedaż podmiotowi trzeciemu posiadanego oleju napędowego grzewczego, który zobowiązałby się do zużycia go do celów opałowych poprzez oświadczenia spełniającego wymogi art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.
  2. sprzedaż podmiotowi trzeciemu posiadanego oleju napędowego grzewczego, który zobowiązałby się do jego dalszej sprzedaży, wyłącznie w celu zużycia go na cele opałowe poprzez złożenie oświadczenia spełniającego wymogi art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W przypadku pozbycia się posiadanego oleju napędowego grzewczego w jeden ze sposobów wskazanych powyżej Spółdzielnia przekazałaby naczelnikowi urzędu celnego [winno być: naczelnikowi urzędu skarbowego] (zgodnie z wymogami art. 89 ust. 14, w zw. z ust. 15 ustawy o podatku akcyzowym) miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym przez NSA w wyrokach I FSK 435/13 z 17.05.2013 r. oraz I FSK 450/13 z 06.02.2014 r., istotą art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym z dnia 06.12.2008 r. (Dz.U. z 2009 r., nr 3, poz. 11) jest realizacja mechanizmu ochronnego mającego na celu zabezpieczenie interesów państwa poprzez uniemożliwienie wykorzystania m.in. oleju napędowego grzewczego, na który została nałożona akcyza w preferencyjnej wysokości, w inny sposób, niż zostało to zadeklarowane w oświadczeniu złożonym na podstawie art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.

W przepisach ustawy o podatku akcyzowym z dnia 06.12.2008 r. (Dz.U. z 2009 r., nr 3, poz. 11, z późn. zm.) nie została wprost opisana sytuacja, w której podmiot, który dokonał wcześniej zakupu oleju napędowego grzewczego i złożył oświadczenie o zużyciu go w celach opałowych na podstawie art. 89 ust. 5 pkt 1 powyższej ustawy, jest zmuszony do odsprzedaży, bądź nieodpłatnego przekazania tego oleju napędowego grzewczego na rzecz podmiotu trzeciego. Ze względu na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy jest on uprawniony do dalszej odsprzedaży posiadanego oleju opałowego i nie wiąże się to z koniecznością uiszczenia stawki podatku akcyzowego określonej w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, na podstawie art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym, pod warunkiem łącznego spełnienia poniższych warunków:

  • Wnioskodawca uzyska od nabywcy oleju napędowego grzewczego oświadczenie na podstawie art. 89 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym, o przeznaczeniu przekazanego oleju napędowego grzewczego do celów opałowych, spełniające wymogi stawiane przez art. 89 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym;
  • Wnioskodawca poinformuje właściwego naczelnika urzędu celnego [winno być: naczelnika urzędu skarbowego] o dokonanej sprzedaży/nieodpłatnym przekazaniu (zgodnie z brzmieniem art. 89 ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku akcyzowym).

Odsprzedaż/nieodpłatne przekazanie oleju napędowego grzewczego w powyżej wskazany sposób nie wymaga uzyskania koncesji, o której mowa w art. 32 ustawy Prawo energetyczne z dnia 10.04.1997 r., gdyż nie byłaby zrealizowana w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy (gdyż byłaby to jednorazowa, nie powtarzająca się czynność prawna).

Podmiot, który nabędzie od Wnioskodawcy olej napędowy grzewczy w celu jego dalszej odsprzedaży/nieodpłatnego przekazania, będzie przekazywał właściwemu naczelnikowi urzędu celnego [winno być: naczelnikowi urzędu skarbowego] miesięczne zestawienie oświadczeń, o którym mowa w art. 89 ust. 14 ustawy o podatku akcyzowym.

W ocenie Wnioskodawcy zachowanie powyższej procedury zapewnia bezpieczeństwo obrotu olejem napędowym grzewczym poprzez zapewnienie, że zostanie on zużyty w celach opałowych. Zostanie to zapewnione w szczególności dzięki zachowaniu rygorystycznej procedury określonej w art. 89 ust. 5-15 ustawy o podatku akcyzowym, z jednoczesną kontrolą pomiotów będących w posiadaniu oleju napędowego grzewczego i sposobem jego wykorzystania. Z uwagi na powyższe, Wnioskodawca wywiąże się w prawidłowy sposób z obowiązków nałożonych na niego przez ustawę o podatku akcyzowym w momencie, gdy spełni łącznie następujące warunki:

  1. złoży korektę oświadczenia złożonego na podstawie art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym poprzez wskazanie, że olej napędowy grzewczy został nabyty w celu dalszej odsprzedaży; oświadczenie powinno spełniać wymogi stawiane przez art. 89 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym;
  2. odbierze od nabywcy oleju napędowego grzewczego oświadczenie, o którym jest mowa w art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, spełniające wymogi stawiane przez art. 89 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym;
  3. złoży właściwemu naczelnikowi urzędu celnego [winno być: naczelnikowi urzędu skarbowego] zestawienie oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 14 ustawy o podatku akcyzowym, zgodnie zasadami określonymi w art. 89 ust. 15 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 89 ust. 5 pkt 1 i ust. 6 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a.

Ww. oświadczenie, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać:

  • dane dotyczące nabywcy, w tym nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, a także NIP lub REGON;
  • określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
  • wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia;
  • datę i miejsce złożenia oświadczenia;
  • czytelny podpis składającego oświadczenie.

Jak wynika z ww. przepisów, warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki na oleje napędowe przeznaczone na cele opałowe jest złożenie przez nabywcę oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych. Stosownie do art. 89 ust. 16 ustawy, w przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku postępowania podatkowego, postępowania kontrolnego albo kontroli podatkowej ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 - czyli 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15oC jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny - 2047,00 zł/1000 kilogramów.

Zaznaczyć należy, że przez sprzedaż należy rozumieć czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot (art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy). Czyli za sprzedaż należy również uznać nieodpłatne przekazanie wyrobów akcyzowych. Zatem użycie nabytych przez Wnioskodawcę olejów do celów innych niż opałowe albo odsprzedaż tych olejów bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki podatku będzie podlegało opodatkowaniu stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż (w tym nieodpłatne przekazanie) olejów, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy innym podmiotom w celu ich zużycia do celów opałowych lub w celu dalszej odsprzedaży również na cele opałowe - przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 89 ust. 5-12 ustawy w tym uzyskania od nabywcy stosownego oświadczenia - nie będzie powodowało zmiany przeznaczenia nabytego przez Wnioskodawcę grzewczego oleju napędowego. W tym przypadku Wnioskodawca zobowiązany jest do sporządzenia i przekazania właściwemu naczelnikowi urzędu celnego [winno być: naczelnikowi urzędu skarbowego] miesięcznych zestawień oświadczeń w trybie i na zasadach określonych w art. 89 ust. 14 i 15 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm.; dalej jako: ustawa) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 27 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2710, zostały wymienione oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy, sprzedażą jest czynność faktyczna lub prawna, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. produkcja wyrobów akcyzowych;
  2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
  3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
  4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrz-wspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
    4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
  5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
  6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

  1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
    1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
    2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
  2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
  3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
  4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej art. 10 ust. 1 ustawy.

Obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 i ust. 5, powstaje z dniem wydania ich nabywcy art. 10 ust. 8 ustawy.

Podatnikiem akcyzy, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą ().

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy, do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów.

W myśl art. 89 ust. 5 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

  1. osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a;
  2. osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a; oświadczenie to powinno być załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż.

Stosownie do art. 89 ust. 6 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeże-niem ust. 7, powinno być dołączone do faktury oraz powinno zawierać:

  1. dane dotyczące nabywcy, w tym nazwę oraz adres siedziby lub zamieszkania, a także NIP;
  2. określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
  3. wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia;
  4. datę i miejsce złożenia oświadczenia;
  5. czytelny podpis składającego oświadczenie.

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jeżeli jest czytelnie podpisane, może być również złożone na wystawianej fakturze, ze wskazaniem rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia art. 89 ust. 7 ustawy.

W myśl art. 89 ust. 8 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 2, powinno zawierać:

  1. imię i nazwisko, numer dowodu osobistego lub nazwę i numer innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, numer PESEL nabywcy lub pełnoletniej osoby zameldowanej pod tym samym adresem co nabywca;
  2. adres zameldowania nabywcy oraz adres zamieszkania, jeżeli jest inny od adresu zameldowania;
  3. określenie ilości, rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
  4. określenie liczby posiadanych urządzeń grzewczych, w których mogą być wykorzystane te wyroby oraz miejsc (adresów), gdzie znajdują się te urządzenia;
  5. wskazanie rodzaju i typu urządzeń grzewczych;
  6. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis składającego oświadczenie.

Zgodnie z art. 89 ust. 8a ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 5, może być zastąpione oświadczeniem złożonym w okresowej umowie zawartej między sprzedawcą a nabywcą wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, które wywiera skutek jedynie w stosunku do nabywanych wyrobów akcyzowych w ilości wynikającej z tej umowy, zawierającym dane określone w ust. 6 lub 8, pod warunkiem:

  1. przekazania kopii tej umowy właściwemu dla sprzedawcy naczelnikowi urzędu skarbowego przed dokonaniem pierwszej sprzedaży tych wyrobów;
  2. potwierdzenia każdej sprzedaży tych wyrobów fakturą.

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej nabywająca wyroby akcyzowe określone w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a jest obowiązana do okazania sprzedawcy dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1, w celu potwierdzenia jej tożsamości art. 89 ust. 9 ustawy.

Stosownie do art. 89 ust. 10 ustawy, sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej jest obowiązany zastosować stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 albo odmówić sprzedaży tych wyrobów w przypadku, gdy:

  1. osoba nabywająca te wyroby odmawia okazania dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1;
  2. dane zawarte w oświadczeniu są niekompletne, nieczytelne lub nie zgadzają się z danymi wynikającymi z dokumentu, o którym mowa w ust. 8 pkt 1;
  3. adres, pod który sprzedawca dostarczył wyroby akcyzowe, jest inny niż wskazane w oświadczeniu nabywcy miejsce (adres), gdzie znajdują się urządzenia grzewcze;
  4. ilość i rodzaj nabywanych wyrobów akcyzowych są inne niż wskazane w oświadczeniu.

Sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i pkt 15 lit. a sporządza i przekazuje do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięczne zestawienie oświadczeń, o których mowa w ust. 5; oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli art. 89 ust. 14 ustawy.

W myśl art. 89 ust. 15 pkt 1 ustawy, miesięczne zestawienie oświadczeń powinno zawierać w przypadku sprzedawcy, o którym mowa w ust. 14:

  1. imię i nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby podmiotu przekazującego zestawienie,
  2. ilość i rodzaj oraz przeznaczenie wyrobów, których dotyczy oświadczenie,
  3. datę i miejsce sporządzenia zestawienia oraz czytelny podpis osoby sporządzającej zestawienie,
  4. w przypadku oświadczeń, o których mowa w:
    • ust. 5 pkt 1 - imię i nazwisko albo nazwę oraz adres zamieszkania lub siedziby, a także NIP składającego oświadczenie,
    • ust. 5 pkt 2 - imię i nazwisko, adres zamieszkania oraz numer PESEL składającego oświadczenie.


W przypadku gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1 art. 89 ust. 16 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył olej napędowy w celach opałowych o kodzie CN 2710 19 47, zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem, zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, opodatkowany stawką akcyzy wynoszącą 232,00 zł/1000 l. Nabywając olej opałowy Wnioskodawca złożył oświadczenie, dołączone do faktury zgodnie z art. 89 ust. 6 ustawy. Z uwagi na zaprzestanie działalności produkcyjnej Spółka posiada niewykorzystany olej.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości odsprzedaży oleju opałowego nabytego z przeznaczeniem na cele opałowe oraz skutków podatkowych utylizacji tego oleju.

Mając na uwadze przytoczone przepisy ustawy wskazać należy, że zastosowanie dla oleju napędowego przeznaczonego do celów opałowych - o kodzie CN 2710 19 47, zabarwionego na czerwono i oznaczonego znacznikiem - stawki akcyzy w wysokości podanej w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, wymaga:

  • użycia tego oleju do celów opałowych oraz
  • prawidłowej dokumentacji sprzedaży i deklarowanego przeznaczenia tego oleju do celów opałowych.

Obowiązek użycia oleju napędowego do celów opałowych spoczywa co do zasady na nabywcy tego oleju, a dokładnie na nabywcy końcowym. Wskazać zatem należy, że nabywca oleju opałowego może być także jego sprzedawcą, a wówczas istotne jest, aby sprzedawany olej był przeznaczony do celów opałowych. Wobec powyższego nabywca oleju opałowego, dla którego stawka akcyzy określona została w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, zobowiązany jest do złożenia odpowiedniego oświadczenia, w którym deklaruje, że nabywane wyroby przeznaczone są do celów opałowych lub do dalszej sprzedaży z przeznaczeniem do celów opałowych (co ma miejsce w przypadku podmiotów prowadzących działalność gospodarczą), bądź też są przeznaczone do celów opałowych (gdy nabywcą są osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej). Oświadczenia od nabywcy oleju opałowego zobowiązany jest uzyskać sprzedawca tych wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, co wynika z art. 89 ust. 5 ustawy. Przepis ten wskazuje również, że nabywcą oleju przeznaczonego do celów opałowych o kodzie CN 2710 19 47 mogą być zarówno podmioty prowadzące działalność gospodarczą (osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą), jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Wymagania co do potwierdzenia przeznaczenia oleju opałowego wskazanego w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, w zakresie treści oświadczenia oraz sposobu dokumentowania faktu jego złożenia, zostały zawarte w art. 89 ust. 5-10 ustawy, przy zróżnicowaniu wymagań wobec podmiotów prowadzących działalność gospodarczą i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Jak z powyższego wynika, olej opałowy wskazany w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy może być nabywany przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą z przeznaczeniem do celów opałowych lub do dalszej sprzedaży z przeznaczeniem do celów opałowych. Natomiast taki sam olej opałowy może być nabywany przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej wyłącznie z przeznaczeniem do celów opałowych, czyli bez prawa do dalszej sprzedaży z przeznaczeniem na cele opałowe.

Odnosząc powyższe do treści wniosku przedstawionego przez Spółdzielnię należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabywając olej opałowy - zabarwiony na czerwono i oznaczony znacznikiem, o kodzie CN 2710 19 47 - z przeznaczeniem na cele grzewcze i produkcyjne, dopełnił wszelkich warunków uprawniających do zastosowania dla tego oleju stawki akcyzy wskazanej w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jednakże w tym miejscu należy odnieść się do faktu, czy cele grzewcze i produkcyjne, podane przez Wnioskodawcę jako powód nabycia oleju opałowego, są tożsame z pojęciem cel opałowy. Rozstrzygnięcie tej kwestii jest bowiem kluczowe dla uznania prawidłowości zastosowania w niniejszej sprawie stawki akcyzy podanej w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W ustawie o podatku akcyzowym, jak i w przepisach wspólnotowych brak jest definicji ustawowej, która precyzowałaby sformułowanie cel opałowy. Zgodnie natomiast z Nowym słownikiem języka polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002): opał to materiał służący do opalania, to czym się pali, a opałowy to nadający się na opał, służący do opalania. W potocznym znaczeniu cel opałowy oznacza wytworzenie ciepła w określony sposób, tj. przez spalanie różnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Tylko zatem tak użyty materiał jest wykorzystywany na cele opałowe.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje uznać należy, iż o przeznaczeniu na cel opałowy możemy mówić wówczas, gdy zużywany olej opałowy służy do otrzymywaniu energii cieplnej. Wykładnia literalna omawianych przepisów każe przyjąć, że mamy tu do czynienia z procesem polegającym na spalaniu paliwa opałowego (oleju opałowego) w celu wytworzenia energii cieplnej.

W kwestii zdefiniowania pojęcia cel opałowy wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C-240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. W uzasadnieniu wyroku TSUE wskazał, że pomimo braku w przepisach unijnych definicji celu opałowego, państwa członkowskie nie mają prawa do formułowania własnych definicji tego pojęcia, gdyż mogłoby to doprowadzić do rozbieżności definicyjnych. Taka sytuacja z kolei mogłaby prowadzić do naruszenia zasady równości oraz uczciwej konkurencji w ramach Unii Europejskiej. Ponadto TSUE, w rozpatrywanym stanie faktycznym, dotyczącym wykorzystania olejów w celach opałowych, stwierdził, że zużycie w celach opałowych odnosi się do sytuacji, w których energia cieplna uzyskiwana w następstwie spalania wyrobu jest używana w celach grzewczych niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania. TSUE wskazał, że cel nakładania na oleje mineralne podatku akcyzowego jako podatku konsumpcyjnego przemawia za interpretowaniem wyrażenia użycie jako paliwo opałowe, jako wyrażenia odnoszącego się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania.

Takie rozumienie celu opałowego potwierdził również NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r., sygn. akt I GSK 1172/09, podkreślając, że wyrażenie to odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. NSA podkreślił, że pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Mając na uwadze powyższą analizę pojęcia cel opałowy należy uznać, że Wnioskodawca nabywając olej opałowy w celach grzewczych i produkcyjnych dokonał jego nabycia w celu opałowym. W tych okolicznościach stawka akcyzy na ten olej opałowy, wskazana w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, określona została w prawidłowej wysokości w sytuacji, gdy Wnioskodawca dopełnił pozostałych wymaganych warunków.

Trzeba tu mieć na uwadze, że od momentu nabycia przedmiotowych wyrobów to na Wnioskodawcy ciąży obowiązek zachowania warunków zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy. Jak bowiem wynika z art. 8 ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

  • użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
    1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
    2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
  • sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

Zaznaczyć należy też, że przez sprzedaż należy rozumieć czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot (art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy). Czyli za sprzedaż należy również uznać nieodpłatne przekazanie wyrobów akcyzowych.

Zatem użycie nabytych przez Wnioskodawcę olejów do celów innych niż opałowe albo odsprzedaż tych olejów, bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki podatku, będzie podlegało opodatkowaniu stawką akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż (w tym nieodpłatne przekazanie) olejów, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, innym podmiotom w celu ich zużycia do celów opałowych lub w celu dalszej odsprzedaży również na cele opałowe - przy spełnieniu warunków przewidzianych w art. 89 ust. 5-10 ustawy, w tym uzyskania od nabywcy stosownego oświadczenia - nie będzie powodowało zmiany przeznaczenia nabytego przez Wnioskodawcę oleju opałowego.

Ponadto Spółdzielnia - jako sprzedawca wyrobów akcyzowych określonych w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy - będzie zobowiązana do sporządzania i przekazywania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano sprzedaży, miesięcznych zestawień oświadczeń, o których mowa w art. 89 ust. 5 ustawy. Oryginały oświadczeń powinny być przechowywane przez sprzedawcę przez okres 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały sporządzone, i udostępniane w celu kontroli. Powyższe obowiązki wynikają z art. 89 ust. 14 ustawy. Przy czym miesięczne zestawienia sprzedaży powinny być sporządzone zgodnie z art. 89 ust. 15 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu Organ pragnie zauważyć, że wskazane przez Wnioskodawcę, we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, przepisy art. 89 ust. 11-12 ustawy odnoszą się do przywozu wyrobów akcyzowych, wymienionych w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, dokonywanego w ramach importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia, co w niniejszej sprawie - wobec treści przedstawionego zdarzenia przyszłego - nie znajduje zastosowania. Powyższe nie wpływa jednakże na ocenę stanowiska Spółdzielni.

Natomiast odnosząc się do - wskazanej przez Spółdzielnię we własnym stanowisku - kwestii korekty oświadczenia złożonego na podstawie art. 89 ust. 5 pkt 1 ustawy, Organ pragnie wskazać, że w momencie złożenia przez Wnioskodawcę oświadczenia, że nabywane oleje zostaną zużyte do celów opałowych, sprzedawca tych olejów uzyskał prawo do sprzedaży ich na rzecz Wnioskodawcy z preferencyjną stawką akcyzy. Gdy w momencie składania oświadczenia było ono prawidłowe, to wywoływało określone skutki, które w wyniku jego złożenia zaistniały. Wobec powyższego zmiana oświadczenia post factum jest niedopuszczalna. Wynika to wprost z przepisów Kodeksu cywilnego. Zgodnie bowiem z art. 61 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm.), oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne, jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej.

Odwołanie oświadczenia, można określić jako inne oświadczenie, przez które składający pozbawia skuteczności prawnej swój poprzedni komunikat. Do pozbawienia skuteczności prawnej oświadczenia woli dochodzi wówczas, gdy oświadczenie odwołujące dotarło do adresata najpóźniej równocześnie z oświadczeniem odwoływanym. Może ono być wyrażone w dowolnej formie, ale musi dotrzeć do adresata w taki sposób, by mógł on zapoznać się z jego treścią. Po złożeniu oświadczenia woli jego odwołanie możliwe jest jedynie za zgodą adresata, chyba że pozwala na nie przepis szczególny (Kodeks cywilny. Komentarz, pod red. prof. dr hab. Edward Gniewek, prof. dr hab. Piotr Machnikowski, rok wydania: 2014, wydawnictwo: C.H.Beck, wydanie: 6).

Zatem zmiana oświadczenia, które już wywołało skutki prawne nie jest możliwa ani na gruncie prawa cywilnego, ani też na gruncie podatku akcyzowego, którego przepisy nie przewidują takiej okoliczności. Niemniej brak możliwości zmiany oświadczenia, a w szczególności niewykorzystanie nabytego oleju opałowego zgodnie ze złożonym oświadczeniem nie oznacza, że automatycznie w sprawie przedstawionej we wniosku znajdzie zastosowanie stawka, o której mowa w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy. Zastosowanie takiej stawki nastąpi jedynie w przypadku określonym w art. 89 ust. 16 ustawy - gdy warunki, o których mowa w ust. 5-12, nie zostały spełnione i w wyniku postępowania podatkowego, postępowania kontrolnego albo kontroli podatkowej ustalono, że wyroby, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 lit. a, nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów.

Reasumując należy stwierdzić, że Wnioskodawca może sprzedać niewykorzystany olej opałowy, będący wyrobem akcyzowym wymienionym w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, z przeznaczeniem do celów opałowych lub dalszej sprzedaży z przeznaczeniem do celów opałowych, wypełniając warunki wymienione w art. 89 ust. 5-10 oraz ust. 14 i ust. 15 pkt 1 ustawy. Nie będzie to powodowało zmiany przeznaczenia zbywanego przez Wnioskodawcę oleju opałowego. Natomiast w przypadku niedopełnienia warunków, o których mowa w ust. 5-10, i gdy w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego ustalono, że wyroby, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy (niewykorzystany przez Spółdzielnię olej opałowy o kodzie CN 2710 19 47), nie zostały użyte do celów opałowych lub gdy nie ustalono nabywcy tych wyrobów, zastosowanie znajdzie stawka akcyzy określona w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy, o czym stanowi art. 89 ust. 16 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Jak Organ wskazał powyżej, zastosowanie do niewykorzystanego przez Wnioskodawcę oleju opałowego stawki akcyzy w wysokości podanej w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, wymaga użycia tego oleju do celów opałowych oraz prawidłowej dokumentacji sprzedaży i deklarowanego przeznaczenia tego oleju do celów opałowych. W przypadku, gdyby Spółdzielnia przekazała niewykorzystany olej opałowy do utylizacji nie można byłoby uznać, że został zużyty w celach opałowych. Nie mogłoby również mieć miejsca dopełnienie wymogów dokumentacyjnych w zakresie sprzedaży i przeznaczenia tego oleju, wskazanych w art. 89 ust. 5-10 ustawy. Konsekwencją powyższego byłoby opodatkowanie niewykorzystanego przez Wnioskodawcę oleju opałowego, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy, nieużytego do celów opałowych, stawką określoną w art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy. W tym wypadku znalazłby zastosowanie przepis art. 89 ust. 16 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawcy, tj. kwestii sprzedaży podmiotowi trzeciemu niewykorzystanego oleju opałowego oraz zastosowania odpowiedniej stawki akcyzy dla oleju opałowego przekazanego do utylizacji. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy, zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Wydana interpretacja nie dotyczy również kwestii uzyskania koncesji w związku ze sprzedażą (nieodpłatnym przekazaniem) posiadanego oleju opałowego i nie odnosi się do przywołanej przez Wnioskodawcę ustawy Prawo energetyczne, gdyż nie są to przepisy prawa podatkowego, podlegające interpretacji na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Źródło: INFOR
Newsletter
Drukuj
Skopiuj link
Zgłoś błąd na stronie