Obowiązki związane z produkcją, sprzedażą i zużyciem energii elektrycznej - Interpretacja - 0111-KDIB3-3.4013.187.2022.3.JS

shutterstock

Interpretacja indywidualna z dnia 26 października 2022 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.187.2022.3.JS

Temat interpretacji

Obowiązki związane z produkcją, sprzedażą i zużyciem energii elektrycznej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym, dotyczące obowiązków związanych z produkcją, sprzedażą i zużyciem energii elektrycznej – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 27 lipca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący obowiązków związanych z produkcją, sprzedażą i zużyciem energii elektrycznej wpłynął 12 sierpnia 2022 r. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 25 października 2022 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 10 października 2022 r., znak: 0111-KDIB3-3.4013.187.2022.2.JS. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. (dalej: „Wnioskodawca”/„Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pozyskiwania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (farmy fotowoltaiczne).

Spółka wykonuje działalność gospodarczą w zakresie małych instalacji na podstawie wpisu z (…) wydanego przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Ww. wpis upoważnia Spółkę do wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych (35.11.Z). Spółka nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Energia elektryczna produkowana jest z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Spółka nie zużywa wytworzonej przez siebie energii, bowiem Spółka w całości tę energię sprzedaje na rzecz podmiotu (dalej: „Kontrahent”), który posiada koncesję na obrót energią, (koncesja nr (…) wydana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na okres od dnia (…)). Jednocześnie od tego samego podmiotu (Kontrahenta), Spółka nabywa energię dla potrzeb m.in. oświetlenia i monitoringu pomieszczeń związanych z farmami fotowoltaicznymi. Zakupiona energia od Kontrahenta przeznaczona jest na potrzeby instalacji farm fotowoltaicznych.

Pytania

1) Czy na Wnioskodawcy ciąży obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego?

2) Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do składania deklaracji podatkowych?

3) Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 143, t.j. z dnia 2022.01.21) zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1.      nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy. Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy, w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;

3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;

4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Wydanie energii elektrycznej, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nabywcy końcowemu jest związane z wystawieniem przez podatnika faktury lub innego dokumentu, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną – art. 11 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Nabywca końcowy, to zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a) spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b) towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c) giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d) spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy akcyzowej, zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

1)      podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:

a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą – przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

b) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie – przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

c) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie – przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

d) dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego – przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;

2) podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 – przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;

3) podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a – przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;

4) podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:

a)      pośredniczący podmiot węglowy,

b)      pośredniczący podmiot gazowy – przed dniem rozpoczęcia tej działalności;

5) podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:

a) art. 13 ust. 5 – przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,

b) art. 13 ust. 5a – przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

Zgodnie z art. 16 ust. 7a ustawy, obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania m.in. do:

1) podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy zaznaczyć w pierwszej kolejności należy, że ustawodawca w art. 9 ust. 1 ustawy zawarł katalog czynności, które są przedmiotem opodatkowania akcyzą w zakresie energii elektrycznej. Katalog tych czynności wiąże się nieodłącznie ze statusem akcyzowym podmiotów uczestniczących w obrocie energią elektryczną i wyraża w istocie zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Co do zasady zatem przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju. Przedmiotem opodatkowania akcyzą nie jest natomiast sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesję. To zatem status akcyzowy podmiotów uczestniczących w obrocie energią elektryczną wpływa na obowiązki w tym zakresie, w tym na te, o których mowa w art. 24 ustawy.

Równocześnie ustawodawca w art. 9 ust. 3 ustawy zawarł zasadę jednokrotności (jednofazowości) opodatkowania akcyzą w zakresie energii elektrycznej, zgodnie z którą jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawne, należy uznać, że Wnioskodawca nie wypełnia normy prawnej przewidzianej w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.

W sytuacji sprzedaży wyprodukowanej energii przez Spółkę na rzecz podmiotu posiadającego koncesję (Kontrahent), nie znajdzie zastosowanie art. 9 ust. 1 pkt 2 z uwagi na fakt, iż sprzedaż nie jest dokonywana nabywcy końcowemu. Skoro Kontrahent posiada koncesję na obrót energią elektryczną, to zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, Kontrahent nie może zostać uznany za nabywcę końcowego.

Co prawda, Spółka zużywa energię elektryczną dla potrzeb oświetlenia, monitoringu, jednakże energia ta pochodzi od Kontrahenta, a nie z własnej produkcji Spółki. Tym samym, również przepisy art. 9 ust. 1 pkt 3, 4, 6 ustawy nie znajdują zastosowania. Jednakże w tej sytuacji, obowiązek zapłaty akcyzy ciąży nie na Wnioskodawcy, lecz na podmiocie dokonującym sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Wnioskodawcy, czyli na Kontrahencie.

Biorąc powyższe pod uwagę, Spółka nie dokonuje czynności opodatkowanych według ustawy o podatku akcyzowym. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, na Spółce nie ciąży obowiązek zgłoszenia rejestracyjnego, o którym stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy. Zgodnie z ww. przepisem – zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą. Z przedstawionej powyżej analizy wynika, że Wnioskodawca nie dokonuje czynności opodatkowanej akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku Wnioskodawcy brak jest obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję, jak zużycia energii nabywanej od Kontrahenta dla potrzeb oświetlenia i monitoringu.

Ad. 2.

Obowiązek składania deklaracji wynika z art. 24 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z ww. przepisem:

1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1) upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę – w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2) upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie – upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie – po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3) nastąpiło zużycie energii elektrycznej – w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Zgodnie z art. 24e ustawy, w zakresie wyrobów akcyzowych:

1) objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,

2) wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy

- podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

1a. W przypadku gdy podatnik jest obowiązany do wykazania w deklaracji podatkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 i 2, art. 21a ust. 1, art. 24, art. 24a i art. 24b ust. 1, również wyrobów, o których mowa w ust. 1, nie składa deklaracji, o której mowa w ust. 1.

2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Powyższe oznacza, że podatnik nie składa deklaracji kwartalnych w przypadku, gdy jest on obowiązany do wykazania w deklaracji miesięcznej również wyrobów określonych w pkt 1 i 2 ww. przepisu. Ustawodawca co prawda przewidział wyjątki od obowiązku złożenia deklaracji, przy czym żaden z przypadków określonych w ustawie, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca (art. 24 ust. 2 ustawy), jak i w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2021 r. (art. 24e ust. 2 ustawy) nie ma w przedmiotowej sprawie zastosowania. Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej jak i nie jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Mając na uwadze fakt, iż u Spółki nie powstanie obowiązek podatkowy w związku z czynnościami dotyczącymi energii elektrycznej, to nie powstanie również obowiązek w zakresie złożenia właściwemu organowi deklaracji podatkowej.

Ad 3.

Odnosząc do obowiązku prowadzenie ewidencji zgodnie z art. 138h ustawy należy wskazać, że ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1)        podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2) podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

3) podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4) podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

Natomiast przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:

1) podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot,

2) osób fizycznych produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW

- pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

W dalszej części ww. przepisu, zawarte zostały regulacje dotyczące sposobu prowadzenia ewidencji.

Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych – na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.

Zgodnie z ust. 5 ww. przepisu, ewidencja ilościowa powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:

1) energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;

2)energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;

3) energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne;

4) energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;

5)energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;

6) energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;

7)strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.

W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Spółka stoi na stanowisku, iż z literalnego brzmienia ww. przepisu nie wynika aby na Spółce ciążył obowiązek prowadzenia ewidencji. Przepis art. 138h ust. 1 ustawy zawiera bowiem zamknięty katalog zdarzeń powodujących powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji ilościowej. Spółka natomiast nie dokonuje czynności, które zostały wymienione w art. 138h ust. 1 ustawy. Tym samym, Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Podsumowując:

W związku z wytwarzaniem i sprzedażą energii elektrycznej na rzecz Kontrahenta oraz w związku ze zużyciem energii zakupionej od Kontrahenta, Spółka nie jest zobowiązana do:

1)      dokonania zgłoszenia rejestracyjnego,

2)      składania deklaracji podatkowej,

3)      prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku względem sformułowanych pytań jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r., poz. 143 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1, 5a, 19 i 21 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają:

- wyroby akcyzowe - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy;

- Centralny Rejestr Podmiotów Akcyzowych - rejestr podmiotów, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 1a;

- nabywca końcowy - podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz.U. z 2021 r. poz. 716, z późn. zm.), z wyłączeniem:

a)spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 312 oraz z 2021 r. poz. 1505) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

b)towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2021 r. poz. 328, 355, 680, 1505, 1595 i 2140),

c)giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,

d)spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym;

- sprzedaż - czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot.

W załączniku nr 1 do ustawy w poz. 33, pod kodem 2716 00 00 wymieniono energię elektryczną.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1)nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;

3)zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;

4)zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;

5)import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

6)zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy:

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania, dystrybucji lub magazynowania energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem, dystrybucją lub magazynowaniem oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 ustawy:

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1)z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego,

2)z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju,

3)z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6,

4)z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy:

Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

1)podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:

a)wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

b)wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

c)wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

d)dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;

2)podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 - przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;

3)podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a - przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;

4)podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:

a)pośredniczący podmiot węglowy,

b)pośredniczący podmiot gazowy

- przed dniem rozpoczęcia tej działalności;

5)podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:

a)art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,

b)art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

Na podstawie art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 24 ustawy:

W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:

1)upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;

2)upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;

3)nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Stosownie do art. 138h ust. 1 i 2 ustawy:

1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1)podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;

2)podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;

3)podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;

4)podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:

1)podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot,

2)osób fizycznych produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW

- pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Na wstępie oceny wskazać należy, że przedmiot opodatkowania akcyzą w przypadku energii elektrycznej został uregulowany w sposób szczególny poprzez wprowadzenie definicji nabywcy końcowego – podmiotu nabywającego energię elektryczną, nieposiadającego koncesji na wytwarzanie, magazynowanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy Prawo energetyczne.

Zatem zgodnie z powyższą definicją wprowadzono zasadę opodatkowania akcyzą ostatniego etapu obrotu, czyli etapu wydania energii elektrycznej do konsumpcji nabywcy końcowemu przez podmiot posiadający koncesję, przy czym opodatkowaniu podlega także zużycie energii elektrycznej w ściśle określonych przez ustawodawcę okolicznościach. W konsekwencji opodatkowaniu akcyzą nie podlega wytwarzanie energii elektrycznej jak i energia elektryczna, która jest przedmiotem obrotu pomiędzy podmiotami posiadającymi koncesję, a także sprzedaż energii elektrycznej podmiotowi posiadającemu koncesje przez podmiot który tą energię elektryczną wyprodukował i nie jest podmiotem posiadającym koncesję.

Powyższe zasady mają zasadnicze przełożenie na obowiązki związane z szeroko pojętym obrotem energią elektryczną, w tym na te, które budzą wątpliwości Wnioskodawcy.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (farmy fotowoltaiczne), z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW. Spółka jest podmiotem nieposiadającym koncesji i nie zużywa wytworzonej energii elektrycznej, lecz w całości sprzedaje ją na rzecz podmiotu posiadającego koncesję na obrót energią elektryczną. Jednocześnie, od tego samego podmiotu Spółka nabywa energię dla potrzeb m.in. oświetlenia i monitoringu pomieszczeń związanych z farmami fotowoltaicznymi i zużywa ją na potrzeby tych farm fotowoltaicznych.

Ustosunkowując się do wątpliwości Spółki wyrażonych we wniosku, zauważenia wymaga fakt, że Wnioskodawca – jako podmiot nieposiadający koncesji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne – ma status nabywcy końcowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku akcyzowym, tj. podmiotu, który nabywaną na własne potrzeby energię elektryczną powinien nabywać z podatkiem akcyzowym zawartym w jej cenie przez podmiot dokonujący sprzedaży energii elektrycznej na rzecz Wnioskodawcy.

Równocześnie, Wnioskodawca nie zużywa wytworzonej przez siebie energii elektrycznej. Cała wytworzona energia elektryczna, jak wynika to wprost z opisu stanu faktycznego, jest sprzedawana podmiotowi posiadającemu koncesję, tj. podmiotowi, który nie posiada statusu nabywcy końcowego.

W tej zatem sytuacji, Wnioskodawca nie dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie energii elektrycznej. Biorąc równocześnie pod uwagę, że z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca dokonywał innych czynności, które skutkowałby obowiązkiem rejestracji w CRPA – Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego na Spółce nie ciąży obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 16 ustawy o podatku akcyzowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest zatem prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do wątpliwości objętych pytaniem nr 2, sprowadzających się do odpowiedzi, czy Spółka powinna składać deklaracje podatkowe, należy zauważyć, że co do zasady obowiązek ten dotyczy podmiotów będącymi podatnikami.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego, Wnioskodawca nie będzie podatnikiem podatku akcyzowego w związku ze sprzedażą energii elektrycznej na rzecz podmiotu posiadającego koncesję i zużyciem energii elektrycznej nabywanej od tego podmiotu, posiadającego koncesję. Przy czym, nabywana przez Spółkę energia powinna być nabywana po cenie uwzględniającej podatek akcyzowy. Na Wnioskodawcy nie będzie natomiast ciążył obowiązek składania deklaracji podatkowych w związku z działalnością opisaną we wniosku.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 uznać należy za prawidłowe.

Z kolei w odniesieniu do obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej na podstawie art. 138h ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, stwierdzić należy, że przepis ten wskazuje ściśle podmioty, które zobowiązane są do jej prowadzenia. Z uwagi na fakt, że Spółka nieposiadająca koncesji nie jest podatnikiem podatku akcyzowego w sytuacji opisanej w stanie faktycznym (a w szczególności, nie dokonuje sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu, ani nie zużywa energii elektrycznej wyprodukowanej przez siebie w farmach fotowoltaicznych) – to nie będzie mieć obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 3 należy zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy wyłącznie sformułowanych przez Państwa we wniosku watpliwości, tj. braku obowiązków w zakresie dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, składania deklaracji i prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej po stronie Spółki nieposiadającej koncesji i została wydana w oparciu o przedstawiony opis sprawy. Jednocześnie zaznaczenia wymaga, że intepretacja ta nie rozstrzyga o prawach i obowiązakch podmiotu będacego kontrahentem Spółki, od którego nabywa i na rzecz którego sprzedaje ona energię elektryczną wyprodukowaną w farmach fotowoltaicznych.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

- Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA), albo

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).